Γράφει ο Γιώργος Ζιμπίδης
Το δηµόσιο χρέος της χώρας όχι µόνο δεν µειώθηκε εδώ και ένα χρόνο, αλλά αυξήθηκε! Το επιτόκιο δανεισµού της Ελλάδας είναι σήµερα µεγαλύτερο από αυτό προ των ηµερών του Μνηµονίου! Ο φετινός προϋπολογισµός έχει εκτροχιαστεί εντελώς, µε αποτέλεσµα το έλλειµµα να είναι αδύνατον να κλείσει στο στόχο που είχε θέσει το υπουργείο Οικονοµικών.
Επίσης, το 2012 εκτιµάται ότι η Ελλάδα θα χρειασθεί περίπου 30 δισ. ευρώ επιπλέον για να χρηµατοδοτήσει το χρέος της και επιπλέον 30-35 δισ. ευρώ το 2013.
Αντί να καλυτερεύει η κατάσταση, αυτή επιδεινώνεται καθηµερινά. Και µάλιστα µε γοργό ρυθµό και χωρίς να ξέρει κανείς το πότε και πού θα σταµατήσει!
Και εδώ έρχεται το εύλογο ερώτηµα : Που πήγαν τα λεφτά; Γιατί λεφτά µαζεύτηκαν στον κρατικό κορβανά. Λεφτά έπεσαν στα ταµεία του κράτους από το άγριο τσεκούρι στους µισθούς, στις συντάξεις και στα επιδόµατα.
Λεφτά και µάλιστα µπόλικα πήγαν στα κρατικά ταµεία από το ψαλίδισµα των κοινωνικών δαπανών, την άγρια φορολόγηση των µικρών και µεσαίων επιχειρήσεων, τις ρυθµίσεις των οφειλών, τις περαιώσεις κα όλα τα υπόλοιπα.
Την ίδια ώρα, µας προετοιµάζουν για ένα δεύτερο Μνηµόνιο, µε πολύ σκληρότερους όρους, το οποίο θα επιφέρει και νέα δυσβάσταχτα µέτρα. Το κούρεµα του χρέους και η όποια αναδιάρθρωση µπήκε στο συρτάρι, καθώς προκρίθηκε η λύση του Μνηµονίου νούµερο 2!
Το γεγονός ότι τα εισπρακτικά µέτρα του Μνηµονίου δεν απέφεραν κανένα αποτέλεσµα, δεν φαίνεται να αποθαρρύνει την ηγεσία του Υπουργείου Οικονοµικών, η οποία είναι έτοιµη να υπογράψει νέο και να τα φορτώσει όλα πάλι στις πλάτες των γνωστών υπόπτων! Στους εργαζόµενους σε ιδιωτικό και δηµόσιο τοµέα, στους συνταξιούχους, τους µικροεπαγγελµατίες και µικορεπιχειρηµατίες και εν κατακλείδι στις πλάτες της µεσαίας ελληνικής οικογένειας!
Θεµελιώδης αρχή του οποιοδήποτε οικονοµικού µοντέλου είναι ότι για να µπορείς να πληρώνεις πρέπει και να παράγεις. Κάποτε τα «έτοιµα», αυτά δηλαδή που σήµερα εισπράττει το κράτος µέσω των σκληρών µέτρων που έχει επιβάλει, τελειώνουν και τότε αρχίζουν τα πραγµατικά αδιέξοδα. Κάποια στιγµή οι Έλληνες, λοιπόν, δεν θα έχουν να δώσουν άλλα χρήµατα στο κράτος. Θα στερέψουν, εάν δεν το έχουν κάνει ήδη..! Και τότε τι µέλλει γενέσθαι;
Ο µόλις οκτάχρονος γιός µου, πριν λίγες ηµέρες, όταν του εξήγησα ότι δεν µπορώ πια να ξοδεύω κάθε ηµέρα στο ψιλικατζίδικο της κυρά Μαρίας της γειτονιάς 1 µε 1.5 ευρώ για να του αγοράζω το «κατιτίς» που ήθελε, γύρισε απορηµένος και µου απάντησε : «Ναι αλλά εάν δεν αγοράζει κανείς, µπαµπά, από το ψιλικατζίδικο, τότε αυτό θα κλείσει και η κυρά Μαρία θα πεινάσει»!
Πρέπει, µάλλον, οπωσδήποτε να του κανονίσω κάποια συνάντηση µε τον Παπακωνσταντίνου, για να του µιλήσει για την αναγκαιότητα της τόνωσης της αγοράς µε ζεστό χρήµα! ‘Όσο για την επιτακτική ανάγκη των επενδύσεων, θα περιµένω µέχρι να του µιλήσει ο άλλος γιός µου, ο οποίος τώρα είναι τριών µηνών!
logioshermes , eleftheriskepsii
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου