Παρότι διαθέτει αξιομνημόνευτες δυνάμεις και μακρά ιστορία χρήσης, ο ύσσωπος (Hyssopus officinalis)
… παραμένει σχετικά άγνωστος και δεν απολαμβάνει τη φήμη των πολλών άλλων φαρμακευτικών και αρωματικών ειδών (δεντρολίβανο, φασκόμηλο, θυμάρι, μελισσόχορτο, κ.α.) της οικογένειας Lamiaceae.
Πρόκειται για έναν πολυετή, ωραιότατο θάμνο που σε ύψος φθάνει τα 70 εκ. και διακρίνεται για την πλούσια, κυανή ή ρόδινη (σπανίως λευκή) ανθοφορία του.
Είναι ιθαγενής στη χώρα μας και σε ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο, ενώ σήμερα καλλιεργείται σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, σε μικρή πάντως έκταση.
Στο άρωμα του διακρίνουμε νότες που θυμίζουν δεντρολίβανο και θρούμπι, ενώ έχει γεύση έντονη και πικρούτσικη.
Ο πρώτος που κατέγραψε τις θεραπευτικές ιδιότητες του ύσσωπου είναι ο Ιπποκράτης, ο οποίος του αποδίδει θερμαντική και εμετική δράση, ενώ τον χρησιμοποιεί ( επιτρέψτε μου, παρακαλώ, τον ενεστώτα για τέτοιες προσωπικότητες ), σε περιπτώσεις πλευρίτιδας και φλεγμονής του φάρυγγα.
Ο Διοσκουρίδης, πάλι, που τον θεωρεί θερμαντικό και καθαρτικό, τον χορηγεί, βρασμένο με σύκα και μέλι, κυρίως για την ανακούφιση πολλών παθήσεων του αναπνευστικού.
Παραθέτει δε και τον τρόπο παρασκευής του «υσσωπίτη οίνου», ενός θεραπευτικού κρασιού που γίνεται από μούστο στον οποίο προστίθεται κοπανισμένος ύσσωπος.
Τον συνιστά σε παθήσεις του θώρακα, του πνεύμονα και των πλευρών, αλλά θεωρεί επίσης ότι ωφελεί σε περιπτώσεις κολικών και πυρετών.
Η σημερινή αξιολόγηση του ύσσωπου από μεριάς της φυτοθεραπείας δεν απέχει πολύ από εκείνη των αρχαίων ιατρών και φαρμακολόγων.
Διαθέτει αντιβακτηριδιακές, αντιπυρετικές, σπασμολυτικές και εμμηναγωγές ιδιότητες, είναι θερμαντικός και τονωτικός, επιδρά ευνοϊκά σε πολλά προβλήματα των πνευμόνων και του ανώτερου αναπνευστικού.
Με τα σκευάσματά του καταπολεμάται η καταρροή και ο βήχας, οι γαργάρες με το έγχυμά του ανακουφίζουν τον πονόλαιμο, ενώ επίσης είναι αντιφυσητικός και ήπια υπακτικός.
Επειδή δεν εμφανίζει τοξικότητα και παρενέργειες, μπορεί να χρησιμοποιείται άφοβα από παιδιά (όχι από βρέφη πάντως) που πάσχουν από κρυολόγημα το οποίο εκδηλώνεται με βήχα και καταρροή.
Αντιθέτως, μεγάλη προσοχή και σύνεση απαιτείται στη χρήση του αιθέριου ελαίου που αποστάζεται από τον ύσσωπο, γιατί σε παιδιά ή ευαίσθητους οργανισμούς ακόμα και λίγες σταγόνες του μπορεί να προκαλέσουν επιληπτική κρίση.
Δεν υπάρχει πάντως κανένας λόγος να καταφεύγουμε στη βοήθεια του, καθώς τα απλά σκευάσματα που μπορούμε εύκολα να φτιάξουμε μόνοι μας από ξερό ύσσωπο είναι απολύτως ασφαλή και πολύ δραστικά.
Ο ύσσωπος καλλιεργείται σχετικά εύκολα και μεγαλώνει γρήγορα, αρκεί να φυτευτεί σε μια ηλιόλουστη θέση.
Αντέχει σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις στο έδαφος εκτός απ’ το να στραγγίζει καλά, αναπτύσσεται χωρίς πρόβλημα σε ξερικές συνθήκες και του αρκεί μια λίπανση άπαξ του έτους.
Ο καλύτερος τρόπος για τον πολλαπλασιασμό του είναι να τον σπείρετε νωρίς την άνοιξη, σε γραμμές, με απόσταση ανάμεσά τους περίπου 80 εκ. και τη μισή πάνω στη γραμμή.
Με λίγο ψάξιμο στα φυτώρια θα βρείτε πάντως και σπορόφυτα, τα οποία θα μεταφυτεύσετε φθινοπωριάτικα ή στα μέσα της άνοιξης.
Από τον επόμενο ήδη χρόνο και στα τέλη κάθε άνοιξης, όταν ο ύσσωπος θα βρίσκεται σε πλήρη ανθοφορία, θα τον κόβετε και αφού τον κάνετε μάτσα θα τον αποξηραίνετε στη σκιά, σε μέρος που αερίζεται καλά και δεν έχει υγρασία.
Σημείωση … Στην αρχική δημοσίευση δεν υπήρχαν οι φωτογραφίες 2,3,4 οι οποίες ευρέθησαν στο GOOGLE από τον admin
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου