Οι σχέσεις τελειώνουν, με όποιο τρόπο, μόνο όταν μια γυναίκα βάζει την τελεία, όταν εκείνη αποφασίσει να κόψει τα μηνύματα, τα τηλεφωνήματα, τις δήθεν τυχαίες συναντήσεις και όλα όσα σκέφτεται να κάνει αρκεί να έχει ακόμη μια ευκαιρία.
Και όταν έχει αυτή την επόμενη ευκαιρία τι γίνεται; Συνήθως η κατάληξη είναι η ίδια, ο χωρισμός που θα έχει προκληθεί από τις δικές της πράξεις και ας μην το παραδέχεται.
Κι όμως, αν κοιτάξουμε με ειλικρίνεια πίσω θα το δούμε. Ξεκινάμε με κάποιον και είμαστε πολύ ερωτευμένες και τρελά ευτυχισμένες που είμαστε μαζί του και εκεί επάνω κάνουμε το μοιραίο λάθος, παρασυρόμαστε από τα αισθήματα μας.
Χάνουμε τον εαυτό μας και την προσωπικότητα μας, γινόμαστε η κυρία του κυρίου, κάτι που όμως δεν είναι αλήθεια αλλά ψευδαίσθηση.
Κάνουμε τα πάντα για αυτόν και όταν κουραστούμε του ζητάμε και τα ρέστα και εκείνος με το δίκιο του δεν καταλαβαίνει τι γίνεται και μας γειώνει καθώς αναρωτιέται τι έχουμε πάθει και έχουμε αλλάξει τόσο και από γλυκές πειθήνιες και καλόβουλες γυναικούλες γινόμαστε γκρινιάρες, απαιτητικές αγενείς, σχεδόν σκύλες.
Πως γίνεται η ακούραστη σύντροφος του αυτή που δεν λέει όχι σε τίποτα που τον βρίσκει τέλειο σε όλα τώρα να θέλει άλλα;
Που να καταλάβουν οι καημένοι ότι βγήκε από μέσα μας η άλλη μας, αυτή που έξω από την σχέση έχει ισχυρή προσωπικότητα και θέλω που επιβιώνει και μάχεται κάθε μέρα, που χειρίζεται με επιτυχία διάφορες καταστάσεις και που η θέση της στη ζωή είναι μοναδική και αδιαπραγμάτευτη.
Είναι η ανάγκη μας για συντροφικότητα που μας κάνει να χανόμαστε μέσα τις ερωτικές σχέσεις και η ανθρώπινη ανάγκη μας που κάνει την άλλη μας να βγάζει κεφάλι μπροστά, όταν νοιώθει ότι χάνεται ό άνθρωπος που είμαστε.
Και τότε κάνουμε την κίνηση ματ, αφού έχουμε πνιγεί στο ποτάμι που εμείς αφήσαμε να φουσκώσει, φεύγουμε με την κρυφή προσδοκία ότι θα μας γυρίσει πίσω δίνοντας μας αυτά που πιστεύουμε ότι μας αξίζουν και αρχίζουμε πάλι από την αρχή κάνοντας τα ίδια λάθη.
Γιατί να νοιαστεί αν εγώ είμαι κουρασμένη αφού δεν νοιάζει εμένα, γιατί να νοιαστεί αν εγώ περνάω καλά αν δεν φαίνεται να νοιάζει εμένα, γιατί να μου δώσει την θέση που θέλω, όταν δεν μου την δίνω εγώ;
Δεν είναι περίεργο που τις περισσότερες φορές νοιώθουμε άβολα, όταν βγαίνουμε με άτομα της δουλειάς μας και τον σύντροφο μας, γιατί δεν μπορούμε να βρούμε την σωστή στάση στην παρέα, δυναμικές με έντονη προσωπικότητα για τους συνεργάτες, κότα για εκείνον.
Μετά από κάτι τέτοια ξυπνάει η άλλη μας και διεκδικεί να πάρει αυτά που δικαιούται , με λάθος τρόπο βέβαια.
Και το πετυχαίνει, η άλλη μας υπερτερεί και ο χωρισμός έρχεται μαζί με τον ψάξιμο του ποια είμαι και συνήθως οδηγεί στην αναζήτηση επόμενου συντρόφου για την απόκτηση νέας ταυτότητας.
Και εδώ είναι το λάθος μας. Ταυτότητα στον εαυτό μας δίνουμε εμείς και κανένας άλλος, εμείς είμαστε η εργαζόμενη κάπου, οι κόρες κάποιων, οι φίλες κάποιων, οι αδελφές κάποιων, οι ταλαντούχες σε κάτι, οι όμορφες οι έξυπνες, οι ισχυρές. Εμείς είμαστε το υπέροχο εγώ μας και η άλλη μας μαζί.
Και όσο πιο γρήγορα μάθουμε να μας αγαπάμε και να μας σεβόμαστε δίνοντας μας αυτό που μας αξίζει και κινούμενες με βάση την ικανοποίηση των θέλω μας και όχι των αναγκών μας τόσο πιο γρήγορα θα εκπέμπουμε υγεία και όχι απελπισία ή υπεροψία και θα ελκύουμε τα αντίστοιχα.
Βγάλτε βόλτα το υπέροχο εγώ σας και την άλλη σας πακέτο, γιατί είστε και τα δύο, χωρίς φόβο και χωρίς την διάθεση για ηλίθιες και πονηρές υποχωρήσεις και ο σύντροφος σας, αλλά όχι αυτός που θα σας δώσει ταυτότητα, θα έρθει να σας βρει.
Και μην ξεχνάτε οι σημαντικοί άνθρωποι κάνουν σημαντικά πράγματα και σχέσεις και οι υγιείς πνευματικά άνθρωποι φτιάχνουν υγιείς δυάδες και σύνολα.
Αυτοαγαπηθείτε, χαμογελάστε, χαλαρώστε, πιστέψτε στην αξία σας και στη ζωή και όλα θα γίνουν όμορφα ήρεμα και επιτυχημένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου