Το σεξ γίνεται μηχανικά επειδή πέρασε ο χρόνος ????

Artist: Adam Martinakis

Είναι άραγε δεδομένο ότι η σεξουαλική ζωή ενός ζευγαριού,
θα επηρεαστεί αρνητικά λόγω της φθοράς του χρόνου ???

Κατά κάποιο τρόπο, θεωρείται φυσιολογικό να μην υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ανάμεσα σε δυο ανθρώπους στο σεξουαλικό τομέα, μετά από πολλά χρόνια σχέσης.

Σαν ένα έργο χιλιοπαιγμένο, μοιάζει να μην υπάρχει κάτι καινούργιο που θα προκύψει και θα δώσει άλλον αέρα. Φτιάξτε ατμόσφαιρα, λένε μερικοί. Αλλάξτε μέρος, λένε άλλοι. Αλλά όλες αυτές οι λύσεις προϋποθέτουν ότι και το μυαλό ακολουθεί την αλλαγή. Τι να την κάνεις την αλλαγή σκηνικού, όταν το μυαλό λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Ας δούμε όμως λίγο ποια η σχέση της φθοράς του χρόνου με τη φθορά στην ποιότητα του σεξ.

Δε θεωρώ ότι ο χρόνος που περνά και οι πολλές υποχρεώσεις, είναι οι αιτίες που το σεξ χάνει σε ποιότητα.

Αν σκεφτεί κανείς την πορεία μιας σχέσης, αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι οι πολλές ματαιώσεις ανάμεσα στους δυο συντρόφους.

Ξεκίνησαν κάποτε μια σχέση έχοντας πολλά να μοιραστούν και πολλά να αποκαλύψουν ο ένας στον άλλον, από όσα υπάρχουν στην ψυχή τους και στην πορεία έφτασαν να έχουν πολλά να χωρίσουν και ακόμη περισσότερα να κρύψουν ο ένας από τον άλλον.

Πως λοιπόν να είναι καλό το σεξ ανάμεσα σε δυο συντρόφους που κατά βάθος δε νοιώθουν πια σύντροφοι. Γιατί η συντροφικότητα δεν εξαντλείται στη διεκπεραίωση των καθημερινών υποχρεώσεων.

Η συντροφικότητα εξυψώνεται όταν οι δυο άνθρωποι μοιράζονται την ψυχή τους και νοιώθουν ότι ο άλλος ακούει.

Στην πορεία όμως, το έχουν πάρει απόφαση ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει και ότι ο καθένας καταλαβαίνει μόνο τις δικές του ανάγκες και παύουν να προσπαθούν να επικοινωνήσουν στο ουσιαστικό επίπεδο μιας συντροφικής σχέσης. Συνεχίζουν να επικοινωνούν μηχανικά. Με τον ίδιο τρόπο γίνεται και το σεξ πια. Μηχανικά. Όχι επειδή πέρασε ο χρόνος. Αλλά από τα σημάδια που άφησε αυτός στο μυαλό και την ψυχή.

Δεν είναι πια το μυαλό ελεύθερο να απολαύσει, αλλά πιέζεται να συμμετάσχει. Και το σεξ, από εγκεφαλική κατάσταση, γίνεται απλά μια σωματική συναλλαγή. Το μυαλό δε συμμετέχει πια. Κερδίζουμε τελικά τίποτε με το να κάνουμε τον άλλον όπως τον θέλουμε, ή χάνουμε οτιδήποτε όμορφο θα μπορούσε να έχει μια σχέση, απλά για να βλέπουμε εμπρός μας μια ψευδαίσθηση;

Γιατί το πρόβλημα δεν είναι ότι δε σκεφτόμαστε πολύ στην προσπάθεια να βρούμε λύσεις στα θέματά μας.

Το πρόβλημα είναι ότι σκεφτόμαστε μεν πολύ, αλλά με τον ίδιο πάντα τρόπο και τελικά καταλήγουμε πάντα στο ίδιο αποτέλεσμα.

thessalonikiartsandculture.gr , psychiatrosonline.gr