Πες μου πού πονάς , να σου πω τι νιώθεις !!!!

Δες πως συνδέονται μερικοί από τους πιο συχνούς πόνους που αισθάνεσαι με ιδιαίτερη συναισθηματική περίοδο που βιώνεις.

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ για το ποια είναι η αιτία για κάποιους ανεξήγητους πόνους που νιώθεις; Γιατί αρρωσταίνεις; Γιατί χτυπάς μονίμως; Κυρίως όμως, έχεις συνδέσει αυτές τις καταστάσεις με μια δύσκολη συναισθηματική φάση που περνάς;

Αν όχι, ήρθε η ώρα να το κάνεις. Δες πως συνδέονται μερικοί από τους πιο συχνούς πόνους που αισθάνεσαι με ιδιαίτερη συναισθηματική περίοδο που βιώνεις.

Το γεγονός … όλο και περισσότερες έρευνες αποδεικνύουν ότι τα καταπιεσμένα συναισθήματα προκαλούν ασθένειες ή και προδιάθεση για ατυχήματα, ενώ το άγχος στην καθημερινή ζωή ανησυχεί τους γιατρούς πολύ περισσότερο από ποτέ.

Πολλές ιατρικές έρευνες υποστηρίζουν πως ελάχιστες είναι οι σοβαρές ασθένειες που δεν προκαλούνται από ένα βαθύ άγχος ή από μια συγκινησιακή ένταση.

Είναι γνωστό ότι η θλίψη, η απόγνωση, ο εκνευρισμός, ο φόβος ή η απογοήτευση καταγράφονται όχι μόνο στο μυαλό αλλά και στο σώμα μας, «μπλοκάροντας» τον εγγενή μηχανισμό μας για αυτοθεραπεία.

Σήμερα, είναι γνωστή στους επιστήμονες η σχέση αλληλεπίδρασης του νευρικού και του ανοσοποιητικού συστήματος.

Oι ίδιες εγκεφαλικές δομές που εμπλέκονται στη δημιουργία των συναισθημάτων ρυθμίζουν σε σημαντικό βαθμό και τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.

Η αναστολή ή η συγκράτηση των συναισθημάτων έχει ως συνέπεια τη διαταραχή της ανοσοποιητικής λειτουργίας.

Oι άνθρωποι που δεν εκφράζουν τα συναισθήματά τους, όποια κι αν είναι αυτά, κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν ένα μεγάλο αριθμό προβλημάτων υγείας.

O θυμός και άλλα αρνητικά συναισθήματα επιδρούν «τοξικά» για το σώμα και εγκυμονούν κινδύνους.
Έτσι, για παράδειγμα, μελέτες που έγιναν συνδέουν τα κρυολογήματα και τις άλλες φλεγμονές του άνω αναπνευστικού συστήματος

.. με κάποια συναισθηματική αναστάτωση που συνέβη τρεις ή τέσσερις μέρες πριν από την εκδήλωσή τους και την επίμονη αυτοκριτική με ηπατικές διαταραχές.

Επιπλέον …

► το συναίσθημα της αντιπάθειας έχει συσχετιστεί με διαταραχές στο κυκλοφορικό.

► ο διαρκής εκνευρισμός με τις μολύνσεις.

► ο καταπιεσμένος θυμός με τις ηπατικές διαταραχές.

► η επικριτική διάθεση με γαστρορραγίες.

► η αίσθηση ότι κάποιος μας εκμεταλλεύεται με την ακμή και τα έλκη.

► η νοητική «υπερδραστηριότητα» με τους έντονους πονοκεφάλους.

► το συναίσθημα της αυτο-λύπησης με τις γαστρεντερικές διαταραχές, τα κρυολογήματα, τα βρογχικά και τα οδοντικά προβλήματα.

► η καταπιεσμένη σεξουαλική ενέργεια με διαταραχές (έως και καρκίνο) στα γεννητικά όργανα.

► οι ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες με τις φλεγμονές, τον πυρετό και τη νοητική σύγχυση.

► η αδιάκριτη καταπίεση των συναισθημάτων, η αγωνία, η κατάθλιψη και το άγχος με τις γαστρεντερικές και τις νεφρικές διαταραχές, αλλά και προβλήματα στη χολή και στην ουροδόχο κύστη.

► οι «τοίχοι σιωπής» με τον καρκίνο.

Φαντάσου λοιπόν, πόσες οδυνηρές καταστάσεις θα μπορούσαμε να αποφύγουμε, αν δίναμε περισσότερη σημασία στο συναίσθηματικό μας κόσμο;

Aυτιά … αν αντιμετωπίζεις συχνά προβλήματα με τα αυτιά σου, αυτό σημαίνει ότι είσαι υπερευαίσθητη στα υποσυνείδητα μηνύματα, ενώ παράλληλα φοβάσαι μήπως δεν αντιλαμβάνεσαι σωστά αυτό που συμβαίνει ή μήπως δεν σε καταλαβαίνουν οι άλλοι.

Παρά τη χαρακτηριστική ικανότητα αντίληψης που διαθέτεις, πιστεύεις ότι δεν θα καταφέρεις να αφουγκραστείς την αληθινή φύση της κατάστασης και συντονίζεσαι για να ακούσεις όλες τις πληροφορίες και τα «μυστικά».

Σε πληγώνουν οι άσχημες λέξεις και σε τρομάζει η κριτική.

Πιστεύεις ότι έχεις απομακρυνθεί από το Θεό και ότι αξίζεις την απόρριψή Του λόγω του «αρνητισμού» και της «ανυπακοής» που δείχνεις.

Νιώθεις αποκομμένη και μόνη, αποξενωμένη από ένα περιβάλλον που θεωρείς ότι δεν σε υποστηρίζει. Έτσι, έχει την τάση να εστιάζεσαι στα αρνητικά και να κουτσομπολεύεις.

«Φοβάμαι να ακούσω» είναι η φράση - κλειδί για τους πόνους στα αυτιά, αφού αυτό που ακούς, σου προκαλεί μεγάλο εσωτερικό πόνο.

Μάτια … τα προβλήματα στα μάτια και την όραση δηλώνουν ότι έχεις την αίσθηση πως δεν μπορείς να χειριστείς τα προβλήματα της ζωής έτσι όπως θα ήθελες.

Νιώθεις πως οι δυσκολίες σε ξεπερνούν. Τα προβλήματα είναι πάρα πολλά για να τα αντιμετωπίσεις.

Έτσι «θολώνεις» την όρασή σου, για να μη «βλέπεις» τις καταστάσεις που αναγκάζεσαι να βιώνεις, έστω και αν δεν μπορείς να τις αποφύγεις.

Ουρανίσκος … αντιμετωπίζεις προβλήματα σχετικά με το «ποιός ή τι» έχει τον έλεγχο των πραγμάτων και σχετικά με το πού πάνε τελικά τα πράγματα.

Η φοβία αυτή προκύπτει από μια καταπιεστική οικογένεια, από την αίσθηση ότι σε «ξεγελούν», ή από το «ξύλο».

Σαν αποτέλεσμα, νιώθεις δυσπιστία απέναντι στο Σύμπαν, αλλά και απέναντι σε οποιονδήποτε ή οτιδήποτε ασκεί τον παραμικρό έλεγχο στη ζωή σου.

Καρδιά … «Μια ραγισμένη καρδιά», υπερβολικός φόβος εγκατάλειψης και απόρριψη.

Πιστεύεις ότι δεν έχεις αξία ως προσωπικότητα και θεωρείς ότι δεν σου αξίζει η αγάπη. Νομίζεις ότι κανείς δεν σε θέλει ή δεν σε υποστηρίζει.

Ωστόσο, εκπέμπεις μεγάλες ποσότητες «ενέργειας από την καρδιά», ελπίζοντας, πολύ βαθιά μέσα σου πως μια μέρα θα εμφανιστεί ο πρίγκιπας.

Παράλληλα, πιστεύεις στην αναγκαιότητα του στρες και της έντασης!

Κεφάλι … δίνεις πολύ μεγάλη έμφαση στην αρσενική πλευρά της προσωπικότητάς σου αλλά και στη λογική, τον ορθολογισμό, το πνεύμα και την εκλογίκευση.

Θεωρείς πως είσαι δημιουργική και πως συνεισφέρεις πολλά, κι έτσι περιμένεις ότι θα σε αντιμετωπίζουν ανάλογα.

Βρίσκεσαι σε σύγκρουση με την εξουσία ή τους εκπροσώπους της εξουσίας.

Είσαι γεμάτη άγχος και τελειομανής, ενώ δυσκολεύεσαι να χαρείς την όποια επιτυχία.

Μύτη … αν η μύτη σου «τρέχει» σημαίνει ότι υποφέρεις από ένα «εσωτερικό κλάμα», που στην πραγματικότητα είναι μια κραυγή για βοήθεια.

Η κλεισμένη μύτη, δε, υποδηλώνει ότι δεν αναγνωρίζεις την προσωπική σου αξία.

Χέρια … τα χέρια εκφράζουν τις συγκρούσεις που αφορούν τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τη ζωή.

Το πρόβλημα επικεντρώνεται στην ικανότητά σου να συγκρατείς και να χειρίζεσαι τις καταστάσεις.

Νιώθεις ενοχές για τις αποφάσεις που έχεις πάρει, αλλά και για τις συνέπειες των πράξεών σου.

Για να αποφύγεις την επιτυχία ή την αποτυχία παραμένεις αδρανής.

Είσαι εξαιρετικά εσωστρεφής και όταν δυσκολεύεσαι να κατανοήσεις τη σημασία των πραγμάτων νιώθεις μεγάλο άγχος.

Δόντια … τα προβλήματα των δοντιών έχουν να κάνουν με την υπευθυνότητα. Υπάρχουν δύο πιθανά σενάρια για την περίπτωση αυτή :

1)... Τα προβλήματα είναι αντανακλάσεις της μακρόχρονης αναποφασιστικότητάς, που οφείλεται στη δυσκολία να αναλύσεις τις καταστάσεις και να κάνεις τις κατάλληλες επιλογές.

2).. .Έχεις την τάση να είσαι απείθαρχη και αμελής στο χειρισμό των προβλημάτων ενώ αποφεύγεις συστηματικά την εξουσία και τις ευθύνες.

Το αποτέλεσμα είναι η συσσώρευση και στη συνέχεια η απελευθέρωση μιας φοβερής οργής, η οποία όμως σε κάνει αναποτελεσματική στα οικονομικά και στα συναισθηματικά ζητήματα.

Πόδια … αν υποφέρουν τα πόδια σου, εκδηλώνεις ένα μεγάλο φόβο για το μέλλον, Ταυτόχρονα όμως φοβάσαι και να μείνεις στάσιμη στη ζωή.

Υπάρχει μέσα σου μια σύγχυση για τον εαυτό σου, για τους άλλους ανθρώπους και για την ίδια τη ζωή.

Προτιμάς να μένεις αμετακίνητη εκεί που είσαι, παρά να κάνεις καταστροφικά λάθη.

Είσαι συντηρητική και αναποφάσιστη, ενώ φοβάσαι να αναλάβεις πρωτοβουλίες.

Τα όνειρα, οι κρυφές ελπίδες και οι φιλοδοξίες σου είναι περιορισμένα. Φοβάσαι να είσαι ο εαυτός σου, χωρίς καν να ξέρεις ποιος είναι πραγματικά!

Λειτουργείς με βάση τον τρομερά έντονο φόβο που νιώθεις για το άγνωστο και έχοντας προσδοκίες καταστροφής.

Για εσένα η ζωή είναι μια σειρά από προβλήματα, άγχη και ανησυχίες και πιστεύεις ότι υπάρχει πάντα η πιθανότητα τα πράγματα να χειροτερέψουν.

Λαιμός … τα προβλήματα στο λαιμό αποκαλύπτουν ότι αντιμετωπίζετε καταστάσεις που δεν έχετε καταφέρει να αντιμετωπίσετε στο παρελθόν και τώρα είναι αναπόφευκτες.

Δυστυχώς, είστε πεισματάρηδες και αρνείστε να δείτε αυτό που είναι μπροστά στη μύτη σας. Έχετε αγκιστρωθεί πάνω στο σύστημα και ελέγχετε τα πάντα.

Έχετε χάσει την επαφή με τα συναισθήματά σας, με αποτέλεσμα να μην μπορείτε να τα μετατρέψετε σε ιδέες, σκέψεις, λέξεις, στρατηγικές ή τακτικές. Δεν θέλετε ούτε καν να βρίσκεστε εδώ.

Φοβάστε το θάνατο, την ατίμωση, τη μιζέρια, την ασθένεια, την ατυχία και την αποτυχία - και έτσι θα νιώσετε αν αφήσετε ελεύθερο τον εαυτό σας. Έχετε σκύψει το κεφάλι και κυνηγάτε με φανατισμό την επιτυχία.

Γλώσσα … τα προβλήματα στη γλώσσα αποκαλύπτουν τις ενοχές που νιώθεις γιατί απολαμβάνεις τις αισθήσεις σου, τη σεξουαλικότητά και τις «επιφανειακές» χαρές -ψυχαγωγία, αθλητικές δραστηριότητες, υλικά αγαθά- ή ενοχές για τα γούστα και τις προτιμήσεις σου.

Έχεις ανεπτυγμένο αίσθημα ευθύνης για ό,τι συμβαίνει γύρω σου και κυρίως για τα λόγια σου.

Επίσης, αντιμετωπίζεις δυσκολίες που σχετίζονται με την επιθυμία έκφρασης και το φόβο για τις συνέπειες αν πεις αυτό που θέλεις.

Ατυχήματα … υπάρχει η πεποίθηση ότι μερικές φορές τα πράγματα απλώς συμβαίνουν. Είναι αποτέλεσμα του «τυχαίου» που ενεργοποιεί γεγονότα, τα οποία πιστεύουμε ότι δεν είναι αποτέλεσμα ηθελημένων πράξεων αλλά της «μοίρας».

Τα ατυχήματα είναι μια πρόκληση για δράση, καθώς το ασυνείδητο επισπεύδει ένα γεγονός που ανακόπτει την κατεύθυνση που έχουμε πάρει, ώστε να φέρει στην επιφάνεια θέματα τα οποία πρέπει να εξετάσουμε.

Τα μέρη του σώματος που προσβάλλονται δείχνουν ποια είναι αυτά τα θέματα για τα οποία απαιτείται επανεκτίμηση, παρέμβαση ή αλλαγή.

Αν σου συμβαίνουν συχνά ατυχήματα, εκδηλώνεις ανικανότητα να πεις αυτό που θέλεις, προσδοκάς τη βία
και διαθέτεις μια επαναστατικότητα ενάντια στην εξουσία, που βασίζεται στην αίσθηση ότι δεν αξίζεις αλλά ότι σου αξίζει επίθεση.

Στομάχι … ο πόνος στο στομάχι εκδηλώνεται όταν οι προσδοκίες σου είναι καταστροφικές.

Νιώθεις φόβο για τον ανταγωνιστικό κόσμο γύρω σου, που πιστεύεις ότι επικρατεί το σύνθημα «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό».

Θέλεις πολύ να αγαπηθείς και αναζητάς την ασφάλεια. Νιώθεις φόβο για τις πιθανές αρνητικές συνέπειες περασμένων πράξεών σου ή τα αρνητικά αποτελέσματα των αποφάσεών σου.

lovepeaceangelhapiness , womenonly.gr , psyhealth.gr

Read more »

Υποσχέσεις Δεσμά Ψυχής !!!!

Κόμποι και δεσίματα ψυχής από ασυνείδητες υποσχέσεις.

«Μια μέρα, θα σας δείξω!» Σας λέει κάτι αυτή η φράση; Την έχουν πει τα περισσότερα παιδιά. Συνήθως μέσα τους.

Θυμωμένα με τους γονείς, τους δασκάλους, τα αδέλφια τους, τους συμμαθητές τους ή τις ίδιες τις συνθήκες της ζωής τους αισθάνονται πως η παιδική αδυναμία τους είναι μόνο προσωρινή. Κάποτε θα μεγαλώσουν.

Κάποτε, θα αποκτήσουν τις ικανότητες, τη δύναμη, την ανεξαρτησία, τα χρήματα ή την επιτυχία για να «πάρουν το αίμα τους πίσω», να δικαιωθούν ή να αναγκάσουν τους άλλους να τους σεβαστούν.

Όποια κι αν υπήρξε η αιτία, αυτό το «μια μέρα θα σας δείξω» γίνεται για πολλούς ανθρώπους ο χάρτης πορείας τους στη ζωή.

Στην ουσία πρόκειται για μια από τις πρώτες υποσχέσεις που δίνουμε μυστικά στον εαυτό μας και που μπορεί να καθορίσει τις σημαντικές επιλογές μας ωθώντας μας σε ένα συγκεκριμένο πεπρωμένο. Δεν είναι η μόνη όμως.

Είναι όμως συνειδητή. Γιατί η αλήθεια είναι πως ένα σημαντικό μέρος της ζωής και των εμπειριών μας οφείλονται στις υποσχέσεις που δώσαμε στους γονείς

.. και στα σημαντικά πρόσωπα της παιδικής μας ηλικίας, συχνά χωρίς να το συνειδητοποιήσουμε.

Έκτοτε ζούμε τη ζωή μας, την κάνουμε να λάμπει ή την καταστρέφουμε επειδή σταθερά και ασταμάτητα προσπαθούμε να φανούμε συνεπείς στις υποσχέσεις μας.

Έκπληκτη συχνά η σύγχρονη ψυχολογία ανακαλύπτει πόσο πιστά υπηρετούν οι κόρες αυτό που κάποτε «έταξαν» ασυνείδητα στις μητέρες τους

.. και το οποίο πρέπει ως ενήλικες να σπάσουν για να μπορέσουν να ζήσουν τη δική τους ανεξάρτητη ζωή.

Το μοτίβο της θλιβερής επανάληψης γονεΪκών λανθασμένων επιλογών που παρατηρούμε συχνά στη ζωή και τις επιλογές των παιδιών τους στηρίζεται σ’ αυτές ακριβώς τις ασυνείδητες υποσχέσεις.

«Με γέννησες, με έθρεψες, με φρόντισες ως μητέρα. Ως σύζυγος όμως ήσουν δυστυχισμένη, ένιωθες μόνη και έρημη. Δεν έπαιρνες τη στοργή και το σεβασμό που είχες ανάγκη, ένιωθες παραμελημένη και μειωμένη.

Ήσουν σαν μια δούλα. Αλλά δεν μπορούσες να φύγεις, καμιά γυναίκα δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνη της χωρίς έναν άνδρα πλάι της. Αυτό μου έλεγες με τα λόγια και τη στάση σου.

Κι έτσι έμενες και υπέμενες. Κι εγώ συμφώνησα μαζί σου. Κι ύστερα μεγάλωσα, κι έκανα αρκετές σχέσεις με άνδρες που δεν μου έδιναν τη στοργή

.. και το σεβασμό που είχα ανάγκη, όπως είχε συμβεί και με εσένα. Ακόμα κι όταν η ζωή μου έδινε ευκαιρίες για καλύτερες σχέσεις, δεν τις επέλεγα.

Τήρησα την υπόσχεση που σου είχα δώσει. Κι όταν ο γάμος μου είχε φανερά αποτύχει εγώ παρά την οικονομική μου ανεξαρτησία

.. και την ικανότητά μου να τα βγάλω πέρα δεν τολμούσα να τον διαλύσω. Δεν μπορούσα να σε προδώσω μητέρα.

Αν το έκανα, θα έσπαγα την υπόσχεσή μου σ’ εσένα και θα αναγκαζόμουν να παραδεχθώ ότι είχες κι άλλες δυνατότητες αλλά δεν τις επέλεξες.

Αντί γι αυτές είχες προτιμήσει να είσαι δυστυχισμένη κι ανικανοποίητη όπως κι η δική σου μητέρα. Τήρησες κι εσύ τη δική σου υπόσχεση σ’ εκείνη.

Τρεις γενιές ζήσαμε αναπαράγοντας την ίδια δυστυχία μόνο και μόνο για να μην προδώσουμε η μια την άλλη.

Αλλά εγώ σήμερα, αναγνωρίζω ότι έχω κι άλλες επιλογές και γι' αυτό αποφασίζω να σπάσω αυτές τις άρρητες υποσχέσεις.

Μολονότι θα φαίνεται σαν να σε εγκαταλείπω, διεκδικώ το δικαίωμά μου να κάνω επιλογές διαφορετικές από τις δικές σου χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν σ’ αγαπώ.

Ναι, νιώθω να υπάρχει σ’ αυτό μια προδοσία. Δεν προδίδω εσένα αλλά τη στάση σου και τις ιδέες σου στο ζήτημα των σχέσεων.

Πρέπει να το κάνω. Αλλιώς θα προδώσω τον ίδιο τον εαυτό μου.» Αυτό είναι ένα απόσπασμα από ένα γράμμα που δεν ταχυδρομήθηκε ποτέ. Γράφτηκε στα πλαίσια ενός σεμιναρίου σαν αυτά που συντονίζει η Κάρολαϊν Μυς , η διεθνώς γνωστή συγγραφέας.

Στο πρόσφατο βιβλίο της « Ιερά Συμβόλαια» ( εκδόσεις Διόπτρα) ασχολείται εκτενώς με αυτό ακριβώς το θέμα επισημαίνοντας πως όταν οι άνθρωποι ανακαλύπτουν τα συμβόλαια - υποσχέσεις που έχουν δώσει κυριεύονται από βαθιά έκπληξη.

Είναι σαν να τραβά κάποιος το χαλί κάτω από τα πόδια τους καθώς ανακαλύπτουν αλήθειες για τη ζωή τους που τους συγκλονίζουν.

Φυλετικές και Οικογενειακές Υποσχέσεις.

Μήπως λοιπόν ζούμε τη ζωή μας υποταγμένοι σε υποσχέσεις που δώσαμε κάπου κάποτε; Στους γονείς μας, στους δασκάλους μας, στους φίλους.

Κι' αργότερα στους εραστές μας και στον κοινωνικό μας περίγυρο, σ’ αυτούς που θέλαμε να αποδείξουμε ότι αξίζουμε ή σε εκείνους που αποφασίσαμε να τιμωρήσουμε;

Πολύ περισσότερο από όσο το έχουμε συνειδητοποιήσει οι υποσχέσεις που έμμεσα και άμεσα δώσαμε μας ελέγχουν μυστικά δεσμεύοντας τη ζωή μας.

Στα πρώτα χρόνια μας, κοιτάξαμε τους γονείς μας, είδαμε την επιτυχία ή την αποτυχία τους, τη χαρά ή τη δυστυχία τους και είπαμε ενδόμυχα «θα γίνω σαν κι εσένα,

.. για να σε δικαιώσω» ή συναινέσαμε « θα γίνω αυτό που ονειρεύτηκες και δεν κατάφερες, για να δικαιωθείς μέσα από μένα» ή αντίθετα «θα γίνω καλύτερη από σένα για να σε νικήσω» ή « θα γίνω ό,τι δεν είσαι για να σε ξεπεράσω».

Δεν το είπαμε με λόγια. Αυτές οι υποσχέσεις συνήθως δεν ζητούνται και δεν δίνονται φανερά. Είναι ένα παιχνίδι που στήνεται ανάμεσα στα μέλη μιας οικογένειας. Κάποια στιγμή μοιράζονται οι ρόλοι.

Υπογράφονται τα «συμβόλαια»: ένας θα είναι ο αγαπημένος , το καλό παιδί, άλλος θα γίνει το μαύρο πρόβατο, ένας θα αναλάβει να εκφράσει τα απωθημένα των υπολοίπων, άλλος θα είναι ο υπηρέτης όλων, ένας θα γίνει το καμάρι της οικογένειας, άλλος η ντροπή ή η αποτυχία της.

Κάπως έτσι οι ψυχολόγοι παρατηρούν και διακρίνουν πίσω από τις συμπεριφορές μας τις αθέατες υποσχέσεις που έχουν δοθεί.

Η μεταφυσική πάλι τις ανιχνεύει ακόμα και πριν τη σύσταση της οικογένειας , τότε που όλα τα μέλη της ήταν ακόμα ψυχές

.. και που μαζί συναποφάσισαν να ενσαρκωθούν στην ίδια οικογένεια για να εκπληρώσουν τις υποσχέσεις με τις οποίες είχαν αλληλοδεσμευτεί.

Ακόμα και ο ίδιος ο Θεός φαίνεται να υπόσχεται στον άνθρωπο. Η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη εκφράζουν αυτές τις θεϊκές υποσχέσεις.

Στην ελληνική μυθολογία εκφράζεται επίσης και η υπόσχεση των θεών μεταξύ τους. Κι όταν οι υποσχέσεις δίνονταν κανείς δεν μπορούσε να αποδεσμευτεί από αυτές.

Ούτε οι Θεοί. «Μα τα ύδατα της Στυγός» έλεγαν κι έπιναν από την ομώνυμη πηγή. Αν παραβίαζαν τις υποσχέσεις και τους όρκους τους η ποινή τους ήταν να μένουν βουβοί για έναν ολόκληρο χρόνο.

Κι όπως ο Θεός υπόσχεται στον άνθρωπο και ο άνθρωπος επίσης υπόσχεται όχι μόνο στο Θεό αλλά και στον συνάνθρωπο, στο γονιό, στην οικογένεια, στους προγόνους, στην πατρίδα και στο έθνος.

Οι 300 Σπαρτιάτες του Λεωνίδα έπεσαν τιμώντας στο ακέραιο την υπόσχεσή τους προς τους συμπολίτες τους « τοις κοίνων ρήμασι πειθόμενοι».

Από την άλλη πλευρά, το έθιμο της βεντέτας στηρίζεται σε μια οικογενειακή υπόσχεση: να πληρωθεί το χυμένο αίμα με αίμα από την αντίπαλη οικογένεια.

Σε μεγαλύτερη κλίμακα αυτή η υπόσχεση εκφράζεται με τις εμπόλεμες συρράξεις, τα πολεμικά αντίποινα, τις επιθέσεις αυτοκτονίας όταν άτομα και λαοί ολόκληροι δεσμεύονται να εκδικηθούν για το θάνατο των δικών τους.

Παιδιά που γεννιούνται κάτω από αυτές τις συνθήκες κληρονομούν αυτές τις υποσχέσεις και καλούνται να τις υπηρετήσουν για να τιμήσουν το έθνος, τη φυλή, τους προγόνους.

Σε ατομικό επίπεδο το ίδιο φαινόμενο επαναλαμβάνεται επίσης αλλά συνήθως εν αγνοία μας.

Έτσι , βρισκόμαστε να ζούμε με τρόπο που να αποτελεί την εκπλήρωση μιας υπόσχεσης προς τους προγόνους.

Πολλούς από αυτούς τους προγόνους δεν τους γνωρίσαμε κι όμως υπηρετούμε τις δικές τους αξιώσεις.

Ένας κλάδος της ψυχολογίας, αυτός που ασχολείται με τις συστημικές αναπαραστάσεις , αποκαλύπτει τις αναπάντεχες συνδέσεις πεπρωμένου που έχουν οι απόγονοι μιας οικογένειας με τους προγόνους τους.

Μια νεαρή κοπέλα λ.χ. μπορεί να αποφασίζει σήμερα να κάνει ανύπαντρη ένα παιδί επιβάλλοντας την κατάσταση στην οικογένεια και εξαναγκάζοντάς τη να τη δεχτεί.

Στο παρελθόν της ίδιας οικογένειας υπήρξε συχνά μια προγιαγιά, μια θεία ή ξαδέρφη δύο τρεις γενιές πριν που είχε βρεθεί σε παρόμοια θέση αλλά που εξαναγκάστηκε να ρίξει το παιδί ή εξοστρακίστηκε από την οικογένεια.

Έτσι, είναι σαν να δημιουργείται ένα αίτημα, μια ανάγκη για εξισορρόπηση, για δικαίωση την οποία αναλαμβάνει να εκδραματίσει δίχως να το γνωρίζει μια κατοπινή γενιά.

Η σημερινή ανύπαντρη μητέρα είναι εκείνη που έχει αναλάβει να επαναλάβει το ίδιο μοτίβο ζωής διεκδικώντας τη δικαίωση που δεν πήρε η πρόγονός της.

Υπάρχει λοιπόν εδώ μια «υπόσχεση» που είναι σαν να παραμένει στο συλλογικό ασυνείδητο της οικογένειας περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή και πρόσωπα για να εκπληρωθεί.

Το ίδιο ισχύει και με τα οικογενειακά μυστικά, αν υπάρχει στο παρελθόν των προηγούμενων γενεών κάποιο σημαντικό μυστικό κάποιος από τις κατοπινές γενιές τείνει να ξαναδημιουργήσει παρόμοιες συνθήκες

.. αλλά αυτή τη φορά φέρνοντας το δικό του μυστικό στο φως και διεκδικώντας την αθώωση όχι μόνο για τον εαυτό του αλλά χωρίς να το γνωρίζει και για τον πρόγονό του.

Κι όταν αυτό συμβεί , μια ασυνείδητη υπόσχεση έχει πλέον τιμηθεί.

Οι Αντι-υποσχέσεις των Επαναστατημένων.

Υπάρχουν όμως κι εκείνα που υποσχόμαστε εμείς στον εαυτό μας.

Σαν άρμα πάνω στο οποίο έχουν προσδέσει τη ζωή τους αυτές οι προσωπικές υποσχέσεις έχουν γίνει αφορμή για μερικά από τα μεγαλύτερα προσωπικά επιτεύγματα .

Στις βιογραφίες τους πολλές αυτοδημιούργητες διασημότητες καταγράφουν πως ζώντας σε συνθήκες φτώχειας και εξαθλίωσης υποσχέθηκαν στον εαυτό τους πως κάποια μέρα θα τα καταφέρουν και θα ξεφύγουν για πάντα από τη μιζέρια.

Μεγάλες ανακαλύψεις και εφευρέσεις έγιναν χάρη σε υποσχέσεις που έμοιαζαν με προσωπικά στοιχήματα.

Άλλοτε πάλι μια οργισμένη υπόσχεση της παιδικής ηλικίας μπορεί να άλλαζε το πρόσωπο της ιστορίας, όπως συνέβη με τον Τζέκινς Χαν.

Η μητέρα του προπηλακίστηκε και εκδιώχθηκε από μια περιοχή. ΄Εφυγε κυνηγημένη παίρνοντας μαζί της το μικρό γιο της που τότε της υποσχέθηκε «μια μέρα θα ξαναγυρίσω και θα τους κάνω να σε προσκυνήσουν».

Και τήρησε την υπόσχεσή του. Ξαναγύρισε κατακτώντας όχι μόνο εκείνη τη μικρή περιοχή αλλά γινόμενος ο πρώτος Αυτοκράτορας της αχανούς Μογγολίας που εκτεινόταν από την Κορέα ως το κατώφλι της Ευρώπης.

Όμως, αν η ζωή μας φαίνεται να καθορίζεται εν πολλοίς από τις υποσχέσεις που συνειδητά

.. και ασυνείδητα έχουμε δεσμευτεί να εκπληρώσουμε για να μας αγαπούν, να μας τιμούν και να μας υπολογίζουν γιατί άραγε κάποιοι δρουν με εντελώς αντίθετο τρόπο;

Είναι σαν να κάνουν τα πάντα για να εναντιωθούν στο περιβάλλον τους, σαν να προσπαθούν να γίνουν αντιπαθείς. Είναι άραγε πιο ελεύθεροι;

Στην πραγματικότητα όχι. Είτε πρόκειται για επαναστατημένους εφήβους είτε για τα μαύρα ενήλικα πρόβατα της οικογένειας,

.. εκείνοι που φαίνονται να πηγαίνουν κόντρα στις γονικές προσδοκίες στην πραγματικότητα δεν έχουν καταφέρει να ξεφύγουν από αυτές.

Αυτοί δεν εκπληρώνουν μια υπόσχεση προς την οικογένεια, αλλά μια αντι-υπόσχεση.

Πρόκειται για την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Οι επιλογές τους είναι σαν το αρνητικό μιας φωτογραφίας και αποτελούν τον αντίθετο από τα προσδοκώμενα:

Αν η αξία στην οικογένεια είναι να είναι κάποιος αθλητικός και γυμνασμένος τα παιδιά που υπηρετούν την αντι-υπόσχεση γίνονται μαλθακά και εγκαταλείπουν το σώμα τους.

Αν η μητέρα έχει μανία με την τάξη ενώ η κόρη ζεί μέσα στην ακαταστασία τότε μια αντι-υπόσχεση είναι επίσης παρούσα.

Το ίδιο κι όταν η ηθική και ο συντηρητισμός έχουν βάλει τη σφραγίδα τους στους γονείς ενώ τα παιδιά ζουν μια ζωή εντελώς ελεύθερη και «ασύδοτη».

Πίσω από όλες τις αντι-υποσχέσεις υπάρχει μια επανάσταση: «όχι, εγώ δεν θα γίνω σαν κι εσάς!»

Όμως ο επαναστατημένος πρώτα κοιτάζει να δει πώς ακριβώς είναι το πρότυπο που προσπαθεί να μην αντιγράψει και ύστερα κατασκευάζει το δικό του αντιπρότυπο σύμφωνα μ΄αυτό.

Έτσι είναι εξίσου παγιδευμένος. Οι αντι-υποσχέσεις είναι στην ουσία αποτυχημένες απόπειρες για ελευθερία.

Αντιπροσωπεύουν όμως την προσπάθεια να βρει κάποιος τι είναι αυτό που πραγματικά θέλει ο ίδιος άσχετα με τις επιταγές της οικογένειας ή του περιβάλλοντος.

Όμως, η ελευθερία μας αρχίζει από εκεί που τελειώνει η ανάγκη μας να συμμορφωθούμε ή να επαναστατήσουμε σ’ αυτά που θέλουν οι άλλοι.

Το ζητούμενο είναι να βρούμε τι θέλουμε εμείς πραγματικά.

Τι μας δίνει χαρά και ικανοποίηση, ποια είναι η ζωή που θέλουμε αληθινά να ζήσουμε. Και να τη ζήσουμε για μας.

Κι όχι στο όνομα άλλων. Για να βρούμε τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν ζούμε αυθεντικά αλλά σύμφωνα με τις συμβάσεις που έχουμε κάνει.

Χρειάζεται να διαπιστώσουμε σύμφωνα με ποιες υποσχέσεις ή αντι-υποσχέσεις χτίσαμε τη ζωή μας. Κι ύστερα να βρούμε το κουράγιο να λύσουμε αυτά τα δεσμά.

Τότε μόνο μπορεί να αρχίσει το μακρύ ταξίδι που κάποτε θα μας φέρει εκεί όπου κατοικεί ο αυθεντικός μας εαυτός.

Μπορεί στο τέλος του ταξιδιού να ανακαλύψουμε ότι και πάλι θα κάναμε ορισμένες επιλογές όμοιες με αυτές των υποσχέσεών μας.

Ωστόσο αυτές θα είναι οι δικές μας επιλογές που απλώς συμπίπτουν με εκείνες του περιβάλλοντος κι όχι εκείνες που εξαναγκαστήκαμε να υιοθετήσουμε χωρίς ποτέ να πιστοποιήσουμε αν και η καρδιά μας είναι σύμφωνη.

Όπως έλεγε ο Σωκράτης, την αρετή και την ελευθερία την έχει όχι εκείνος που κάνει αυτό που πρέπει αλλά αυτός που αληθινά θέλει να κάνει αυτό που πρέπει.

Το Λύσιμο της Υπόσχεσης.

Αν οι ψυχολογικές υποσχέσεις μας είναι κάτι σαν μάγια που έχουν γίνει στο νου μας δεσμεύοντας το μέλλον

.. και τις επιλογές μας, αν είναι κάτι σαν ξόρκι ή σαν υπνωτισμός, τότε το λύσιμο των υποσχέσεων είναι το αντίδοτο στη μαγεία.

Η επιστροφή του εαυτού μας. Πίσω από κάθε ψυχολογική υπόσχεσή μας υπάρχει η συναίνεσή μας να αρνηθούμε τις προσωπικές μας επιθυμίες

.. και τον αληθινό μας εαυτό προκειμένου να διατηρήσουμε την αγάπη του άλλου.

Αν οι σπουδές που κάναμε ικανοποιούσαν κάποιο γονέα αλλά όχι εμάς, αν το επάγγελμά μας δεν μας δίνει ικανοποίηση ,

.. αν έχουμε μια απογοητευτική σχέση κι αν γενικά ζούμε με μισή καρδιά, τότε αυτό οφείλεται στο ότι η άλλη μισή μας…στην Κίνα βρίσκεται.

Με λίγα λόγια έχουμε αποξενωθεί από αυτήν. Ζούμε και εκφραζόμαστε με έναν τρόπο που είναι σύμφωνος με όσα οι άλλοι περιμένουν από μας.

Το αποτέλεσμα είναι μια εσωτερική αίσθηση μοναξιάς και κενού και μια σταδιακή αποστέρηση και αποδυνάμωση του εαυτού μας.

Κι όμως ,όπως γράφει η Αλις Μίλερ στις «Φυλακές της Παιδικής μας Ηλικίας» (εκδόσεις Ροές) «οι γονείς βρίσκουν στον ψευδή εαυτό του παιδιού τους την επιβεβαίωση που αναζητούν, βρίσκουν δηλαδή ένα υποκατάστατο για τη δική τους ανασφάλεια.

Το παιδί αυτό γίνεται τελικά ένας ενήλικος που δεν μπορεί να βασιστεί στα δικά του συναισθήματα γιατί είναι απίστευτα αποξενωμένος από τον εαυτό του.

Και όπως ως παιδί δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τον εαυτό του από τους γονείς του έτσι κι ως ενήλικας θα εξαρτάται από τους ανθρώπους που θα αντιπροσωπεύουν για αυτόν τους «γονείς» του.

Θα εξαρτάται για παράδειγμα από την επιβεβαίωση του συντρόφου του ή της ομάδας στην οποία ανήκει και κυρίως από την επιβεβαίωση των δικών του παιδιών.»

Μόνο το λύσιμο των υποσχέσεων μπορεί να μας επιστρέψει τον εαυτό μας έτσι ώστε οι αληθινές μας ανάγκες ,όποιες κι αν είναι αυτές και τα αυθεντικά μας συναισθήματα να μπορέσουν να εκφραστούν.

«Κάποιος απελευθερώνεται από την κατάθλιψη μόνο όταν η αυτοεκτίμησή του στηρίζεται στην αυθεντικότητα των δικών του συναισθημάτων κι όχι στο αν έχει ή όχι συγκεκριμένα χαρίσματα», σημειώνει η Άλις Μίλερ.

Όταν δεσμεύσαμε τον εαυτό μας με μια υπόσχεση μαζί δεσμεύσαμε κι ένα μέρος της ενέργειάς μας.

Τη στιγμή που λύνουμε την υπόσχεση η ενέργειά μας επιστρέφει και πάλι σε εμάς μας ενδυναμώνει και δημιουργεί μια βαθιά αίσθηση αυτοσεβασμού.

Το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι η διάγνωση.

Ιδού 3 κρίσιμες ερωτήσεις :

1)… Ποιες αξίες και ρόλους σας μεταδόθηκε ότι πρέπει να υπηρετείτε για να αξίζετε και να σας αγαπούν οι ακόλουθοι:

► Οι γονείς.

► Τα αδέλφια.

► Το περιβάλλον στο σχολείο.

► Οι φίλοι.

► Το περιβάλλον στις κατοπινές σπουδές.

► Το περιβάλλον στον επαγγελματικό χώρο

► Οι ερωτικοί σύντροφοι.

► Ο σύζυγος

► Τα παιδιά.

Μη βιαστείτε να απαντήσετε. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας να θυμηθεί, να συνειδητοποιήσει και να καταγράψει αναλυτικά τις απαντήσεις γιατί πίσω τους θα μπορέστε να διακρίνετε το βασικό οικοδόμημα των υποσχέσεων που έχετε δώσει.

2)… Υπάρχουν καταστάσεις και συμπεριφορές που ενώ είστε αποτελεσματικές εσείς δεν είστε ευχαριστημένη με τον εαυτό σας;

Πίσω από αυτή την έλλειψη ικανοποίησης δεν υπάρχει μια τελειομανία όπως φαίνεται εκ πρώτης όψεως αλλά μια συμπεριφορά που υιοθετήθηκε για να είστε αγαπητές από το περιβάλλον σας.

3)… Τι πραγματικά θέλετε να κάνετε και πώς νιώθετε σε κάθε δεδομένη στιγμή;

Η ερώτηση αυτή στην ουσία επιχειρεί να σας καλέσει να διευκρινίσετε αν μπορείτε να ξεχωρίσετε τα «νιώθω» και «θέλω» του εαυτού σας από εκείνα που «θα έπρεπε» να νιώθετε και να θέλετε σύμφωνα με τις υποσχέσεις που έχετε βαλθεί να τηρήσετε.

Αυτές οι 3 ερωτήσεις μπορούν να σας δώσουν μια καλή εικόνα για τις βαθύτερες δυνάμεις που επηρεάζουν τις αποφάσεις και τις επιλογές σας.

Από δω και πέρα μπορείτε να αρχίσετε να εξερευνάτε τη βαθύτερη αλήθεια σας.

Αυτό που πραγματικά νιώθετε, μπορείτε και θέλετε.

Τελικά , είναι μια διαδικασία ωρίμανσης που ξανακάνει επίκαιρο εκείνο το παιδικό ερώτημα: τι θα γίνω όταν μεγαλώσω;

Τώρα η απάντηση είναι προφανής: θα γίνω ο εαυτός μου !

Το άρθρο έγραψε η Ιουλία Πιτσούλη.

lovepeaceangelhapiness , miraclesynthesis.gr

Read more »

Η τέχνη του '' ναι '' και του ΄΄ όχι '' !!!!

Πόσες φορές λέτε ναι ενώ σύσσωμος ο εαυτός σας φωνάζει μέσα σας όχι;

Πόσα όχι έχετε πει ενώ λαχταρούσατε να πείτε ένα ολόκαρδο ναι;

Σαν την κίνηση ενός εκκρεμούς ολόκληρη η ζωή μας κινείται ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο λέξεις που καθορίζουν την καθημερινότητά μας πολύ περισσότερο από όσο συνήθως συνειδητοποιούμε. Κι όμως, συχνά δεν τολμάμε να τις ξεστομίσουμε.

Ή τις αντιστρέφουμε παρά τη θέλησή μας χτίζοντας το ίδιο το πεπρωμένο μας με βεβιασμένα όχι και απρόθυμα ναι.

Στην προσωπική ιστορία όλων μας υπάρχουν εκείνες οι φορές που σύραμε κυριολεκτικά τον εαυτό τους σε αρνήσεις ή καταφάσεις για τις οποίες επαναστατούσαμε εσωτερικά.

Κι αν αυτό το επαναλαμβάναμε ξανά και ξανά ίσως να είχε ως αποτέλεσμα μια συνεχώς αυξανόμενη εσωτερική πίεση ή μια σταδιακή αποξένωση από τον εαυτό μας.

Βλέπετε , κάθε φορά που το κάνουμε αρνιόμαστε κι ένα κομμάτι της προσωπικής μας αλήθειας, των βαθύτερων επιθυμιών μας ή των πραγματικών μας αναγκών. Όμως δεν είμαστε οι μόνοι.

Η ίδια η ιστορία είναι γεμάτη με μοιραία ναι και όχι που καθόρισαν τις μοίρες λαών κι ανθρώπων.

Η μια από τις δυο Εθνικές μας Επετείους είναι συνυφασμένη με το περίφημο Όχι και η μοίρα της Ευρώπης κρίνεται από τα σκληρά παζαρευόμενα Ναι ή Όχι στο Ευρωσύνταγμα.

Ίσως αν όλες οι άλλες λέξεις εξέλιπαν οι δυο αυτές ολιγοσύλλαβες λέξεις θα μπορούσαν σαν το κουκούτσι του φρούτου να κλείνουν μέσα τους όλες τις άλλες έννοιες.

Από μια άποψη αποτελούν την επιτομή του δυιστικού τρόπου που βλέπουμε τον κόσμο αντιπροσωπεύοντας το πλην και το συν, τη ζωή και το θάνατο.

Αν το καλοσκεφτείτε θα διαπιστώσετε πως κάθε επιλογή μας είναι το αποτέλεσμα της διαλεκτικής ανάμεσα στις δυο αυτές λέξεις που στην ουσία δεν είναι παρά δυο αντίθετες ψυχολογικές στάσεις.

Όλοι άλλωστε μπορούμε να βεβαιώσουμε πως υπάρχουν στιγμές που νιώθουμε πως θεοί και δαίμονες συγκρούονται μέσα μας πριν βγάλουμε την ετυμηγορία της άρνησης ή της κατάφασης.

To Mεγάλο Ναι ή το Μεγάλο όχι;

Σε ορισμένες περιπτώσεις αυτή η εσωτερική πάλη σφραγίζει ολόκληρη τη ζωή όπως τόσο εύγλωττα αποτυπώνει στον ποιητικό του λόγο ο Καβάφης :

.. « Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα, που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι, να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησή του.

Ο αρνηθείς δεν μετανιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι, όχι θα ξανάλεγε. Κι όμως, τον καταβάλλει εκείνο το όχι- το σωστό- εις όλην την ζωή του.»

Με κάποιο τρόπο το έχουμε ζήσει όλοι αυτό, έστω σε μικρή κλίμακα αφού κάθε στιγμή, ό,τι κάνουμε και ό,τι λέμε δεν είναι τίποτα άλλο από μια μετάθεση ανάμεσα στο ναι και στο όχι.

Το ίδιο το πεπρωμένο μας επωάζεται την ώρα που αυτές οι δυο αντίθετες έννοιες παζαρεύονται μέσα μας..

Αυτή όμως είναι η στιγμή της μέγιστης δύναμης και ελευθερίας μας: εκεί, στο σύνορο ανάμεσα στο ναι και στο όχι όταν ακόμα δεν έχουμε βγάλει απόφαση.

Τότε που τα πάντα είναι πιθανά, όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά και εμείς κάνουμε αστραπιαίους συνυπολογισμούς επιθυμιών, αναγκών, συμφερόντων, συναισθημάτων, λογικής , εξαρτημένων αντανακλαστικών και κοινωνικών κανόνων.

Είναι το αντίστοιχο της αρχής της αβεβαιότητας στην κβαντική φυσική.

Όλα μπορούν να συμβούν, αλλά ακόμα είναι στην περιοχή του ανεκδήλωτου σαν το περιστρεφόμενο νόμισμα που δεν έχει πέσει ακόμα κορώνα ή γράμματα.

Τότε είναι, σ’ εκείνον τον μετέωρο χρόνο, που μπορούμε να αλλάξουμε πεπρωμένο ! Πώς ;

Εισάγοντας νέα δεδομένα στο νου μας, τέτοια που να μας οδηγήσουν σε μια κατάφαση εκεί που παλιά μόνο αρνιόμαστε και σε μια άρνηση εκεί που πάντα υποχωρούσαμε.

Βλέπετε, είναι τελικά τέχνη να μπορούμε να πούμε ένα καθοριστικό όχι που βάζει όρια και λειτουργεί σαν ασπίδα προστασίας ή ένα ναι που να δηλώνει την κατάφασή μας στη ζωή και την ικανότητά μας να συνεχίζουμε παρά τις όποιες αντιξοότητες.

Τα Ναι Που Αρνηθήκαμε στον Εαυτό Μας.

Υπάρχουν κάποια Ναι που χρωστάμε στον εαυτό μας. Κάποια βαθύτερα αιτήματά του τα οποία έχουμε αγνοήσει.

Για να μην χαλάσουμε το χατίρι κάποιου που αγαπούσαμε. Για να αποφύγουμε την ένταση. Για να μας αγαπούν και να μας θέλουν. Γιατί αυτό περίμεναν οι άλλοι από εμάς.

Σιγά-σιγά από παιδιά μάθαμε να υποτασσόμαστε και να καταπιέζουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας .

Στην πραγματικότητα ολόκληρος ο πολιτισμός έχει χτιστεί με τα τούβλα του ναι και του όχι που οριοθετούν τις επιθυμίες μεταξύ των ανθρώπων.

Τα «καλά» παιδιά, οι «καλές» σύζυγοι, οι «καλοί» πολίτες έπρεπε να υποτάξουν τα θέλω τους σ’ εκείνα των άλλων.

Κι έτσι μας έγινε εξαρτημένο αντανακλαστικό. Θυμηθείτε πόσες φορές έχετε βάλει τις ανάγκες των άλλων πάνω από τις δικές σας;

Όλες αυτές τις φορές αρνηθήκατε να παραχωρήσετε μια συγκατάθεση στον εαυτό σας. Όμως, η κρυφή δύναμη αυτών των ανείπωτων Ναι είναι τρομερή.

Συχνά κάτω από αυτά βρίσκονται θαμμένα όνειρα ζωής, ταλέντα που έμειναν ανεκμετάλλευτα, δυνατότητες που δεν αξιοποιήθηκαν.

Πόσοι άνθρωποι λ.χ. δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους ή ποτέ δεν έκαναν αυτές που πραγματικά ήθελαν επειδή αντί να πουν το Ναι της καρδιάς τους είπαν Ναι σ’ εκείνα που ήθελε το οικογενειακό τους περιβάλλον;

Πόσες γυναίκες με σπουδαία ταλέντα και μεγάλες ικανότητες υποτάχθηκαν και τις έθαψαν σιωπηλά για να δώσουν το προβάδισμα στην οικογένεια;

Όταν συμβαίνει αυτό, όταν αρνιόμαστε να παραχωρήσουμε το μεγάλο Ναι στον εαυτό μας συμβαίνει ένα παράξενο φαινόμενο.

Καθώς οι μέρες διαδέχονται η μια την άλλη αυτού του τύπου τα ανεκπλήρωτα όνειρα φαίνονται όλο και πιο μακρινά έτσι που κάποτε μοιάζουν σαν να μην ήταν ποτέ δικά μας , σαν να ανήκουν σε κάποιους άλλους.

Κι όμως αφήνουν το ενεργειακό τους εκμαγείο στην ψυχή μας.

Όμως , δεν είναι μόνο αυτά. Συχνά , η ίδια η καθημερινότητά μας είναι διάστικτη από τα κενά που αφήνουν τα μικρά ανείπωτα Ναι μας αφήνοντάς μας με μια αίσθηση έλλειψης ικανοποίησης. Ή θυμού.

Όταν δεν κάνουμε καθόλου χώρο για να ικανοποιηθούν οι δικές μας ανάγκες συχνά ο εαυτός μας νιώθει προδομένος όχι μόνο από τους άλλους αλλά και από εμάς τους ίδιες.

Ένας βαθύς υπόγειος θυμός μπορεί τότε να αναπτυχθεί και να υπονομεύσει από τις σχέσεις μέχρι την υγεία μας.

Πολλές φορές ούτε σ’ αυτό τον θυμό δεν κάνουμε χώρο. Αυτή άλλωστε είναι μια κοινή συνήθεια μεταξύ των ανθρώπων.

Αρνούνται να δεχθούν ότι νιώθουν ορισμένα συναισθήματα. Ζήλια , εκδικητικότητα, οργή ή ακόμα και έρωτας για λάθος πρόσωπα, όλα αυτά συχνά συναντούν το μεγάλο Όχι της κοινωνίας που έτσι εξαναγκάζει τα μέλη της να αποκοπούν από τα συναισθήματά τους.

Για πολλούς ανθρώπους το μεγαλύτερο Ναι που θα μπορούσαν να προσφέρουν στον εαυτό τους είναι να αποδεχθούν τα «ακατάλληλα» συναισθήματά τους και να πουν «ναι, νιώθω έτσι και το αποδέχομαι.»

Για άλλους η μεγάλη αυτό-συγκατάθεση μπορεί να σχετίζεται με φαινομενικά μικρές και ασήμαντες καθημερινές επιλογές:

.. από το να δώσουν προσωπικό χρόνο στον εαυτό τους μέχρι να πουν στα ίσια ότι θέλουν κάτι.

Μερικές Χρήσιμες Ερωτήσεις

Κάντε μια παύση αυτή τη στιγμή και αναλογιστείτε :

Α… ► Πόσες φορές αρνηθήκατε να πείτε Ναι στον εαυτό σας την περασμένη εβδομάδα

► Για να μη χαλάσετε το χατίρι κάποιου που αγαπάτε;

► Για να αποφύγετε την ένταση ή τις αντιπαραθέσεις;

► Για να σας αγαπούν και να σας αποδέχονται;

► Επειδή ντραπήκατε να πείτε όχι;

► Επειδή το Ναι σας ήταν ένας ελιγμός ,μια παραχώρηση, προκειμένου να πετύχετε κάτι σημαντικότερο;

► Επειδή αυτό το Ναι το επιβάλλει το κοινωνικό πρωτόκολλο;

► Επειδή σας έμαθαν ότι πρέπει να βάζετε τις ανάγκες των άλλων πριν από τις δικές σας;

Β... ► Σε ποιους τομείς συνήθως αρνείστε να πείτε Ναι στον εαυτό σας;

► Στην διεκδίκηση προσωπικού χρόνου

► Στην αγορά κάποιων πραγμάτων ή υπηρεσιών για προσωπική σας απόλαυση

► Στην αποδοχή κάποιων «ανεπιθύμητων» συναισθημάτων

► Στο δικαίωμά σας να βαριέστε να κάνετε κάποια πράγματα

► Στην ανάγκη σας να το ρίξετε έξω

►
Στο να παραδεχθείτε ανοιχτά ότι κάτι στη συμπεριφορά του άλλου σας ενόχλησε

► Στο να διεκδικήσετε για τον εαυτό σας την καλύτερη θέση, το αναπαυτικότερο κάθισμα, το μεγαλύτερο κομμάτι, την καλύτερη θέα κλπ

► Στο να πείτε «δεν πειράζει» ή «δεν θέλω» ή «δεν είναι ανάγκη» ενώ στην πραγματικότητα και πείραζε και θέλατε και ήταν ανάγκη.

► Στο να πείτε «δεν με νοιάζει, ότι θέλεις εσύ» ενώ κατά βάθος ξέρατε πολύ καλά τι εσείς θέλατε

► Στο να επιτρέψετε στον εαυτό σας να μην είναι η εξυπηρετική, η πρόθυμη η καλόβολη υποχωρώντας στις αξιώσεις κάποιων που συνεχώς σας ζητάνε χάρες και εξυπηρετήσεις

Γ… ► Σκεφτείτε τώρα όλη τη ζωή σας : υπάρχουν κάποια όνειρα που αρνηθήκατε ή κάποια ταλέντα και ικανότητες που δεν αξιοποιήσατε; Γιατί;

► Για να μην έρθετε σε ρήξη με το περιβάλλον σας;

► Για να μην ρισκάρετε μια σχέση σας;

► Για να σας αγαπούν και να σας θέλουν;

► Γιατί θέλατε να είστε υπάκουη κόρη ή καλή σύζυγος /μητέρα;

► Γιατί νομίζατε ότι δεν ήταν τόσο σημαντικά όσο η καλή σας σχέση με εκείνους που δεν τα ευνοούσαν;

Οι ίδιες οι απαντήσεις σας μπορούν να γίνουν φακοί στο σκοτάδι και να σας δείξουν αυτό που κρύβεται πίσω από την άρνηση συγκατάθεσης στον εαυτό σας !!!

Η Δυσκολία να Πούμε Όχι.

Πόσο μακριά μπορεί να πάει η αυτό-άρνηση; Μπορεί να ροκανίσει τον χρόνο σας – ιδίως τον ελεύθερο - την αυτοεκτίμησή σας, την αυτονομία σας, τις σχέσεις σας, με λίγα λόγια μπορεί να πέσει σαν πιράνχας στη ζωή σας.

Η αλήθεια είναι πως συνήθως δεν πάει μόνη της. Πηγαίνει μαζί με την δυσκολία να ειπωθεί ένα όχι και να τεθούν όρια στις αξιώσεις του περιβάλλοντος.

Γιατί ,τα βεβιασμένα Ναι δεν είναι παρά αυτή ακριβώς η δυσκολία να πείτε ένα ξεκάθαρο και σαφές Όχι.

Πόσοι άνθρωποι δεν κάνουν με μισή καρδιά ή και βρίζοντας μέσα τους τις χάρες και τις εξυπηρετήσεις που δεν μπόρεσαν να αρνηθούν στους άλλους;

Πόσες γυναίκες δεν παραχώρησαν το απρόθυμο σώμα τους στο σεξουαλικό αίτημα του συντρόφου τους μόνο και μόνο για να μην τον απογοητεύσουν;

Πόσες φορές δεν βρεθήκαμε φορτωμένοι με υποχρεώσεις που αναλάβαμε για λογαριασμό τρίτων επειδή δεν είχαμε το σθένος να πούμε όχι;

Αν αυτό είναι κάτι που το αναγνωρίζετε ως επαναλαμβανόμενο μοτίβο στη ζωή σας , ίσως θα πρέπει να μάθετε να λέτε μερικά καθοριστικά όχι. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα φτάσετε στο σημείο να μη δίνετε του αγγέλου σας νερό!

Όμως πρέπει να εξετάσετε αν η ανάγκη να σας αγαπούν και να έχουν καλή γνώμη για σας οι άλλοι σας σπρώχνει συχνά να τους προσφέρετε γην και ύδωρ παραχωρώντας περισσότερα από αυτά που πραγματικά αντέχετε.

Από την άλλη πλευρά η κοινωνική ψυχολογία μας βεβαιώνει πως η διάθεση προσφοράς και αλληλεγγύης είναι μια εγγενής ιδιότητα των ανθρώπων. Κατά βάθος όλοι χαιρόμαστε να προσφέρουμε χαρά στους άλλους.

Νιώθουμε ικανοποίηση όταν μπορούμε να τους φανούμε χρήσιμοι και να τους βοηθήσουμε. Όμως συχνά αυτό ξεπερνάει το μέτρο και φτάνει να γίνεται καταναγκασμός.

Λέμε ναι, όχι πια με την καρδιά μας αλλά επειδή δεν μπορούμε ή δεν τολμάμε να πούμε όχι. Για να μην παρεξηγηθεί, ο άλλος. Για να μην θυμώσει, ο άλλος.

Γιατί θα μας κατακρίνει , ο άλλος. Γιατί ντρεπόμαστε να αρνηθούμε, στον άλλο. Γιατί θα κακοκαρδιστεί , ο άλλος. Γιατί θα διαταραχθεί η αγάπη ,του άλλου.

Γιατί θα μας τιμωρήσει με κάποιο τρόπο, ο άλλος. Γιατί είναι πιο ανήμπορος, πιο αδύναμος, πιο ευαίσθητος από εμάς, ο άλλος. Πάντα ο άλλος. Εμείς πουθενά.

Όπως σημειώνει η Σούζαν Νιούμαν στο βιβλίο της “The Book of No”, «αν είστε από τους τύπους στους οποίους προστρέχουν πάντα οι άλλοι,

.. αν σας καλούν να κάνετε πράγματα γι αυτούς και ζητούν κάθε τόσο τη βοήθειά σας είναι επειδή πάντα λέτε Ναι. Ίσως λοιπόν ήρθε η ώρα να μάθετε την τέχνη να λέτε όχι».

Το πρώτο πράγμα που χρειάζεται να κάνετε είναι καθορίσετε τα όριά σας. Πρώτα για σας την ίδια.

Πόσο από τον χρόνο , τη σκέψη, τα χρήματα ή τις υπηρεσίες σας μπορείτε να προσφέρετε κάθε φορά στους άλλους χωρίς να νιώσετε ότι πέφτετε θύμα εκμετάλλευσης ή ότι εξουθενώνεστε και αποστραγγίζεστε από ενέργεια;

Η ειλικρινής απάντηση θα σας δώσει το μέτρο της αντοχής και της ανοχής σας. Εξίσου ειλικρινής πρέπει να είστε με τον εαυτό σας ως προς τα αυθεντικά σας συναισθήματα.

Θέλετε πραγματικά να κάνετε αυτό που σας ζητάει ο άλλος ή απλά υποχωρείτε; Αν η καρδιά σας αρνείται, σεβαστείτε τη.

Η αλήθεια όμως είναι πως αν έχετε εκπαιδεύσει το περιβάλλον σας να σας θεωρεί κάτι σαν την επέμβαση πρώτων βοηθειών ίσως θα σας είναι πιο δύσκολο να κάνετε απότομες και ριζικές αλλαγές.

Αρχίστε με μικρά όχι. Μην αναλαμβάνετε να λύσετε όλα τα προβλήματα των άλλων.

Το σύνδρομο του σωτήρα είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων που δυσκολεύονται να πουν όχι. Στην πραγματικότητα είναι η δική τους βαθύτερη ανάγκη να αισθάνονται χρήσιμοι.

Και αξιαγάπητοι. Όμως έτσι υποδουλώνονται. Το ερώτημα είναι υπάρχει άραγε κάποιος τρόπος να λέμε Όχι χωρίς να κάνουμε τον άλλο να νιώθει αποκλεισμένος; Υπάρχουν πολλοί.

Η Τέχνη των Ορίων και της Διεκδίκησης.

Το πρώτο βασικό βήμα είναι να ξεχωρίσετε τις δικές σας ανάγκες και επιθυμίες από εκείνες των αγαπημένων σας.

Αν είστε από τους ανθρώπους που συνηθίζετε να υποχωρείτε για χάρη των άλλων ίσως να μην μπορείτε πια να ξεχωρίσετε τι εσείς θέλετε πραγματικά.

Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό φαινόμενο. Εκείνοι που μια ζωή σπεύδουν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των άλλων χάνουν την επαφή με τον εαυτό τους και πρέπει να ανασυνδεθούν μαζί του από την αρχή.

Εφόσον λοιπόν καταφέρετε να ξεχωρίσετε τι θέλετε κατά βάθος , άσχετα αν αυτό θα ευχαριστήσει το περιβάλλον σας, το δεύτερο βήμα σας καλεί να το εκφράσετε όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται. Αυτή η ξεκάθαρη δήλωση είναι πολύ σημαντική.

Όσοι έχουμε περάσει από το σχολείο του έρωτα ξέρουμε πολύ καλά πόσα Όχι μας σήμαιναν Ναι.

Όταν όμως έχουμε να κάνουμε με την καθημερινότητα και την τέχνη να βάζουμε όρια είναι αναγκαίο αυτό που λέμε να το εννοούμε.

Και να το τηρούμε. Αν πούμε Όχι ή Ναι και υπαναχωρήσουμε έχουμε δώσει διπλό μήνυμα στους άλλους και είναι σαν να τους προτρέπουμε να παραβιάσουν τα όριά μας ξανά.

Από την άλλη πλευρά έχει μεγάλη σημασία ο τρόπος που θα εκφράσουμε την άρνηση ή την κατάφασή μας.

Πολλοί άνθρωποι γρυλίζουν το Ναι τους και πετάνε το Όχι τους σαν δόρυ πάνω στον άλλο.

Ο στόχος δεν είναι να επιτεθούμε ούτε να οχυρωθούμε για να μη μας πάρουν φαλάγγι. Αυτό που πραγματικά έχει νόημα είναι να επικοινωνήσουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε , νιώθουμε και μπορούμε.

Αν κρατήσετε αυτό κατά νου θα βρείτε τον τρόπο να σεβαστείτε πρώτη εσείς τα δικά σας όρια καλώντας και τους άλλους να κάνουν το ίδιο.

Παρατηρήστε τους ανθρώπους των οποίων τα όρια σπάνια παραβιάζονται από το περιβάλλον τους:

.. συνήθως έχουν μια σταθερή στάση εκτίμησης προς τον εαυτό τους. Βλέπετε η αδυναμία να βάλουμε όρια ή να πούμε ένα καθοριστικό Όχι στις παράλογες αξιώσεις των άλλων σχετίζεται συχνά με χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Από την άλλη πλευρά το να πούμε ένα εξίσου καθοριστικό Ναι επιτρέποντας στον εαυτό μας ορισμένες χαρές είναι ίσως κάτι που του χρωστάμε εδώ και χρόνια.

Αν το να ξέρουμε να λέμε Όχι είναι η τέχνη των ορίων τότε και το να ξέρουμε να λέμε Ναι είναι η τέχνη της διεκδίκησης.

Σ’ αυτήν συμπεριλαμβάνεται και η ικανότητά μας να μπορούμε να ζητάμε ή να δεχόμαστε μια προσφορά.

Οι τρεις πιο δύσκολες εκφράσεις λένε , είναι να πει κάποιος «σ’ αγαπώ», «με συγχωρείς» και «βοήθησέ με».

Το να αποδεχθούμε ότι χρειαζόμαστε την βοήθεια των άλλων και κυρίως το να τη ζητήσουμε είναι ένα μεγάλο βήμα ωριμότητας.

Μας βγάζει από την ψευδαίσθηση του σωτήρα κι από την αλαζονεία της αυτονομίας.

Κανείς δεν είναι πραγματικά αυτόνομος. Όλοι έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο.

Ας επιτρέψουμε στον εαυτό μας να μην μπορεί και κυρίως να μην πρέπει να τα κάνει όλα.

Ας του δώσουμε την άδεια να ζητάει και την ευθύτητα να αποκρίνεται ένα ειλικρινές Ναι η Όχι .
«Στην πραγματικότητα η μόνη λανθασμένη απόκριση» ομολόγησε κάποτε η Αναίς Νιν που συνέχεε την αγάπη με το σεξ και ποτέ δεν είπε Όχι από τότε που γνώρισε τον Χένρι Μίλερ «είναι η δυσκολία να αγαπήσουμε».

Το άρθρο έγραψε η Ιουλία Πιτσούλη.

lovepeaceangelhapiness , miraclesynthesis.gr

Read more »

Δέκα μόνο βασικές οσμές αναγνωρίζει η μύτη μας !!!

Νέα μελέτη υποστηρίζει ότι η ανθρώπινη μύτη αναγνωρίζει μόλις δέκα βασικές κατηγορίες οσμών - η λουλουδάτη είναι μια εξ αυτών !!!

Ποπ κορν, μέντα, λεμόνι και ξινίλα είναι μερικές από τις κατηγορίες που εντοπίζει νέα μελέτη !!!

Ουάσινγκτον

Καθημερινά μυρίζουμε γύρω μας χιλιάδες μυρωδιές αλλά η πλούσια αυτή «υπερπαραγωγή» οσμών μπορεί να χωριστεί μόλις σε 10 βασικές κατηγορίες, με τον ίδιο τρόπο που η γεύση κατηγοριοποιείται σε πέντε βασικές γεύσεις.

Αυτό υποστηρίζει νέα μελέτη η οποία προσέγγισε το μυστήριο της όσφρησης με μαθηματικό τρόπο προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις.

Οι κατηγορίες περιλαμβάνουν «αναμενόμενους» χαρακτηρισμούς αρωμάτων – όπως π.χ. φρουτώδη ή λεμονάτα – αλλά και απρόσμενες μυρωδιές, όπως αυτή του ποπ κορν.

Αναλύοντας τις αισθήσεις

Άλλες αισθήσεις, όπως η γεύση, η ακοή και η όραση, έχουν μελετηθεί διεξοδικά και αναλυθεί ποσοτικά από τους επιστήμονες, οι μηχανισμοί της όσφρησης παραμένουν όμως σε μεγάλο βαθμό μυστηριώδεις για τους ειδικούς.

Ο Τζέισον Κάστρο από το Κολέγιο Μπέιτς και ο Τσάκρα Τσενουμπότλα από το Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ είδαν το ζήτημα από τη στατιστική-υπολογιστική πλευρά, αναλύοντας μια βάση δεδομένων που είναι γνωστή ως ο «Ατλας των προφίλ του χαρακτήρα των οσμών».

Τα προφίλ του Ατλαντα αυτού, ο οποίος συντάχθηκε το 1985 από τον Αντριου Ντράβνιεκς, περιλαμβάνουν μακροσκελείς περιγραφές εθελοντών για 144 διαφορετικές οσμές – όπως π.χ. «λουλουδάτη», «γλυκιά» ή «βαριά».

Με μια τεχνική ανάλογη με αυτή που χρησιμοποιείται για τη συμπίεση ενός αρχείου, η οποία μειώνει το μέγεθός του χωρίς να παραποιεί χρήσιμες πληροφορίες που αυτό μπορεί να περιέχει, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα μαθηματικό μοντέλο για να προσδιορίσουν ποιοι συνδυασμοί χαρακτηρισμών ήταν οι πιο βασικοί.

Οι δέκα κατηγορίες

Η ανάλυση κατέληξε σε 10 βασικές κατηγορίες οσμών από τις οποίες «χτίζονται», όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές, όλα τα οσφρητικά ερεθίσματά μας:

•► Ευωδιαστή
•► Ξυλώδης/ρητινώδης
•► Φρουτώδης (εκτός των εσπεριδοειδών)
•► Χημική
•► Μέντας/δυόσμου
•► Γλυκιά
•► Λεμονάτη
•► Ποπ κορν
•► Ξινίλας
•► Σήψης

Σημείωση: Οι δυο τελευταίες κρίνονται αηδιαστικές

«Εχουμε αυτές τις δέκα βασικές κατηγορίες επειδή αντανακλούν σημαντικές ιδιότητες του κόσμου – κίνδυνος, τροφή και ούτω καθεξής» δήλωσε ο καθηγητής Κάστρο στο BBC. «Αν γνωρίζει κάποιος αυτές τις βασικές κατηγορίες τότε μπορεί να αρχίσει να εξετάζει πώς κατασκευάζονται οι οσμές».

Παρ’ όλα αυτά η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «PLoS ONE», έχει προκαλέσει αντιδράσεις – κάτι όχι σπάνιο στον χώρο της έρευνας γύρω από την όσφρηση. Ορισμένοι την κατηγορούν για ελλείψεις, άλλοι λένε ότι προσφέρει «τροφή για σκέψη» ενώ άλλοι απλώς περιμένουν να δουν αν θα επαληθευτεί.

Ο δρ Κάστρο και οι συνεργάτες του ασχολούνται αυτή τη στιγμή με το ζήτημα από την αντίθετη κατεύθυνση, εφαρμόζοντας τη θεωρία τους στην πράξη για να «προβλέψουν» οσμές. «Δεν έχουμε λύσει το πρόβλημα του να μπορεί κάποιος να προβλέψει μια οσμή με βάση τη χημική δομή της, ελπίζουμε όμως ότι θα το κάνουμε» τόνισε ο καθηγητής.

tovima.gr , oroskopos.tv

Read more »

Κόνυζα η Μποναριένσιος { Conyza Bonariensis }

conyza bonariensis Αρχαία άνθεια- Θουρία Ουγγρέϊκα 13 Αυγούστου 2013
{ Κέντρο Μελέτης Ιστορίας Αρχαίες Θούριας - Μυκηναϊκής Άνθειας }

Το όνομα Κόνυζα αναφέρεται σε 3 συγγενικά φυτά της οικογένειας Asteraceae που φύονται στην ευρύτερη περιοχή της Αρχαίας Άνθειας-Θουρίας:

1▶ Conyza bonariensis
2▶ Conyza sumatrensis
3▶ Conyza canadensis

Τα δύο πρώτα μοιάζουν πολύ και συνήθως συνυπάρχουν. Και τα τρία είναι πολύτιμα φαρμακευτικά φυτά με το Conyza canadensis να υπερέχει.

Εδώ αναφερόμαστε στο Conyza bonariensis

Πρόκειται για πολυετές φυτό με βλαστό όρθιο ελαφρά ξυλώδη. Φθάνει σε ύψος 40-100 εκ. Φυτρώνει σε άκρες δρόμων και χαντάκια και ανάμεσα στις καλλιέργειες. Τα φύλλα είναι λογχοειδή, ακέραια, οδοντωτά, ημιπερίβλαστα και κολλώδη. Άνθη άσπρα σε ακραία κεφάλια και πολλές ταξιανθίες. Πρόκειται για ένα τριχωτό και θαμπό πράσινο φυτό. Κάθε φυτό μπορεί να παράγει 110.000 σπόρους. Περίπου το 80% των σπόρων αυτών είναι πολύ πιθανό να χαθεί. Οι σπόροι που κάθεται στην επιφάνεια ή θάβονται σε βάθος 2 cm είναι πιο πιθανό να βλαστήσουν όταν υπάρχει καλή υγρασία του εδάφους και θερμοκρασίες κάτω από 35 βαθμούς Κελσίου.

conyza bonariensis Αρχαία άνθεια- Θουρία Ουγγρέϊκα 13 Αυγούστου 2013 { Κέντρο Μελέτης Ιστορίας Αρχαίες Θούριας - Μυκηναϊκής Άνθειας }
Φαρμακευτικές Χρήσεις

Το φυτό περιέχει μεγάλες ποσότητες υπερισίνης η οποία χρησιμοποιείται στα ηρεμιστικά φάρμακα. Επιπρόσθετα χρησιμοποιείται στα στυπτικά και αιμοστατικά φάρμακα διότι προκαλεί συρρίκνωση των μαλακών οργανικών ιστών, και έτσι σταματά το αίμα και την βλέννα.

Η χρήση του φυτού είναι αποτελεσματική στη διάρροια, την πέτρα στα νεφρά, στον διαβήτη , στα έλκη του στομάχου και στα σπυράκια.

maltawildplants

Σε ανάλογες έρευνες του Πανεπιστημίου της Zimbabwe αποδείχθηκε ότι το έλαιο που προέρχεται από το φυτό έχει αντιβακτηριδιακές και αντιμυκητιασικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται στην θεραπεία δερματικών παθήσεων.

Στα ίδια συμπεράσματα κατέληξαν και οι μελέτες του Πανεπιστημίου Bahauddin Zakariya του Πακιστάν.

Bahauddin Zakariya University, Multan, Pakistan Uzweb

Σε σχετική έρευνα του Πανεπιστημίου King Saud της Σαουδικής Αραβίας διαπιστώθηκε ότι το ακάθαρτο εκχύλισμα του φυτού περιέχει σπασμογόνα και σπασμολυτικά συστατικά, τα οποία εξηγούν χρήση του στα φάρμακα για την δυσκοιλιότητα και την διάρροια.

King Saud University, Riyadh, Saudi Arabia

conyza bonariensis Αρχαία άνθεια- Θουρία Ουγγρέϊκα 13 Αυγούστου 2013 { Κέντρο Μελέτης Ιστορίας Αρχαίες Θούριας - Μυκηναϊκής Άνθειας }

Ιδιαιτερότητες

Το φυτό θεωρείται επικίνδυνο ζιζάνιο διότι ανθίσταται στα ζιζανιοκτόνα. Για την εξήγηση αυτής της ιδιαιτερότητας έχουν γίνει πολλές μελέτες και διδακτορικές διατριβές χωρίς να έχει δοθεί μέχρι τώρα ικανοποιητική απάντηση.

conyza bonariensis Αρχαία άνθεια- Θουρία Ουγγρέϊκα 13 Αυγούστου 2013 { Κέντρο Μελέτης Ιστορίας Αρχαίες Θούριας - Μυκηναϊκής Άνθειας }

kentromeletisarxaiasthourias.wordpress.com

Read more »

Πες μου με ποιόν θύμωσες ... να σου πω που πονάς !!!!!!

Μάθετε το κρυφό μήνυμα που περιέχει κάθε ασθένεια.

Τι γίνονται τα συναισθήματα που καταπνίγουμε ; Πού πηγαίνουν οι ανάγκες μας που καταπιέζουμε; Τι συμβαίνει στα θέλω μας που δεν τολμάμε να εκφράσουμε; Η απάντηση είναι κοινή : βυθίζονται στα βάθη του είναι μας, στις αποθήκες του ψυχισμού μας.

Όταν αυτές οι αποθήκες γεμίσουν ασφυκτικά τότε τα καταπιεσμένα συναισθήματα, ανάγκες και επιθυμίες μας σπάνε τις πόρτες αυτών των αποθηκών και ξεχύνονται είτε στην ψυχολογική μας κατάσταση είτε στο σώμα μας περιέχοντας ένα κρυφό μήνυμα.

Θυμάστε τότε που σας είχαν πιάσει νευρικά γέλια και που με κόπο καταφέρατε να τα καταπνίξετε πριν σας αντιληφθεί εκείνος που δεν έπρεπε;

Μπορείτε να ανακαλέσετε στη μνήμη σας τις φορές που είχατε κατακλυστεί από πανικό και που μόλις μπορέσατε να κρατήσετε την ψυχραιμία σας και να συγκρατήσετε τις κραυγές σας;

Κι εκείνες τις στιγμές που το κλάμα σας ανέβηκε σαν κόμπος στο λαιμό αλλά καταφέρατε να καταπιείτε τα δάκρυά σας ή τις διαμαρτυρίες σας; Όλοι έχουμε παρόμοιες στιγμές να θυμηθούμε.

Τι έγιναν όμως τα ξεσπάσματα γέλιου που συγκρατήθηκαν, τα δάκρυα που δεν κύλησαν , οι κραυγές που δεν ακούστηκαν;

Κι αν το προχωρήσουμε ακόμα περισσότερο, τι να έγιναν άραγε οι βρισιές που δεν ξεστομίστηκαν, οι πόθοι που δεν εκφράστηκαν , τα παράπονα που δεν ειπώθηκαν; Χάθηκαν;

Για την ψυχολογία η απάντηση είναι ένα στρογγυλό όχι.

Η φυσική σπεύδει να συνηγορήσει επισημαίνοντας πως τίποτα μα τίποτα δεν χάνεται στη φύση κι άσχετα αν εμείς

.. το ονομάζουμε δάκρυ, γέλιο , σκέψη ή επιθυμία , φως, θερμότητα ή ηλεκτρομαγνητισμό όλα μπορούν να θεωρηθούν ενέργεια. Και η ενέργεια ποτέ δεν χάνεται.

Μπορεί όμως να μεταλλαχθεί. Κάπως έτσι ξεκίνησαν οι μεγάλες ανακαλύψεις της ψυχοσωματικής ιατρικής που επιβεβαιώνει πως συναισθήματα, ανάγκες

.. και επιθυμίες που συγκρούονται μέσα μας ή δεν βρίσκουν τρόπο να ικανοποιηθούν γίνονται τελικά οι μυστικοί συνωμότες που μαζί με τους διάφορους νοσογόνους παράγοντες καταβάλουν το αμυντικό μας σύστημα.

Αν και για μακρύ διάστημα η συντηρητική και υλιστική πτέρυγα των επιστημόνων αρνούνταν να δεχθεί την άμεση σχέση όλων των ασθενειών με την ψυχική μας κατάσταση ,

.. η πανάρχαια εμπειρική γνώση των λαών δεν έτρεφε καμιά αμφιβολία για τη σχέση της λύπης με την ασθένεια.

Το θυμωμένο στομάχι.

Οι σαμάνοι , οι αρχαίοι Ασκληπιάδες και οι θεραπευτές άλλων εποχών γνώριζαν πως οι ψυχικές καταστάσεις είχαν άμεσο αντίκτυπο στην κατάσταση της υγείας

.. και είχαν ήδη παρατηρήσει πως συγκεκριμένα αρνητικά συναισθήματα είχαν την τάση να μετατρέπονται σε εξίσου συγκεκριμένες ασθένειες. Χρειάστηκε όμως να περάσουν πολλοί αιώνες για να συστηματοποιηθεί αυτή η γνώση.

Στην πραγματικότητα όλες οι ασθένειες δεν είναι παρά αντανακλάσεις των εσωτερικών μας συγκρούσεων και των ανομολόγητων πόθων μας.

Αυτή η άποψη από την οποία θα απέστρεφαν το πρόσωπο οι αυστηρά προσηλωμένοι στο υλιστικό μοντέλο ζωής γιατροί παλαιότερων εποχών σήμερα είναι πλέον όχι μόνο σεβαστή αλλά και αντικείμενο συστηματικής μελέτης από πολλά ερευνητικά κέντρα.

Η νευροβιολογία και οι μελέτες της χημείας του εγκεφάλου επιβεβαιώνουν πως κάθε συναίσθημα και κάθε σκέψη μεταφράζεται σε ηλεκτροχημικές μεταβολές που συντελούνται μέσα στο σώμα.

Υπάρχουν σκέψεις που μπορούν να προκαλέσουν πραγματική ηλεκτροχημική θύελλα στον οργανισμό μας.

Μια σκέψη για άμεσο κίνδυνο της ζωής στέλνει αστραπιαία μηνύματα συναγερμού σε ολόκληρο το σώμα κάνοντας την καρδιά να χτυπά ξέφρενα,

.. το πεπτικό σύστημα να αναστέλλει τη λειτουργία του, τους πνεύμονες να υπερλειτουργούν, τους μύες να συσφίγγονται και την αδρεναλίνη να ξεχύνεται ορμητικά.

Μια σκέψη που αφορά σε κάτι πιο ήρεμο ή ακόμα και κοινότοπο όπως αυτές που κάνουμε συνήθως δεν έχει τόσο θεαματικό αντίκτυπο στο σώμα ωστόσο αφήνει κι αυτή το ηλεκτρικό και χημικό της αποτύπωμα στον οργανισμό.

Το βέβαιο είναι πως όσο πιο έντονα τα συναισθήματα, οι ανάγκες και οι επιθυμίες , ιδίως όταν παραμείνουν ανέκφραστες, τόσο βαθύτερα τα αχνάρια που αφήνουν μέσα μας.

Κι αν αυτό κρατήσει καιρό αργά ή γρήγορα θα βρουν μια χαραμάδα να ξεγλιστρήσουν, να βγουν στο φως. Είτε ως νεύρωση , είτε ως σωματική ασθένεια.

Ο Ντήπακ Τσόπρα στο βιβλίο του «Κβαντική Θεραπεία» μιλάει για χαρούμενο και λυπημένο στομάχι, για θυμωμένα νεφρά και φοβισμένο αυχένα εξηγώντας πως τα συναισθήματά μας διαποτίζουν κάθε όργανο, μόριο και κύτταρο του σώματός μας.

Όμως , αν οι γιατροί που υιοθετούν την ψυχοσωματική προσέγγιση αναζητούν πίσω από την ασθένεια έναν ψυχικό παράγοντα, οι ασχολούμενοι με τη μεταφυσική πάνε ακόμα πιο πέρα :

.. βλέπουν την ασθένεια όχι σαν ξέσπασμα αλλά σαν ανακούφιση της ψυχής που επιτέλους έχει βρει έναν τρόπο να εκφράσει τις βαθύτερες ανάγκες της.

Η Επανάσταση των Καλόβολων.

Συχνά αρνούμεθα να παραδεχθούμε ότι θέλουμε αγάπη και φροντίδα. Τότε αναλαμβάνει το σώμα να εκδραματίσει την ανάγκη μας

.. και μας στέλνει στο κρεβάτι και στην αναγκαστική φροντίδα των άλλων που δεν μπορούμε πλέον να αρνηθούμε.

Δεν έχει σημασία αν αυτή τη φροντίδα την προσφέρει ένα αγαπημένο πρόσωπο, ή ένας άγνωστος γιατρός και κάποιες νοσοκόμες.

Στην ουσία έχει εκπληρωθεί το βαθύτερο αίτημα επιστροφής μας σε μια κατάσταση όπου είμαστε απαλλαγμένοι από φροντίδες και αφημένοι στη μέριμνα κάποιου άλλου.

Ένα είδος παλινδρόμησης σε άλλες πιο παιδικές εποχές που εγκαταλείπαμε τον εαυτό μας στα στοργικά χέρια κάποιου μεγάλου.

Από εσωτερική σκοπιά η ασθένεια είναι ένας τρόπος να ζητήσουμε αγάπη, να απαλλαγούμε για λίγο από τις ευθύνες, να αποφύγουμε δύσκολες καταστάσεις , να διεκδικήσουμε και… να εκδικηθούμε.

Αυτό το τελευταίο όσο παράξενο κι αν μοιάζει είναι πολύ αληθινό.

Συχνά μια ασθένεια έρχεται ως τιμωρία του εαυτού μας ή κάποιου άλλου προς τον οποίο απευθύνουμε το μήνυμα «κοίτα σε τι κατάσταση με έφερες».

Ταυτόχρονα ο ασθενής, μέσα στην ανημποριά του αποκτά ένα είδος εξουσίας που επιτέλους μπορεί να ασκεί προς εκείνους που τον φροντίζουν.

Από παιδιά έχουμε διαπιστώσει ότι ελέγχουμε τους οικείους μας μάλλον περισσότερο ξαπλωμένοι στο κρεβάτι του πόνου παρά όρθιοι και υγιείς.

Οι μητέρες που μπορεί να έχουν στραφεί και προς άλλα ενδιαφέροντα επιστρέφουν και πάλι για να ξενυχτήσουν στο προσκεφάλι του παιδιού

.. όπως τα ενήλικα παιδιά που απασχολημένα με τις υποχρεώσεις τους μπορεί να έβλεπαν αραιά και που τους ηλικιωμένους γονείς περνούν πολύ περισσότερες ώρες κοντά τους όταν αυτοί κείτονται ασθενείς στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου.

Με λίγα λόγια η ασθένεια είναι ένας τρόπος να εξασφαλίζουμε την συχνότερη παρουσία των άλλων κοντά μας. Δεν είναι ίσως ο πιο σοφός. Αλλά είναι μια διέξοδος.

Όπως το συνάχι που συχνά ξεσπάει επειδή πνίξαμε τόσα δάκρυα μέσα μας που στο τέλος ξεχειλίζουν από τη μύτη!

Όπως ο καρκίνος, που σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση εμφανίζεται σε άτομα που ήταν πάντα πρόθυμα, εξυπηρετικά

.. και γίνονταν θυσία για τους άλλους ή κυνηγούσαν με μανία την τελειότητα και υπηρετούσαν με αυτοθυσία τις υποχρεώσεις και τα πρέπει τους.

Είτε ως εξυπηρετητές των άλλων είτε ως περφεξιονιστές έθεσαν τον εαυτό τους κάτω από άκαμπτους κανόνες που δεν τους επέτρεπαν να ξαποστάσουν, να ζητήσουν για τον εαυτό τους, να διεκδικήσουν ή να πουν «δεν γίνεται».

Φρόντισέ με, Αγάπα με !

Παρ’ όλα αυτά, κάτι μέσα τους επιθυμούσε διακαώς κάποιον να τους φροντίσει κι αυτούς, κάπου να αφεθούν και να στηριχθούν όχι μόνο να στηρίζουν.

Αν αυτές οι απαιτήσεις του ψυχισμού, που καταπιέστηκαν και απωθήθηκαν σε σημείο που συχνά να μη γίνονται αντιληπτές ,δεν αναγνωριστούν και δεν τιμηθούν τότε θα γλιστρήσουν στο σώμα

.. και με τη μορφή μιας σοβαρής ασθένειας όπως ο καρκίνος θα απαιτήσουν αυτό που το ίδιο το άτομο δεν τολμούσε να κάνει: να φερθεί άκρως εγωιστικά.

Όπως επισημαίνει ο Ρύντιγκερ Ντάλκε στο βιβλίο του « Η ασθένεια ως γλώσσα της ψυχής» (εκδόσεις Πύρινος Κόσμος) ..

.. «με την έκρηξη της ασθένειας φανερώνεται ένα μεγάλο μέρος της κρυφής απαίτησης του εγώ.

Βγαίνοντας στην επιφάνεια προκαλεί μεγάλη έκπληξη στο περιβάλλον του ασθενούς γιατί ακόμα και τα ειρηνικότερα άτομα απαιτούν ξαφνικά να περιστρέφεται το παν γύρω τους και γύρω από την ασθένειά τους.

Ό,τι μέχρι τώρα δεν τολμούσε ο ασθενής να το εκφράσει ως δική του γνώμη ανεβαίνει τώρα από τη σκιά και ζητά την ικανοποίησή του.»

Αν και οι οικείοι ξεβολεύονται , αυτή η στάση αποτελεί ένα είδος θεραπείας για το ίδιο το άτομο που επιτέλους διεκδικεί την ικανοποίηση των δικών του αναγκών και επαναστατεί στα καθήκοντά του ως κόρη ή γιος, γονιός , υπάλληλος ή στυλοβάτης των άλλων.

Συχνά παρατηρούμε πως εκείνοι που ήταν οι κάποτε εργατικοί, υποταγμένοι, σιωπηλοί, υπομονετικοί και τόσο συμπαθητικοί γεμάτοι αλτρουισμό και προθυμία να βοηθήσουν τους άλλους γίνονται ιδιότροποι και απαιτητικοί ασθενείς που χορεύουν τους άλλους στο ταψί.
Στην πραγματικότητα αυτό που μας φαίνεται ως παραξενιά και απαιτητικότητα δεν είναι παρά το ξέσπασμα των καταπιεσμένων δικών τους επιθυμιών που χρόνια τις είχαν υποτάξει δίνοντας το προβάδισμα στους άλλους.

Τα Κρυμμένα Μηνύματα.

Παρόμοιοι εσωτερικοί ψυχικοί μηχανισμοί υπαγορεύουν την εμφάνιση διαφόρων μορφών ασθενειών κάθε μια από τις οποίες αποκαλύπτει βαθύτερες απωθημένες καταστάσεις.

Η Κάρολαιν Μυς, στο βιβλίο της «Ανατομία του Πνεύματος» και η Λουίζ Χέη στα δικά της βιβλία συμπληρώνουν τον Ντάλκε ως προς τους κρυφούς ψυχικούς παράγοντες που πυροδοτούν τις διαταραχές της υγείας

.. και που μοιάζουν σαν μικρά θεατρικά έργα ή τελετουργικά που έχουν πάρει τη θέση αυτών που πραγματικά χρειαζόμαστε. Ας δούμε μερικά από αυτά.

Κρυολόγημα … αν κάποια στιγμή θέλατε έντονα να κλάψετε και συγκρατήσατε τα δάκρυά σας καταπιέζοντας τα συναισθήματά σας είναι πολύ πιθανό μερικές μέρες αργότερα αυτή η εσωτερική κατάσταση

.. να βρήκε διέξοδο σε ένα γερό κρυολόγημα όπου τα μάτια δακρύζαν και η μύτη έτρεχε σαν βρύση – όπως θα ήθελαν να τρέχουν τα δάκρυα αν είχατε επιτρέψει στη λύπη σας να εκφραστεί.

Οι λυγμοί που καταπνίγηκαν βρίσκουν διέξοδο στο βήχα που ως σωματική έκφραση έχει παρόμοια εκδήλωση. Από μακριά δεν μπορεί κανείς να πει αν κάποιος τραντάζεται από λυγμούς ή από βήχα.

Η ίδια η λέξη κρυολόγημα υποδηλώνει κάτι που σας έκανε «να κρυώσετε μέσα σας» και εκφράζει τη βαθύτερη ανάγκη σας για ζεστασιά και θαλπωρή.

Το κουκούλωμα με ζεστά ρούχα και ο πυρετός είναι μεταμφιεσμένες εκδηλώσεις αυτής της ανάγκης, όπως οι εντριβές δεν είναι παρά υποκατάστατα του χαδιού και της επαφής που η ψυχή σας είχε ανάγκη.

Βήχας … είναι κι αυτός ένα ένδυμα. Κάτω του κρύβονται λόγια, γνώμες, διαμαρτυρίες , βρισιές ή δηλώσεις που δεν τολμήσαμε να ξεστομίσουμε. Προτιμήσαμε να τις καπιούμε.

Αλλά μας έκατσαν στο λαιμό. Έτσι μας «έπνιξαν» όπως ο αποπνικτικός βήχας.

Η απόχρεμψη που συχνά συνοδεύει το βήχα έχει επιπλέον ένα χαρακτήρα επιθετικό που υποδηλώνει την καταπιεσμένη ανάγκη μας να «φτύσουμε» ορισμένες καταστάσεις

.. ή πρόσωπα, δραστηριότητα που αναλαμβάνει να εκδραματίσει συμβολικά το σώμα αφού εμείς δεν το επιτρέψαμε στον εαυτό μας.

Συχνά ο βήχας είναι εκδήλωση αγανάκτησης ή άγχους όταν το άτομο νιώθει ότι έχει καταπιεί πολλά για πολύ καιρό και έχει πια φτάσει σε ένα σημείο που πνίγεται.

Σε αυτή την περίπτωση το σώμα δίνει με τον τρόπο του ένα σήμα για να φερθούμε με περισσότερη τρυφερότητα στον εαυτό μας,

.. να τον γλυκάνουμε και να τον μαλακώσουμε λίγο, κατάσταση που συμβολικά εκφράζουν τα ζεστά ροφήματα με μέλι.

Πόνοι στα γόνατα … εμφανίζονται όταν κάτι μέσα μας νιώθει να έχει γονατίσει από τις πιέσεις της ζωής αλλά επαναστατεί.

Δεν θέλει πια να υποτάσσεται και να χαμηλώνει τον εαυτό του προς χάριν των άλλων ή μιας κατάστασης.

Δεν θέλει να γονατίζει μπροστά σε κάτι ή κάποιον ισχυρότερο.

Έχει ανάγκη να υψώσει το ανάστημά του ή και να δείξει κάποια αδιαλλαξία έτσι όπως κάνει το άκαμπτο εξ αιτίας του πόνου γόνατο.

Παράλληλα, καθώς αυτή η ενόχληση αναγκάζει τον άνθρωπο να αναπαύει συχνά το πόδι του σε ένα σκαμνάκι,

.. συμβολικά «στηλώνει» τα πόδια και κρατά τους άλλους μακριά ή εκφράζει έτσι μια συμβολική κλωτσιά προς εκείνα που τον έκαναν «να κάτσει».

Έρπης στα χείλη … σχετίζεται με αισθήματα αηδίας ή ανομολόγητου καταπιεσμένου πόθου που ο ίδιος ο εαυτός αποστρέφεται.

Πρόκειται για ένα διπλό μήνυμα καθώς από τη μια τα χείλη διογκώνονται προσελκύοντας τα βλέμματα ενώ ταυτόχρονα εκπέμπουν το σήμα «μακριά από μένα».

Ό,τι μας έκαιγε τα χείλη, ό,τι μας έκανε να δαγκωνόμαστε από μέσα μας αποκτά μια σωματική εκδήλωση που θυμίζει έντονα δαγκωμένα χείλη.

Το μάθημα εδώ είναι να αποδεχθεί κανείς τα «ακάθαρτα» συναισθήματά ή επιθυμίες του και να συγχωρήσει τον εαυτό του γι αυτά.

Αυτό που προκαλεί αποστροφή πρέπει να αναγνωριστεί.

Ο έρπης στα χείλη μπορεί επίσης να δηλώνει την ανάγκη του ατόμου να αρνηθεί τις υπερβολικές οικειότητες ή να αυτοτιμωρηθεί επειδή τις επέτρεψε.

Τριχόπτωση … για τη μεταφυσική παράδοση η τριχόπτωση αντιστοιχεί κατά κάποιον τρόπο στην απώλεια των φτερών. Είναι σαν να είμαστε για άλλα φτιαγμένοι αλλά υποτασσόμαστε σε μια πιο κοινή μοίρα.

Έτσι είτε πρόκειται για περιστασιακές περιόδους τριχόπτωσης είτε για γενικευμένη κατάσταση υποδηλώνει εσωτερική σύγκρουση

.. εξαιτίας της υποταγής μας σε μια επιλογή που μας προσφέρει μεν ασφάλεια αλλά έρχεται σε αντίθεση με αυτό που κατά βάθος ήθελε η καρδιά μας και που το φοβηθήκαμε επειδή περιείχε ρίσκο.

Παραμονές ενός γάμου , μιας μονιμοποίησης ή απόκτησης μια σταθερής θέσης πολλοί άνθρωποι που έχουν μέσα τους ένα ταξιδιάρικο πουλί νιώθουν να τους πέφτουν τα φτερά

.. δηλαδή βλέπουν τα μαλλιά τους να μαδάνε αντίθετα από εκείνους που παραιτούνται ευχαρίστως από ορισμένες ελευθερίες προκειμένου να νιώθουν ασφαλείς.

Αυτιά … βόμβος, πόνος ,βούλωμα των αυτιών ή περιορισμός της ακοής σηματοδοτούν την αντίστασή μας σε ορισμένες εντολές ή την άρνησή μας να ακούσουμε και να δεχθούμε κάποια πράγματα.

Δεν θέλουμε πια ούτε να ακούμε ούτε να υπακούμε. Το ποτήρι έχει ξεχειλίσει.

Η βαθύτερη ανάγκη πίσω από τα προβλήματα των αυτιών είναι να αποσυρθούμε στον εαυτό μας , να αφουγκραστούμε τι αυτός έχει να πει.

Μέσα σε όλο αυτό υπάρχει και ένα σήμα που μας ειδοποιεί να ακούσουμε τη διαίσθησή μας και τη συνείδησή μας, αυτή την ψιθυριστή φωνή που δεν ακούγεται όταν όλη μας η προσοχή είναι στραμμένη σ’ αυτά που λέει ο κόσμος.

Καρδιά … τα προβλήματα σ’ αυτό το ζωτικό όργανο υποδηλώνουν έντονες συναισθηματικές εντάσεις.

Ερωτικές απογοητεύσεις , άρνηση συγχώρεσης, ενοχή και αυτομομφή , μεγάλη συναισθηματική εξάρτηση ή αντίθετα αποξένωση και «κλείσιμο της καρδιάς» έχουν άμεση σχέση με τη δυσλειτουργία της.

Εκτεταμένες μελέτες έχουν αποδείξει πως η ροή της αγάπης και της συγχώρεσης αποτρέπουν τα ισχαιμικά επεισόδια ενώ αντίθετα διευκολύνεται η εμφάνισή τους όταν η έκφραση της αγάπης.

Το μάθημα πίσω από τα προβλήματα στο καρδιαγγειακό σύστημα περιέχει πάντα το ίδιο βαθύτερο αίτημα για άνοιγμα της καρδιάς , καλοσύνη και αποδοχή.

Όσο πιο ανεπιφύλακτες, τόσο καλύτερα. Πρώτα και κύρια στον ίδιο τον εαυτό μας.

Πόδια … καθώς τα πόδια μας μεταφέρουν αποτελούν τους συμβολικούς δείκτες για τον τρόπο που βαδίζουμε στο μονοπάτι της ζωής μας.

Πόνοι, κάλοι, δυσκολία στις αρθρώσεις, κατάγματα και χτυπήματα δείχνουν πάντα μια αντίρρηση που προβάλει ο εαυτός για την κατεύθυνση που έχουμε πάρει.

Μπορεί να αποτελούν αντιστάσεις και προειδοποιήσεις ή απλά να εκφράζουν μια βαθύτερη απροθυμία για τον τρόπο που κινούμεθα στη ζωή.

Το αίτημά που εκφράζει με αυτό τον τρόπο το σώμα είναι η ανάγκη για ένα σταμάτημα και για επανεκτίμηση της πορείας μας.

Στην καλύτερη περίπτωση μας ζητείται να επιβραδύνουμε λίγο το ρυθμό μας και να χαρούμε ορισμένα πράγματα περισσότερο.

Διαφορετικά μπορεί να μας δίνεται ένα μήνυμα για πλήρη αλλαγή πορείας.

Χέρια … τα χέρια αντιπροσωπεύουν τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τη ζωή μας, τις ευθύνες μας και τα ταλέντα μας.

Πόνοι ή κατάγματα στα χέρια δηλώνουν την αντίδραση του εαυτού επειδή δεν εκφράζουμε όλο το δυναμικό μας ή δεν διαφεντεύουμε με σοφία τον εαυτό μας και τις υποθέσεις μας.

Μήπως έχουμε κάνει κάποια παραβίαση των ορίων μας; Ή μήπως δεν τολμάμε να ανοίξουμε τα χέρια – και την αγκαλιά μας;

Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που μας καλούν να απαντήσουμε τα προβλήματα στα άνω άκρα.

Πόνοι στους ώμους και τον αυχένα … υποδηλώνουν συχνά πως έχουμε αναλάβει μεγάλα βάρη , περισσότερα από όσα αντέχουμε να σηκώσουμε ή ότι έχουμε αυτοπεριοριστεί και έχουμε δεχθεί να υποταχθούμε.

Δηλώνουν ένα είδος υποδούλωσης το οποίο έχει φτάσει πια σε οριακό επίπεδο.

Οι πόνοι στους ώμους δεν μας αφήνουν να υψώσουμε τα χέρια και το αυχενικό μπλοκάρει μια ευρύτερη περιοχή δείχνοντας ένα είδος ακαμψίας που έχει επέλθει με τον καιρό.

Το βαθύτερο αίτημα είναι να δούμε και άλλες οπτικές γωνίες, να στραφούμε και προς άλλες κατευθύνσεις και κυρίως αυτήν που μπορεί να μας δείξει έναν εαυτό πιο ανάλαφρο , πιο ευδιάθετο και πιο πρόθυμο να εκφράσει το ευρύτερο δυναμικό του.

Προβλήματα στη δεξιά ή στην αριστερή πλευρά … η εσωτερική παράδοση συνδέει την αριστερή πλευρά του σώματος με το συναίσθημα και τη θηλυκή διάσταση της ύπαρξης και τη δεξιά πλευρά με τη λογική και την αρσενική διάσταση.

Ανάλογα σε ποια πλευρά του σώματος εκδηλώνεται ένα πρόβλημα δείχνει ταυτόχρονα αν «παραπονείται» το ανδρικό και λογικό μέρος μας ή το θηλυκό και συναισθηματικό.

Κεφάλι … μιας και σ’ αυτό βρίσκονται τα περισσότερα αισθητήρια όργανα αλλά και ο εγκέφαλος αποτελεί ταυτόχρονα το στρατηγείο μας και την πύλη απ’ όπου ο έξω κόσμος περνάει μέσα μας.

Από τον πονοκέφαλο και την ημικρανία ως τις σοβαρές παθήσεις που εκδηλώνονται στην περιοχή του κεφαλιού φανερώνεται η στάσή μας απέναντι σ’ αυτά που μας απασχολούν .

Συχνά αντί να χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο το νιώθουμε απλώς να πονάει από έναν ισχυρό πονοκέφαλο.

Αυτός είναι ο τρόπος που το σώμα μας στέλνει ένα μήνυμα ότι έχουμε φορτωθεί με πολλές σκοτούρες ή ότι έχουμε υπερφορτώσει τα κυκλώματα με κάτι που μας ζητάει πολλή ενέργεια

.. και σκέψη δίχως να αναγνωρίζουμε ότι χρειάζεται να αφήσουμε τα πράγματα να «κρυώσουν» λιγάκι πριν πάρουμε αποφάσεις.

Διαγνωστικές Ερωτήσεις.

Όποιο κι αν είναι το σύμπτωμα που εμφανίζεται στο σώμα είναι σίγουρα ένα μήνυμα από την ψυχή μας.

Αν το ακούσουμε και ανταποκριθούμε ανάλογα τότε η ένταση του συμπτώματος θα μειωθεί ή και θα υποχωρήσει εντελώς ,υποστηρίζουν με βεβαιότητα οι ολιστικοί θεραπευτές.

Οι ακόλουθες ερωτήσεις προς τον εαυτό μας είναι πολύ βοηθητικές ώστε να κατανοήσουμε αυτό το μήνυμα :

► Τι συμβαίνει στη ζωή μου την περίοδο που εμφανίζεται το σύμπτωμα ή η ασθένεια;

► Μου προσφέρει ένα άλλοθι για να ξεκουραστώ επιτέλους;

► Ή μήπως για να αναβάλλω ή και να αποφύγω κάτι;

► Θα μπορούσε να είναι ένα μεταμφιεσμένο συναίσθημα - π.χ. θυμός- μια ανάγκη - π.χ. για επαφή -ή μια επιθυμία - π.χ. για φροντίδα που έχω αρνηθεί να εκδηλώσω;

► Μήπως χρειάζομαι μια παύση ;

► Ή μήπως μια αθώωση;

► Υπάρχει κάποιος που θέλω να «τιμωρήσω» με την διαταραχή της υγείας μου;( Του εαυτού μου συμπεριλαμβανομένου)

► Ποιος προσελκύεται κοντά μου όταν αρρωσταίνω; Ποιος απομακρύνεται; Μήπως αυτό επιζητώ κατά βάθος;

► Αν η ασθένεια είχε ένα μήνυμα να μου δώσει ποιο θα ήταν αυτό;

Όσο πιο βαθύ είναι το επίπεδο από το οποίο θα προέλθουν οι απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα τόσο βαθύτερη θα είναι και η επαφή που θα έχετε κάνει με τον εαυτό σας.

Έτσι θα έχετε ανοίξει το δρόμο για την ανακούφιση και τη θεραπεία του βαθύτερου πυρήνα απ’ όπου προέκυψε το πρόβλημα και το οποίο είναι σε κάθε περίπτωση το ίδιο.

Βλέπετε, κάθε ασθένεια όποια μορφή κι αν έχει ,είναι πάντα μια κραυγή για αγάπη.

Το άρθρο έγραψε η Ιουλία Πιτσούλη.

lovepeaceangelhapiness , miraclesynthesis.gr

Read more »

«Ιcefog»: Εξελιγμένη εκστρατεία κατασκοπείας του κυβερνοχώρου στοχεύει οργανισμούς υψηλού προφίλ !!

H εταιρεία ασφάλειας Kaspersky έχει δημοσιεύσει μια αναλυτική έκθεση σχετικά με το Ιcefog, μια εξελιγμένη εκστρατεία κατασκοπείας του κυβερνοχώρου που στοχοποιεί οργανισμούς υψηλού προφίλ, και κυρίως φορείς στη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία.

Σύμφωνα με την Kaspersky, η καμπάνια στοχεύει κυρίως στρατιωτικούς και οργανισμούς κυβερνητικούς , φορείς εκμετάλλευσης τηλεπικοινωνιών, ναυτιλιακές εταιρείες, μέσα μαζικής ενημέρωσης, εταιρίες εκμετάλλευσης δορυφόρων και άλλες εταιρείες υψηλής τεχνολογίας.

Η προηγμένη αυτή απειλή – τύπου APT (Αdvanced Persistent Threat) – χρονολογείται από το 2011 και βρίσκεται σε έξαρση τους τελευταίους μήνες.

Μεταξύ των στοχοποιημένων οργανισμών, περιλαμβάνονται η εταιρεία αμυντικής τεχνολογίας Lig Nex1, η ναυτιλιακή εταιρεία DSME Tech, το ιαπωνικό κανάλι Fuji TV, η εταιρεία τηλεπικοινωνιών Korea Telecom, η βιομηχανική εταιρεία Selectron, το ιαπωνικό Κοινοβούλιο και η Japan-China Economic Association.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός ότι οι εγκληματίες που βρίσκονται πίσω από το IceFog, φαίνεται να γνωρίζουν ακριβώς τι θέλουν από τα θύματά τους.

Aφού διεισδύσουν στα υπολογιστικά συστήματα των εκάστοτε οργανισμών, αναζητούν τα στοιχεία που θέλουν να υποκλέψουν και μόλις τα αποκτήσουν, εγκαταλείπουν το στόχο.

Οι επιθέσεις ξεκινούν με spear phishing e-mails που περιέχουν συνημμένα αρχεία ή συνδέσμους που παραπέμπουν σε κακόβουλες ιστοσελίδες.

Τα συνημμένα αρχεία είναι κακόβουλα έγγραφα Word ή Excel, που εκμεταλλεύονται αρκετές γνωστές ευπάθειες με σκοπό την μόλυνση των υπολογιστικών συστημάτων με λογισμικό malware.

Μόλις το Icefog διεισδύσει σε έναν υπολογιστή, ξεκινά την αποστολή βασικών πληροφοριών του συστήματος στους servers ελέγχου και διαχείρισης του κακόβουλου λογισμικού (C&C Servers).

To malware επιτρέπει στους επιτιθέμενους να εκτελέσουν εντολές και να κατεβάσουν τα πρόσθετα εργαλεία που χρειάζονται, ώστε να αποκτήσουν πρόσβαση στις πληροφορίες που αναζητούν.

Έξι παραλλαγές του Icefog έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα, τόσο για Microsoft Windows όσο και για Mac OS X.

Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων είναι δύσκολο να προσδιοριστεί . Ωστόσο, οι ερευνητές κάνουν λόγο για περισσότερα από 350 θύματα στα Mac OS X και δεκάδες θύματα στα Windows.

Τα περισσότερα από τα θύματα εντοπίζονται στην Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα,

… ενώ μικρότερος αριθμός θυμάτων έχει εντοπιστεί σε Ταϊβάν, Χονγκ Κονγκ, Κίνα, ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδά, Ιταλία, Αυστρία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Λευκορωσία, Μαλαισία και Σιγκαπούρη.

secnews.gr

Read more »

Έξαρση επικίνδυνου ransomware που κλειδώνει αρχεία στους υπολογιστές που μολύνει !!!!!

Το Κέντρο Έρευνας της ESET κατέγραψε μία ασυνήθιστη έξαρση του κακόβουλου λογισμικού Filecoder , το οποίο κρυπτογραφεί αρχεία των χρηστών και ζητά “λύτρα” σε αντάλλαγμα με την αποκρυπτογράφηση του λογισμικού.

Σύμφωνα με το ESET LiveGrid , το σύστημα συλλογής στατιστικών δεδομένων για malware μέσω του cloud της ESET, ο εβδομαδιαίος αριθμός μολύνσεων από το Win32/Filecoder παρουσιάζεται από τον Ιούλιο του 2013 αυξημένος πάνω από 200% συγκριτικά με το μέσο αριθμό που έχει καταγραφεί κατά το διάστημα Ιανουαρίου – Ιουνίου 2013.

Σημαντικό μέρος των μολύνσεων ανιχνεύεται στη Ρωσία (44%), καθώς και στη Νότια Ευρώπη (Ιταλία, Ισπανία), στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη (Γερμανία, Τσεχία, Πολωνία, Ρουμανία και Ουκρανία), και στις ΗΠΑ.

Οι κυβερνογκληματίες χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους διείσδυσης για να μολύνουν τους υπολογιστές: drive-by downloads από ιστοσελίδες φορτωμένες με κακόβουλο λογισμικό, συνημμένα σε e-mail, εγκατάσταση μέσω ενός άλλου trojan ή backdoor, ακόμη και χειροκίνητη εγκατάσταση.

“Η οικογένεια malware Win32/Filecoder είναι πολύ πιο επικίνδυνη από άλλους τύπους ransomware απειλών, καθώς κρυπτογραφούν συνήθως εικόνες, έγγραφα, μουσική και συμπιεσμένα αρχεία, ενώ χρησιμοποιείται μία μεγάλη ποικιλία τεχνικών και επιπέδων εξειδίκευσης με τον καιρό“,

… εξηγεί ο Robert Lipovský, Malware Researcher της ESET, και προσθέτει “Μalware αυτής της κατηγορίας συνήθως απαιτούν ποσά της τάξης των 100 – 200 ευρώ, ωστόσο έχουν παρατηρηθεί και περιπτώσεις «λύτρων» μέχρι και 3.000 ευρώ, όταν τα θύματα είναι επιχειρήσεις που μπορούν να πληρώσουν τέτοια ποσά“.

Μία πρόσφατη παραλλαγή, ασκεί πίεση στα θύματα με την εμφάνιση ενός χρονομετρητή που μετράει αντίστροφα μέχρι την ώρα που το κλειδί κρυπτογράφησης θα διαγραφεί οριστικά, καθιστώντας την ανάκτηση των κρυπτογραφημένων αρχείων σχεδόν αδύνατη.

Η ESET συμβουλεύει τους χρήστες να είναι προσεκτικοί κατά την πλοήγησή τους στο διαδίκτυο, να ενημερώνουν συνεχώς το λογισμικό Antivirus που διαθέτουν (οι λύσεις της ESET ανιχνεύουν αυτά τα επικίνδυνα αρχεία),

… να προστατεύουν με password τις ρυθμίσεις του λογισμικού anti-malware ώστε να μην μπορούν να τροποποιηθούν από τον εισβολέα και να πραγματοποιούν τακτικά backup.

secnews.gr , e-pcmag.gr

Read more »

Συνέντευξη από έναν Ιατρό … Ψυχών !!!

Μια σπουδαία συνέντευξη από τον ψυχίατρο κ. Δημήτρη Καραγιάννη η οποία θα γαληνέψει την ψυχή σας και θα σας δώσει ώθηση να ευθυγραμμίσετε τη ζωής σας και να επαναπροσδιορίσετε τους στόχους σας.

1η … Ζούμε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο με έντονο άγχος για τη βιωτή μας και την οικογένειά μας καθώς και για το μέλλον της πατρίδας μας, από πού θα πρέπει να αντλεί δύναμη ο άνθρωπος για να ανταπεξέρχεται στις δυσκολίες της ζωής;

Οι δυσκολίες είναι πραγματικές. Αντίθετα προς την προηγούμενη κατάσταση της κοινωνίας μας που ήταν ναρκωμένη και δεν συνειδητοποιούσε την πραγματικότητα,

.. οι υπεύθυνοι άνθρωποι σήμερα κινητοποιούν το υπαρξιακό άγχος που αντιστοιχεί στην πλήρη εγρήγορση για την συνειδητοποίηση του προβλήματος και την παραγωγή μιας λειτουργικής λύσης.

Έχουμε να θεωρούμε ότι οι δυσκολίες στη ζωή μας είναι δοσμένες και δεν περιορίζονται μόνο στα οικονομικά θέματα,

.. αλλά αφορούν την περιοδική ύπαρξη των καταστροφικών φυσικών φαινομένων, τις ανθρώπινες σχέσεις, την φθαρτότητα του σώματος με τις ασθένειες και τελικά τον ίδιο τον θάνατο.

Επομένως οι όποιες κοινωνικές ή προσωπικές αναταράξεις που ποτέ βέβαια δεν είναι καλοδεχούμενες, προσφέρουν την δυνατότητα να αναρωτηθεί ο καθένας μας τι είναι αυτό που δεν είναι πεπερασμένο. Τι είναι αυτό που δεν είναι αναλώσιμο.

Τι είναι αυτό που όχι μόνο προσφέρει καταφύγιο στις δύσκολες ώρες, αλλά που η αλήθεια του χαριτώνει την ύπαρξη.

2η … Πιστεύετε ότι η συσσωρευμένη κοινωνική πίεση θα μας οδηγήσει σε αδιέξοδο, ή θα αποτελέσει αφορμή για νέους δρόμους και καινοτόμες λύσεις;

► Είναι αλήθεια ότι η κοινωνική αποσταθεροποίηση έχει διαμορφώσει μια αφόρητη πίεση στους ανθρώπους, με συνέπεια να αισθάνονται μια διαρκή ένταση.

Αυτή η κατάσταση από μόνη της οδηγεί σε άσκοπες διαμάχες ή τελικά σε αίσθηση αδιεξόδου και τελικά σε παραίτηση. ◄

Παράλληλα όμως οι άνθρωποι εκείνοι που δεν θεωρούν τίποτα ως δοσμένο και έχουν μάθει να στοχεύουν στην δημιουργία και όχι στην εξασφάλιση,

.. αντιλαμβάνονται την κρίση με όρους πρόκλησης και αναζητούν λύσεις νέες, έξω από την πεπατημένες και τότε δεν περιμένουν να αλλάξει η κατάσταση για να νιώσουν καλά.

Τέτοιοι άνθρωποι είναι εκείνοι που σε κάθε εποχή ξεφεύγουν από τα δεδομένα και δημιουργούν τις καινοτόμες λύσεις.

3η … Σήμερα η ανεργία έχει υπερβεί κάθε όριο, η απαισιοδοξία έχει κυριεύσει τους περισσότερους συμπολίτες μας. Ποια θα ήταν η συμβουλή σας στους συμπολίτες μας που μαστίζονται από όλα αυτά τα προβλήματα;

► Η ανεργία είναι μια αφύσικη κατάσταση που διαλύει την δημιουργική ζωή.

Δεν μπορεί ένας άνθρωπος ακόμη και αν δεν έχει οικονομικό πρόβλημα να μην εργάζεται και να μην καταστρέφεται η υπόστασή του. ◄

Η επιβαλλόμενη γενικευμένη ανεργία δίχως προοπτικές και με την συνεπαγόμενη οικονομική ασφυξία που πνίγει κάθε στοιχειώδη καθημερινή ανάγκη, είναι αφόρητη για όποιον την ζει.

Δημιουργεί ενοχές και επομένως οδηγεί στην εξουθένωση, στην κατάθλιψη και στην παραίτηση.

Είναι πολύ σημαντικό σε τέτοιες καταστάσεις κανείς να μην αποδεχθεί το αυτονόητο και να αναζητήσει προσωπικές λύσεις που να υπερβαίνουν τα όποια αντικειμενικά δεδομένα.

Να μην αναζητά άλλοθι, αλλά λύσεις που κανείς δεν θα του χαρίσει, αλλά που μόνος του θα ανακαλύψει, αξιοποιώντας τα όποια προσωπικά του τάλαντα.

4η … Ο τρόπος ζωής τις τελευταίες δεκαετίες έχει αλλάξει στη πατρίδα μας. Ο κοινωνικός ιστός της χώρας μας έχει επηρεαστεί προς ένα αλλιώτικο κοινωνικό μοντέλο, οι οικογένεια πλέον δεν είναι στις άμεσες προτεραιότητες των νέων ανθρώπων. Τι επιπτώσεις μπορεί να έχει στο θεμέλιο λίθο της χώρας μας που είναι η οικογένεια, τα επόμενα χρόνια;

► Η οικογένεια δεν είναι ένας υποχρεωτικός κοινωνικός θεσμός, δεν είναι μια αναγκαία δέσμευση, δεν είναι μια σύμβαση, δεν είναι μια συντηρητική λύση που πρέπει να διατηρηθεί,

.. δεν αποτελεί μια αποκατάσταση, δεν είναι μια νομιμοποίηση μιας ερωτικής σχέσης, δεν είναι καταφύγιο για ανθρώπους που έχουν κουραστεί με την μοναξιά τους. ◄

Η οικογένεια είναι μια συναρπαστική περιπέτεια ικανών ανθρώπων που αποφασίζουν να πουν ναι στη ζωή.

Η οικογένεια είναι η διαχρονική συμπόρευση δύο νέων που δεν θέλουν να ζήσουν μόνο κάποιες κοινές στιγμές ευχαρίστησης.

Η οικογένεια είναι η απόφαση να δημιουργήσεις το μικροκλίμα που θα ζεις, που θα μπορεί να υπερβαίνει το ευρύτερο τοξικό κοινωνικό κλίμα.

Η οικογένεια είναι η δυνατότητα να συνυπάρχουν διαφορετικές γενιές ανθρώπων και να εμπλουτίζονται μέσα από την αλληλαντίδρασή τους.

Η οικογένεια είναι η ευλογημένη δυνατότητα να καλύπτονται οι ανάγκες της επιβίωσης, αλλά και να καλλιεργείται η ομορφιά της ζωής.

Επομένως μπορούμε να εμπιστευτούμε ότι οι νέοι άνθρωποι που δεν συμβιβάζονται με την μιζέρια του βολέματος θα βρουν τους τρόπους να δημιουργήσουν

.. με ερωτική επαναστατική έμπνευση τις δικές τους μοναδικές και ανεπανάληπτες συντροφικές σχέσεις που αποτελούν την αναγκαία προϋπόθεση για ανάπτυξη μιας λειτουργικής οικογένειας.

5η … Ποιες είναι κατά τη γνώμη σας οι προϋποθέσεις για μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή;

► Ο κάθε σύντροφος να αναπτύσσει την δική του προσωπικότητα. Να πιστεύει στη δυνατότητα ύπαρξης ευτυχίας στη ζωή, αλλά να μην περιμένει από κανένα να του την χαρίσει.

Να επενδύει στη συντροφική ερωτική σχέση και επομένως να αναζητά τρόπους, που θα την ανανεώνουν. Να αναδεικνύει τον – την σύντροφό του.

Να μην αφήνουν τρίτους να τους καθορίζουν τη ζωή, αλλά και να μην κλειστούν σε μια αποστειρωμένη σχέση. Να φροντίζουν τα παιδιά τους, αλλά να μην παραμελούν τη σχέση τους.

Να ανακαλύψουν τις δικές τους υπερβατικές προσωπικές αναφορές και να καλλιεργούν την πνευματικότητα που υπερβαίνει την κατανάλωση ευχαρίστησης, τις ατομικές ανεπάρκειες και τις επώδυνες καταστάσεις της ζωής. ◄

6η … Πως θα πρέπει ένας γονιός να εκδηλώνει την αγάπη του στα παιδιά του;

► Η αγάπη του γονιού προς τα παιδιά του είναι μοναδική, καθώς είναι απροϋπόθετη.

Δεν θέτει όρους. Δεν απαιτεί αντικειμενικές προϋποθέσεις. Δεν επενδύει σε ανταποδώσεις. Προσφέρει, αλλά δεν χαρίζεται. Υπομένει, αλλά δεν ανέχεται. Εμπιστεύεται, αλλά δεν αδιαφορεί.

Ελευθερώνει, αλλά δεν εγκαταλείπει. Ενδυναμώνει, αλλά δεν πιέζει. Λυπάται, αλλά δεν απογοητεύεται. Καμαρώνει, αλλά δεν συγκρίνει.

Περιβάλλει, αλλά δεν περικλείει. Γνωρίζει ότι η τιμή να φροντίσει τα παιδιά του είναι μια ευλογία που του προσφέρθηκε, αλλά ότι τελικά τα παιδιά του δεν του ανήκουν. ◄

7η … Θα είχατε τη καλοσύνη να μας πείτε επιγραμματικά κάποιους τρόπους, οι οποίοι θα μας βοηθούσαν να πειθαρχήσουμε τα παιδιά μας; Για παράδειγμα το «ξύλο» ακόμα και στην πιο αθώα εκδοχή του, μπορεί να αποτελέσει παιδαγωγικό μέσο; Τι κάνουμε όταν το παιδί μας δεν πειθαρχεί με κανέναν τρόπο;

► Στόχος δεν μπορεί να είναι η πειθαρχία, αλλά η υπεύθυνη ανάληψη από το παιδί της δικής του ζωής. Το παιδί δεν αντιστοιχεί να υποκύψει στον γονιό του.

Η πειθαρχία δεν είναι αυτοσκοπός. Τα όρια είναι προϋποθέσεις ανάπτυξης και ελευθερίας του παιδιού και του ανθρώπου.

Τίθενται κανόνες που δεν αφορούν ιδιοτροπίες και απαιτήσεις του γονιού, αλλά παριστούν όρους για την ανέλιξή του, την ανεξαρτησία του και την σταδιακή ανέλιξή του σε λειτουργικό άνθρωπο. ◄

Ο γονιός που άλλοτε χαρίζεται και άλλοτε θυμώνει δεν πορεύεται υπεύθυνα, αλλά εκπαιδεύει το παιδί του να τον περιφρονεί.

Ο γονιός που οδηγεί το παιδί του στο να μη τον ακούει και τελικά καταφεύγει στην καταστολή, δεν γνωρίζει να εμπνέει.

Θα πρέπει να αναρωτηθεί για την δική του πορεία. Μήπως ο ίδιος έχει χάσει την χαρά του και κάνει απλώς τις υποχρεώσεις του;

Μήπως δεν έχει φροντίσει τον προσωπικό χώρο και χρόνο, την συντροφική ερωτική του σχέση και έχει καταντήσει διεκπεραιωτής της καθημερινότητας;

Μήπως έχει απαιτήσεις που δεν δικαιολογούνται από την αναπτυξιακή φάση του παιδιού του;

Μήπως έχει μετατρέψει σε υποχρεώσεις τα θέματα ζωής του παιδιού του (φαγητό , ντύσιμο, διάβασμα, ύπνος…)

8η … Πως βιώνει την αδικία ή ανθρώπινη ψυχή; πως συμβάλλει η ελπίδα μας για τη μεταθανάτιο ζωή και τη Θεία Δικαιοσύνη, στην ανάπτυξη της «ΥΠΟΜΟΝΗΣ» στον κόσμο αυτό;

► Η υπομονή στην Χριστιανική θεολογία και στην υπαρξιακή ψυχοθεραπεία δεν ταυτίζεται με μια στωική παθητικότητα, όπως στις Ανατολικές θρησκείες που υποτιμούν την ζωή αυτή και ζητούν την απάθεια.

Η ύπαρξη μιας άλλης ζωής δεν υποτιμά αυτή, αλλά δίνει το μέτρο του τι είναι σημαντικό και τι όχι.

Προσφέρει την δυνατότητα να νοηματοδοτήσει ο καθένας μας την ύπαρξή του με κριτήρια που δεν είναι επιφανειακά. ◄

Το ζητούμενο είναι η ευχαριστιακή βίωση αυτής της ζωής και αυτό συνεπάγεται την υπέρβαση της ατομικότητας.

Την συνειδητοποίηση ότι σ’ αυτή τη ζωή η ύπαρξη αδικιών είναι δεδομένη, αλλά σ’ εμάς τίθεται το ζήτημα το πώς θα σταθούμε απέναντί τους. Θα ακινητοποιηθούμε;

Θα μηρυκάζουμε τις αδικίες και θα βουλιάζουμε σε καταθλιπτικές σκέψεις και συναισθήματα;

Εξ’ άλλου η Θεία Δικαιοσύνη ταυτίζεται με το Θείο έλεος και επομένως δεν σχετίζεται με τιμωρίες, αλλά με την Χάρη.

9η … Υπάρχουν πολλές μορφές αγάπης; και αν ναι, μπαίνουν σε ιεραρχία;

► Η αγάπη είναι μια και παίρνει την μορφή, ανάλογα με το είδος της σχέσης. Ο ύμνος της αγάπης του Αποστόλου Παύλου είναι αξεπέραστος στους όρους που διέπουν την αυθεντική αγάπη.

Δυστυχώς ακόμη και τώρα αναφερόμαστε στην αγάπη μας, ενώ η στάση μας έχει κτητικότητα, ιδιοτέλεια, ανελευθερία, δυσπιστία, έπαρση, φόβο για απώλεια. ◄

10η … Η υπομονή είναι αρετή ή πολλές φορές παίρνει τη μορφή της ανοχής με αποτέλεσμα να αποτελεί εμπόδιο στην επικοινωνία των ανθρώπων;

► Ναι, σαφέστατα. Η ανοχή προς τους άλλους ενέχει κατηγόρια εναντίον τους, έστω και αν δεν εκφράζεται ανοιχτά. Η ανοχή υποτιμά και ενοχοποιεί.

Επομένως η ανοχή δεν επιτρέπει την αυθεντική επικοινωνία. Δεν κατανοεί. Δεν επεξεργάζεται. Δεν αφουγκράζεται. Σνομπάρει. ◄

Η αρετή της αυθεντικής υπομονής είναι το εργαστήριο της αυτογνωσίας. Είναι η υπέρβαση της μίζερης αυταρέσκειας. Δεν ησυχάζει. Δεν περιμένει. Αναζητά.

Διευρύνει τους ορίζοντες πέρα από την ατομική αυτοδικαίωση. Αναδεικνύει τις δυνάμεις που δεν σχετίζονται με τον ανταγωνισμό. Δικαιώνει την ανθρώπινη ομορφιά.

11η … Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το να θυσιάζεσαι για τους άλλους είναι η μέγιστη εκδήλωση αγάπης προς το συνάνθρωπο. Ποια η γνώμη σας στο θέμα αυτό; Πρέπει να βάζουμε όρια στη «ΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ» μας;

► Η θυσία του εαυτού για κάποιο στόχο που υπερβαίνει την ατομικότητα αποτελεί μια συγκλονιστική στάση που καταξιώνει την ύπαρξη και επιβεβαιώνει με την ακραία στάση της, την ύπαρξη της ελευθερίας του προσώπου. ◄

Η αυθεντική θυσία αποτελεί την γελοιοποίηση όσων επιμένουν στη μιζέρια ότι όλα καθορίζονται μόνο από το ένστικτο της επιβίωσης.

Η αυθεντική θυσία σε αντίθεση με τις ευρέως κυκλοφορούσες απόψεις, δεν έχει καμιά σχέση με την αυτοκαταστροφή.

Η αυθεντική θυσία είναι η ανάδειξη ενός εαυτού που υπερβαίνει τα όρια της επιβίωσης και τα δεσμά της ατομικότητας και πετά στους ουρανούς της ελευθερίας.

Η αυθεντική θυσία δεν περιμένει ανταπόδοση, αφού περιέχει μια άφατη χαρά. Δεν περιμένει αναγνώριση, γιατί δεν γίνεται για τους άλλους.

Η αυθεντική θυσία δεν είναι μια μαζοχιστική στάση που επιζητά τον πόνο, αλλά μια συνεπής ανυποχώρητη στάση που είναι προσανατολισμένη προς το δικαίωμα μιας ακέραιης ζωής.

Η δοτικότητα όμως, όπως καταγράφεται δεν αφορά το αυθεντικό βίωμα της θυσίας, αλλά μια υποχωρητική στάση, μια δουλικότητα, μια προσπάθεια εξευμενισμού, μια δωροδοκία, μια ενδοτικότητα

.. που μπορεί να απευθύνεται σε ένα πρόσωπο που το θεωρούμε σπουδαίο και προσπαθούμε να το κάνουμε να ενδιαφερθεί για μας και να μας αγαπήσει ή σε ένα πρόσωπο που το υποτιμούμε, το λυπόμαστε και του χαριζόμαστε.

Όμως σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν πρέπει απλώς να βάζουμε κάποια στιγμή όριο, αλλά να απέχουμε παντελώς από τέτοιες μορφές σχέσης που ποτέ δεν οδηγούν σε καλή έκβαση.

12η … Το επάγγελμά σας, ψυχίατρος, είναι το επάγγελμα που «γιατρεύει τις ψυχές των ανθρώπων», άρα είσαστε ο ειδικός επιστήμονας στον οποίο βρίσκω την ευκαιρία να κάνω ένα ερώτημα που πάντα με απασχολούσε, τι είναι «ψυχή» και ποια είναι η φύση της ψυχής; Το ξέρω ότι θα μπορούσατε να γράψετε τόμους ολόκληρους αλλά θα ήθελα με λίγα λόγια να μου πείτε.

► Όντως, θα μπορούσαν να γραφούν τόμοι και υπάρχουν και διαφορετικές καταγραφές. Στη δική μου κατανόηση η ψυχή ταυτίζεται με την ολότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. ◄

13η … Τελικά επιστήμη και πίστη είναι δύο διαφορετικοί δρόμοι; Είναι μια ερώτηση θα ήθελαν να σας ρωτήσουν πολλοί από τους αναγνώστες του pentapostagma.gr

► Είναι δύο διαφορετικοί δρόμοι που αναζητούν με διαφορετικούς όρους την Αλήθεια. Αν οι δρόμοι αυτοί είναι αυθεντικοί, σέβονται τη διαφορετικότητά τους και δεν συγκρούονται.

Αντίθετα αν μεταβολιστούν, δύναται να προσφέρουν και νέες προοπτικές στον άλλο δρόμο.

Οι συγκρούσεις ανάμεσα στην πίστη και στην επιστήμη αφορούν ανασφαλείς ημιμαθείς επιστήμονες και ανασφαλείς φανατικούς θρησκευόμενους. ◄

14η … Για το τέλος κ. Καραγιάννη θα θέλαμε να μας πείτε, τι είναι αυτό που θεωρείτε ως την κύρια προτεραιότητα του ανθρώπου, αυτό το οποίο πρέπει να έχει συνέχεια στο μυαλό του ένας άνθρωπος ως μπούσουλα για τη ζωή του.

► Η ζωή μας είναι πεπερασμένη. Αν την αναλώνουμε σε πίκρες για ανθρώπους ή καταστάσεις, τότε θα την έχουμε μόνοι μας καταστρέψει και ας μην αναζητούμε άλλοθι.

Είναι πολύ σημαντικό ο καθένας μας επομένως να αποφασίσει σε συνειδητό επίπεδο για το τι μπορεί να δώσει νόημα στην ύπαρξή του κατά τρόπο που θα μπορεί να ζήσει ευχαριστιακά τη ζήση του. ◄

κ. Καραγιάννη ήταν πραγματικά τιμή μας, να δεχθείτε τη πρότασή μας και να μας δώσετε τη συνέντευξη αυτή.

Οι συμβουλές σας μας οδηγούν σε μια αναζήτηση για μια καλύτερη κοινωνία με τον εαυτό μας, τον συνάνθρωπό μας, το Θεό … !!!!!

Σύντομο βιογραφικό Δημητρίου Καραγιάννη …

O Δημήτριος Καραγιάννης είναι Παιδοψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής, Διευθυντής του κέντρου Παιδοψυχικής Υγιεινής. Διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου, δίδαξε στη μετεκπαίδευση της Μαρασλείου Ακαδημίας.

Έχει ιδρύσει με τη σύζυγό του Ελένη Καραγιάννη το θεραπευτικό και εκπαιδευτικό Ινστιτούτο «Αντίστιξη», στο οποίο εκπαιδεύονται ειδικοί της ψυχικής υγείας ως ψυχοθεραπευτές στην οικογενειακή και ομαδική ψυχοθεραπεία με βάση την υπαρξιακή συστημική θεώρηση.

Ασχολείται ιδιαίτερα με τα προβλήματα γάμου και μελετά τους όρους λειτουργικότητας στις διαπροσωπικές σχεσεις.

Το πεδίο των μελετών του δεν περιορίζεται μόνο στον επιστημονικό χώρο, αλλά αναζητά τις δυνατότητες που προσφέρει η βίωση της Ορθόδοξης πίστης στην καθημερινή ζωή και την απάντηση που προσφέρει μέσου του ευχαριστιακού τρόπου ζωής.

Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά και εκκλησιαστικά περιοδικά, ενώ συμμετέχει ως συγγραφέας σε συλλογικά βιβλία όπως το ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΣΕ ΔΙΑΛΟΓΟ, ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ, ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΑΓΩΓΗΣ, ΑΙΜΟΜΙΞΙΑ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ.

lovepeaceangelhapiness , e-fungus.gr , pentapostagma.gr

Read more »