Όταν το μέσα σου δε συμφωνεί μ' αυτό που υπάρχει έξω απο σένα, κάτι πρέπει να γίνει.
Όταν νιώθεις πως θέλεις να "σκάσεις" χαμόγελο αλλά κάτι βαραίνει την καρδιά σου και δεν μπορείς , κάτι πρέπει να γίνει.
Όταν σου λένε πως έχεις τη ζωή μπροστά σου και πως αυτή είναι ωραία, αλλά εσύ νιώθεις την ασχήμια να σε ζώνει απο παντού, κάτι πρέπει να γίνει.
Όταν οι γύρω σου είναι μουντοί, μουγκοί, θλιμένοι κι η απόγνωση που νιώθουν γίνεται θηλιά γύρω σου κι εντός, κάτι πρέπει να γίνει.
Όταν μιλάς τη γλώσσα της λογικής και αυτοί σου απαντούν στη γλώσσα των οικονομικών στατιστικών, δικής τους έμπνευσης, κάτι πρέπει να γίνει.
Όταν σου ζητούν να σωπαίνεις και να φοβάσαι, αλλιώς κινδυνεύει η πατρίς και το έθνος με αφανισμό και χρεωκοπία , κάτι πρέπει να γίνει.
Όταν με το στανιό σου ζητούν να γίνεις σύμμαχος και επαίτης του αυτονόητου, όταν εξασκούν ποικιλόμορφα τη βία και την εξουσία πάνω σου για το καταλάβεις, κάτι πρέπει να γίνει.
Όταν σου ζητούν να κάτσεις μαζί τους στο τραπέζι για να φάτε μαζί τις σάρκες σου, κάτι πρέπει να γίνει.
Όταν η αλήθεια είναι το σκουπίδι, αλλά το ψέμα και η σιωπηρή συναίνεση στο αίσχος, χρυσός, τότε κάτι πρέπει να γίνει.
Όταν ο έρωτας και η σχέσεις δηλητηριάζονται απ' την καθημερινότητα που σου προσφέρουν, στο όνομα της καριέρας και της κοινωνικής, τάχα μου, καταξίωσης, κάτι πρέπει να γίνει.
Όταν τα παιδιά σου δεν μπορούν να σε χαρούν γιατί είσαι πτώμα και συ δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί τα έκανες, κάτι πρέπει να γίνει.
Όταν ο αέρας που υπάρχει δε σου φτάνει και είναι δηλητήριο κάτι πρέπει να γίνει.
Όταν σε προστατεύουν την υγεία σου διαβρώνοντας την ψυχή σου κάτι πρέπει να γίνει.
Όταν σου καταστρέφουν λίγο-λίγο τη συνείδηση και σε αποκοιμίζουν γλυκά με τον φόβο κάτι πρέπει να γίνει.
Κάτι πρέπει να γίνει...πέρα απο εγωισμούς, κόμματα, χρώματα κι αρώματα. Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε και το μόνο που μένει να σωθεί για να βοηθήσει και τα υπόλοιπα είναι η αξιοπρέπειά μας αδέρφια...
Γι' αυτή την αξιοπρέπεια που μ' έφερε σώα και αβλαβή μέχρι εδώ χωρίς να ματαιώσει τα όνειρά μου, χωρίς να δηλητηριάσει την ψυχή και το μυαλό μου, γι' αυτήν θα κατέβω στον δρόμο σήμερα. Για ν' έχουν ελπίδα και τα υπόλοιπα να ζήσουν και ν' αναπνεύσουν ...
Όλοι μαζί στο δρόμο αλληλέγγυοι με την καρδιά να χτυπά στον ίδιο ρυθμό...όσες φορές χρειαστεί και με όποιο κόστος.
Άλλο ποιοί "είμαστε", άλλο τι "έχουμε"...ο,τι "έχουμε" μπορεί να το χάσουμε ανά πάσα στιγμή...αυτό που "είμαστε" όμως το κουβαλάμε μαζί μας και δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει.
"Ρομαντική" με είπες... ε, ναι και λοιπόν τι;; Άλλαξε ποτέ ο κόσμος με νούμερα προς το καλύτερο...;;; Μήπως τον άλλαξε ποτέ η ψυχρή λογική;;;
ΠΗΓΗ ... http://thiriaenimera.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου