Η βία προκαλεί βία

23 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011
Η βία προκαλεί βία.

Υπάρχει μία παλαιά ρήση «Η βία φέρνει βία», η οποία είναι διαχρονική και ισχύει σε όλες τις χώρες, σε όλες τις συγκρούσεις , πολεμικές ή μη, αφορά όλους τους ανθρώπους , μορφωμένους ή μη . Η ρήση αυτή σε συνδυασμό με την «Η δράση οδηγεί σε αντίδραση» είναι στο επίκεντρο τον τελευταίο καιρό, τόσο στο εσωτερικό της χώρας μας όσο και στο εξωτερικό , με τα γεγονότα στις χώρες της Βορείου Αφρικής και, ιδίως της Λιβύης.

Ας μείνουμε τουλάχιστον προς το παρόν, στα συμβαίνοντα στη χώρα μας. Πριν από κάποιους μήνες υπήρξε τραυματισμός βουλευτή στους δρόμους της Αθήνας. Έκτοτε υπήρξαν αλλεπάληλοι διαπληκτισμοί βουλευτών και αγανακτισμένων πολιτών.

Από την άλλη πλευρά ομάδες πολιτών καταφέρονται εναντίον άλλων πολιτών, κοινωνικές ομάδες εναντίον άλλων κοινωνικών ομάδων, γιατί οι μεν πιστεύουν ότι οι δε ευθύνονται για την οικονομική κρίση και αντιστρόφως. Πολλοί αναρωτιούνται γιατί φτάσαμε σε αυτό το σημείο και που οδηγούμαστε.

Το βασικό πρόβλημα και η κύρια αιτία, βέβαια, είναι η οικονομική κρίση και η άσχημη οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας. Και τι έκαναν οι κυβερνώντες, οι ασκούντες πολιτική εξουσία, οι ασκούντες δημόσια κριτική επί παντός τεκταινομένου θετικού ή αρνητικού συμβάντος, οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης και, εν πάσει περιπτώσει, όλοι οι οι ασκούντες κάποια δημόσια εξουσία ώστε να αποτρέψουν τα φαινόμενα βίας τα οποία αρχίζουν να λαμβάνουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις; Πιστεύω από τίποτα ως ελάχιστα πράγματα.

Οι διάφορες ομάδες, συντεχνιακές ή μη, αρχίζουν να δραστηριοποιούνται και να αντιδρούν όταν αρχίζουν να θίγονται οι ίδιοι, σε προσωπικό ή συλλογικό επίπεδο, και τότε για να μη θιγούν τα κεκτημένα. Και ο τρόπος αντίδρασης είναι από λεκτικός μέχρι τη χρήση βίας.

Και η αντίδραση της επίσημης Πολιτείας; Παθητική ή υποχωρητική ή σπασμωδική. Κλασσικό παράδειγμα η απεργία πείνας μαθητών στη Θεσσαλία για κατάργηση του σχολείου τους. Φαντάζομαι οτι το παράδειγμα της Υπατίας ήταν οδηγός τους.

Ποτέ δεν ήμουν ούτε είμαι υπέρ της άσκησης βίας. Πιστεύω οτι ο διάλογος και η καλή θέληση μπορούν να λύσουν προβλήματα, όσο πολύπλοκα και αν φαίνονται, αρκεί να μην αφήνονται να μεγιστοποιηθούν και να γίνουν ανυπέρβλητα και να μην χρησιμοποιούνται για πολιτικοεπικοινωνιακούς λόγους.

Η κατάσταση είναι άσχημη, δύσκολη και θα γίνει ακόμη πιο δύσκολη. Οι άνεργοι αρχίζουν να πλησιάζουν σε αριθμούς που ούτε μπορούσε κανείς να φανταστεί πριν από κάποιον χρόνο. Εχει αναρωτηθεί κάποιος από τους ιθύνοντες της πολιτικο-οικονομικής ζωής, από τους συνδικαλιστές, από τους ανθρώπους που έχουν κάποια δύναμη σε αυτή τη χώρα τι θα συμβεί αν ενεργοποιηθεί το κίνημα των ανέργων;

Ας σκεφτούν και ας ενεργοποιηθούν να λύσουν αυτό το κοινωνικό πρόβλημα πριν γίνει άλυτο ή έστω δυσεπίλυτο. Γιατί, τότε, το πρόβλημα θα εξελιχθεί σε εφιάλτη με απρόβλεπτα επακόλουθα για τη χώρα.

*Ο Θανάσης Κυριαζής είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, στο Τμήμα Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης.

aixmi