Οι Puranas κάνουν πολλά σχόλια σε σχέση με την κούφια γη που δε θα πρέπει να τα δεχόμαστε επιπόλαια. Αν και είναι απλά σχόλια, θα πρέπει να αναγνωριστεί η επιρροή τους. Ένα τέτοιο Πουρανικό σχόλιο έχει να κάνει με την αφήγηση του Αβατάρα Kalki - αυτόν στο τέλος της Κάλι Γιούγκα, Ο Αβατάρα Kalki θα γεννηθεί στην καλύτερη από τις Βραχμανικές οικογένειες της πόλης Shambala για να εξαφανίσει τους αιρετικούς στην επιφάνεια της γης. Κατόπιν, η γενική Πουρανική ερμηνεία λέει ότι άνθρωποι θα έρθουν στην επιφάνεια από το εσωτερικό του πλανήτη για να ξανά-αποικήσουν και να ξανά-ξεκινήσουν τη Βεδική κουλτούρα. Είναι αξιοπρόσεκτο το γεγονός ότι η Shambala αναφέρεται στις Puranas σαν η πόλη του εσωτερικού του πλανήτη. Όχι μόνο στις Puranas, αλλά και στην συνολική Θιβετανική ανάμνηση επίσης, η Shambala θεωρείται σαν η πόλη που βρίσκεται στο εσωτερικό της γης.
Μια άλλη Πουρανική αφήγηση η οποία κάνει ένα καθαρό σχόλιο σε σχέση με το κούφιο τμήμα της γης συνδέεται με τον αβατάρα Parasurama, και μπορεί να βρεθεί στο ένατο τμήμα, δέκατο έκτο κεφάλαιο, σελίδες 19-21, της Bhagavatam. H 19η σελίδα λέει ότι αυτός αντιμετώπισε την πολεμική κάστα 21 φορές και απάλλαξε την γη από αυτούς. Η λέξη Prithivim χρησιμοποιήθηκε για να υποδηλώσει την επιφάνεια της γης.
Μετά εξηγείται ότι ο Parasurama διένειμε τα οκτώ σημεία του γύρου της γης σε κάποιους rishis. Αυτό φαίνεται να το έκανε διότι ήταν μάλλον αηδιασμένος με την κάστα των πολεμιστών. Οι Rishis είναι διαφορετικοί από τους πολεμιστές, βέβαια - είναι μέλη της ιερατικής κάστας. Για παράδειγμα, είναι ανεκτικοί, πνευματικοί, ασκούν την καλοσύνη κ.τ.λ.
Η φρασεολογία και η ιστορία αυτής της αφήγησης για τον αβατάρα Parasurama είναι ενδεικτική για τη θεωρία της κούφιας γης.
Επίσης υπάρχει μια άλλη αξιοπρόσεκτη Πουρανική ιστορία η οποία κάνει καθαρή αναφορά στο κούφιο τμήμα της γης. Είναι η ιστορία των γιων του Maharaj Sagara. Ο Ίντρα έκλεψε το θυσιαζόμενο άλογο στον ενδιάμεσο χρόνο από τη θυσία του Ashvamedha (ένας τύπος θυσίας με φωτιά). Ενώ, η ιστορία συνεχίζεται, οι γιοι πήγαν να ψάξουν για το άλογο και έφτασαν στο Βορειότερο ωκεανό, τον οποίο διέσχισαν και εισήλθαν στα "εντόσθια" της γης. Εκεί, βρήκαν το άλογο στο ερημητήριο του Kapila Rishi. Οι γιοι του Sagara κατηγόρησαν το Rishi αν και ορκιζόταν ότι δεν ήταν αυτός που έκλεψε το άλογο. Τι μπορούμε να συμπεράνουμε από αυτή την ιστορία;
Λοιπόν, πρώτα απ' όλα, επειδή τα έβαλαν με ένα Rishi, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι γιοι του Μαχαραγιά Sagara ήταν μια άγρια ομάδα πραγματικά! Μια πιο σοβαρή διαπίστωση, αν και, υπάρχει μια αντιστοιχία στην κούφια γη, είναι για τους ερευνητές η ύπαρξη ανοιγμάτων κοντά στις περιοχές των πόλων αυτού του πλανήτη (και υποστηρίζουν τέτοιους ισχυρισμούς με σοβαρές αποδείξεις). Αυτό εξηγείται από τη διάσχιση ενός Βόρειου ωκεανού έτσι ώστε να εισέλθουν στο εσωτερικό του πλανήτη.
Η Μπαγκαβάτ Purana δεν προχωράει τόσο πολύ στην περιγραφή όσο άλλες Puranas. Η Μπαγκαβάτ απλά λέει ότι οι γιοι του Sagara πήγαν προς τη βορειοανατολική κατεύθυνση. Αλλά ακόμα κι αυτή η δήλωση φαίνεται να ισχυροποιεί την τοποθεσία του ανοίγματος από τους ερευνητές της κούφιας γης, η οποία φαίνεται να βρίσκεται βόρεια και ανατολικά της ρωσικής χερσονήσου Severnaya Zemlya. Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον γιατί για να φτάσει κάποιος σ' αυτή την περιοχή από την Ινδία, πρέπει να προχωρήσει Βορειοανατολικά!
Άλλο ένα αξιοπρόσεκτο σημείο που μπορούμε να συλλέξουμε από αυτή την αφήγηση είναι ότι η Βεδική κουλτούρα είχε ακμάσει στην κούφια γη, όσο κανένας άλλος όπως ο Kapila Rishi που είχε εκεί το ερημητήριο του. Αυτό είναι απόλυτα σύμφωνο με τις περιγραφές που δόθηκαν από τον Olaf Jansen, το Νορβηγό νέο που υποστήριζε ότι πέρασε από το άνοιγμα με τον πατέρα του με το ιστιοφόρο τους. Ο Olaf περιέγραψε μια ανθρώπινη κοινωνία που φαινόταν να ανταποκρίνεται στις Πουρανικές περιγραφές για την περίοδο πριν από την αρχή της Κάλι Γιούγκα. Περιέγραψε ανθρώπους που ήταν 12-14 πόδια ψηλοί, με διάρκεια ζωής σχεδόν 1000 χρόνια, φωτογραφικές μνήμες, που μιλούσαν σανσκριτικά και πίστευαν στον πνευματικό ήλιο.
Εμφανίζεται όμως μια πολύ προφανής ερώτηση, όμως - τότε γιατί οι Puranas δεν έρχονται να μας εξηγήσουν για την κούφια γη; Λοιπόν, ας θυμηθούμε ότι οι Puranas γράφτηκαν στο σημείο σύνδεσης των δύο Γιούγκα, πριν από τα χαρακτηριστικά της Κάλι Γιούγκα, όπως λησμοσύνη και άγνοια. Μπορεί γι' αυτό το λόγο οι Puranas να μιλάνε μ' αυτό τον τρόπο για την κούφια γη, υποθέτοντας ότι οι άνθρωποι φυσιολογικά θα το καταλάβαιναν, και επομένως δεν δίνουν πολλές εξηγήσεις. Με το νόμο της αναλογίας, αν ένας συγγραφέας έπρεπε να αφηγηθεί την ιστορία της αποφασιστικής μάχης της Αμερικανικής Επανάστασης, μπορεί να εξηγούσε ότι οι Γάλλοι έκοψαν κάθε πιθανή αναχώρηση των Άγγλων, από τη θάλασσα• και μετά ο συγγραφέας μάλλον θα συνέχιζε με την ιστορία. Αλλά ο συγγραφέας θα υπέθετε ότι ο αναγνώστης γνωρίζει ποιοι είναι οι Γάλλοι, ότι έρχονται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού Ωκεανού, και ότι ένας τέτοιος ωκεανός όντως υπάρχει. Ένας τέτοιος συγγραφέας δεν θα προχωρούσε σε εξηγήσεις και επαληθεύσεις για την ύπαρξη των Γάλλων ή του ωκεανού στη μέση της αφήγησης της Αμερικανικής Επανάστασης, προφανώς. Φαίνεται ότι, κατά τον ίδιο τρόπο, οι Puranas απλά αναφέρουν τα "εντόσθια" της γης και το ερημητήριο του Kapila Rishi, στην πορεία των αφηγήσεων τους, χωρίς να προσφέρουν πολλές εξηγήσεις.
Οι Πουρανικές αποδείξεις έχουν στην ουσία πολύ μεγαλύτερη σημασία στην υποστήριξη της θεωρίας της Κούφιας Γης. Αποτελεί ένα ορόσημο για την ώθηση της βάσης των αποδείξεων της Κούφιας Γης. Είναι ενδιαφέρον γιατί οι Θιβετανική παράδοση που αναφέρεται στην κούφια Γη έγινε δημοφιλής ανάμεσα στους υποστηρικτές της θεωρίας πριν πολύ καιρό. Ίσως αυτό να οφείλονταν στην επίδραση του βιβλίου του Nicholas Roerich που ονομαζόταν απλά "Shambala", το οποίο εκδόθηκε το 1930. Είχε ταξιδέψει στο Θιβέτ, και συνέδεε την πλούσια λαϊκή παράδοση τους για την κούφια Γη στο βιβλίο του, όπου αναφέρει τις πόλεις της Shambala, της Shangri La και το βασίλειο της Agharta. Και πολύ πιθανόν η Θιβετανική παράδοση για την Κούφια Γη να έχει διατηρηθεί καλύτερα εξαιτίας των τούνελ που λέγεται ότι δημιουργήθηκαν ανάμεσα στην Agharta και το Θιβέτ - είναι πιθανόν οι Θιβετανοί να δέχτηκαν επιρροή από την κούφια Γη για μεγαλύτερη περίοδο γι' αυτό το λόγο.
Το περιεχόμενο της Πουρανικής κούφιας Γης δεν αναγνωρίστηκε αρκετά επειδή εμείς στη Δύση βιώνουμε τις Puranas μέσω του φίλτρου των Δυτικιστικών Ινδολόγων, οι οποίοι δεν ήταν ενημερωμένοι για τη λαϊκή παράδοση της κούφιας Γης, ούτε έψαχναν για συμπεράσματα για την αληθινή γεωλογική διαμόρφωση του πλανήτη μας αφού προχώρησαν για τις σπουδές τους στην λογοτεχνία των Βεδών.
Αυτά τα σχόλια για την κούφια Γη πρέπει να τα παρέβλεψαν, αφού έκαναν πολλά σχόλια για τη Βεδική λογοτεχνία. Όταν οι Βρετανοί για πρώτη φορά μελέτησαν την Βεδική λογοτεχνία, μετά την εισβολή τους στην Ινδία 200 χρόνια πριν, σημείωσαν σχόλια για πράγματα όπως αεροπλάνα (vimanas), τόξα και δίσκους που είχαν τη δυνατότητα να καταρρίψουν κινούμενους στόχους, όπλα που φτιάχτηκαν από mantras, τόσο καλά όσο όντα από άλλους πλανήτες με απίστευτη διάρκεια ζωής που είχαν αναγνωριστεί ως οι πρόγονοι της ανθρωπότητας.
Οι Βρετανοί συνήθως περιφρονούσαν τέτοια σχόλια σαν ανόητα. Αλλά τώρα έχουμε δει κάποια απ' αυτά να έχουν πραγματοποιηθεί• έχουμε δει αεροπλάνα, κατευθυνόμενους πυραύλους και όπλα που ενεργοποιούνται με τη φωνή. Από αυτή την πλευρά υπάρχει λόγος για μας να ξαναεπισκεφτούμε τις Πουρανικές διηγήσεις με ανοιχτές απόψεις - ή απλά τα σχόλια σε σχέση με την κούφια Γη, αλλά γενικά, αν και αυτά τα σχόλια για τα "σωθικά" της Γης, το ερημητήριο του Kapila Rishi, και για τη Shambala είναι μια σίγουρη ανταμοιβή.
Το άρθρο εγράφη από τον … Dean De Lucia/Dharmapada Dasa
esoterica
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου