Ο ανθρώπινος εγκέφαλος [ εδώ περισσότερα ] αποτελείται από περίπου ένα δισεκατομμύριο νευρώνες. Καθένας από αυτούς συνδέεται με 1000 έως και 10000 διαφορετικούς νευρώνες, σχηματίζοντας περισσότερες του ενός τρισεκατομμυρίου συνδέσεις.
Εάν κάθε νευρώνας [ εδώ περισσότερα ] βοηθούσε στην αποθήκευση μονάχα μίας πληροφορίας, θα υπήρχε σοβαρό πρόβλημα χώρου αποθήκευσης των αναμνήσεων μας, μιας και κάτι τέτοιο θα αντιστοιχούσε σε μερικά Gigabyte μνήμης, όπως ενός ipod ή ενός σκληρού δίσκου.
Ωστόσο οι νευρώνες ανασυνδυάζονται ώστε καθένας να συμβάλλει στην αποθήκευση πολλών διαφορετικών πληροφοριών, αυξάνοντας την χωρητικότητα του εγκεφάλου ραγδαία. Προσεγγιστικά, η χωρητικότητα της μνήμης μας ανέρχεται περίπου στα 2.5 petabyte (1 εκατομμύριο gigabytes ).
Για παράδειγμα, εάν ο εγκέφαλος μας λειτουργούσε σαν καταγραφέας-video recorder, στα 2.5 petabyte [ εδώ περισσότερα ] θα μπορούσαν να αποθηκευτούν τρία εκατομμύρια ώρες τηλεόρασης. Θα χρειαζόταν δηλαδή να παραμείνει ανοιχτή η τηλεόραση για περισσότερα από 300 χρόνια, ώστε να γεμίσει ο αποθηκευτικός μας χώρος.
Η ακριβής χωρητικότητα του ανθρώπινου εγκέφαλου δεν έχει υπολογιστεί ακόμη και αποτελεί ένα δύσκολο εγχείρημα. Αφ’ ενός δεν μπορεί να οριστεί με ακρίβεια το μέγεθος μιας ανάμνησης, και έπειτα δεν μπορεί να οριστεί η ποιότητα μιας πληροφορίας ( λεπτομερέστερες αναμνήσεις θα πρέπει να καταλαμβάνουν περισσότερο χώρο ).
Το καλό είναι πως απ' ότι φαίνεται, ο εγκέφαλος μας διαθέτει αρκετό χώρο προς αποθήκευση νέων πληροφοριών, όσο κατά την διάρκεια της ζωής μας βιώνουμε νέες εμπειρίες.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο …Scientific American Mind - May/June 2010 issue Integrated Information Theory
planitikos
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου