Ο αριθμός τους αποτελεί στατιστική εκτίμηση και έχει περιθώριο λάθους συν/πλην 1.500 αστεροειδείς. Επειδή το WISE, που τέθηκε σε τροχιά το 2009, συλλαμβάνει την υπέρυθρη ακτινοβολία, δηλαδή τη θερμότητα των ουράνιων σωμάτων, ήταν σε θέση να εντοπίσει ακόμα και τους πιο σκοτεινούς αστεροειδείς, που είναι ουσιαστικά αόρατοι από τα οπτικά τηλεσκόπια και γι΄ αυτό πιο επικίνδυνοι.
Η σχετική μελέτη θα δημοσιευτεί στο περιοδικό αστροφυσικής «Astrophysical Journal».
Όπως δήλωσε ο Λίντλεϊ Τζόνσον, επικεφαλής του προγράμματος παρατήρησης κοντινών στη Γη αντικειμένων (NEO-Near Earth Objects) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας, «θα απαιτηθεί μία συντονισμένη προσπάθεια κατά τις επόμενες δύο δεκαετίες για να βρούμε όλους τους αστεροειδείς που αληθινά ενέχουν κίνδυνο πρόσκρουσης στη Γη και απειλούν να προξενήσουν σοβαρή ζημιά».
Η νέα ανάλυση εκτιμά ότι είναι διπλάσιοι περίπου, σε σχέση με τις προηγούμενες εκτιμήσεις, οι δυνητικά επικίνδυνοι αστεροειδείς που έχουν τροχιές χαμηλής κλίσης, ευθυγραμμισμένες με το επίπεδο της τροχιάς του πλανήτη μας.
Ειδικά αυτοί οι αστεροειδείς φαίνεται να είναι κάπως φωτεινότεροι και μικρότεροι σε σχέση με τους υπόλοιπους που έχουν τροχιές, οι οποίες τους απομακρύνουν περισσότερο από τη Γη.
Μία πιθανή εξήγηση γι΄ αυτό, κατά τους αστρονόμους, είναι ότι πολλοί δυνητικά επικίνδυνοι αστεροειδείς προέρχονται από μία σύγκρουση ανάμεσα σε δύο μεγάλους αστεροειδείς που βρίσκονταν στην κύρια ζώνη των αστεροειδών μεταξύ του Αρη και του Δία.
Τα θραύσματα αυτής της σύγκρουσης έχουν σταδιακά μετατραπεί σε μικρότερους αστεροειδείς που κατά καιρούς πλησιάζουν επικίνδυνα τον πλανήτη μας.
Μελλοντικές αποστολές, επανδρωμένες και μη, θα επιχειρήσουν να πλησιάσουν ή και να προσεδαφιστούν σε τέτοιους αστεροειδείς για να τους μελετήσουν καλύτερα. Ήδη έχει ξεκινήσει η εκπαίδευση μίας ομάδας αστροναυτών της NASA γι΄ αυτό το σκοπό.
Ένα μεγάλο μέρος των πιο επικίνδυνων αστεροειδών εκτιμάται ότι είναι πετρώδεις (π.χ. από γρανίτη) ή πλούσιοι σε μέταλλα, αλλά αυτό πρέπει να επιβεβαιωθεί.
logioshermes
