( Προσαρμογή από αρχική δημοσίευση στο HiTECH 09.03 )
Κάπου ανάμεσα στο overhang, το anti-skate, την καμπύλη RIAA, το διπλό capstan, το bias, το αζιμούθιο και το DBX, έγινε το κακό. Κόλλησα το υιό της χαϊφιντελίτιδας. Όσο και αν (δεν) προσπάθησα, πεπρωμένον φυγείν αδύνατον. Δυστυχώς ή ευτυχώς η αρρώστια αποδείχθηκε ανίατη, μου χάραξε συγκεκριμένη ρότα στην ζωή, και μία εξελιγμένη και πιο επικίνδυνη ( βλέπε high-definition ) μορφή της με κατατρέχει μέχρι σήμερα.
Είχα την ευκαιρία να κάνω την τρέλα μου επάγγελμα. Σπούδασα στο σπίτι της υψηλής πιστότητας, την Αγγλία, αυτό που πραγματικά με ενδιέφερε, Electronic Engineering.
Μυήθηκα στα μυστικά της οπτικοακουστικής απόλαυσης από μορφές παγκοσμίου φήμης όπως τους John Crabbe και Martin Colloms του Hi-Fi News, τον Ken Ishiwata της Maratz, τον Bob Stuart της Meridian, τον Raymond Cooke της KEF και άλλους εξίσου τρελαμένους με εμένα.
Βλέπετε στην εσπερία οι κλαδικές εκθέσεις, οι συνάξεις του Audio Engineering Society και του Institute of Electrical & Electronic Engineers, οι επιδείξεις και τα «open beta» σε ειδικευμένα καταστήματα και εργοστάσια είναι συχνότατες υποθέσεις και όχι αποσπασματικά happening της μιας φοράς το χρόνο.
Πέρα όμως από την βαθιά σπουδή των μηχανισμών που εμπλέκονται στον ήχο, «βρέθηκα εκτεθειμένος» και σε άλλους τομείς της τεχνολογίας των ηλεκτρονικών όπως οι ψηφιακές τηλεπικοινωνίες, τα μικρο-ηλεκτρονικά, και η λεγόμενη ( τότε ) ψηφιακή ηλεκτρονική που αποτελεί την βάση των υπολογιστών.
Θυμάμαι ακόμα το εξώφυλλο του πρώτου Hi-Fi News που αγόρασα, ένα πρωτότυπο CD player της Philips.
Θυμάμαι ακόμα το πόσο εντυπωσιασμένος έμεινα από την πρώτη κόντρα εγγραφής – αναπαραγωγής μεταξύ του Sony PCM-F1, του πρώτου consumer ψηφιακού εγγραφέα (σε κασέτα beta), και του κορυφαίου τότε κασετοφώνου Nakamichi Dragon.
To Sony έδειχνε το δρόμο μπροστά, χρόνια πριν την εμφάνιση του DAT, του CD-R και όλης της ψηφιακής λαίλαπας που ακολούθησε. Αποτέλεσμα αυτών των ερεθισμάτων ήταν να διευρύνω από νωρίς τα ενδιαφέροντα μου και να περιλάβω στην σφαίρα της ενασχόλησης μου και τους υπολογιστές και τις ψηφιακές τηλεπικοινωνίες.
Για αρκετό καιρό, ο ήχος και η εικόνα, οι υπολογιστές, και οι τηλεπικοινωνίες, έδειχναν ότι διένυαν παράλληλους δρόμους χωρίς σημείο συνάντησης. Όμως, πριν από περίπου μία δεκαετία, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν.
Οι υπολογιστές έπαιζαν και έγραφαν DVD, οι κάρτες γραφικών (βλέπε ATI All-In-Wonder) διέθεταν τηλεοπτικούς δέκτες και συνδέονταν απευθείας με την τηλεόραση και το βίντεο. Παράλληλα, οι κάρτες δικτύου, τα hubs για τοπικό δίκτυο Ethernet 100 Mbit/sec, καθώς και οι ρούτερς ISDN που μοίραζαν το Internet στο σπίτι κατέβηκαν σε λογικό, για οικιακή χρήση, κόστος.
Κάπου σε αυτό το σημείο άρχισαν οι κολλημένοι να ονειρεύονται κόντρες: ποιος θα επικρατήσει; τα καταναλωτικά ηλεκτρονικά ή η πληροφορική; ποιος θα έχει την μερίδα του λέοντος στο σπίτι;
Σήμερα, δέκα χρόνια μετά, φαίνεται καθαρά ότι οι τεχνολογίες των καταναλωτικών ηλεκτρονικών, της πληροφορικής και των τηλεπικοινωνιών βαδίζουν χεράκι – χεράκι με στόχο την οπτικοακουστική μας απόλαυση, την ενημέρωση και την επικοινωνία στο οικιακό περιβάλλον. Δεν υπάρχουν πλέον όρια.
Η συλλογή της μουσικής και των φωτογραφιών είναι αποθηκευμένα στον server, από τον οποίο διαβάζει και αναπαράγει τις αγαπημένες σειρές το Blu-ray player. Ο ενισχυτής παίζει mp3 και ιντερνετικό ραδιόφωνο. Η τηλεόραση συνδέεται στο διαδίκτυο και βλέπει ιστοσελίδες. Ο προβολέας απεικονίζει hi def ραλάκια.
Αυτό είναι το Ψηφιακό Ζην, η ζωή μας στο σύγχρονο σπίτι. Αυτό είναι και το θέμα του Digital Living. Θα απαλύνει τους τεχνολογικούς σας φόβους και θα σας οδηγήσει σε νέα ψηφιακά μονοπάτια.
digitalliving.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου