Η πολιτική είναι η «τέχνη» της εξουσίας του κράτους. Είναι το σύνολο των ενεργειών για τη διατήρηση της κοινωνικής οργάνωσης και της τάξης.
Ο όρος εφαρμόζεται τόσο σε κυβερνήσεις κρατών για τον τρόπο διακυβέρνησης και χειρισμού των διαφόρων υποθέσεων, όπως επίσης και σε οργανισμούς, εταιρείες και άλλες οργανώσεις. Η πολιτική είναι συνυφασμένη με την εξουσία και τη δύναμη που πηγάζει από αυτή.
Η πολίτες επιλέγουν το ποιος θα διοικεί το κράτος. Η κυβέρνηση είναι υπεύθυνη για τη διαχείριση των πόρων του κράτους, την προστασία των πολιτών του, την προώθηση της εκπαίδευσης των πολιτών, την υγειονομική περίθαλψη και την ασφάλεια των πολιτών.
Η κυβέρνηση παρεμβαίνει στις εσωτερικές και εξωτερικές συγκρούσεις, διαπραγματεύεται και συνεργάζεται με άλλες χώρες. Διαχειρίζεται τις πολιτικές συγκρούσεις με ειρηνικό τρόπο και προσπαθεί να εκφράζει τη λαϊκή βούληση.
Η πολιτική προϋποθέτει να ακούγονται όλες οι γνώμες, να συνυπάρχουν και να συνεργάζονται πολιτικοί αντίπαλοι, να υπάρχουν υγιείς πολιτικές διαμάχες για την εξουσία και να υπάρχει εναλλαγή προσώπων στις θέσεις εξουσίας ώστε η κάθε κυβέρνηση που θα προκύπτει να εγγυηθεί τις ατομικές ελευθερίες του ατόμου.
Η πολιτική δημιουργεί συγκρούσεις και αντιθέσεις και είναι αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών να συμμετέχουν για να υπάρχει πολιτική αντιπολίτευση.
Ο Σωκράτης ασχολείται με την ηθική της πολιτικής και τη σημασία που έχει για τους ανθρώπους να γνωρίζουν ποια είναι η κατάσταση της κοινωνίας και τι σημαίνει να είσαι πολίτης. Γιατί η γνώση είναι θεμέλιο για να αναλάβει ένας πολίτης δράση και να ασχοληθεί με την πολιτική.
Για τον Σωκράτη υπάρχει μια στενή σχέση μεταξύ της γνώσης και της ηθικής, γιατί η γνώση θα σε βοηθήσει να ξεχωρίσεις το καλό από το κακό και η ηθική θα σε βοηθήσει να το επιλέξεις.
Για τον Πλάτωνα, η πολιτική είναι επίσης στενά συνδεδεμένη με την ηθική, επειδή υπάρχει ένας απόλυτος ηθικός κώδικας που περιέχει ίδιες αρχές τόσο για το άτομο όσο και για το κράτος.
Ο Πλάτων αναγνώριζε ότι καμία κυβέρνηση στον κόσμο δεν ενσαρκώνει το ιδανικό της δικαιοσύνης, αλλά αυτό που τον ενδιέφερε δεν είναι το κράτος, αλλά το πώς θα πρέπει να γίνουν ενεργοί και δίκαιοι οι πολίτες του κράτους για να δημιουργήσουν μια σωστή και δίκαιη πολιτεία.
Ο Πλάτων υποστήριζε πως καλοί κυβερνήτες είναι αυτοί που κατέχουν την γνώση, είναι αγνοί και δίκαιοι.
Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον από τη φύση του και θέλει να ζει σε μια οργανωμένη κοινωνία ως ενεργός πολίτης. Αυτό ήταν το δόγμα του Αριστοτέλη. Ο Αριστοτέλης υποστήριζε πως το κύριο γνώρισμα του πολίτη είναι η συμμετοχή στην απονομή δικαιοσύνης και στην άσκηση εξουσίας.
Η πολιτική οφείλει να υπηρετεί τον άνθρωπο και ο άνθρωπος οφείλει να συμμετέχει στην δημιουργία και τον έλεγχο του πολιτικού βίου της χώρας. Ως πολίτες, όλοι πρέπει να συμμετέχουμε στην πολιτική του τόπου μας, και στην πραγματικότητα, το δικαίωμα ψήφου είναι η τελική μορφή της συμμετοχής.
Το να λες «δε μ’ απασχολεί η πολιτική» είναι σαν να λες: «δε με απασχολεί η ζωή».
Βέβαια, για την Ελλάδα του σήμερα αυτό που ζούμε εκφράζεται σοφά από τα λόγια του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Η αργία εγέννησε την πενίαν. Η πενία έτεκεν την πείναν. Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν. Η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν. Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν. Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν. Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου».
Δυστυχώς, η ελλιπής ή ανεπαρκής παιδεία δημιούργησε έναν πολίτη που είναι πολύ εκλεκτικός στην αγορά αυτοκινήτου ή σπιτιού αλλά δεν έχει την ικανότητα να σκεφτεί πολιτικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου