Συγχώρεσα λάθη ασυγχώρητα, προσπάθησα να αντικαταστήσω πρόσωπα αναντικατάστατα και να ξεχάσω ανθρώπους που δεν ξεχνιόντουσαν.
Ενήργησα παρορμητικά, απογοητεύτηκα από άτομα που δεν περίμενα, αλλά και εγώ απογοήτευσα άλλους.
Αγκάλιασα ανθρώπους για να τους προστατέψω, έκανα φίλους για την αιωνιότητα.
Γέλασα όταν δεν έπρεπε, αγάπησα και αγαπήθηκα, αλλά και απορρίφτηκα. Αγαπήθηκα και δεν ανταπέδωσα την αγάπη.
Φώναξα και πήδηξα από πολλές χαρές. Έζησα με την αγάπη και έδωσα υποσχέσεις αγάπης, αλλά πληγώθηκε η καρδιά μου πολλές φορές !
Έκλαψα ακούγοντας μουσική ή κοιτάζοντας φωτογραφίες. Τηλεφώνησα για να ακούσω μια φωνή. Ένα χαμόγελο με έκανε να ερωτευτώ και πάλι.
Πίστεψα πως θα πέθαινα από νοσταλγία και...φοβήθηκα μην χάσω πάλι κάποιο πρόσωπο πολύ ειδικό...αλλά επέζησα !
Και ζω ακόμη ! Και η ζωή δεν με κουράζει...και εσένα δεν πρέπει να σε κουράζει η ζωή. Ζήσε !
Είναι πραγματικά όμορφο και καλό να μάχεσαι με σθένος , να αγκαλιάζεις την ζωή και να ζεις με πάθος , να χάνεις με αξιοπρέπεια και να νικάς τολμώντας, γιατί ο κόσμος ανήκει σε όποιον τολμά.
«Η ζωή είναι πάρα πολύ όμορφη για να είναι ασήμαντη» !!!! … Τάδε έφη “Charlie Chaplin”
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου