Πρόβλημα :
Η συνταγή για ένα "πετυχημένο" πρόβλημα είναι :
Παίρνουμε μια κατάσταση και τη χτυπάμε πολύ ώρα στο νου μας...
...όσο πιο πολύ τη χτυπήσουμε τόσο το "καλύτερο" γιατί φουσκώνει.
Την αλατίζουμε με κοσμητικά επίθετα...
Προσθέτουμε ενόχους και υπόπτους...
Σπάμε δύο παλιότερα προβλήματα που μοιάζουν με το τωρινό και τα βάζουμε και αυτά.
Αφήνουμε το μείγμα να φουσκώσει αφού προσθέσουμε δικαιολογίες και κατηγορίες.
Απλώνουμε σε μεγάλη επιφάνεια και το κόβουμε σε μικρά κομμάτια.
Προθερμαίνουμε το φούρνο σε θερμοκρασία θυμού με παλιότερες αναμνήσεις και...
...το σερβίρουμε ζεστό ή κρύο, μοιράζοντάς το στα "αγαπημένα" μας πρόσωπα.
Συνοδεύεται με καφέ, τσάι και προπαντός με "καλή" συζήτηση και ανταλλαγή
παρόμοιων "πετυχημένων" συνταγών.
Καλή μας όρεξη...
"Αφού ακολούθησα κατά γράμμα τη συνταγή ;"
Είναι δυνατόν οι λύσεις στα προβλήματά μας να είναι φτιαγμένες από υλικά προβλήματος ;
Το να έχει εμφανιστεί ένα πρόβλημα είναι σημάδι ότι κάτι μας λείπει. Οποιοδήποτε πρόβλημα είναι ο μετρητής της αδυναμίας μου.
"Πάλι εγώ φταίω; Τί μου λείπει πάλι; Ποια αδυναμία; Αφού όλα τα έκανα σωστά και τυπικά και με την καλύτερη πρόθεση! Εκείνοι είναι το πρόβλημα..."
Δυστυχώς έχοντας συνηθίσει μια ζωή εξωτερικών πράξεων και γεγονότων θεωρώντας ότι είμαστε υλικά όντα και εξωτερικοί ρόλοι & ταμπέλες
.. έχουμε μάθει να ζούμε μηχανικά. (μητέρα, πατέρας, γιος, κόρη, διευθυντής, πολίτης, πιστός, άντρας, γυναίκα, γέρος, νέος, λευκός, κίτρινος, έξυπνος, δημιουργικός, πρακτικός, θεωρητικός, πνευματικός, υλιστής, αρχαίος, μοντέρνος).
Έχουμε μάθει να ταυτιζόμαστε με λάθος ταυτότητες και έτσι χάνουμε πολύτιμη πνευματική ενέργεια.
Αναζητούμε τις λύσεις σε θέματα των ρόλων μας μέσα από τους ρόλους αυτούς χωρίς να βλέπουμε ότι η ταύτισή μας με αυτούς είναι το αληθινό πρόβλημα.
"Άραγε υπάρχει λύση...;''
Πώς θα λυθούν τα προβλήματα εκεί έξω χωρίς τους ρόλους αυτούς;"
Δυστυχώς δεν υπάρχει λύση (εξωτερική) για τα προβλήματα εκεί έξω... όσο και να ψάχνουμε ή να βρίσκουμε εξωτερικές λύσεις καινούργια εξωτερικά προβλήματα θα αναδύονται...
Μέχρι να κάνω μια βουτιά προς τα μέσα μου και όχι μέσα στο πρόβλημα και να συνειδητοποιήσω την πηγή των προβλημάτων...ή την πηγή της Λύσης που είναι η ίδια... εγώ... είμαι η ίδια η λύση... αποφασίζω να λύσω τον εαυτό μου από τα δεσμά της προσκόλλησης
.. και της εμπαθούς συμμετοχής στα "προβλήματα"... γαλήνια...απροσκόλλητα... με διάκριση... στη σιωπή... αναδύω τη δύναμη της επιλογής... επιλέγω να είμαι η λύση που θέλω να δω εκεί έξω... επιλέγω να μην απομονώσω τον εαυτό μου πίσω από ρόλους και ταμπέλες...
.. συγκεντρώνομαι στην αληθινή μου ταυτότητα... είμαι μια γαλήνια ψυχή... είμαι ένα πνευματικό ον που χρησιμοποιεί τα προβλήματα που έρχονται ως σκαλοπάτια εσωτερικής ανάπτυξης... ως αιτίες για την ανάδυση δυνάμεων και αρετών που μέχρι τώρα κοιμόταν μέσα μου...
Σε ευχαριστώ "πρόβλημα" είσαι το ξυπνητήρι μου... χωρίς εσένα θα νόμιζα ακόμη ότι είμαι τέλειος... ότι έχω ήδη φτάσει..."
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου