Το σπίτι είναι ένα έργο ζωής για τους περισσότερος από μας, είναι το κάστρο μας, είναι το καταφύγιο μας από τους γρήγορους ρυθμούς της καθημερινότητας.
Στην τηλεόραση, στις εφημερίδες και φυσικά στο διαδίκτυο κυκλοφορούν φωτογραφίες και σχέδια από τέλεια σχεδιασμένα σπίτια από κάθε άποψη.
Την ίδια στιγμή η έννοια σπίτι είναι θετικά φορτισμένη και συνδέεται με αισθήματα ηρεμίας, γαλήνης και ασφάλειας. Όσο η κοινωνία μας γίνεται περισσότερο παγκοσμιοποιημένη, τόσο περισσότερο η φυσική άλλα και η νοητική ανάγκη για ένα σπίτι γίνεται μεγαλύτερη.
Η πλειοψηφία των Ελλήνων που ζουν σε πόλεις, ζει σε πολυκατοικίες κοντά ο ένας στον άλλον από άποψη τετραγωνικών, αλλά απομονωμένοι από άποψη επικοινωνίας.
Στην επαρχία οι άνθρωποι ζουν κατά κύριο λόγο σε μονοκατοικίες που συνήθως έχουν περισσότερο χώρο για τους ίδιους ανθρώπους. Από την άλλη, οι σχέσεις των ανθρώπων στην επαρχία είναι πιο στενές.
Παλαιότερα οι κατοικίες δεν είχαν τόσες ανέσεις αλλά και ούτε ακολουθούσαν κάποιον ρυμοτομικό ή αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. Δεν είχαν τουαλέτα μέσα στο σπίτι αλλά στην αυλή και δεν υπήρχε ηλεκτρικό.
Ο φούρνος ήταν και αυτός στην αυλή και το νερό ερχόταν είτε από το πηγάδι της οικογενείας, είτε από κεντρικές βρύσες μέσα στην πόλη ή το έφερνε ο νερουλάς με το ανάλογο κόστος. Φυσικά τα τελευταία 100 χρόνια έχει γίνει μεγάλη πρόοδος στο θέμα της στέγασης.
Υπάρχουν καλύτερες συνθήκες στέγασης και παρά την κρίση σε διεθνές επίπεδο η τάση για καινοτομία στο θέμα της κατοικίας συνεχίζεται.
Κάποτε η κατοικία ήταν ένα μέρος για να αποφεύγουμε την βροχή ή τις άσχημες καιρικές συνθήκες, στην συνέχεια έγινε το κάστρο μας και το σύμβολο της κυριαρχίας μας.
Αν και για τις προηγούμενες γενιές η απόκτηση κατοικίας ήταν στόχος ζωής, για τους σημερινούς νέους δεν φαίνεται να έχει και τόση σημασία.
Οι σπουδές και η εργασία σήμερα μετατρέπουν ένα μεγάλο ποσοστό νέων σήμερα σε σύγχρονους νομάδες αφού μπορεί να βρεθούν για σπουδές στην Θεσσαλονίκη, για μεταπτυχιακό στο Λονδίνο και για εργασία στο Ντουμπάι.
Περνώντας, λοιπόν, τα χρόνια, το φαινόμενο αυτό θα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο αφού σε μια παγκόσμια οικονομία θα αναγκάζεσαι να κινηθείς ακόμη μακρύτερα για μια θέση εργασίας.
Έτσι οι γενιά των νέων σήμερα θα δημιουργήσει παιδιά που θα είναι παγκόσμιοι νομάδες, θα μεγαλώνουν σε πιο ανεξάρτητο, ανοιχτό και ανεκτικό περιβάλλον δημιουργώντας το δικό τους πολιτισμό πέρα από εθνικά σύνορα.
Παρά την όλο και αυξανόμενη μετοίκηση στα αστικά κέντρα και τα σύγχρονα κτήρια με τις μεγάλες γυάλινες επιφάνειες, οι Έλληνες δεν ξέχασαν και δεν εγκατέλειψαν ποτέ το σπίτι στο χωριό.
Αν και αγόραζαν σπίτι στην πόλη ή προσπαθούσαν να κάνουν το παλιό τους σπίτι ενεργειακά πιο αποδοτικό και πιο μοντέρνο, δεν πούλησαν το σπίτι στο χωρίο και το συντήρησαν σαν εξοχικό ή σαν ένας μέρος που θα επιστρέψουν όταν συνταξιοδοτηθούν.
Καταμεσής πλέον της πρωτόγνωρης σε διάρκεια κρίσης που διανύουμε, το σπίτι στο χωρίο έπαιξε τον ρόλο του καταφυγίου για πολλές οικογένειες που εγκατέλειψαν τις πόλεις για μια ποιοτικότερη ζωή στην καταπράσινη και πανέμορφη ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα.
Το σπίτι μας είναι ο προσωπικός μας χώρος, που αντανακλά πτυχές της προσωπικότητας μας, είναι το ησυχαστήριο μας από την πολύβουη καθημερινότητα, είναι μια σπουδαία πηγή ευτυχίας και καλής υγείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου