Γάτες !!!

Η γάτα ανήκει στην οικογένεια των αιλουροειδών και είναι το πιο διαδεδομένο κατοικίδιο ζώο. Ζει στο περιβάλλον του ανθρώπου εδώ και τουλάχιστον 9.500 χρόνια. Ο άνθρωπος με την γάτα συναντήθηκαν στην αρχαία Αίγυπτο. Σε αυτό το διάστημα οι Αιγύπτιοι εγκατέλειψαν τη νομαδική ζωή τους και άρχισαν σταδιακά να δημιουργούν τεράστιες σιταποθήκες.

Έτσι τα ποντίκια λόγω αυτού του γεγονότος έλκονταν προς τις κοινότητες των Αιγυπτίων και τις σιταποθήκες τους και ήταν μια σοβαρή απειλή για την τροφής τους. Εκεί λοιπόν μπήκε στην ιστορία για να βοηθήσει η γάτα. Εξημερώθηκε από τους Αιγύπτιους και ήταν για αυτούς ένας νέος σύμμαχος ενάντια στα ποντίκια.

Οι Αιγύπτιοι όχι μόνο ήταν ευγνώμονες προς τη βοήθεια της γάτας αλλά και μαγεμένοι από τη χάρη και την ομορφιά αυτού του ζώου έφτιαξαν θεά με την μορφή γάτας. Η θεά Μπαστ ήταν κόρη του θεού ήλιου Ρα και διαδραμάτισε σημαντικότατο ρόλο στην αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία.

Η Θεά Μπάστ λατρευόταν ευλαβικά από τους Αιγύπτιους και αυτό φαίνεται από τις αμέτρητες παραστάσεις με γάτες όπως άγαλματα, σχέδια, κ.α.

Στην αρχαία Αίγυπτο όποιος χτυπούσε μια γάτα τιμωρούνταν με θάνατο. Αν μια γάτα πέθανε οι άνθρωποι που την είχαν φορούσαν πένθιμα ρούχα και η νεκρή γάτα ταριχεύονταν. Κατά τη διάρκεια αρχαιολογικών ανασκαφών έχουν βρεθεί πάρα πολλές μούμιες γάτας.

Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν αυστηρά απαγορευμένο στην Αίγυπτο να μεταφέρουν τις γάτες έξω από τη χώρα. Έτσι, το λαθρεμπόριο γάτας άνθισε και γινόταν κυρίως από ναύτες. Όποιος είχε μια γάτα «Made In Αίγυπτo» θεωρούνταν τυχερός και εύρωστος οικονομικά.

Έτσι, η αιγυπτιακή γάτα ήρθε στην Ευρώπη. Οι Έλληνες όπως και οι Αιγύπτιοι εντυπωσιάστηκαν από τις γάτες και αυτό το μαρτυρούν πολλές τοιχογραφίες και ψηφιδωτά στον Ελλαδικό χώρο. Λιγότερο φιλικοί προς τις γάτες ήταν οι Ρωμαίοι.

Για αιώνες, η γάτα ήταν ένας καλός φίλος των Ευρωπαίων. Η συνέχεια όμως δεν ήταν το ίδιο θετική αφού το κυνήγι των μαγισσών αφάνισε τεράστιους πληθυσμούς γατών. Η γάτα κυνηγήθηκε ως σύμβολο του κακού και του διαβόλου. Πίστευαν πώς το πνεύμα μιας μάγισσας περνούσε μετά το θάνατό της στην γάτα.

Στην ουσία ήταν θύματα ενός παράλογου και απάνθρωπου κυνηγητού. Το γιατί κανείς δεν το ξέρει ακριβώς, πιθανολογείται πως οι γάτες κυνηγήθηκαν τόσα σκληρά γιατί υπήρχαν ως μορφή σε θρησκεία (Η Θεά Μπάστ των Αιγυπτίων) αλλά και γιατί είχε περίοπτη θέση σε παραδοσιακές μυστικιστικές ιστορίες των Αιγυπτίων, των Ελλήνων και των Ρωμαίων που είχαν σχέση με το φεγγάρι και άλλες φανταστικές σκοτεινές δυνάμεις.

Όταν το κυνήγι μαγισσών τερματίστηκε είχε αφήσει πάνω στην φυλή της γάτας μια στάμπα. Ακόμη και σήμερα οι προκαταλήψεις σε σχέση με την γάτα είναι ενεργές. Μέχρι και σήμερα θεωρείται ότι μια μαύρη γάτα φέρνει κακή τύχη αν και αυτό δεν ευσταθεί καθόλου. Σταδιακά ο άνθρωπος αναγνώρισε ξανά την αξία της γάτας εκτιμώντας την ως τον καλύτερο κυνηγό ποντικιού.

Σήμερα, η γάτα απολαμβάνει ευτυχώς και πάλι την πλήρη συμπάθεια του ανθρώπου. Ωστόσο, η μυστικιστική της πλευρά δεν έχει χαθεί αφού διαθέτει ακόμη αυτόν τον ανεξάρτητο και διαφορετικό από γάτα σε γάτα χαρακτήρα και την μυστηριώδη αύρα που γοητεύει τους γατόφιλους.

Ένα γατάκι είναι για το ζωικό βασίλειο
ό,τι ένα μπουμπούκι για τον κήπο.
Robert Southey

tokleidi.com