Ενώ τίποτα δεν θα έπρεπε να είναι πιο δεδομένο κατά την άσκηση πολιτικής από την έννοια της ηθικής, όταν μιλάμε για ηθική στην πολιτική είναι το λιγότερο ουτοπικό. Βλέπουμε σχεδόν καθημερινά και σε πολλές περιπτώσεις και με επανειλημμένα παραδείγματα, συμπεριφορές πολιτικών ηγετών και στελεχών που μόνο ηθικές δε θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν.
Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι δεν νοείται το ήθος να είναι διακεκριμένο από την πολιτική. Μιλάει για το πολιτικό ήθος, που πραγματώνεται και νοηματοδοτείται στο πλαίσιο της πόλης και της δημοκρατίας.
Βλέπουμε σήμερα πολλούς πολίτες εξοργισμένους με τους πολιτικούς αλλά και πολλούς πολιτικούς να θεωρούν, μόνοι τους, τον εαυτό τους ως άξιο παράδειγμα πολιτικής ηθικής. Πολίτες, λοιπόν, χωρίς πολιτική συνείδηση, σκέψη και βούληση και ένα πολιτικό κατεστημένο χωρίς πολιτική συνείδηση που σαν σκοπό έχει την ύλη και τον πλούτο.
Οι πολίτες έχουν τη δύναμη μέσω των εκλογών να αλλάξουν τα πράγματα, αλλά έχουν τη δυνατότητα να σκεφτούν πολιτικά; Να σκεφτούν το καλό της χώρας και όχι το δικό τους; Έχουν αξίες, ιδανικά, προσωπική ηθική; Έχουν οι πολίτες τη δυνατότητα να σκεφτούν πως δεν φταίει η Δημοκρατία για τα προβλήματα της κοινωνίας μας αλλά οι επιλογές των προσώπων στα οποία έδωσαν την εξουσία;
Αν δεν σκεφτούμε όλοι σοβαρά τις αξίες που ο Αριστοτέλης έδωσε σε εμάς με το σύγγραμμα του «Πολιτικά» θα οδηγηθούμε ξανά στο ίδιο αδιέξοδο. Το ουσιαστικό χαρακτηριστικό της πολιτικής κοινότητας είναι ο ηθικός και όχι ο υλικός σκοπός.
Την εξουσία θα πρέπει να κατέχουν οι αγαθοί και όχι οι πλούσιοι. Οι επαγγελματίες πολιτικοί που θέλουν να κυβερνήσουν τη χώρα δεν έχουν καλύτερα μέσα για να κερδίσουν εύκολα την καλοσύνη του πλήθους παρά μόνο τη μετριοπάθεια σε κρίσιμα θέματα και την ανιδιοτέλεια στα λόγια. Στην πράξη υπάρχει μονάχα πλούτος και σκανδαλώδη προνόμια.
Αν η πολιτική τάξη, στο σύνολό της, δεν είναι σε θέση να σκεφτεί σοβαρά για το τι πραγματικά συμβαίνει στην κοινωνία, δεν θα είναι έκπληξη η λεγόμενη δημοκρατία μας να αλλοιωθεί τόσο πολύ που ακόμη και απολυταρχικά καθεστώτα να φαίνονται πιο δημοκρατικά.
Τρία προσόντα πρέπει να έχουν όσοι πρόκειται να αναλάβουν τη διακυβέρνηση ενός κράτους...
► Πρώτον, φιλία προς το υπάρχον καθεστώς.
► Δεύτερον, την απαραίτητη ικανότητα.
► Τρίτον, την αρετή εκείνη και την αγάπη προς τη δικαιοσύνη που ταιριάζουν στο κράτος στο οποίο ζει.
Αριστοτέλης
tokleidi.com
► Πρώτον, φιλία προς το υπάρχον καθεστώς.
► Δεύτερον, την απαραίτητη ικανότητα.
► Τρίτον, την αρετή εκείνη και την αγάπη προς τη δικαιοσύνη που ταιριάζουν στο κράτος στο οποίο ζει.
Αριστοτέλης
tokleidi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου