Ο Κάρλος Καστανιέδα (Carlos César Salvador Arana Castañeda) (25 Δεκεμβρίου 1925 – 27 Απριλίου 1998) γεννήθηκε στο Περού και ήταν Αμερικανός ανθρωπολόγος και συγγραφέας.
Ξεκινώντας το 1968 με τη δημοσίευση του Οι Διδασκαλίες του Δον Χουάν, ο Καστανιέδα έγραψε μια σειρά βιβλίων που περιγράφει τη μαθητεία του στον παραδοσιακό Μεσο-αμερικανικό σαμανισμό. Τα 12 βιβλία του έχουν πουλήσει περισσότερα από 8 εκατομμύρια αντίτυπα σε 17 χώρες.
Τα βιβλία και ο Καστανιέδα, ο οποίος σπάνια μιλούσε σε κοινό για τη δουλειά του, υπήρξαν αμφιλεγόμενοι για πολλά χρόνια. Οι υποστηρικτές πιστεύουν ότι τα βιβλία είναι είτε αληθή, είτε πολύτιμες εργασίες στη φιλοσοφία και περιγραφές πρακτικών οι οποίες επιτρέπουν μια αυξημένη επίγνωση.
Για πολλά χρόνια, οι ανθρωπολόγοι θεωρούσαν τη δουλειά του σημαντική και αυθεντική, ωστόσο μια σειρά αποκαλύψεων τα επόμενα χρόνια έθεσαν υπό αμφισβήτηση την ειλικρίνεια του Καστανιέδα.
Οι ακαδημαϊκοί κριτικοί τώρα υποστηρίζουν ότι τα βιβλία του είναι έργα μυθιστορηματικά, υποδεικνύοντας τις πολλές εσωτερικές αντιθέσεις και ασυμφωνίες ανάμεσα στα βιβλία και στα ανθρωπολογικά δεδομένα, στις εναλλακτικές πηγές που θα μπορούσε να αντλήσει ο Καστανιέδα λεπτομερείς πληροφορίες για τις σαμανιστικές πρακτικές καθώς και στην έλλειψη υποστηρικτικών αποδείξεων.
•► Η αυτοπεποίθηση του πολεμιστή δεν είναι αυτοπεποίθηση μέσου ανθρώπου. Ο μέσος άνθρωπος επιζητά τη βεβαιότητα στα μάτια του θεατή και αυτό το ονομάζει αυτοπεποίθηση. Ο πολεμιστής επιζητά να είναι άψογος στα μάτια του και αυτό το ονομάζει ταπεινότητα. Ο μέσος άνθρωπος κρέμεται στους γύρω του ενώ ο πολεμιστής κρέμεται μόνο από τον εαυτό του.
•► Η κατάλληλη διάθεση του πολεμιστή είναι αυτή του φόβου, του σεβασμού, της πλήρους συνείδησης και της απόλυτης αυτοπεποίθησης. Ο φόβος λειτουργεί ως ισχυρό κίνητρο για δράση και να υπολογίσει κανείς με ακρίβεια τους κινδύνους. Ο σεβασμός προς τον αντίπαλο βγάζει από μέσα του τον καλύτερο εαυτό του και τον βοηθάει να αντισταθμίσει την υπερβολική αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση. Και η συνείδηση του δίνει πρόσβαση σε όλες τις διαθέσιμες επιλογές και δυνατότητες.
•► Η ταπεινότητα ενός πολεμιστή δεν είναι η ταπεινότητα του ζήτουλα. Ο πολεμιστής δεν σκύβει το κεφάλι του σε κανέναν. Όμως ταυτόχρονα δεν επιτρέπει σε κανέναν να σκύψει το κεφάλι του σ΄ αυτόν. Ο ζητιάνος αντίθετα πέφτει στα γόνατα και κυλιέται στο πάτωμα μπρος σε όποιον νομίζει ανώτερο. Αλλά ταυτόχρονα απαιτεί από κάποιον κατώτερό του να κυλιστεί στο πάτωμα για χάρη του.
•► Δεν μπορούμε να εκμεταλλευθούμε όλες μας τις ικανότητες λόγω τυφλής αίσθησης της εκτίμησης που έχουμε για τον εαυτό μας.
•► Ο εγωισμός είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα του πολεμιστή, γιατί καταναλώνει πολύ ενέργεια.
•► Οι πολεμιστές προετοιμάζονται για να συνειδητοποιούν. Η πλήρης συνείδησή τους έρχεται μόνο όταν δεν έχει μείνει πια εγωισμός, μέσα τους. Μόνο όταν δεν είναι πια τίποτα, γίνονται τα πάντα.
•► Μια από τις μεγαλύτερες δυνάμεις στη ζωή του πολεμιστή, είναι ο φόβος γιατί τον σπρώχνει στη μάθηση.
•► Όσο ένας άνθρωπος αισθάνεται πως είναι ότι πιο σημαντικό υπάρχει στον κόσμο, δεν μπορεί πραγματικά να εκτιμήσει τον κόσμο γύρω του. Μοιάζει σαν άλογο με παρωπίδες, που το μόνο που βλέπει είναι ο εαυτός του, ξεκομμένος από οτιδήποτε άλλο...
•► Οι πολεμιστές υπάρχουν για να εκπαιδεύουν τους εαυτούς τους. Να είναι αντικειμενικοί παρατηρητές ώστε να αντιλαμβάνονται τα μυστήρια του εαυτού τους και να απολαμβάνουν την ικανοποίηση της ανακάλυψης του τι είναι.
•► Πόλεμος για ένα πολεμιστή είναι μια ολική πάλη ενάντια στην ατομικότητα που έχει στερήσει τον άνθρωπο από τη δύναμή του.
•► Η κατεύθυνση του μονοπατιού του πολεμιστή είναι προς την εκθρόνιση της σημασίας του “εγώ”.
•► Όταν νιώθει κάποιος σημαντικός γίνεται βαρύς, αδέξιος, ματαιόδοξος. Για να γίνει όμως Άνθρωπος της Γνώσης πρέπει να είναι ελαφρύς και ρευστός.
•► Η ιδέα του θανάτου είναι η μόνη που δίνει το μέτρο του πνεύματος ενός πολεμιστή.
•► Ο πολεμιστής αισθάνεται τη κάθε του μάχη σαν την τελευταία του. Έτσι το αποτέλεσμα λίγο τον ενδιαφέρει.
•► Ένας πολεμιστής δέχεται με ταπεινότητα αυτό που είναι, όχι σαν βάση για οίκτο αλλά σαν ζωντανή πρόκληση.
•► Υπάρχουν τρία είδη κακών συνηθειών και μια η άψογη του πολεμιστή.
Πρώτη κακή είναι να παραβλέπεις ότι γίνεται ή έγινε και να νιώθεις σαν να μην έγινε τίποτα . Είναι ο δρόμος του φανατικού.
Δεύτερη, να δεχόμαστε το καθετί όπως μας παρουσιάζεται και να νιώθουμε ότι ξέρουμε τι συμβαίνει. Αυτός είναι ο δρόμος του πιστού. Τρίτη, να βασανιζόμαστε από ένα γεγονός, είτε γιατί δε μπορούμε να το παραβλέψουμε, είτε γιατί δε μπορούμε να το δεχτούμε ολόψυχα. Αυτός είναι ο δρόμος του τρελού.
Ο τέταρτος, ο σωστός δρόμος, είναι αυτός όπου ο πολεμιστής ενεργεί σαν να μην έχει συμβεί ποτέ τίποτα, γιατί δε πιστεύει σε τίποτα κι ωστόσο δέχεται καθετί όπως του παρουσιάζεται. Ποτέ δε νιώθει ότι γνωρίζει. Ενεργεί σα να ελέγχει τον εαυτό του, ακόμη κι αν τρέμουν τα πόδια του. Με αυτό το τρόπο σκορπίζονται οι βασανιστικές σκέψεις.
•► Ένας κανόνας για το πολεμιστή είναι να παίρνει τις αποφάσεις του, τόσο προσεχτικά που τίποτα από ότι θα μπορούσε να συμβεί σαν αποτέλεσμά της να μην μπορεί να τον ξαφνιάσει και πολύ περισσότερο να εξαντλήσει τη δύναμή του.
•► Η ελευθερία του πολεμιστή είναι ή να ενεργεί άψογα, ή να ενεργεί σαν μπούφος. Δεν έχει άλλη επιλογή.
•► Η ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας είναι ένας από τους κύριους παράγοντες που απομυζούν τη πολύτιμη προσωπική μας ενέργεια. Πρέπει να χάσουμε την αίσθηση της σπουδαιότητάς μας, της αυτό-εκτίμησής μας να αιτιοποιήσουμε το πλήρες δυναμικό μας ως ανθρώπινα όντα. Αυτό γίνεται και με τη συνειδητοποίηση του θανάτου. Ο θάνατος είναι πάντα ο αιώνιος σύντροφός μας Βρίσκεται πάντα στα αριστερά μας, όσο μακριά φτάνει το χέρι μας. Σε παρακολουθεί συνεχώς και σε παρακολουθεί μέχρι να σε τσακώσει. Πως μπορεί κανείς να νοιώθει τόσο σημαντικός όταν ο θάνατος μας παραμονεύει…
•► Να δρα κανείς άψογα χωρίς να ανησυχεί για το αποτέλεσμα. Να δρα κανείς χωρίς να δίνει σημασία στο αποτέλεσμα, δηλαδή να δρα άψογα άσχετα από τις πιθανότητες και χωρίς να ανησυχεί για το αν επιτύχει ή αν θα αποτύχει.
•► Ο θάνατος δεν είναι εχθρός αν και φαίνεται ότι είναι. Ο θάνατος δεν είναι ο καταστροφέας μας παρόλο που εμείς πιστεύουμε ότι είναι…Οι μάγοι λένε ότι ο θάνατος είναι ο μοναδικός άξιος αντίπαλος που έχουμε…Ο θάνατος είναι η πρόκλησή μας. Γεννηθήκαμε για να ανταποκριθούμε σε αυτή την πρόκληση, και οι συνηθισμένοι άνθρωποι και οι μάγοι. Οι μάγοι το γνωρίζουν αυτό. Οι συνηθισμένοι άνθρωποι όχι…Η ζωή είναι η διαδικασία μέσω της οποίας ο θάνατος μας προκαλεί. Ο θάνατος είναι η ενεργητική δύναμη. Η ζωή είναι η αρένα και σε αυτή την αρένα ανά πάσα στιγμή υπάρχουν δύο που αγωνίζονται, ο εαυτός μας και ο θάνατος… Είμαστε παθητικοί!…κινούμαστε μόνο όταν αισθανόμαστε την πίεση του θανάτου. Ο θάνατος καθορίζει τον ρυθμό των πράξεων και των συναισθημάτων μας και μας σπρώχνει ασταμάτητα…
•►- Συγκέντρωνε την προσοχή σου στη σύνδεση που υπάρχει ανάμεσα σε σένα και στο θάνατό σου χωρίς μνησικακία, λύπη ή στενοχώρια. Συγκέντρωσε την προσοχή σου στο γεγονός ότι δεν έχεις χρόνο εδώ πέρα, κι άφησε τις πράξεις σου να ξεκινήσουν από αυτό. Κάνε την κάθε πράξη σου να είναι η τελευταία πράξη σου πάνω στη γη. Μόνο κάτω από τέτοιες συνθήκες οι πράξεις σου θα αποκτήσουν την κατάλληλη δύναμη. Διαφορετικά θα είναι, για όλη σου τη ζωή πράξεις ενός δειλού.
•► Ο θάνατος είναι ο μόνος σοφός σύμβουλος που έχουμε. Όποτε νοιώθεις πως όλα πάνε στραβά και σε οδηγούν στην καταστροφή, γύρισε προς τον θάνατο σου και ρώτησέ τον εάν είναι έτσι. Ο θάνατός σου θα σου πει πως κάνεις λάθος και πως τίποτε άλλο δεν μετράει εκτός από το άγγιγμά του. Ο θάνατος θα σου πει, εγώ ακόμη δε σε άγγιξα...
•► Εν όψει του θανάτου δεν υπάρχει χρόνος για προσκόλληση σε ασήμαντες έννοιες.
•► Το να είσαι άψογος σημαίνει πως κάνεις σωστή χρήση της ενέργειάς σου. Δεν είναι θέμα ηθικής αλλά στρατηγικής.
•► Το να είσαι άψογος σημαίνει να έχεις ελεύθερη ενέργεια, σημαίνει ότι έχεις ξεφορτωθεί τις λογικές απόψεις και τους λογικούς φόβους.
•► Το να είσαι άψογος είναι μόνο την καλύτερη χρήση της ενεργειακής σου στάθμης. Απαιτεί λιτότητα, περίσκεψη, απλότητα, αθωότητα και πάνω από όλα έλλειψη αυταρέσκειας.
•► Το να είσαι άψογος σημαίνει να κάνεις ότι μπορείς καλύτερο για οτιδήποτε καταπιάνεσαι…Το κλειδί για όλα αυτά είναι η αίσθηση του να έχεις ή δεν έχεις χρόνο. Κατά κανόνα όταν αισθάνεσαι και ενεργείς ως αθάνατο ον που έχει όλο τον χρόνο του κόσμου στη διάθεσή του δεν είσαι άψογος. Σε αυτές τις στιγμές θα έπρεπε να γυρίσεις και να κοιτάξεις γύρω σου, και τότε θα καταλάβαινες ότι αυτό το αίσθημα της χρονικής άνεσης είναι μια ανοησία. Κανείς δεν επιζεί σε αυτή τη γη.
•► Λίγος χρόνος σου έμεινε και δεν είναι καθόλου για χάσιμο. Πολύ λεπτή κατάσταση. Θα έλεγα ότι ο καλύτερος εαυτός μας εμφανίζεται στο προσκήνιο πάντα τις στιγμές που είμαστε κολλημένοι στον τοίχο, όταν νοιώθουμε το σπαθί να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας.
Το άρθρο εγράφη απο μια ΙΔΕΑ που είχε ο Νατσιούλης Δ. Αθανάσιος / Διατροφολόγος ,Οινογνώστης και τελειοποιήθηκε με την συνδρομή του admin , ο οποίος πρόσθεσε την βιογραφία του Κάρλος Καστανιέδα και 2 φωτογραφίες.
Πηγές:
Ταξίδι στο Ιξτλάν - Κάρλος Καστανιέδα [ Καστανέντα ]
Ιστορίες Δύναμης - Κάρλος Καστανιέδα [ Καστανέντα ]
Η δύναμη της σιωπής - Κάρλος Καστανιέδα [ Καστανέντα ]
http://enallaktikidrasi.com/2013/08/ta-kalytera-rita-kai-apofthegmata-toy-karlos-kastanenda/#ixzz2wnA2NjUE
Πηγές φωτογραφιών:
http://asecretquest.blogspot.gr/2011/11/blog-post_29.html
http://alttherapy.blogspot.gr/2013/01/blog-post_7177.html#axzz2wnMWi293
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B8%CE%B1%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CF%82_%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%B8%CF%85%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%AF_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%91%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82
http://www.biblioasi.gr/product_info.php?products_id=156266
natsioulis.eu
•► Η κατάλληλη διάθεση του πολεμιστή είναι αυτή του φόβου, του σεβασμού, της πλήρους συνείδησης και της απόλυτης αυτοπεποίθησης. Ο φόβος λειτουργεί ως ισχυρό κίνητρο για δράση και να υπολογίσει κανείς με ακρίβεια τους κινδύνους. Ο σεβασμός προς τον αντίπαλο βγάζει από μέσα του τον καλύτερο εαυτό του και τον βοηθάει να αντισταθμίσει την υπερβολική αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση. Και η συνείδηση του δίνει πρόσβαση σε όλες τις διαθέσιμες επιλογές και δυνατότητες.
•► Η ταπεινότητα ενός πολεμιστή δεν είναι η ταπεινότητα του ζήτουλα. Ο πολεμιστής δεν σκύβει το κεφάλι του σε κανέναν. Όμως ταυτόχρονα δεν επιτρέπει σε κανέναν να σκύψει το κεφάλι του σ΄ αυτόν. Ο ζητιάνος αντίθετα πέφτει στα γόνατα και κυλιέται στο πάτωμα μπρος σε όποιον νομίζει ανώτερο. Αλλά ταυτόχρονα απαιτεί από κάποιον κατώτερό του να κυλιστεί στο πάτωμα για χάρη του.
•► Δεν μπορούμε να εκμεταλλευθούμε όλες μας τις ικανότητες λόγω τυφλής αίσθησης της εκτίμησης που έχουμε για τον εαυτό μας.
•► Ο εγωισμός είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα του πολεμιστή, γιατί καταναλώνει πολύ ενέργεια.
•► Οι πολεμιστές προετοιμάζονται για να συνειδητοποιούν. Η πλήρης συνείδησή τους έρχεται μόνο όταν δεν έχει μείνει πια εγωισμός, μέσα τους. Μόνο όταν δεν είναι πια τίποτα, γίνονται τα πάντα.
•► Μια από τις μεγαλύτερες δυνάμεις στη ζωή του πολεμιστή, είναι ο φόβος γιατί τον σπρώχνει στη μάθηση.
•► Όσο ένας άνθρωπος αισθάνεται πως είναι ότι πιο σημαντικό υπάρχει στον κόσμο, δεν μπορεί πραγματικά να εκτιμήσει τον κόσμο γύρω του. Μοιάζει σαν άλογο με παρωπίδες, που το μόνο που βλέπει είναι ο εαυτός του, ξεκομμένος από οτιδήποτε άλλο...
•► Οι πολεμιστές υπάρχουν για να εκπαιδεύουν τους εαυτούς τους. Να είναι αντικειμενικοί παρατηρητές ώστε να αντιλαμβάνονται τα μυστήρια του εαυτού τους και να απολαμβάνουν την ικανοποίηση της ανακάλυψης του τι είναι.
•► Πόλεμος για ένα πολεμιστή είναι μια ολική πάλη ενάντια στην ατομικότητα που έχει στερήσει τον άνθρωπο από τη δύναμή του.
•► Η κατεύθυνση του μονοπατιού του πολεμιστή είναι προς την εκθρόνιση της σημασίας του “εγώ”.
•► Όταν νιώθει κάποιος σημαντικός γίνεται βαρύς, αδέξιος, ματαιόδοξος. Για να γίνει όμως Άνθρωπος της Γνώσης πρέπει να είναι ελαφρύς και ρευστός.
•► Η ιδέα του θανάτου είναι η μόνη που δίνει το μέτρο του πνεύματος ενός πολεμιστή.
•► Ο πολεμιστής αισθάνεται τη κάθε του μάχη σαν την τελευταία του. Έτσι το αποτέλεσμα λίγο τον ενδιαφέρει.
•► Ένας πολεμιστής δέχεται με ταπεινότητα αυτό που είναι, όχι σαν βάση για οίκτο αλλά σαν ζωντανή πρόκληση.
•► Υπάρχουν τρία είδη κακών συνηθειών και μια η άψογη του πολεμιστή.
Πρώτη κακή είναι να παραβλέπεις ότι γίνεται ή έγινε και να νιώθεις σαν να μην έγινε τίποτα . Είναι ο δρόμος του φανατικού.
Δεύτερη, να δεχόμαστε το καθετί όπως μας παρουσιάζεται και να νιώθουμε ότι ξέρουμε τι συμβαίνει. Αυτός είναι ο δρόμος του πιστού. Τρίτη, να βασανιζόμαστε από ένα γεγονός, είτε γιατί δε μπορούμε να το παραβλέψουμε, είτε γιατί δε μπορούμε να το δεχτούμε ολόψυχα. Αυτός είναι ο δρόμος του τρελού.
Ο τέταρτος, ο σωστός δρόμος, είναι αυτός όπου ο πολεμιστής ενεργεί σαν να μην έχει συμβεί ποτέ τίποτα, γιατί δε πιστεύει σε τίποτα κι ωστόσο δέχεται καθετί όπως του παρουσιάζεται. Ποτέ δε νιώθει ότι γνωρίζει. Ενεργεί σα να ελέγχει τον εαυτό του, ακόμη κι αν τρέμουν τα πόδια του. Με αυτό το τρόπο σκορπίζονται οι βασανιστικές σκέψεις.
•► Ένας κανόνας για το πολεμιστή είναι να παίρνει τις αποφάσεις του, τόσο προσεχτικά που τίποτα από ότι θα μπορούσε να συμβεί σαν αποτέλεσμά της να μην μπορεί να τον ξαφνιάσει και πολύ περισσότερο να εξαντλήσει τη δύναμή του.
•► Η ελευθερία του πολεμιστή είναι ή να ενεργεί άψογα, ή να ενεργεί σαν μπούφος. Δεν έχει άλλη επιλογή.
•► Η ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας είναι ένας από τους κύριους παράγοντες που απομυζούν τη πολύτιμη προσωπική μας ενέργεια. Πρέπει να χάσουμε την αίσθηση της σπουδαιότητάς μας, της αυτό-εκτίμησής μας να αιτιοποιήσουμε το πλήρες δυναμικό μας ως ανθρώπινα όντα. Αυτό γίνεται και με τη συνειδητοποίηση του θανάτου. Ο θάνατος είναι πάντα ο αιώνιος σύντροφός μας Βρίσκεται πάντα στα αριστερά μας, όσο μακριά φτάνει το χέρι μας. Σε παρακολουθεί συνεχώς και σε παρακολουθεί μέχρι να σε τσακώσει. Πως μπορεί κανείς να νοιώθει τόσο σημαντικός όταν ο θάνατος μας παραμονεύει…
•► Να δρα κανείς άψογα χωρίς να ανησυχεί για το αποτέλεσμα. Να δρα κανείς χωρίς να δίνει σημασία στο αποτέλεσμα, δηλαδή να δρα άψογα άσχετα από τις πιθανότητες και χωρίς να ανησυχεί για το αν επιτύχει ή αν θα αποτύχει.
•► Ο θάνατος δεν είναι εχθρός αν και φαίνεται ότι είναι. Ο θάνατος δεν είναι ο καταστροφέας μας παρόλο που εμείς πιστεύουμε ότι είναι…Οι μάγοι λένε ότι ο θάνατος είναι ο μοναδικός άξιος αντίπαλος που έχουμε…Ο θάνατος είναι η πρόκλησή μας. Γεννηθήκαμε για να ανταποκριθούμε σε αυτή την πρόκληση, και οι συνηθισμένοι άνθρωποι και οι μάγοι. Οι μάγοι το γνωρίζουν αυτό. Οι συνηθισμένοι άνθρωποι όχι…Η ζωή είναι η διαδικασία μέσω της οποίας ο θάνατος μας προκαλεί. Ο θάνατος είναι η ενεργητική δύναμη. Η ζωή είναι η αρένα και σε αυτή την αρένα ανά πάσα στιγμή υπάρχουν δύο που αγωνίζονται, ο εαυτός μας και ο θάνατος… Είμαστε παθητικοί!…κινούμαστε μόνο όταν αισθανόμαστε την πίεση του θανάτου. Ο θάνατος καθορίζει τον ρυθμό των πράξεων και των συναισθημάτων μας και μας σπρώχνει ασταμάτητα…
•►- Συγκέντρωνε την προσοχή σου στη σύνδεση που υπάρχει ανάμεσα σε σένα και στο θάνατό σου χωρίς μνησικακία, λύπη ή στενοχώρια. Συγκέντρωσε την προσοχή σου στο γεγονός ότι δεν έχεις χρόνο εδώ πέρα, κι άφησε τις πράξεις σου να ξεκινήσουν από αυτό. Κάνε την κάθε πράξη σου να είναι η τελευταία πράξη σου πάνω στη γη. Μόνο κάτω από τέτοιες συνθήκες οι πράξεις σου θα αποκτήσουν την κατάλληλη δύναμη. Διαφορετικά θα είναι, για όλη σου τη ζωή πράξεις ενός δειλού.
•► Ο θάνατος είναι ο μόνος σοφός σύμβουλος που έχουμε. Όποτε νοιώθεις πως όλα πάνε στραβά και σε οδηγούν στην καταστροφή, γύρισε προς τον θάνατο σου και ρώτησέ τον εάν είναι έτσι. Ο θάνατός σου θα σου πει πως κάνεις λάθος και πως τίποτε άλλο δεν μετράει εκτός από το άγγιγμά του. Ο θάνατος θα σου πει, εγώ ακόμη δε σε άγγιξα...
•► Εν όψει του θανάτου δεν υπάρχει χρόνος για προσκόλληση σε ασήμαντες έννοιες.
•► Το να είσαι άψογος σημαίνει πως κάνεις σωστή χρήση της ενέργειάς σου. Δεν είναι θέμα ηθικής αλλά στρατηγικής.
•► Το να είσαι άψογος σημαίνει να έχεις ελεύθερη ενέργεια, σημαίνει ότι έχεις ξεφορτωθεί τις λογικές απόψεις και τους λογικούς φόβους.
•► Το να είσαι άψογος είναι μόνο την καλύτερη χρήση της ενεργειακής σου στάθμης. Απαιτεί λιτότητα, περίσκεψη, απλότητα, αθωότητα και πάνω από όλα έλλειψη αυταρέσκειας.
•► Το να είσαι άψογος σημαίνει να κάνεις ότι μπορείς καλύτερο για οτιδήποτε καταπιάνεσαι…Το κλειδί για όλα αυτά είναι η αίσθηση του να έχεις ή δεν έχεις χρόνο. Κατά κανόνα όταν αισθάνεσαι και ενεργείς ως αθάνατο ον που έχει όλο τον χρόνο του κόσμου στη διάθεσή του δεν είσαι άψογος. Σε αυτές τις στιγμές θα έπρεπε να γυρίσεις και να κοιτάξεις γύρω σου, και τότε θα καταλάβαινες ότι αυτό το αίσθημα της χρονικής άνεσης είναι μια ανοησία. Κανείς δεν επιζεί σε αυτή τη γη.
•► Λίγος χρόνος σου έμεινε και δεν είναι καθόλου για χάσιμο. Πολύ λεπτή κατάσταση. Θα έλεγα ότι ο καλύτερος εαυτός μας εμφανίζεται στο προσκήνιο πάντα τις στιγμές που είμαστε κολλημένοι στον τοίχο, όταν νοιώθουμε το σπαθί να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας.
Το άρθρο εγράφη απο μια ΙΔΕΑ που είχε ο Νατσιούλης Δ. Αθανάσιος / Διατροφολόγος ,Οινογνώστης και τελειοποιήθηκε με την συνδρομή του admin , ο οποίος πρόσθεσε την βιογραφία του Κάρλος Καστανιέδα και 2 φωτογραφίες.
Πηγές:
Ταξίδι στο Ιξτλάν - Κάρλος Καστανιέδα [ Καστανέντα ]
Ιστορίες Δύναμης - Κάρλος Καστανιέδα [ Καστανέντα ]
Η δύναμη της σιωπής - Κάρλος Καστανιέδα [ Καστανέντα ]
http://enallaktikidrasi.com/2013/08/ta-kalytera-rita-kai-apofthegmata-toy-karlos-kastanenda/#ixzz2wnA2NjUE
Πηγές φωτογραφιών:
http://asecretquest.blogspot.gr/2011/11/blog-post_29.html
http://alttherapy.blogspot.gr/2013/01/blog-post_7177.html#axzz2wnMWi293
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B8%CE%B1%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CF%82_%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%B8%CF%85%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%AF_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%91%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82
http://www.biblioasi.gr/product_info.php?products_id=156266
natsioulis.eu
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου