Δύο αρχαία σουπερνόβα, που εξερράγησαν σε μια μακρινή γωνία του γαλαξία, περισσότερα από 300 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη, πιθανότατα "έλουσαν" από νωρίς τη ζωή στη Γη με έντονες ποσότητες ακτινοβολίας, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στο The Astrophysical Journal Letters.
Τα δύο ετοιμοθάνατα άστρα που εξερράγησαν, θα μπορούσαν να έχουν προκαλέσει μια μαζική εξαφάνιση των ειδών στη Γη.
Η νέα μελέτη διαπίστωσε ότι η ακτινοβολία που εκτοξεύτηκε έξω στο διάστημα από τα δύο άστρα, εξέθεσε την ζωή στη Γη, σε μια μακροχρόνια ριπή υψηλής ενέργειας σωματιδίων.
Αυτό θα μπορούσε να έχει αλλάξει την ατμόσφαιρα της Γης και να έχει προκαλέσει την μικρή μαζική εξαφάνιση, μεγάλου αριθμού ειδών στους ωκεανούς, περίπου δύο εκατομμύρια χρόνια πριν.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι εκρήξεις του ζεύγους σουπερνόβα «βομβάρδισαν» με ακτινοβολία τη Γη, με συνέπεια να προκαλέσουν τον μαζικό αφανισμό των ειδών που ζούσαν τότε.
Το άρθρο επεκτείνει ουσιαστικά την έρευνα που δημοσίευσαν άλλοι επιστήμονες τον περασμένο Απρίλιο, οι οποίοι βασίσθηκαν σε μελέτες ισοτόπου του σιδήρου για να επιβεβαιώσουν ότι ο πλανήτης μας εκείνο το χρονικό διάστημα επηρεάσθηκε από τις εκρήξεις δύο υπερκαινοφανών αστέρων. Έτσι, μέσω ενός μοντέλου σε υπολογιστή, επιχειρεί να διαπιστώσει τις συνέπειες για το γήινο οικοσύστημα.
Παρ' όλο που οι δύο σουπερνόβα βρίσκονταν σε μεγάλη απόσταση, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι επιπτώσεις κάθε άλλο παρά αμελητέες ήταν.
Μάλιστα, σύμφωνα με τους ίδιους, λόγω των εκρήξεων ο νυχτερινός ουρανός θα πρέπει να έπαιρνε για μερικές εβδομάδες ένα αρκετά έντονο γαλάζιο φως, διαταράσσοντας τον ύπνο των ζώων.
Ωστόσο, η πιο σημαντική επίδραση προήλθε από την ακτινοβολία. Κι αυτό γιατί κάθε πλάσμα που ζούσε στη στεριά ή σε μικρό βάθος στους ωκεανούς θα πρέπει να δέχθηκε δόση που ισοδυναμεί με μία αξονική τομογραφία κάθε έτος.
Η έκρηξη του πρώτου σουπερνόβα εκτιμάται πως έγινε πριν από 1,7-3,2 εκατ. χρόνια, ενώ του δεύτερου πριν από 6,5-8,7 εκατ. χρόνια. Λόγω της απόστασής τους από τη Γη, η ακτινοβολία έφτασε στον πλανήτη μας πριν από 1,7 έως 8,7 εκατ. χρόνια.
Από την ακτινοβολία που αναπέμφθηκε, οι σημαντικότερες συνέπειες για τα έμβιους οργανισμούς προήλθαν από τα σωματίδια υψηλής ενέργειας που έφτασαν στη Γη – όπως για παράδειγμα τα μιόνια, με την ακτινοβολία που οφειλόταν σε αυτά να 20πλασιάζεται εκείνο το χρονικό διάστημα.
Με αυτό τον τρόπο, αυξήθηκε κατά πολύ για τα μεγάλα ζωικά είδη, όπως για τον πρόγονο του ανθρώπου Homo erectus, η πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου και μεταλλάξεων.
Παρ’ όλα αυτά, η πιθανή σύνδεση των εκρήξεων με τη μαζική εξαφάνιση ειδών στη Γη, η οποία συνέβη ανάμεσα στο τέλος της Πλειόκαινου Εποχής και στην έναρξη της Πλειστόκαινου, σχετίζεται με την επίδραση στο κλίμα του πλανήτη.
Ο λόγος είναι ότι, όπως έδειξε η έρευνα, τα σωματίδια υψηλής ταχύτητας διασπούσαν σε μεγάλη κλίμακα τα μόρια αερίων που καταλάμβαναν το κατώτερο τμήμα της ατμόσφαιρας, δηλαδή την τροπόσφαιρα.
Μάλιστα, η επίδρασή τους ήταν 8 φορές ισχυρότερη από αυτήν που προκαλεί η κανονική ροή σωματιδίων που καταλήγει στη Γη από το διάστημα.
Με αυτό τον τρόπο, με βάση τους επιστήμονες, θα πρέπει να αυξήθηκε η δημιουργία κεραυνών, γεγονός που ενδεχομένως συνδέεται με την αλλαγή του κλίματος που συνέβαινε εκείνη την εποχή.
"Υπήρξε αλλαγή του κλίματος εκείνο το χρονικό διάστημα," είπε ο Adrian Melott, καθηγητής της φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Κάνσας, ο οποίος συνέγραψε τη νέα μελέτη στο περιοδικό Astrophysical Journal Letters.
"Η Αφρική ξεράθηκε, παρατεταμένες ξηρασίες και πολλά από τα δάση μετατράπηκαν σε σαβάνες. Περίπου τότε, άρχισε ένας συνεχής κύκλος παγετώνων - εποχή παγετώνων - ξανά και ξανά, και δεν είναι σαφές ακόμα γιατί αυτό άρχισε να συμβαίνει. Είναι αμφιλεγόμενο, αλλά ίσως οι κοσμικές ακτίνες είχε κάποια σχέση με αυτό. "
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου