Πάντα διψούσα και θα διψώ για την αγάπη και τον έρωτα !!!

Λέξεις…
Λέξεις μικρές, λέξεις μεγάλες, βαρύγδουπες, πιο ελαφριές, λέξεις εύηχες μα και πιο πνιχτές, λέξεις-παιδιά της τεκούσης γλώσσας και άλλες πιο ντροπαλές που έγιναν λυγμοί. Λέξεις που έγιναν χάδι τρυφερό και άλλες που έγιναν ξυράφια γδέρνοντας μεθοδικά και βασανιστικά την σάρκα.

Άλλες τις πήρε ο αέρας και άλλες καταχωνιάστηκαν στου άρρητου τη λήθη. Λέξεις φαντάσματα που στοιχειώνουν, προερχόμενες από χείλη γνώριμα και πολυφιλημένα.

Ανακαλύπτω ξανά λέξεις γραμμένες από καιρό σε κάθε μου κύτταρο σα να ‘ταν ολοκαίνουριες.

Πεινώ…
λέξη μικρή μα τόσο αδηφάγα. Αποζητά τη χόρταση, τον κορεσμό. Ζητώ να χορτάσω το νου και την ψυχή μου. Πεινώ και δε μου φτάνουν τα αποφάγια. Την ύπαρξή μου προσμένω να τροφοδοτήσω με ευτυχίας γεύματα λουκούλλεια.

Διψώ…
πάντα διψούσα και θα διψώ για την αγάπη και τον έρωτα. Να πίνω δροσερό νερό της νιότης σταγόνα-σταγόνα από τις αστείρευτες πηγές της ζωής και πάλι να διψώ.

Πονώ…
λέξη κλιτή σ’ όλους τους χρόνους παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος:

Πονούσα, πονώ και θα πονώ…

για κάθε πείνα μου αχόρταστη

για κάθε δίψα μου απότιστη

για κάθε λέξη καταπέλτη που ισοπέδωσε τα κάστρα-όνειρα των προσδοκιών μου και ανηλεώς τις καταδίκασε σε μόνιμη λιποταξία

Αναζητώ λέξη ισοσύλλαβη και ικανή να καθησυχάσει τον πολύβουο λογισμό μου έρμαιο λέξεων δυναστών…ατάκτως ερριμμένων.. απείθαρχων και πονετικών…

Σιγώ…

Δυνατό ,αληθινό ,μοναδικό κείμενο από την σελίδα : anapnoes.gr Της Κατερίνας Αλεξοπούλου. Λίγες ώρες πριν αυτή η μέρα μας αφήσει ... λίγες ώρες μια ακόμα Κατερίνα φείγει και ξημερώσει μια επόμενη !!!

mikreskathimerinesstories , anapnoes.gr