Πάντα κάποιοι θα φεύγουν και πάντα κάποιοι θα μένουν.
Κι ας είναι καλοκαίρι,
Κι ας είναι χειμώνας.
Κι ας φεύγουν με καράβια, με αεροπλάνα, με το αμάξι, με τα πόδια.
Πάντα κάποιοι θα φεύγουν γιατί το έχουν ανάγκη.
Γιατί δεν θέλουν να ξεκουραστούν, γιατί δεν αντέχουν άλλο.
Γιατί δεν μπορούν να μείνουν άλλο, περισσότερο, ακόμα.
Θα φύγουν και θα ξαναγυρίσουν ή θα φύγουν και θα μείνουν εκεί.
Στο φευγιό τους.
Πάντα κάποιοι θα μένουν.
Γιατί δεν μπορούν να φύγουν.
Ή γιατί δεν θέλουν να φύγουν.
Θα μένουν και θα περιμένουν πότε θα γυρίσουν αυτοί που έφυγαν.
Θα μένουν και θα περιμένουν αν θα γυρίσουν αυτοί που έφυγαν.
Θα μένουν κι ας έχουν εισιτήριο να φύγουν.
Θα μένουν γιατί πιστεύουν πως δεν έχουν πού αλλού να πάνε.
Γιατί δεν έμαθαν να ψάχνουν πού μπορεί να είναι καλύτερα.
Γιατί φοβούνται τα ταξίδια, την διαδρομή, τον άγνωστο τόπο που τους περιμένει.
Κι ίσως να μένουν σε έναν τόπο που δεν τους δίνει όσα θέλουν, σε έναν τόπο που δεν τους χωράει. Πια. Ή ίσως να μην τους χωρούσε και ποτέ.
Πάντα κάποιοι θα φεύγουν και πάντα κάποιοι θα μένουν.
Κι αυτοί που φεύγουν ίσως να μην νοιάζονται για το πώς περνάνε αυτοί που έμειναν. Ίσως να επικοινωνούν μαζί τους αραιά, τυπικά μέχρι η φυγή τους να σβήσει κι αυτή την επικοινωνία. Ίσως να φεύγουν και να μην θέλουν καμία επικοινωνία ή ίσως να περιμένουν πως αν και όταν επιστρέψουν αυτοί που έμειναν θα έχουν παραμείνει εκεί και θα τους περιμένουν. Πάλι, πίσω.
Κι αυτοί που μένουν ίσως να θυμώνουν με αυτούς που θέλησαν ή μπόρεσαν να φύγουν. Ίσως να τους ζηλεύουν που τα κατάφεραν να φύγουν. Ίσως να περιμένουν την επιστροφή τους μετρώντας τις μέρες της επιστροφής τους ή ίσως να σβήνει η λαχτάρα της επιστροφής τους όσο περνάνε οι μέρες.
Ίσως πάλι κι αυτοί που μένουν να περιμένουν πότε θα καταφέρουν να φύγουνε κι αυτοί. Για καινούργιους τόπους, χωρίς την προσμονή της επιστροφής. Μόνο εκείνη της φυγής.
Κι ίσως κάποια στιγμή αυτοί που έφυγαν και αυτοί που έμειναν να συναντηθούν τυχαία σε κάποιο γκισέ με εισιτήρια. Όπου αυτοί που φεύγουν θα ζητάνε πάλι κάποιο εισιτήριο για να φύγουν κι αυτοί που έμειναν θα είναι εκεί στον γκισέ με τα εισιτήρια για να δίνουν εισιτήρια στους άλλους για να φύγουν.
Σημείωση … του admin ενώ διαβάζετε το άρθρο , θα σας προτείνω να ακούσετε το ΥΠΕΡΟΧΟ τραγούδι { κατω VIDEO } ,του αγαπητού μου ΦΙΛΟΥ Γ. ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ, με τίτλο «Αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν»
anthologion.gr , savoirville.gr
Κι ας είναι καλοκαίρι,
Κι ας είναι χειμώνας.
Κι ας φεύγουν με καράβια, με αεροπλάνα, με το αμάξι, με τα πόδια.
Πάντα κάποιοι θα φεύγουν γιατί το έχουν ανάγκη.
Γιατί δεν θέλουν να ξεκουραστούν, γιατί δεν αντέχουν άλλο.
Γιατί δεν μπορούν να μείνουν άλλο, περισσότερο, ακόμα.
Θα φύγουν και θα ξαναγυρίσουν ή θα φύγουν και θα μείνουν εκεί.
Στο φευγιό τους.
Πάντα κάποιοι θα μένουν.
Γιατί δεν μπορούν να φύγουν.
Ή γιατί δεν θέλουν να φύγουν.
Θα μένουν και θα περιμένουν πότε θα γυρίσουν αυτοί που έφυγαν.
Θα μένουν και θα περιμένουν αν θα γυρίσουν αυτοί που έφυγαν.
Θα μένουν κι ας έχουν εισιτήριο να φύγουν.
Θα μένουν γιατί πιστεύουν πως δεν έχουν πού αλλού να πάνε.
Γιατί δεν έμαθαν να ψάχνουν πού μπορεί να είναι καλύτερα.
Γιατί φοβούνται τα ταξίδια, την διαδρομή, τον άγνωστο τόπο που τους περιμένει.
Κι ίσως να μένουν σε έναν τόπο που δεν τους δίνει όσα θέλουν, σε έναν τόπο που δεν τους χωράει. Πια. Ή ίσως να μην τους χωρούσε και ποτέ.
Πάντα κάποιοι θα φεύγουν και πάντα κάποιοι θα μένουν.
Κι αυτοί που φεύγουν ίσως να μην νοιάζονται για το πώς περνάνε αυτοί που έμειναν. Ίσως να επικοινωνούν μαζί τους αραιά, τυπικά μέχρι η φυγή τους να σβήσει κι αυτή την επικοινωνία. Ίσως να φεύγουν και να μην θέλουν καμία επικοινωνία ή ίσως να περιμένουν πως αν και όταν επιστρέψουν αυτοί που έμειναν θα έχουν παραμείνει εκεί και θα τους περιμένουν. Πάλι, πίσω.
Κι αυτοί που μένουν ίσως να θυμώνουν με αυτούς που θέλησαν ή μπόρεσαν να φύγουν. Ίσως να τους ζηλεύουν που τα κατάφεραν να φύγουν. Ίσως να περιμένουν την επιστροφή τους μετρώντας τις μέρες της επιστροφής τους ή ίσως να σβήνει η λαχτάρα της επιστροφής τους όσο περνάνε οι μέρες.
Ίσως πάλι κι αυτοί που μένουν να περιμένουν πότε θα καταφέρουν να φύγουνε κι αυτοί. Για καινούργιους τόπους, χωρίς την προσμονή της επιστροφής. Μόνο εκείνη της φυγής.
Κι ίσως κάποια στιγμή αυτοί που έφυγαν και αυτοί που έμειναν να συναντηθούν τυχαία σε κάποιο γκισέ με εισιτήρια. Όπου αυτοί που φεύγουν θα ζητάνε πάλι κάποιο εισιτήριο για να φύγουν κι αυτοί που έμειναν θα είναι εκεί στον γκισέ με τα εισιτήρια για να δίνουν εισιτήρια στους άλλους για να φύγουν.
Σημείωση … του admin ενώ διαβάζετε το άρθρο , θα σας προτείνω να ακούσετε το ΥΠΕΡΟΧΟ τραγούδι { κατω VIDEO } ,του αγαπητού μου ΦΙΛΟΥ Γ. ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ, με τίτλο «Αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν»
anthologion.gr , savoirville.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου