Δύο νέες μυστηριώδεις πηγές υπερ-φωτεινών λάμψεων, σε αντίθεση με οτιδήποτε έχουμε παρατηρήσει στο Γαλαξία μας, έχουν ανακαλυφθεί σε γειτονικούς γαλαξίες. Οι αστρονόμοι εντόπισαν τα δύο αντικείμενα, μετά την καταγραφή μια σειράς από εκλάμψεις περίπου 100 εκατομμύρια φορές λαμπρότερες από τον ήλιο.
Τα φωτεινά αντικείμενα έλαμπαν έντονα, απελευθερώνοντας υψηλά επίπεδα ακτίνων Χ στο σύμπαν, κάνοντας τους αστρονόμους να απορούν ως προς την προέλευσή τους.
Αυτή η εικόνα { ΑΝΩ }δείχνει τη θέση της μιας αξιόλογης πηγής που λάμπει δραματικά εκπέμποντας ακτίνες Χ σε αντίθεση με οποιαδήποτε έχουμε δει ποτέ. Μαζί με μια άλλη παρόμοια πηγή που βρίσκεται σε ένα διαφορετικό γαλαξία, αυτά τα δυο αντικείμενα μπορεί να αντιπροσωπεύουν ένα εντελώς νέο φαινόμενο.
Αυτά τα δύο αντικείμενα βρέθηκαν σε δυο ελλειπτικούς γαλαξίες, τον NGC 5128 (επίσης γνωστό ως Κένταυρος Α) και τον NGC 4636.
Αυτές οι μυστηριώδεις πηγές "εκρήξεων" που στέλνουν πρόσκαιρα στο διάστημα τρομερά ισχυρές ακτίνες-Χ, όταν συμβαίνει η έκρηξη αυτών των ακτίνων-Χ, γίνονται 100 έως 200 φορές φωτεινότερες μέσα σε λιγότερο από ένα λεπτό, αλλά μετά από μια ώρα περίπου επιστρέφουν στα κανονικά επίπεδα φωτεινότητάς τους.
Στο απόγειο της εκπομπής των ακτίνων Χ, τα αντικείμενα αυτά χαρακτηρίζονται ως ultraluminous (υπερφωτεινές) πηγές ακτίνων Χ (ULXs) που εκπέμπουν εκατοντάδες έως και χιλιάδες φορές περισσότερες ακτίνες Χ από ότι τα τυπικά δυαδικά συστήματα ακτίνων X, όπου ένα άστρο είναι σε τροχιά γύρω από μια μαύρη τρύπα ή ένα άστρο νετρονίων.
Πέντε εκρήξεις ανιχνεύθηκαν από την πηγή που βρίσκεται κοντά στον NGC 5128, ο οποίος βρίσκεται σε απόσταση περίπου 12 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Η πηγή που σχετίζεται με τον ελλειπτικό γαλαξία NGC 4636, που βρίσκεται περίπου 47 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά, παρατηρήθηκε μια φορά.
Τα μόνα άλλα αντικείμενα που είναι γνωστό ότι έχουν τέτοιες ταχείες, φωτεινές επαναλαμβανόμενες εκρήξεις, αφορούν νεαρά άστρα νετρονίων, όπως magnetars (μάγναστρα), τα οποία έχουν εξαιρετικά ισχυρά μαγνητικά πεδία.
Ωστόσο, αυτές οι πρόσφατες πηγές βρέθηκαν σε πολύ γηραιότερα άστρα. Σε αντίθεση με τα magnetars, οι νέες πηγές είναι πιθανό να βρίσκονται σε πυκνά αστρικά περιβάλλοντα, ένα σε ένα σφαιρωτό σμήνος και το άλλο σε έναν μικρό, συμπαγή γαλαξία.
Όταν δεν είναι λάμπουν, οι πρόσφατα ανακαλυφθείσες πηγές φαίνεται να είναι κανονικά δυαδικά συστήματα όπου μια μαύρη τρύπα ή άστρο νετρονίων τραβάει υλικό από ένα συνοδό άστρο παρόμοιο με τον Ήλιο Αυτό δείχνει ότι οι εκρήξεις δεν διαταράσσουν σημαντικά το δυαδικό σύστημα.
Ενώ η φύση αυτών των εξάρσεων είναι άγνωστη, η ομάδα των επιστημόνων έχει αρχίσει να ψάχνει για τις απαντήσεις.
Μια ιδέα είναι ότι οι εκλάμψεις αντιπροσωπεύουν επεισόδια όπου ύλη τραβήχτηκε μακριά από ένα συνοδό άστρο πέφτοντας γρήγορα σε μια μαύρη τρύπα ή άστρο νετρονίων. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί όταν το συνοδό άστρο κάνει μια πλησιέστερη προσέγγιση στο συμπαγές αντικείμενο σε μια εκκεντρική τροχιά.
Μια άλλη εξήγηση θα μπορούσε να περιλαμβάνει ύλη που πέφτει σε μια ενδιάμεσης μάζας μαύρη τρύπα, με μάζα περίπου 800 φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο για μια πηγή και 80 φορές αυτής του ήλιου για την άλλη.
Η μελέτη παρουσιάστηκε στο περιοδικό Nature την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου