Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα είναι μια ταξινόμηση των πιο σοβαρών αμαρτημάτων σύμφωνα με την Καθολική εκκλησία, την οποία εισήγαγε ο Πάπας Γρηγόριος Α΄ κατά τη διάρκεια της θητείας του 590-604 μ.Χ. στην εργασία του Magna Moralia.
Τα αμαρτήματα ονομάζονται "θανάσιμα" γιατί σύμφωνα με την εκκλησία μπορούν να στερήσουν τη θεία χάρη και να οδηγήσουν στην αιώνια καταδίκη της ψυχής του ανθρώπου, εκτός αν συγχωρεθούν με την εξομολόγηση.
Σύμφωνα με την παράδοση,
κάθε αμάρτημα εκπροσωπείται και από ένα δαίμονα.
► 1 ► Η Οκνηρία από τον Βηλφεγώρ
► 2 ► Η Αλαζονεία από τον Aζαζέλ
► 3 ► Η Λαιμαργία από τον Βελζεβούλ
► 4 ► Η Λαγνεία από τον Ασμοδαίο
► 5 ► Η Απληστία από τον Μαμμωνά
► 6 ► Η Οργή από τον Σατανά
► 7 ► Η Ζηλοφθονία από τον Λεβιάθαν
Τα θανάσιμα αμαρτήματα στην τέχνη
Κατά την Αναγέννηση, οι καλλιτέχνες χρησιμοποίησαν τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα για πίνακες και γλυπτά, απαθανατίζοντάς τα, κάνοντάς τα γνωστά στο ευρύ κοινό, ενσωματώνοντάς τα με τον τρόπο αυτό στην καθολική χριστιανική κουλτούρα. Αξιοσημείωτο παράδειγμα είναι ο πίνακας του Ιερώνυμου Μπος (1485).
Ο Δάντης (13ος αιώνας) χρησιμοποίησε και αυτός τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα στο έργο του Θεία Κωμωδία.
Στην εποχή μας, τα αμαρτήματα αυτά αποτέλεσαν το θέμα για την όπερα-μπαλέτο Τα Επτά Θανάσιμα Αμαρτήματα (γερμ.: Die sieben Todsünden) του συνθέτη Κουρτ Βάιλ, σε συνεργασία με τον Μπέρτολτ Μπρεχτ, καθώς και για το αστυνομικό θρίλερ Seven.
Στο γιαπωνέζικο manga Fullmetal Alchemist, η mangaka Αρακάουα Χιρόμου χρησιμοποιεί τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα για να ονομάσει μια ομάδα επτά συνολικά χαρακτήρων, τα homunculus, προσδίδοντας και τις αντίστοιχες προσωπικότητες. Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποιες διαφορές ανάμεσα στο manga και στο anime.
Ο Shawn Coss, νέος δημιουργός θέλησε να δώσει μία νέα, πιο βρώμικη μορφή σε κάθε αμάρτημα.
Απληστία
Λαιμαργία
Οκνηρία
Οργή
Ζηλοφθονία
Αλαζονεία
Λαγνεία 
lazenotes , boredpanda , el.wikipedia
κάθε αμάρτημα εκπροσωπείται και από ένα δαίμονα.
► 1 ► Η Οκνηρία από τον Βηλφεγώρ
► 2 ► Η Αλαζονεία από τον Aζαζέλ
► 3 ► Η Λαιμαργία από τον Βελζεβούλ
► 4 ► Η Λαγνεία από τον Ασμοδαίο
► 5 ► Η Απληστία από τον Μαμμωνά
► 6 ► Η Οργή από τον Σατανά
► 7 ► Η Ζηλοφθονία από τον Λεβιάθαν
Τα θανάσιμα αμαρτήματα στην τέχνη
Κατά την Αναγέννηση, οι καλλιτέχνες χρησιμοποίησαν τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα για πίνακες και γλυπτά, απαθανατίζοντάς τα, κάνοντάς τα γνωστά στο ευρύ κοινό, ενσωματώνοντάς τα με τον τρόπο αυτό στην καθολική χριστιανική κουλτούρα. Αξιοσημείωτο παράδειγμα είναι ο πίνακας του Ιερώνυμου Μπος (1485).
Ο Δάντης (13ος αιώνας) χρησιμοποίησε και αυτός τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα στο έργο του Θεία Κωμωδία.
Στην εποχή μας, τα αμαρτήματα αυτά αποτέλεσαν το θέμα για την όπερα-μπαλέτο Τα Επτά Θανάσιμα Αμαρτήματα (γερμ.: Die sieben Todsünden) του συνθέτη Κουρτ Βάιλ, σε συνεργασία με τον Μπέρτολτ Μπρεχτ, καθώς και για το αστυνομικό θρίλερ Seven.
Στο γιαπωνέζικο manga Fullmetal Alchemist, η mangaka Αρακάουα Χιρόμου χρησιμοποιεί τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα για να ονομάσει μια ομάδα επτά συνολικά χαρακτήρων, τα homunculus, προσδίδοντας και τις αντίστοιχες προσωπικότητες. Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποιες διαφορές ανάμεσα στο manga και στο anime.
Ο Shawn Coss, νέος δημιουργός θέλησε να δώσει μία νέα, πιο βρώμικη μορφή σε κάθε αμάρτημα.
Λαιμαργία
Οκνηρία
Οργή
Ζηλοφθονία
Αλαζονεία
Λαγνεία
lazenotes , boredpanda , el.wikipedia
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου