Είναι εύκολο να λες «ναι» σε καθετί που διεκδικεί ένα μέρος του χρόνου σου, όταν οι προτεραιότητες σου στη ζωή δεν είναι ξεκάθαρες.
Αν οι μέρες σου δεν καθοδηγούνται και δεν εμπνέονται από ένα ανώτερο όραμα για το μέλλον, μια ξεκάθαρη εικόνα για ένα τελικό αποτέλεσμα που θα σε βοηθά να ενεργείς πιο συνειδητά, είναι εύκολο οι πράξεις σου να καθορίζονται από τις επιθυμίες και τους σκοπούς των ανθρώπων που σε περιβάλλουν.
Όπως έγραψα κάποτε, «αν το πρόγραμμα σου δεν καθορίζεται από τις δικές σου προτεραιότητες, τότε θα καθορίζεται από τις προτεραιότητες των άλλων». Η λύση είναι να είσαι ξεκάθαρος σχετικά με τους ανώτερους στόχους της ζωής σου κι έπειτα να μάθεις να λες «όχι» ευγενικά.
Ο Κινέζος σοφός Τσουάνγκ Τσου αφηγήθηκε κάποτε την ιστορία ενός άντρα που σφυρηλατούσε ξίφη για ένα μαχαραγιά. Ακόμη και όταν είχε φτάσει στην ηλικία των ενενήντα ετών, η δουλειά του διακρινόταν από εξαιρετική ακρίβεια και δεξιοτεχνία.
Όσο και αν τον πίεζε ο χρόνος, δεν του ξέφευγε ποτέ το παραμικρό λάθος. Μια μέρα, ο μαχαραγιάς ρώτησε το γέροντα τεχνίτη: «Έχεις έμφυτο ταλέντο ή κατέχεις κάποια ιδιαίτερη τεχνική που σου επιτρέπει να πετυχαίνεις αυτά τα εκπληκτικά αποτελέσματα;»
Ο τεχνίτης των σπαθιών αποκρίθηκε τότε: «Απλώς συγκεντρώνομαι απόλυτα στα ουσιώδη. Άρχισα να σφυρηλατώ ξίφη στα είκοσι ένα μου χρόνια. Δεν νοιαζόμουν για τίποτα άλλο. Αν κάτι δεν ήταν ξίφος, με άφηνε παντελώς αδιάφορο, δεν γυρνούσα ούτε να το κοιτάξω.
Το πάθος μου και ο σκοπός της ζωής μου ήταν ανέκαθεν να σφυρηλατώ ξίφη. Συγκέντρωσα όλη την ενέργεια που δεν έδινα σε άλλες κατευθύνσεις και την επένδυσα στην τέχνη μου. Αυτό είναι το μυστικό της υπεροχής μου».
Οι πιο αποτελεσματικοί άνθρωποι επικεντρώνονται απόλυτα στους «τομείς της υπεροχής τους», με άλλα λόγια σε εκείνα τα πράγματα που κάνουν καλύτερα και σε εκείνες τις πολύ κρίσιμες δραστηριότητες που θα προωθήσουν το έργο της ζωής τους.
Κι επειδή είναι τόσο απορροφημένοι από τα σημαντικά πράγματα, τους φαίνεται εύκολο να πουν «όχι» σε όλους τους αντιπερισπασμούς που, αν και ασήμαντοι, διεκδικούν την προσοχή τους.
Ο Μάικλ Τζόρνταν, ο καλύτερος καλαθοσφαιριστής στην ιστορία του αθλήματος, δεν καθόταν να διαπραγματευτεί τα συμβόλαια του, να σχεδιάζει τις αθλητικές φόρμες του και να οργανώσει τα ταξιδιωτικά πλάνα του. Επένδυε το χρόνο του και την ενέργεια του σε αυτό που έκανε καλύτερα: στο μπάσκετ. Όλα τα άλλα τα ανέθετε στους προπονητές του.
Ο μεγάλος τζαζίστας Λούις Άρμστρονγκ δεν σπαταλούσε το χρόνο του πουλώντας εισιτήρια για τις συναυλίες του και στήνοντας καθίσματα για το κοινό του. Εστίαζε μόνο στον τομέα στον οποίο διέπρεπε: στο παίξιμο της τρομπέτας του.
Αν μάθεις να λες «όχι» σε ό,τι δεν είναι ουσιώδες, θα έχεις να αφιερώσεις περισσότερο χρόνο στα πράγματα που μπορούν στ’ αλήθεια να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής σου και να σε βοηθήσουν να αφήσεις πίσω σου κάποια μέρα την κληρονομιά που ξέρεις βαθιά μες στην καρδιά σου ότι είσαι προορισμένος να αφήσεις.
Απόσπασμα από το βιβλίο {ΑΝΩ} «Ποιος θα κλάψει όταν πεθάνεις;» του Robin Sharma Πληροφορίες για το βιβλίο ΕΔΩ
apenantioxthi.com , enallaktikidrasi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου