Διεκδικείς μέχρι εκεί που δε χάνεις την αξιοπρέπεια σου… γιατί όταν τη χάσεις σημαίνει πως έχεις χάσει και τον εαυτό σου! Πολύ ωραία ως εδώ. Τί γίνεται όμως με όσους περνάνε στην απέναντι όχθη και καταλήγουν μέσα από όλη τη διεκδίκηση να χάνουν τελικά τον εαυτό τους;
Γιατί κακά τα ψέματα δεν μπορούμε να το ελέγξουμε όλοι αυτό. Και μερικές φορές παίρνει χρόνο να καταλάβεις πόσο έχεις χαθεί! Γιατί την ώρα που διεκδικείς, κάνεις τόσο πολύ focus εκεί, βάζοντας όλο σου το είναι σε λειτουργία, που ξεχνάς ότι ξεπερνάς τον εαυτό σου, τα όρια σου και ότι έχεις αρχίσει σιγα – σιγά να χάνεσαι…
Και κάποια στιγμή κουράζεσαι. Αρχίζεις να συνειδητοποιείς πόσο ράκος νιώθεις και ότι όλο αυτό δεν οδήγησε πουθενά. Ότι το μόνο που κατάφερες ήταν να χάσεις τον εαυτό σου… την ίδια σου τη ψυχή. Έχεις γίνει αγνώριστος, αλλοιώθηκαν τα χαρακτηριστικά σου… Και το χειρότερο; Δε βγήκε τίποτα από όλο αυτό και νιώθεις και αδικημένος.
Συγνώμη! Για κάτσε ένα λεπτό… Σου εγγυήθηκε κάποιος όταν ξεκινούσες το παιχνίδι της ατελείωτης διεκδίκησης, πως όλο αυτό θα έβγαζε κάπου; Πως στο τέλος θα κέρδιζες; Όποιος ξέρει να παίζει, ξέρει και να χάνει!
Από τη πρώτη στιγμή που γεννιόμαστε μαθαίνουμε να παίζουμε. Μαθαίνουμε πως η ζωή είναι ένα διαρκές παιχνίδι… άλλοτε πολύ διασκεδαστικό και άλλοτε λιγότερο… άλλοτε έχεις ρόλο νικητή και άλλοτε ηττημένου. Γιατί λοιπόν, τώρα νιώθεις αδικημένος; Γνώριζες τα ρίσκα σου από την αρχή! Απλά στην αρχή ήταν η αδρεναλίνη στα ύψη, η τρέλα του να διεκδικήσεις αγνοώντας όλα τα σημάδια γύρω σου!
Μη νιώθεις την αδικία να σε κατακλύζει! Ήθελες να πέσεις τόσο χαμηλά και… έπεσες! Σήκω, λοιπόν και προσπάθησε να δεις και την άλλη οπτική χωρίς αλλά! Από αυτή την εμπειρία έμαθες πράγματα. Το αντιλαμβάνεσαι τώρα που βλέπεις καθαρά, χωρίς την αδρεναλίνη να σε κυνηγάει.
Ναι έχασες τον εαυτό σου και αυτή είναι η ευκαιρία σου να τον ξαναβρείς! Άδραξε την και μην την αφήνεις να σε προσπεράσει ενώ εσύ κλαψουρίζεις για την αδικία! Δεν κατέληξε εκεί που θα ήθελες και εκεί που είχες πλάσει στο μυαλό σου όταν ξεκίναγες. Και σε τρώει και η περιέργεια… δυστυχώς όμως that’s life babe!
Έρχονται στιγμές που πρέπει να καταπιούμε κάτι αρνητικό και το να μη σε γουστάρει κάποιος δεν είναι και τόσο κακό. Εσύ τους γουστάρεις όλους; Αν ήταν να βγει κάτι όμορφο, θα είχε βγει… Θα μου πεις μπορεί να ήταν λάθος timing. Σωστά, που σημαίνει ότι πάλι καλύτερα να το αφήσεις και όταν το timing είναι το κατάλληλο θα έρθει να σας συναντήσει, πίστεψε με.
Άφησε τις σκέψεις σου ελεύθερες. Άστες να φύγουν, να ξεκολλήσουν από αυτή την κατάσταση. Όλα ήταν θέμα δικής σου επιλογής. Το ότι διεκδίκησες τόσο πολύ, ως το σημείο να νιώθεις ότι χάθηκες, είναι επειδή εσύ το διάλεξες! Κανένας δε σε πίεσε… κανένας δε σου υποσχέθηκε. Τα έπαιξες όλα για όλα μόνος σου και πολύ καλά έκανες!
Οι σκέψεις θα φύγουν όταν πραγματικά ξεκαθαρίσεις μέσα σου! Όταν σταματήσεις να νιώθεις αδικημένος για όλο αυτό! Όταν δεις τα οφέλη σου! Όταν κατανοήσεις πως έκανες ό,τι περνούσε από το χέρι σου, ότι προσπάθησες τόσο πολύ ώστε να καταφέρεις να χαθείς! Και μαγκιά σου! Λίγοι θα κατάφερναν να ρίξουν τόσο τον εγωισμό τους, ώστε να χαθούν!
Νιώσε εντάξει με τον εαυτό σου, κι ας έπεσε χαμηλά !!! ! Δώστου χρόνο να τα δεχτεί όλα αυτά, να συμφιλιωθεί με την ιδέα! Και το πότε θα φύγει όλο αυτό, δεν μπορώ να στο απαντήσω εγώ… !!!
Το άρθρο έγραψε η Ελένη Αλεξανδροπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου