Αξιοσημείωτα της Μάρω Βαμβουνάκη ~ Από το βιβλίο «Ιστορίες με καλό τέλος» !!!

•► Ο ερμητικός περιστεριώνας του είχε δεχθεί πια μια ρωγμή κι αυτός κολλούσε τα χείλη του με πάθος πάνω στη ρωγμή τούτη και ρουφούσε άπληστα την οσμή του έξω κόσμου που έτσι απροσδόκητα εισέβαλε.

•► Όταν είσαι τόσο αποκαμωμένος γίνεσαι πιο διαφανής, αφήνεσαι με αναγκαστική εμπιστοσύνη στην τύχη, οι ρίζες σου βγαίνουν λιγάκι στην επιφάνεια.

•► Ελάχιστοι γάμοι στέκουν από αγάπη, πως ένα σημαντικό ποσοστό συνεχίζουν ψύχραιμα κάποιο είδος οικογενειακού συνεταιρισμού, ένα άλλο σημαντικό ποσοστό αλληλοτρώγονται, όλο χωρίζουν και δεν χωρίζουν ποτέ κι ελάχιστοι πάλι φτάνουν σε αξιοπρεπές διαζύγιο. Αυτοί οι τελευταίοι προέρχονται κατά κανόνα απ΄την πρώτη κατηγορία, της αγάπης.

•► Είμασταν κι οι δυο άσχημα στερημένοι κι η στέρηση κρατά στο μαύρο μάτι της φακό μεγεθυντικό, γιγάντιο.

•► Όλη η ψυχή που μου δόθηκε για να ζήσω χαμήλωσε κι έσβησε κι απέμεινα μονάχα ένα τρομαγμένο ένστικτο που με σέρνει και με διασύρει σε δρόμο σκοτεινό.

•► Νομίζω πως τελικά δεθήκαμε όχι τόσο γιατί βρίσκαμε μεταξύ μας πράγματα πολλά να μας δένουν όσο γιατί δεν βρίσκαμε τίποτα σοβαρό να μας χωρίζει.

•► Κι η απουσία σου ήταν η πιο αστραφτερή παρουσία της ζωής μου.
•► Η νοσταλγία δίνει στη ζωή ουσία και ανάταση. Αθωώνει τις ψυχές και ευαισθητοποιεί το δέρμα. Σε μαλακώνει, σε κάνει καλό κι ονειροπόλο. Τα πράγματα γύρω σου από απρόσωπα αντικείμενα μεταμορφώνονται σε σύμβολα, οιωνούς και υπαινιγμούς.

•► Η άρνησή σου σε αποθέωσε.

•► Και τώρα, σου είπα όχι εγώ για να διαφυλάξω απ΄την παρουσία σου το πολύτιμο απόσταγμα της απουσίας σου.

•► Τόσα κεφάλαια ζωής και τόσα ήδη σχέσεων ανάμεσα στους ίδιους ακριβώς ανθρώπους.

📖 ✍

•► Δεν ξέρω άντρα να χάνει εύκολα τον ύπνο του, μόνο γυναίκες. Δεν είναι φαίνεται τυχαίο που ο ύπνος είναι γένους αρσενικού ενώ η αϋπνία θηλυκού.

•► Την αγαπούσε αληθινά μια και την αγαπούσε χωρίς πόθο.
•► Όταν φτάσεις σ΄αυτά τ΄απογυμνωμένα όρια που μετράς τα πάντα επιθυμείς να είσαι ο καθένας και να κρυφτείς εκεί. Δεν θες πια να είσαι ξεχωριστός.

•► Η μόνιμη επιβολή πάνω του του έδινε μια μεθυστική έπαρση ανάκατη με κάποια τρυφερότητα, της ευθύνης του ισχυρότερου.

•► Το μάθαινε αυτό με τα χρόνια, γέλιο και κλάμα είναι παρόμοιοι σπασμοί από ίδια συνήθως αιτία.
•► Η μόνη λύση είναι να κλειδώνεται μπροστά τους. Να βουλώνει όλες τις πιθανές ρωγμές και να τους κρατά σε απόσταση. Σε μια απόσταση ασφαλείας για να μην τραυματίζουν τα αισθήματά της.

•► Κάθε άντρας ή σχεδόν κάθε άντρας, θα προσπαθούσε να βάλει χέρι στο σώμα της, στην ψυχή της, στο μυαλό της. Να τ΄ανακατώσει, να τα πασπατέψει, να τα κάνει μια συμπαγή ζύμη που να την πλάσει ύστερα στο στο σχήμα που του χρειάζεται για να νιώθει ήσυχος και περήφανος, δημιουργός και κυρίως νικητής.

•► Έχει μια σεμνότητα και μια μετριοπάθεια που της στερεύει τη δημιουργικότητα.

•► Ξεχωρίζεις τα εφικτά απ΄τα ανέφικτα και πιάνοντας τα εφικτά πλάθεις φιλικά τον εαυτό σου μαζί τους. Δεν είναι συμβιβασμός αυτό…

•► Όταν έχεις τιμωρηθεί παιδί τόσο σκληρά δύσκολα μετά είσαι ελεύθερος στις επιλογές σου.
•► Το μίσος και ο έρωτας πλησιάζονται όταν τα συναισθήματά σου είναι πολύ έντονα.

Αποσπάσματα από το βιβλίο «Ιστορίες με καλό τέλος» { φωτ. ΑΝΩ } της Μάρως Βαμβουνάκη { φωτ. ΚΑΤΩ }

▶️ Βιογραφία ~ Βιβλιογραφία εδώ

▶️ Προσωπική Ιστοσελίδα Συγγραφ. εδώ

searchingthemeaningoflife