Φέτος συμπληρώνονται 30 χρόνια από τον χειρότερο καύσωνα που έζησε η χώρα θρηνώντας χιλιάδες νεκρούς – κυρίως στην Αθήνα.
Ήταν τον Ιούλιο του 1987, όταν η θερμοκρασία άρχισε να ανεβαίνει σε απίστευτα (ως τότε) επίπεδα. Οι πρώτες θερμές μέρες ξεκίνησαν στις 20 Ιουλίου, ενώ από τις 22 η κατάσταση άρχισε να γίνεται αφόρητη σε όλη τη χώρα. Στις 25 η Ελλάδα κηρύχτηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Για 8 μέρες – μέχρι το ξημέρωμα της 28ης Ιουλίου – έβραζε ο τόπος.
Οι μέγιστες θερμοκρασίες ήταν σταθερά πάνω από 40°C (Ελευσίνα 45°C, Νέα Φιλαδέλφεια 44°C), με μέση τιμή τους 43°C, ενώ οι ελάχιστες κυμαίνονταν από 29°C – 32°C, με μέση τιμή τους 31°C. Έτσι, σε συνδυασμό με την πλήρη άπνοια και την έντονη υγρασία, η κατάσταση ήταν τραγική.
Κλιματιστικά δεν υπήρχαν σχεδόν πουθενά, οι ανεμιστήρες ήταν ανεπαρκείς και αν σε αυτά προστεθεί και το γεγονός ότι σχεδόν όλοι αγνοούσαν τα στοιχειώδη μέτρα προφύλαξης από τις υψηλές θερμοκρασίες, ήταν αναμενόμενη η τραγωδία από τη θερμοπληξία.
Διαμερίσματα – καμίνια στην Αθήνα
Στην Αθήνα το πρόβλημα ήταν εντονότερο λόγω του νέφους που τότε ήταν σε υψηλά επίπεδα. Το τσιμέντο στα κτίρια ήταν συνεχώς πυρωμένο, αφού για πρώτη φορά δεν δρόσιζε ούτε το βράδυ. Τα διαμερίσματα μετατράπηκαν σε καμίνια, όπου έχασαν τη ζωή τους εκατοντάδες, κυρίως ηλικιωμένοι, άνθρωποι.
Οι νεκροί σύντομα ξεπέρασαν τους 1.000. Τα νεκροτομεία ήταν γεμάτα, κι έτσι άνοιξαν κι εκείνα του Στρατού. Εκατοντάδες παρέμεναν άταφοι, γιατί δεν υπήρχαν διαθέσιμοι χώροι στα νεκροταφεία. Κάποιοι μεταφέρθηκαν σε ψυγεία των τρένων του ΟΣΕ, όπως έγραφε σε πρωτοσέλιδό του το «Έθνος».
Τελικά, ο φονικός καύσωνας – αφρικανικής προέλευσης – έφυγε αφήνοντας πίσω του χιλιάδες νεκρούς. Η επίσημη ανακοίνωση έκανε λόγο για 1.000 – 1.500. Ωστόσο, σύμφωνα με τους μετεωρολόγους Δ. Ζιακόπουλου και Γ. Μελανίτη, οι νεκροί ξεπέρασαν τους 3.500 (οι 2.500 απ’ αυτούς στην Αθήνα).
Το πάθημα έγινε μάθημα
Το πάθημα έγινε μάθημα και από τον επόμενο χρόνο (1988) άρχισε η μαζική εγκατάσταση κλιματιστικών σε δημόσια κτίρια αλλά και στα σπίτια, με αποτέλεσμα οι καύσωνες των επόμενων ετών να γίνουν πιο ανεκτοί.
bimag.gr
Ήταν τον Ιούλιο του 1987, όταν η θερμοκρασία άρχισε να ανεβαίνει σε απίστευτα (ως τότε) επίπεδα. Οι πρώτες θερμές μέρες ξεκίνησαν στις 20 Ιουλίου, ενώ από τις 22 η κατάσταση άρχισε να γίνεται αφόρητη σε όλη τη χώρα. Στις 25 η Ελλάδα κηρύχτηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Για 8 μέρες – μέχρι το ξημέρωμα της 28ης Ιουλίου – έβραζε ο τόπος.
Οι μέγιστες θερμοκρασίες ήταν σταθερά πάνω από 40°C (Ελευσίνα 45°C, Νέα Φιλαδέλφεια 44°C), με μέση τιμή τους 43°C, ενώ οι ελάχιστες κυμαίνονταν από 29°C – 32°C, με μέση τιμή τους 31°C. Έτσι, σε συνδυασμό με την πλήρη άπνοια και την έντονη υγρασία, η κατάσταση ήταν τραγική.
Κλιματιστικά δεν υπήρχαν σχεδόν πουθενά, οι ανεμιστήρες ήταν ανεπαρκείς και αν σε αυτά προστεθεί και το γεγονός ότι σχεδόν όλοι αγνοούσαν τα στοιχειώδη μέτρα προφύλαξης από τις υψηλές θερμοκρασίες, ήταν αναμενόμενη η τραγωδία από τη θερμοπληξία.
Διαμερίσματα – καμίνια στην Αθήνα
Στην Αθήνα το πρόβλημα ήταν εντονότερο λόγω του νέφους που τότε ήταν σε υψηλά επίπεδα. Το τσιμέντο στα κτίρια ήταν συνεχώς πυρωμένο, αφού για πρώτη φορά δεν δρόσιζε ούτε το βράδυ. Τα διαμερίσματα μετατράπηκαν σε καμίνια, όπου έχασαν τη ζωή τους εκατοντάδες, κυρίως ηλικιωμένοι, άνθρωποι.
Οι νεκροί σύντομα ξεπέρασαν τους 1.000. Τα νεκροτομεία ήταν γεμάτα, κι έτσι άνοιξαν κι εκείνα του Στρατού. Εκατοντάδες παρέμεναν άταφοι, γιατί δεν υπήρχαν διαθέσιμοι χώροι στα νεκροταφεία. Κάποιοι μεταφέρθηκαν σε ψυγεία των τρένων του ΟΣΕ, όπως έγραφε σε πρωτοσέλιδό του το «Έθνος».
Τελικά, ο φονικός καύσωνας – αφρικανικής προέλευσης – έφυγε αφήνοντας πίσω του χιλιάδες νεκρούς. Η επίσημη ανακοίνωση έκανε λόγο για 1.000 – 1.500. Ωστόσο, σύμφωνα με τους μετεωρολόγους Δ. Ζιακόπουλου και Γ. Μελανίτη, οι νεκροί ξεπέρασαν τους 3.500 (οι 2.500 απ’ αυτούς στην Αθήνα).
Το πάθημα έγινε μάθημα
Το πάθημα έγινε μάθημα και από τον επόμενο χρόνο (1988) άρχισε η μαζική εγκατάσταση κλιματιστικών σε δημόσια κτίρια αλλά και στα σπίτια, με αποτέλεσμα οι καύσωνες των επόμενων ετών να γίνουν πιο ανεκτοί.
bimag.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου