Καλώς την..
Σε περίμενα όσο και αν δεν ήθελα
να έρθεις εσύ πάντα πίστη στο ραντεβού σου όμως!
Πέρασε καιρός από την τελευταία σου επίσκεψη και ομολογώ ότι δε μου έλειψες παρά μόνο κάτι στιγμές που αναρωτιόμουν αν όλο αυτό που ζω είναι όνειρο ή ότι τελικά τα κατάφερα και σε έδιωξα μακριά μου και επιτέλους ζω την κάθε στιγμή!
Ακόμη και όταν φάνηκες αρχές του χρόνου ήθελα να δικαιολογήσω αυτό που ένιωσα… ότι ευθύνεται κάτι άλλο, το ξεστόλισμα στους δρόμους, στο σπίτι, που έφυγαν όλα αυτά τα χρώματα τα γιορτινά, οι παιδικές φωνές που ξαναγύρισαν στο σχολείο, οι άνθρωποι που γύρισαν στη δουλειά τους μετά την ξεκούραση από την καθημερινότητα και έχασαν το χαμόγελο τους!
Πόσο έξω έπεσα όμως... Εσύ ήσουν εκεί και απλά σαν καλός παρατηρητής περίμενες την κατάλληλη στιγμή! Δε σε θέλω στη ζωή μου γιατί θέλω να ευχαριστιέμαι την κάθε στιγμή και όχι να σκέφτομαι αν την αξίζω! Θέλω να χαμογελάω με την ψυχή μου χωρίς να σκέφτομαι ότι κάποιος άλλος αυτή τη στιγμή μπορεί να κλαίει και να νιώθω ένοχη.. Δεν είναι εγωιστικό απλά θέλω να χαίρομαι τις στιγμές με τους δικούς μου ανθρώπους και όχι να ταλαιπωρώ και αυτούς με το να ψάχνουν τι μπορεί να έκαναν λάθος και εγώ να άλλαξα στιγμιαία συμπεριφορά!
Θέλω ακόμη και όταν διαβάζω το βιβλίο μου να είμαι εκεί συγκεντρωμένη και να το ζω γιατί είναι επιλογή μου να περάσω λίγο χρόνο ηρεμώντας και όχι να νιώθω ξαφνικά ότι με παραμελούν και για αυτό επέλεξα από άμυνα να διαβάσω το βιβλίο μου!
Θέλω όταν μαγειρεύω να το κάνω από αγάπη… τουλάχιστον έτσι ξεκινάω αλλά καταλήγω να το βλέπω σαν υποχρέωση και τα βάζω με τον σύντροφο μου γιατί αν δεν ήταν αυτός δε θα μαγείρευα θα έτρωγα κάτι από έξω και θα ήμουν μια χαρά..
Μεγάλο ψέμα και αυτό γιατί ξέρω ότι δεν είναι έτσι..
Τι ήθελες και γύρισες;;
Γιατί πρέπει πάλι να σε πολεμήσω;;
Γιατί πρέπει πάλι στο τέλος να παραιτηθώ και να συμβιβαστώ με την ύπαρξη σου και οι γύρω μου να νομίζουν ότι κάτι έχουν κάτι λάθος ή ότι κάποιος τομέας στη ζωή μου δε πάει καλά;
Έτσι παραιτούμαι και έρχονται στην αγκαλιά σου για άλλη μια φορά… γιατί βαρέθηκα να εξηγώ και να νομίζουν τα δικά τους!
Έλα κάτσε μαζί μου..
Κατάθλιψη δεν είπαμε πως σε λένε;
Να ξέρεις όμως ότι θα σταθώ στα πόδια μου… θα μαζέψω τις δυνάμεις μου και ο σκοπός μου είναι να σε διώξω μια για πάντα μακριά μου!!
Θα τα καταφέρω γιατί αξίζω να ζήσω τις στιγμές και όχι να νιώθω ότι δεν είναι για μένα και να ζω με τον φόβο μήπως ή χαρά γίνει λύπη..
Ας γίνει λύπη δεν είναι όλα ρόδινα φτιαγμένα αλλά εγώ θα βλέπω πάντα τις ακτίνες του ΗΛΙΟΥ πίσω από το σύννεφο!!!
anapnoes.gr
Σε περίμενα όσο και αν δεν ήθελα
να έρθεις εσύ πάντα πίστη στο ραντεβού σου όμως!
Πέρασε καιρός από την τελευταία σου επίσκεψη και ομολογώ ότι δε μου έλειψες παρά μόνο κάτι στιγμές που αναρωτιόμουν αν όλο αυτό που ζω είναι όνειρο ή ότι τελικά τα κατάφερα και σε έδιωξα μακριά μου και επιτέλους ζω την κάθε στιγμή!
Ακόμη και όταν φάνηκες αρχές του χρόνου ήθελα να δικαιολογήσω αυτό που ένιωσα… ότι ευθύνεται κάτι άλλο, το ξεστόλισμα στους δρόμους, στο σπίτι, που έφυγαν όλα αυτά τα χρώματα τα γιορτινά, οι παιδικές φωνές που ξαναγύρισαν στο σχολείο, οι άνθρωποι που γύρισαν στη δουλειά τους μετά την ξεκούραση από την καθημερινότητα και έχασαν το χαμόγελο τους!
Πόσο έξω έπεσα όμως... Εσύ ήσουν εκεί και απλά σαν καλός παρατηρητής περίμενες την κατάλληλη στιγμή! Δε σε θέλω στη ζωή μου γιατί θέλω να ευχαριστιέμαι την κάθε στιγμή και όχι να σκέφτομαι αν την αξίζω! Θέλω να χαμογελάω με την ψυχή μου χωρίς να σκέφτομαι ότι κάποιος άλλος αυτή τη στιγμή μπορεί να κλαίει και να νιώθω ένοχη.. Δεν είναι εγωιστικό απλά θέλω να χαίρομαι τις στιγμές με τους δικούς μου ανθρώπους και όχι να ταλαιπωρώ και αυτούς με το να ψάχνουν τι μπορεί να έκαναν λάθος και εγώ να άλλαξα στιγμιαία συμπεριφορά!
Θέλω ακόμη και όταν διαβάζω το βιβλίο μου να είμαι εκεί συγκεντρωμένη και να το ζω γιατί είναι επιλογή μου να περάσω λίγο χρόνο ηρεμώντας και όχι να νιώθω ξαφνικά ότι με παραμελούν και για αυτό επέλεξα από άμυνα να διαβάσω το βιβλίο μου!
Θέλω όταν μαγειρεύω να το κάνω από αγάπη… τουλάχιστον έτσι ξεκινάω αλλά καταλήγω να το βλέπω σαν υποχρέωση και τα βάζω με τον σύντροφο μου γιατί αν δεν ήταν αυτός δε θα μαγείρευα θα έτρωγα κάτι από έξω και θα ήμουν μια χαρά..
Μεγάλο ψέμα και αυτό γιατί ξέρω ότι δεν είναι έτσι..
Τι ήθελες και γύρισες;;
Γιατί πρέπει πάλι να σε πολεμήσω;;
Γιατί πρέπει πάλι στο τέλος να παραιτηθώ και να συμβιβαστώ με την ύπαρξη σου και οι γύρω μου να νομίζουν ότι κάτι έχουν κάτι λάθος ή ότι κάποιος τομέας στη ζωή μου δε πάει καλά;
Έτσι παραιτούμαι και έρχονται στην αγκαλιά σου για άλλη μια φορά… γιατί βαρέθηκα να εξηγώ και να νομίζουν τα δικά τους!
Έλα κάτσε μαζί μου..
Κατάθλιψη δεν είπαμε πως σε λένε;
Να ξέρεις όμως ότι θα σταθώ στα πόδια μου… θα μαζέψω τις δυνάμεις μου και ο σκοπός μου είναι να σε διώξω μια για πάντα μακριά μου!!
Θα τα καταφέρω γιατί αξίζω να ζήσω τις στιγμές και όχι να νιώθω ότι δεν είναι για μένα και να ζω με τον φόβο μήπως ή χαρά γίνει λύπη..
Ας γίνει λύπη δεν είναι όλα ρόδινα φτιαγμένα αλλά εγώ θα βλέπω πάντα τις ακτίνες του ΗΛΙΟΥ πίσω από το σύννεφο!!!
Το άρθρο έγραψε η Βάλια Κ. anapnoes.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου