Δεν πιστεύω σε αυτή την υπόθεση της αποκαλούμενης ταπεινοφροσύνης. Αυτή η θαμπή και άρρωστη στάση δεν ταιριάζει σε μένα. Δεν υπάρχει μέσα της κανένα νόημα. Η ιδέα να θεωρούμε αρετή την ταπεινοφροσύνη όταν ο άνθρωπος είναι ο κληρονόμος του σύμπαντος (το μέσον και ο σκοπός) και έχει δικαίωμα να αποχτήσει ό,τι χρειάζεται για να ωριμάσει και να είναι ευτυχισμένος μου φαίνεται τουλάχιστον ανόητη. Δεν εννοώ φυσικά με αυτό ότι ο άνθρωπος πρέπει να υιοθετήσει μια όλο περηφάνια κυριαρχική πνευματική στάση γιατί και αυτό είναι εξίσου ανόητο. Αυτός που καυχιέται αυτο-ομολογεί την αδυναμία του. Ο αληθινά δυνατός άνθρωπος είναι ήρεμος γεμάτος αυτοσυγκράτηση και έχει μέσα την συνειδητοποίηση της δύναμης. Ωστόσο πρέπει να απαλλαγούμε από αυτήν την ύπνωση της ταπεινοφροσύνης. Σηκώστε ψηλά το κεφάλι και κοιτάξτε τον κόσμο κατά πρόσωπο.
Γίνετε άνθρωπος και πάψτε να είστε σερνάμενο πλάσμα.
Δεν υπάρχει τίποτα στο σύμπαν που να πρέπει να το φοβάστε ή να είναι τόσο καλό ώστε να μην είστε άξιοι να το αποκτήστε. Όλα τα πράγματα έχουν γίνει γύρω σας για να τα χρησιμοποιήστε. Ενστικτωδώς ένα παιδί γνωρίζει πως όλα τα πράγματα του ανήκουν. Αν δεν γίνουμε σαν τα παιδιά δεν θα μπορέσουμε να μπούμε στη βασιλεία του ουρανού. Αλλά να θυμάστε ένα πράγμα πως όσα και αν αποκτήστε όλα αυτά γύρω σας δεν είναι παρά παιχνίδια. Πάρτε, διασκεδάστε, παίξτε. Μην παριστάνετε τον πνευματικό ηθικολόγο. Αλλά μη δένεστε μαζί τους. Αυτή είναι και η διαφορά ανάμεσα στον κύριο και στο δούλο των περιστάσεων. Να μη δένεστε ποτέ με τα παιχνίδια σας . Να είστε πάντα έτοιμοι να περάστε στην επόμενη σχολική χρονιά, να αφήνετε τα παιχνίδια κατά γης και με χαρούμενο βλέμμα, μια όλο εμπιστοσύνη πνευματική στάση να περάστε στην επόμενη σχολική αίθουσα, μέσα στο μεγάλο άγνωστο με ένα φωτεινό χαμόγελο στο πρόσωπο και στην καρδιά.
Σημείωση: Απόσπασμα από το βιβλίο του William W. Atkinson “Η δόνηση της σκέψης, ο έλεγχος του νου και ο νόμος της έλξης”
{ Φωτογρ. ΑΝΩ }
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου