Στη ζωή σου ψάχνεις την Έκσταση.
Αυτό το κάτι άλλο που θα σε απογειώσει, θα σε συγκλονίσει συθέμελα και θα σε κάνει να νιώσεις τι είναι πραγματικά η Ζωή. Μέσα σου όμως ξέρεις ότι στην καθημερινότητά σου κάτι έχεις χάσει…
Κάτι δεν έχεις καταλάβει… Κάτι δεν έχεις κατανοήσει…
Κάτι σου διαφεύγει…
Και ψάχνεις την ¨ένταση¨ της ζωής…
Όμως όλο την ψάχνεις και όλο τη χάνεις…
Πιστεύεις ότι θα την βρεις μέσα στον έρωτα, στο sex, στο καινούργιο πρόσωπο που θα ερωτευτείς…
Όμως τίποτα δεν συμβαίνει… σχεδόν μια από τα ίδια…
Το να μπορείς να ζεις με έκσταση τη Ζωή σημαίνει ότι μπορείς να είσαι άνθρωπος εκστατικός. Το να είσαι εκστατικός σημαίνει ότι μπορείς να είσαι οργασμικός. Το να είσαι οργασμικός σημαίνει ότι έχεις την ικανότητα να χάνεις τον έλεγχο.
Εσύ όμως στρογγυλοκάθεσαι πάνω στο θρόνο του ελέγχου ελέγχοντας τα πάντα. "Αυτό θα πρέπει να υπάρχει, λες… Εκείνο δεν θα πρέπει να υπάρχει... Αυτό είναι σωστό, εκείνο είναι λάθος." Και αυτό το κάνεις συνεχώς. Δεν αφήνεσαι στην ενέργεια, στη ροή… Προχωράς τόσο, όσο…
Λες: Μόνο τόσο επιτρέπεται! Πέρα απ’ αυτό υπάρχει κίνδυνος! Κίνδυνος να πονέσω... να ρημάξω την καρδιά μου… να χάσω τον εαυτό μου…
Κι όλο καταπιέζεις, όλο περιορίζεις, εσένα… τους άλλους… Όλο καταδυναστεύεις τις στιγμές σου… τη ΖΩΗ σου… και από την άλλη ζητάς σαν τρελός την Έκσταση
Πως μπορείς να είσαι εκστατικός όταν είσαι ελεγκτικός, αναρωτιέμαι. Όταν ακόμα και στον έρωτα φαντασιώνεσαι συγκεκριμένα πράγματα για να ερεθιστείς, θέλεις συγκεκριμένους τρόπους ή συγκεκριμένες στάσεις ή ακόμα και συγκεκριμένο ρυθμό για να φτάσεις στον οργασμό. Αυτό που θεωρείς εσύ με το περιορισμένο ελεγκτικό μυαλουδάκι σου ότι είναι οργασμός.
Γιατί την απλή εκσπερμάτιση, το "άδειασμα" των υγρών, εσύ το έχεις ονομάσει οργασμό.
Πως μπορείς να βιώσεις τι είναι οργασμός αν δεν είσαι ολόκληρος, παραδομένος στη στιγμή. Αν δεν αφεθείς στην ενέργεια να σε παρασύρει. Αν δεν αφήσεις το σώμα να πάρει τα ηνία και να σε οδηγήσει σε εκστατικές διαδρομές.
Εκεί όπου θα χάσεις το χρόνο, τον τόπο, τον τρόπο, την αίσθηση του ποιος είσαι και θα αφεθείς να λιώσεις μέσα στον/ην σύντροφο σου επιτρέποντας να δονηθεί κάθε κύτταρο σου συθέμελα. Εκεί όπου θα χάσεις το Εγώ και θα γευτείς την ηδονική επαφή με την Ύπαρξη.
Πώς μπορείς να είσαι οργασμικός στην ερωτική πράξη αν δεν είσαι μπορείς να είσαι οργασμικός και σε άλλα πράγματα.
Πώς μπορείς να έχεις μια εκστατική ζωή αν...
Αν καταπιέζεις και ελέγχεις τα συναισθήματα σου.
Αν έχεις παγώσει το θυμό μέσα σου παγώνοντας ταυτόχρονα και την ευκαιρία να ταρακουνηθείς και να βρεις τρόπους να ξεφύγεις από τη βαλτωμένη ζωή.
Αν αφήνεις τη θλίψη σου να σε παραλύει έχοντας σαν πρόφαση το "δεν μπορώ".
Αν αντί να παραδίνεσαι στον έρωτα εσύ παραδίνεσαι στους φόβους σου.
Αν κλειδαμπαρώνεις την καρδιά σου για να μην νιώσει, να μην πονέσει, να μην ζήσει…
Πες μου, πως μπορείς να είσαι οργασμικός αν αποφεύγεις τη Ζωή;
pulseoflove
Αυτό το κάτι άλλο που θα σε απογειώσει, θα σε συγκλονίσει συθέμελα και θα σε κάνει να νιώσεις τι είναι πραγματικά η Ζωή. Μέσα σου όμως ξέρεις ότι στην καθημερινότητά σου κάτι έχεις χάσει…
Κάτι δεν έχεις καταλάβει… Κάτι δεν έχεις κατανοήσει…
Κάτι σου διαφεύγει…
Και ψάχνεις την ¨ένταση¨ της ζωής…
Όμως όλο την ψάχνεις και όλο τη χάνεις…
Πιστεύεις ότι θα την βρεις μέσα στον έρωτα, στο sex, στο καινούργιο πρόσωπο που θα ερωτευτείς…
Όμως τίποτα δεν συμβαίνει… σχεδόν μια από τα ίδια…
Το να μπορείς να ζεις με έκσταση τη Ζωή σημαίνει ότι μπορείς να είσαι άνθρωπος εκστατικός. Το να είσαι εκστατικός σημαίνει ότι μπορείς να είσαι οργασμικός. Το να είσαι οργασμικός σημαίνει ότι έχεις την ικανότητα να χάνεις τον έλεγχο.
Εσύ όμως στρογγυλοκάθεσαι πάνω στο θρόνο του ελέγχου ελέγχοντας τα πάντα. "Αυτό θα πρέπει να υπάρχει, λες… Εκείνο δεν θα πρέπει να υπάρχει... Αυτό είναι σωστό, εκείνο είναι λάθος." Και αυτό το κάνεις συνεχώς. Δεν αφήνεσαι στην ενέργεια, στη ροή… Προχωράς τόσο, όσο…
Λες: Μόνο τόσο επιτρέπεται! Πέρα απ’ αυτό υπάρχει κίνδυνος! Κίνδυνος να πονέσω... να ρημάξω την καρδιά μου… να χάσω τον εαυτό μου…
Κι όλο καταπιέζεις, όλο περιορίζεις, εσένα… τους άλλους… Όλο καταδυναστεύεις τις στιγμές σου… τη ΖΩΗ σου… και από την άλλη ζητάς σαν τρελός την Έκσταση
Πως μπορείς να είσαι εκστατικός όταν είσαι ελεγκτικός, αναρωτιέμαι. Όταν ακόμα και στον έρωτα φαντασιώνεσαι συγκεκριμένα πράγματα για να ερεθιστείς, θέλεις συγκεκριμένους τρόπους ή συγκεκριμένες στάσεις ή ακόμα και συγκεκριμένο ρυθμό για να φτάσεις στον οργασμό. Αυτό που θεωρείς εσύ με το περιορισμένο ελεγκτικό μυαλουδάκι σου ότι είναι οργασμός.
Γιατί την απλή εκσπερμάτιση, το "άδειασμα" των υγρών, εσύ το έχεις ονομάσει οργασμό.
Πως μπορείς να βιώσεις τι είναι οργασμός αν δεν είσαι ολόκληρος, παραδομένος στη στιγμή. Αν δεν αφεθείς στην ενέργεια να σε παρασύρει. Αν δεν αφήσεις το σώμα να πάρει τα ηνία και να σε οδηγήσει σε εκστατικές διαδρομές.
Εκεί όπου θα χάσεις το χρόνο, τον τόπο, τον τρόπο, την αίσθηση του ποιος είσαι και θα αφεθείς να λιώσεις μέσα στον/ην σύντροφο σου επιτρέποντας να δονηθεί κάθε κύτταρο σου συθέμελα. Εκεί όπου θα χάσεις το Εγώ και θα γευτείς την ηδονική επαφή με την Ύπαρξη.
Πώς μπορείς να είσαι οργασμικός στην ερωτική πράξη αν δεν είσαι μπορείς να είσαι οργασμικός και σε άλλα πράγματα.
Πώς μπορείς να έχεις μια εκστατική ζωή αν...
Αν καταπιέζεις και ελέγχεις τα συναισθήματα σου.
Αν έχεις παγώσει το θυμό μέσα σου παγώνοντας ταυτόχρονα και την ευκαιρία να ταρακουνηθείς και να βρεις τρόπους να ξεφύγεις από τη βαλτωμένη ζωή.
Αν αφήνεις τη θλίψη σου να σε παραλύει έχοντας σαν πρόφαση το "δεν μπορώ".
Αν αντί να παραδίνεσαι στον έρωτα εσύ παραδίνεσαι στους φόβους σου.
Αν κλειδαμπαρώνεις την καρδιά σου για να μην νιώσει, να μην πονέσει, να μην ζήσει…
Πες μου, πως μπορείς να είσαι οργασμικός αν αποφεύγεις τη Ζωή;
The article was written & posted by...namaste/ despoina palamari pulseoflove
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου