«Παιδιά indigo» και «Παιδιά του 83»

Οι απανταχού λάτρεις της συνωμοσιολογίας, του εξωπραγματικού και τού παρά­δοξου θα τρίβουν σίγουρα τα χέρια τους με τη στροφή της θεματολογίας του «συμπα­θούς» τηλεπαρουσιαστή κ. Κώστα Χαρδαβέλλα, που πριν λίγα χρόνια ξεκίνησε με τις «Πύλες του ανεξήγητου» και σήμερα συνεχίζει με τον «Αθέατο κόσμο». Βέβαια, εκείνοι που χαίρονται ιδιαιτέρως είναι οι απανταχού αποκρυφιστές και νεοεποχίτες, που μέσα από την «τηλεθέαση Χαρδαβέλλα» και χωρίς να προσπαθούν ιδιαίτερα, μπορούν να περνούν άνετα τα καταστροφικά μηνύματά τους, διαβρώνοντας τον άτυχο τηλεθεατή όλο και περισσότερο.

Το θέμα των «παιδιών indigo» κι η ελληνική εκδοχή του, των «παιδιών του '83» δεν είναι σημερινό. Έχουν και τα δύο απασχολήσει ερευνητές σοβαρούς και μη καθώς και τους περίεργους του είδους από πολύ παλαιότερα. Ο κ. Χαρδαβέλλας όμως τους έκανε τη χάρη να τα βγάλει άπ' την αφάνεια, αφού αυτό το φαγητό ακόμη και ξαναζεσταμένο, τρώγεται εύκολα από πολλούς...
Αλλά, ας ξεκινήσουμε με «τα παιδιά του '83». Δύο προσεγγίσεις προβάλλονται σχετικά με το θέμα.
Η πρώτη κατά τον Γιάννη Φουράκη, που λανσάρισε τη «θεωρία» αυτή πριν 4 χρόνια προβάλλει τον ισχυρισμό, ότι 98 ελληνόπουλα, που γεννήθηκαν τον Απρίλιο του 1983 είναι «θυγατέρες και υιοί αρχαίων Ελλήνων ημίθεων και ηρώων». Ο ισχυρισμός αυτός εντάσσεται στο χώρο των «ελιτίστικων θεωριών» ή αν προτιμάτε, των «μεσιανικών», όμως παραπέμπει και στο άλλο αμφιλεγόμενο ζήτημα: στην έρευνα του θέματος περί «indigo kids» («παιδιών indigo»).
Η δεύτερη προσέγγιση αναφέρεται στην αμφισβήτηση από αποκρυφιστικούς κύκλους κι από τους λάτρεις του «μεταφυσικού» και της συνωμοσιολογίας του ρόλου των ερωτηματολογίων, που μοιράστηκαν σε κάποια παιδιά, στην αμφισβήτηση της προστασίας της ανωνυμίας τους και στην αμφισβήτηση της δήλωσης της Ακαδημίας Αθηνών προς τους γονείς και μαθητές ότι η έρευνα «Διευρωπαϊκό πρόγραμμα: Βιολογικά, κλινικά και γενετικά χαρακτηριστικά, που προάγουν τη σωματική υγεία» διεξαγόταν ταυτόχρονα και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, κι όχι μόνο στην Ελλάδα.

Είναι αλήθεια ότι αμέσως μετά την εκπομπή του Κώστα Χαρδαβέλλα, «Οι πύλες του Ανεξήγητου», το Σάββατο, 3 Δεκεμβρίου 2005, με θέμα «τα παιδιά του '83», «κύμα προβληματισμού» ξέσπασε σε κάποιους από τους τηλεθεατές που την παρακολούθησαν.

Τα υποτιθέμενα στοιχεία, που προέκυψαν από την εκπομπή εκείνου του Σαββάτου λέγεται ότι προκάλεσαν ενδιαφέρον σε γονείς και παιδιά.
Σε κάποια από τα παιδιά αυτά εκδηλώθηκε φόβος ή ενθουσιασμός μετά την δημοσιοποίηση της υπόθεσης. Η λογική θα ήταν να κρατήσουν μια μάλλον ουδέτερη στάση, διότι αν θελήσουν να δουν το όλο θέμα «μεταφυσικά» όπως το παρουσιάζει ο Γιάννης Φουράκης ίσως αντιμετωπίσουν προβλήματα προσωπικότητας και ψυχικές διαταραχές. Έτσι κι αλλιώς κανείς λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος δεν μπορεί να δεχτεί μια θεωρία περί «Ελλήνων ημίθεων»! Όσοι αποφασίσουν να διερευνήσουν το ζήτημα περαιτέρω θα πρέπει να προσανατολίσουν την έρευνά τους προς την εκδοχή του καλοστημένου συνωμοσιολογικού πάζλ.

Αλλά, ας δούμε περισσότερες λεπτομέρειες:

Είναι, λοιπόν, μία από τις γνωστότερες υποθέσεις συνωμοσιολογίας στον ελλαδικό χώρο και αυτή με την κωδική ονομασία «τα παιδιά του '83». Το συγκεκριμένο θέμα παρουσίασε, όπως ήδη είπαμε, ο «ερευνητής» και «συγγραφέας» Γιάννης Φουράκης την περίοδο 2001-2002, προβάλλοντάς το στο βιβλίο του: «Πυραιθέριον Ελλήνων Όραμα» και στη μακροσκελή συνέντευξη, που έδωσε στο περιοδικό «Strange» τον Μάιο 2002.
Η έρευνά μας αυτή δεν έχει σκοπό να αναλύσει σε βάθος τις πεποιθήσεις του κ. Φουράκη. Είναι όμως αναγκαίο να αναφερθούμε με συντομία στην παράξενη αυτή θεωρία του, η οποία δικαιολογείται απόλυτα από την «πίστη»(;) του στην ύπαρξη της «Ομάδας Ε», μιας φανταστικής παρέας Ελλήνων «υπερηρώων», που συνάδει απόλυτα με σενάρια επιστημονικής φαντασίας.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τη «θεωρία Φουράκη», 98 ελληνόπουλα, που γεννήθηκαν τον Απρίλιο του 1983, είναι «θυγατέρες και υιοί αρχαίων Ελλήνων ημίθεων και ηρώ­ων». Όπως «εξηγεί» ο κ. Φουράκης στη συνέντευξή του στο «Strange»: «εγεννήθησαν με ιδιαίτερα γονίδια και κατά συνέπεια χαρίσματα και προτερήματα. Ταύτα δε και πολλά άλλα έφεραν και φέρουν και λόγω των κατά την γέννησίν των (σύλληψίν των) επικρατούντων τότε το 1982 συγχρόνως γαλαξιακών, αστρικών και πλανητικών συνόδων, συζυγιών και συντεταγμένων». Ο κ. Φουράκης «αποσαφηνίζει» πως εκείνη την εποχή παρατηρήθηκε ένα γεγονός που σχετίζεται με τον ερχομό κοσμικής ακτινοβολίας «που πραγματοποιείται κάθε 343 έτη με αποκλειστικό επίκεντρο των επιρροών και επιδράσεών της τον ευρύτερο αιγαιακόν χώρο». Όλα τα παραπάνω φαντάζουν σίγουρα «δυσνόητα» για να μη τα χαρακτηρίσουμε εξωφρενικά.

Η «θεωρία Φουράκη» περιλαμβάνει και άλλες παραμέτρους, που δεν είναι του παρόντος. Θα παραθέσουμε όμως την κατηγορία, που εξαπέλυσε• μια κατηγορία, που έστρεψε εναντίον «διαφόρων ανθελληνικών κύκλων, που όλα αυτά τα χρόνια πασχίζουν για τον εντοπισμό και την "εξολόθρευση" αυτών των παιδιών με τις ανεπτυγμένες ικανότητες». Ο κ. Φουράκης υποστηρίζει ότι τα συγκεκριμένα παιδιά δέχονται από τις μικρές τάξεις του δημοτικού έως και σήμερα διάφορα ερωτηματολόγια τα οποία περιέχουν ερωτήματα, που κρίνονται κατά την άποψή του ιδιαιτέρως «ύποπτα» καθώς και προσκλήσεις για εξετάσεις αίματος σε ανύποπτες, δήθεν, στιγμές και χωρίς προφανή αιτία από διάφορους φορείς.

Ως βασικό επιχείρημα του ανωτέρω ισχυρισμού αναφέρεται ερωτηματολόγιο, που απεστάλη από την Ακαδημία και το Πανεπιστήμιο Αθηνών πριν μερικά χρόνια σε παιδιά που γεννήθηκαν κατά την εν λόγω περίοδο. Το ερωτηματολόγιο είχε τίτλο «Διευρωπαϊκό πρόγραμμα: Βιολογικά, κλινικά και γενετικά χαρακτηριστικά που προάγουν τη σωματική υγεία». Το ερωτηματολόγιο αυτό φέρει τις υπογραφές του Ακαδημαϊκού κ. Νικολάου Ματσανιώτη και της Αναπληρώτριας Καθηγήτριας της Παιδιατρικής κ. Χρύσας Μπακούλου. Ενώ δεν κατηγορεί ο κ. Φουράκης τους δύο καθηγητές ως ένοχους τους θεωρεί απλά ως όργανα, που χρησιμοποίησαν «εξωεπιστημονικοί, ανθελληνικοί κύκλοι», υποστηρίζει πως τα συγκεκριμένα ερωτηματολόγια κυκλοφόρησαν χωρίς τις υπογραφές των δύο επιστημόνων από παραθρησκευτικές σέκτες, όπως των Σαηεντολόγων, Λάϊονς, Ροδοσταύρων, Κριναετών, Μαρτινιστών κ.α., κάτι το οποίο δεν μπορεί άφ' ενός να επιβεβαιωθεί, αλλά και αποτελεί αφ' ετέρου απαράδεκτη γενίκευση και άγνοια της υπόστασης, λειτουργικής δομής και τρόπου δράσης των εν λόγω παραθρησκευτικών / αποκρυφιστικών οργανώσεων.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η απάντηση, που δόθηκε από τον Ακαδημαϊκό κ. Νικόλαο Ματσανιώτη, λίγους μήνες αργότερα στο περιοδικό «Τρίτο Μάτι», τον Νοέμβριο 2002, όπου του ζητήθηκε να σχολιάσει τις απόψεις Φουράκη.
Λέει, μεταξύ άλλων ο κ. Ματσανιώτης: «Το σχόλιό μου στους ισχυρισμούς του κ. Φουράκη είναι ότι διαθέτει ικανή ευφυΐα, αφού έντεχνα αποφεύγει την άμεση δυσφήμηση μου, απονέμοντάς μου όμως έμμεσα τον τίτλο του αφελούς» ... «Στο διευρωπαϊκό πρόγραμμα που αναφέρεστε, μετέχει πλην της Ελλάδας, η Αγγλία, η Δανία και η Φινλανδία» ... «Ο μήνας Απρίλιος επελέγη τυχαία και οι πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν αφορούσαν στο 8,5% του συνόλου των γεννήσεων του έτους. Ο τύπος αυτός της μελέτης επιδημιολογικά χαρακτηρίζεται ως "cross sectional" ("αντιπροσωπευτικού δείγματος") και είναι πανομοιότυπος με τις περιγενετικές μελέτες που έχουν διεξαχθεί στις προηγούμενες ευρωπαϊκές χώρες». Και ολοκληρώνει: «Θεωρώ σκόπιμο να σάς θυμίσω ότι αυτού του μεγέθους επιδημιολογικές έρευνες δεν ασχολούνται με μεμονωμένα άτομα αλλά με το σύνολο των πληροφοριών, προκειμένου να απαντηθούν επιστημονικά ερωτήματα που στην προκειμένη περίπτωση είναι η υπόθεση ότι η ποιότητα και η διάρκεια ζωής επηρεάζονται από παράγοντες που αρχίζουν να δρουν από την ενδομήτρια περίοδο».
Αυτά ήταν τα σημαντικότερα από όσα ανέφερε ο κ. Ματσανιώτης.


Μετά την προβολή των «Παιδιών του '83», φυσικό ήταν να έλθει στην επικαιρότητα και το θέμα «των παιδιών indigo». Στις 13 Ιανουαρίου 2007, από την τηλεοπτική εκπομπή του κ. Χαρδαβέλλα: «Πύλες του Ανεξήγητου», προβλήθηκε η θεωρία περί «παιδιών indigo», μια κλασική νεοεποχίτικη θεωρία.
Η εκπομπή παρουσίασε το θέμα θετικά χωρίς επιστημονική «κάλυψη» και χωρίς να ακουστεί η αντίθετη άποψη και με μόνο κριτήριο την οπτική κάποιων γονιών, που γεμάτοι ενθουσιασμό βλέπουν στα μονάκριβα παιδιά τους, τους αυριανούς σωτήρες του πλανήτη, τους μελλοντικούς ηγέτες, φιλοσόφους, ποιητές... και μαζί με τους συνηθισμένους «ειδικούς», που κατά κανόνα προσκαλούνται στα «παράθυρα» για να μπερδέψουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Η αλήθεια δεν είναι όμως τόσο απλή όσο παρουσιάστηκε.

Η «θεωρία» περί «παιδιών indigo», κατά μία άποψη, ξεκίνησε, όταν το 1982, η Αμε­ρικανίδα αποκρυφίστρια Nancy Ann Tappe δημοσίευσε στο βιβλίο της «Understanding your Life Through Colour» («Κατανοώντας τη ζωή σου μέσω του χρώματος»), την θεωρία, πως το υποτιθέμενο «ανθρώπινο ενεργειακό πεδίο», η «αύρα», δηλαδή, πολλών παιδιών τουλάχιστον από την δεκαετία του 1970 και μετά παρουσίαζε μια συγκεκριμένη απόχρωση του μπλε, γνωστή στη χρωματολογία σαν «indigo». Η συγγραφέας θεώρησε πως το χρώμα αυτό θα κυριαρχήσει σταδιακά στις αύρες των ανθρώπων, δηλώνοντας έτσι την ουσιαστική μεταμόρφωση του είδους μας και την γενικότερη «στροφή μας προς την πνευματικότητα».

Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1999, το ζεύγος Lee Carroll και Jan Tober, θα συγγράψουν το «The indigo Children: The New Kids Have Arrived» («Τα παιδιά indigo: Τα Νέα Παιδιά έχουν αφιχθεί»), επισημαίνοντας, πως μια νέα γενιά ανθρώπων ενσαρκώνονται στον κόσμο μας. Δηλαδή, παιδιά με μπλε αύρα, ιδιαίτερης ευφυΐας με ανεπτυγμένες παραψυχικές δυνάμεις διαίσθηση, τηλεπάθεια, πρόγνωση κ.λπ. παραθέτοντας και ένα κατάλογο με «τα χαρακτηριστικά» που έχουν δήθεν τα παιδιά αυτά, «ώστε να μπορέσει κανείς να τα αναγνωρίσει».
Το γεγονός αυτό των παιδιών indigo, αποκαλύφτηκε στους Carroll και Tober, κατά δηλώσεις τους, «κατά τις "συνομιλίες" τους με το πνεύμα Κryon»!

Κατά άλλη άποψη, το θέμα ξεκίνησε στο τέλος της προηγούμενης δεκαετίας με την έκδοση του βιβλίου «Children of light» (« Παιδιά του Φωτός»), που αποτελεί έκτοτε τη «Βίβλο» των απανταχού Indigos. Το βιβλίο, λίγο πολύ ισχυρίζεται ότι τα παιδιά, που γεννήθηκαν και συνεχίζουν να γεννιούνται μετά το '90, αποτελούν μέρος μιας νέας γενιάς, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που θα σώσει τον πλανήτη.
Ίσως για πολλούς ανθρώπους, όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί να ακούγονται αναξιόπιστοι ή και δαιμονικοί, στην ουσία όμως η θεωρία «των παιδιών με την μπλε αύρα, που θα σώσουν τον κόσμο» βρήκε σημαντικό αντίκτυπο, κερδίζοντας όλους σχεδόν τους οπαδούς της New Age (Νέας Εποχής).

Σύντομα, κυκλοφόρησαν τα πρώτα βιβλία «μελέτες» για το όλο θέμα: «The Crystal Children» («Τα Κρυσταλλένια Παιδιά») της Doreen Virtue, το 2003, σχετικά ντοκι­μαντέρ, όπως το «The indigo Evolution» («Η Εξέλιξη indigo»), του James Twyman και σχετικές κινηματογραφικές ταινίες, όπως το «indigo», το 2003. Ακόμη, είδαν το φως σχετικές αναφορές σε τηλεοπτικές εκπομπές, όπως στην CSI Files («Crime Scene Investigation, «Έρευνα της Σκηνής του Εγκλήματος») στο επεισόδιο «The Unusual Suspect» («Ο Ασυνήθης "Ύποπτος») και κυκλοφόρησαν video games, όπως το παιχνίδι Fahrenheit (Φαρενάιτ) της Atari, το 2005.

Πολύ γρήγορα, το όλο θέμα θα αναμειχθεί με ακόμη περισσότερα μυστήρια, όπως την πολυσυζητημένη θεωρία των «Otherkins» (των «ανθρώπων», που δεν είναι άνθρωποι), που αφορά την «ανεξήγητη ενσάρκωση μαγικών πλασμάτων από τον αστρικό κόσμο» (περιοδικό Mystery, τ. 25), αλλά και την πολυδιαφημισμένη περίπτωση των «παιδιών, που γεννήθηκαν τον Απρίλιο του 1983» και φέρουν δήθεν στο κορμί τους «ένα ιδιαίτερο σημάδι, μαζί και μια κληρονομημένη ανώτερη φύση». Τα παιδιά αυτά, σύμφωνα με τις new age αντιλήψεις, όπως ήδη αναφέραμε, έχουν αύρα χρώματος «λουλακί» και αποτελούν τη νέα γενιά παιδιών, που «κατέβηκαν στη γη με έναν ειδικό σκοπό». Κατά τους νεοεποχίτες, οι indigo «επικοινωνούν με παράλληλες πραγματικότητες» και με «οντότητες», που υπάρχουν σε «άλλες συχνότητες», κάτι που δεν μπορούμε εμείς να το προσεγγίσουμε.

Οι πιστοί των «θεωριών» αυτών δέχονται ότι οι «indigo», αρχίζουν πλέον να ενηλικιώνονται και περιμένουν να αφήσουν το αποτύπωμα τους στην ανθρωπότητα.
Βέβαια η θεωρία παραλείπει να αναφέρει πως εξηγούνται αυτά τα φαινόμενα, δηλαδή, το πως θα μπορούσαν να προκύπτουν μαζικά «αφυπνισμένα παιδιά» και αρκείται στο να αναφέρει ότι χάσαμε την επαφή μας με «το θείο» σημειώστε, «το θείο», όχι τον Θεό και τα παιδιά αυτά ήρθαν να την επαναφέρουν. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Μια ματιά στην γενικότερη προοπτική με την οποία βλέπουν αυτά τα παιδιά τον κόσμο είναι διαφωτιστική.
Βασικό μέρος της κοσμοθεωρίας τους είναι ότι αποτελούν την νέα άρια φυλή, ουσιαστικά και ότι η υπόλοιπη ανθρωπότητα θα πρέπει να τους σέβεται για τις εξαιρετικές τους ικανότητες και τις δυνατότητες που κρύβουν. Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα;

Σχετικά με όλα τα ανωτέρω, αξίζει να υπογραμμιστεί, ότι δεν στηρίζονται σε επιστημονικά δεδομένα, αλλά αποτελούν «δόγματα» της «Νέας Εποχής του Υδροχόου»!
Μεμονωμένα περιστατικά χαρισματικών παιδιών ασφαλώς και υπάρχουν, αυτό δε σημαίνει όμως πως πρόκειται για μαζικό φαινόμενο. Αυτό που χρειάζεται πάντως να τονιστεί είναι η ευαίσθητη ψυχολογία των γονιών. Το τεστ με τις 21 ερωτήσεις, που παρουσιάστηκε στην ελληνική τηλεόραση παραπλανά τελείως τους ανήσυχους γονείς καθώς από την σύνταξή του, το ερωτηματολόγιο αυτό προσδιορίζει σαν «παιδιά indigo», άτομα με γνωστές στους ψυχιατρικούς κύκλους διαταραχές όπως μαθησιακής δυσχέρειας, συμπεριφοράς και μάθησης η ελαττωματικής προσοχής και υπερκινητικότητας.

Κι ενώ υπάρχουν γονείς, που με κάθε ευκαιρία βλέπουν στα παιδιά τους έναν ενσαρκωμένο άγγελο και ένα μελλοντικό «θεό» και με τις υψηλές προσδοκίες τους υπερφορτώνουν το παιδί, πνίγοντας συχνά την προσωπικότητά του, υπάρχουν άλλοι, που αναζητούν απαντήσεις και πρακτικές λύσεις, προβληματισμένοι από την εξαν­τλητική, μη προσαρμοστική, αρνητική συμπεριφορά του παιδιού τους. Οι γονείς αυτοί αντί να ζητήσουν επιστημονική βοήθεια στις ακραίες περιπτώσεις αποδέχονται τις θεωρίες περί «παιδιών indigo», μεταφράζοντας την αδιαφορία για το σχολείο σαν ένδειξη πνευματικής ανωτερότητας, επιτείνοντας το πρόβλημα του παιδιού!

Αξίζει να τονιστεί και πάλι ότι οι γονείς των παιδιών αυτών, πεπεισμένοι για την ιδιαιτερότητα των παιδιών τους μερικοί φτάνουν σε σημείο να ισχυριστούν ότι τα παιδιά έχουν τηλεκινητικές, τηλεπαθητικές ή κάποιου άλλου είδους ψιονικές (psionic «παραψυχικές») δυνάμεις δεν αποβλέπουν στο συνετισμό ή στην φυσιολογική διαπαι­δαγώγηση του παιδιού. Όταν για παράδειγμα ένα τέτοιο παιδί δείχνει αντικοινωνική συμπεριφορά ή μειωμένη προσοχή στο σχολείο, οι γονείς, αντί να λάβουν μέτρα που θα βοηθήσουν την κατάσταση, αρκούνται στη διαβεβαίωση κάποιων «ειδικών», ότι τα παιδιά τους «είναι indigo και δεν πρέπει να τα συνετίσουν γιατί αυτά ξέρουν από μόνα τους τι κάνουν». Επιπλέον σε ορισμένες περιπτώσεις το γνωστό σύνδρομο A.D.H.D. (Attention Deficit Hyperactivity Disorders), δηλαδή το «Σύνδρομο Μειωμένης Προσοχής και Υπερκινητικότητας», μπορεί κάλλιστα να παρερμηνευθεί ως παρουσία ιδιοτήτων των παιδιών indigo, σύμφωνα με το ερωτηματολόγιο, που παρουσίασαν οι συγγραφείς του «Children of light».

Το κωμικό αλλά και συγχρόνως τραγικό της υπόθεσης είναι ότι, αν απαντήσει κανείς στο ερωτηματολόγιο, θα «διαπιστώσει» ότι «μάλλον είναι κι ο ίδιος indigo».
Τελικά, μόνο ελάχιστοι φαίνεται, κατά το σχετικό τεστ, να μην ανήκουν στην «κατηγορία» αυτή! Έτσι και αλλιώς δεν δίνεται όπως τουλάχιστον ισχυρίζονται οι αποκρυφιστικοί κύκλοι σημασία στο βασικό στοιχείο, το «χρώμα της αύρας», για την δήθεν αναγνώριση ενός παιδιού indigo.

Αλλά, ας μελετήσουμε και το ερωτηματολόγιο, από το οποίο, κατά τους συντάκτες του, αναγνωρίζονται τα «παιδιά indigo».

1. Συμπεριφέρεται το παιδί σας με τρόπο αυτοκρατορικό από μικρή ηλικία;
2. Αρνείται να υπακούσει σε τυπικότητες εκδηλώνοντας θυμό όταν π.χ. πρέπει να επισκέπτεται κάποιους συγγενείς;
3. Έχει πλήρη συναίσθηση του εαυτού του από μικρή ηλικία;
4. Έχει μεγάλη δυσκολία να αποδεχτεί την πειθαρχία και την άσκηση εξουσίας;
5. Αρνείται κατηγορηματικά να κάνει ακόμη και απλά πράγματα που του ζητάνε;
6. Δείχνει να βασανίζεται έντονα όταν πρέπει να περιμένει τη σειρά του σε κάποια ουρά;
7. Μοιάζει να ενοχλείται όταν ζει σε συνθήκες ρουτίνας που δεν περιέχουν καμιά δημιουργική δραστηριότητα;
8. Βρίσκει πάντα δικούς του τρόπους να κάνει πράγματα στο σχολείο ή στο σπίτι πέρα από τους συνηθισμένους;
9. Εκδηλώνει από πολύ νωρίς σημάδια ανεξαρτησίας;
10. Παραμένει αδιάφορο σε ενοχική συμπεριφορά, π.χ. «θα το πω στον πατέρα σου και θα δεις»!
11. Βαριέται γρηγορότερα από τα άλλα παιδιά όταν είναι υποχρεωμένο να κάνει
12. Έχει δείξει ποτέ συμπτώματα δυσκολίας συγκέντρωσης ή υπερκινητικότητα;
13. Είναι εντυπωσιακά δημιουργικό;
14. Έχει ανεπτυγμένη διαίσθηση;
15. Σάς δείχνει συχνά την εντύπωση μέσα στην ημέρα ότι είναι ιδιαίτερα αφηρημένο;
16. Έχει δείξει σημάδια ιδιαίτερης ευφυΐας;
17. Είναι προικισμένο με κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο;
18. Θα το χαρακτηρίζατε ονειροπόλο;
19. Έχει το παιδί σας βαθύ ώριμο και σοφό βλέμμα από πολλή μικρή ηλικία;
20. Έχει ανεπτυγμένη την συναισθηματική ευφυΐα, π.χ. επικοινωνεί από μωρό με τη φύση και ζώα;
21. Σάς δίνει την εντύπωση ότι διαβάζει τις σκέψεις τις δικές σας ή των άλλων που είναι κοντά του;

Το παραπάνω ερωτηματολόγιο δημιουργήθηκε από τη Wendy Η. Chapmen, στηριζόμενη στην «προσωπική της εμπειρία με παιδιά indigo» και στα στοιχεία που παρουσιάζονται στο βιβλίο «The indigo Children: The New Kids Have Arrived» των Jan Tober και Lee Carroll και παρουσιάστηκε στην εκπομπή «Πύλες του Ανεξήγητου» στον τηλεοπτικό σταθμό Alter.

Γενικά, το θέμα των εν λόγω παιδιών εντάσσεται στην εκτός Εκκλησίας «εσχατολογική» θεματολογία που αναμένει «Σωτήρες θεούς», «σωτήρες εξωγήινους», «παιδιά του '83», «παιδιά indigo» κ.λπ. και που αντικατοπτρίζει την ανάγκη του μακράν της Εκκλησίας ανθρώπου για αλλαγή, επαναπροσδιορισμό της ζωής και για πίστη σε «έξωθεν βοήθεια». Δεν υπάρχει τίποτα το παράδοξο σε όλα αυτά, λαμβάνοντας ύπ' όψη το ιδεολογικό μπέρδεμα που επικρατεί στις μέρες μας.

Ακόμη, από τα ανωτέρω προκύπτει το συμπέρασμα ότι οι εν λόγω «θεωρίες» δεν στηρίζονται σε κάποια επιστημονικά δεδομένα, αλλά ότι για την αποδοχή «θεωριών» περί «παιδιών του '83» ή «παιδιών indigo» απαιτείται η παραδοχή ενός μοντέλου αποκρυφιστικού ή νεοεποχίτικου τύπου, δηλαδή, μία θεολογία, κοσμολογία και ανθρωπολογία διαφορετική και αντίθετη από την θεολογία, κοσμολογία και ανθρωπολογία της Εκκλησίας.
Φυσικά, ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να διαλέξει που θα εναποθέσει τις ελπίδες του για την προσωπική του σωτηρία ή για ο,τιδήποτε άλλο, όμως θα πρέπει να γνωρίζει ότι είναι ασυμβίβαστη η ιδιότητα του βαπτισμένου Ορθόδοξου χριστιανού και του «πιστού» των παραπάνω κοσμοθεωριών.

Γράφει ο κ. Ιωάννης Μηλιώνης

santosight