Graviola: Μια «αποσιωπημένη» αντικαρκινική υπερτροφή- Μια νέα διάσταση στην θεώρηση του Καρκίνου:
Έχοντας γνώση για τις οφέλειες του φυτού Graviola ενάντια στην παθογένεια του καρκίνου αναζήτησα στην επίσημη ηλεκτρονική επιστημονική βιβλιογραφική βάση δεδομένων (pubmed) άρθρα που αφορούν έρευνες που έχουν κατατεθεί σε επιστημονικά περιοδικά και έχουν αξιολογηθεί επιστημονικά και ερευνητικά πάνω στην ωφέλεια αυτού του θαυματουργού φυτού στον καρκίνο.
Η αναζήτηση έδωσε ελάχιστες ερευνητικές βιβλιογραφικές αναφορές! Η κύρια ερευνητική εργασία την οποία θα παραθέσω παρακάτω διερεύνησε την δράση του φυτού στον καρκίνο του παγκρέατος.
Το περιοδικό στο οποίο δημοσιεύθηκε η έρευνα έχει χαμηλό impact factor και φαίνεται η ευρύτερη αδιαφορία που παρουσιάζει η επιστημονική κοινότητα σε ένα φυσικό προϊόν που έχει ισχυρή αντικαρκινική δράση.
Θα παραθέσω εν συνεχεία τα αποτελέσματα αυτής της ερευνητικής διαδικασίας ώστε αυτή η πληροφορία να διαδοθεί και να πληροφορήσει ένα παραπληροφορημένο κοινό για την ουσία και την υπόσταση του καρκίνου.
Παρόλο το γεγονός ότι η έρευνα αυτή έχει γίνει μέσα στα πλαίσια της ορθόδοξης ιατρικής και βιολογίας μας παρέχει ένα δείγμα της σοφίας που η φύση κατέχει και που σιωπηλά αγνοούμε να δούμε.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του NCI (National Cancer Institute) το προσδόκιμο όριο ζωής των ασθενών που διαγιγνώσκονται με καρκίνο του παγκρέατος δεν ξεπερνά τα 5 χρόνια ζωής. Αυτή η στατιστική δεν φαίνεται να έχει διαφοροποιηθεί καθόλου τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Συνήθως η διάγνωση για αυτόν τον καρκίνο γίνεται στα τελευταία στάδια της νόσου όπου ο καρκίνος είναι ανθεκτικός στις συμβατικές χημειοθεραπείες και την ραδιοθεραπεία.
Το ενδιαφέρον σημείο εδώ είναι ότι ακόμα και η πρόωρη διάγνωση του καρκίνου, που προσφέρει την δυνατότητα να οδηγήσει σε χειρουργική επέμβαση προσφέρει ένα μικρό ποσοστό επιβίωσης στους πάσχοντες (γύρω στα 5 χρόνια),
… μια καθαρή ένδειξη της αποτυχίας των συμβατικών θεραπειών να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τον καρκίνο. [ δες αυτό ~ Ο εξολοθρευτής του καρκίνου ]
Το ανησυχητικό είναι οτι υπάρχουν στατιστικές μελέτες που προβλέπουν μια αύξηση στον καρκίνο του παγκρέατος κατά 55% μέχρι το 2030.
Η χημειοθεραπευτική προσέγγιση για την αντιμετώπιση του καρκίνου του παγκρέατος έχει αποτύχει παταγωδώς, καθώς η τοξικότητα και οι συνέπειες είναι ζημιογόνες για τον ασθενή.
Στην έρευνα αυτή οι συγγραφείς σημειώνουν το αδιέξοδο της χημειοθεραπευτικής προσέγγισης και στρέφουν το βλέμμα τους προς εναλλακτικές λύσεις σημειώνοντας δε ότι η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών μειώνει την πιθανότητα δημιουργίας καρκίνου και ειδικότερα του καρκίνου στο πάγκρεας.
Οι αντικαρκινικές δράσεις των διάφορων φυσικών συστατικών έχουν ερευνηθεί και έχει διαπιστωθεί η ελάχιστη ως μηδαμινή τοξικότητα τους. Αυτό ώθησε αυτή την ερευνητική ομάδα στο να μελετήσει το φυτό Graviola.
Το φυτό αυτό φύεται στον Αμαζόνιο και έχει χρησιμοποιηθεί από τους Ιθαγενείς εκτεταμένα.
Φαίνεται να έχει αντιφλεγμονώδεις δράσεις, ενδείκνυται για ρευματισμούς, για τον διαβήτη, για την υπέρταση, για την νευραλγία, για κυστίτιδα, ως αντιπαρασιτικό και φυσικά ως αντικαρκινικό.
Το κύριο βιοδραστικό συστατικό του φυτού αυτού είναι η ακετογενίνη (acetogenin) η οποία ανήκει στην οικογένεια των φυτών Annonaceous.
Η ακετογενίνη (acetogenin) προκαλεί κυτταροτοξικότητα με το να αναστέλλει το σύμπλεγμα Ι της αναπνευστικής αλυσίδας των μιτοχονδρίων με αποτέλεσμα να αναστέλλεται η σύνθεση του ΑΤP (το ενεργειακό «νόμισμα» του κυττάρου).
Καθώς τα καρκινικά κύτταρα έχουν υψηλές απαιτήσεις για ΑΤΡ σε σχέση με τα φυσιολογικά κύτταρα, οι αναστολείς του συμπλέγματος Ι της αναπνευστικής αλυσίδας των μιτοχονδρίων αποτελούν πιθανούς και αποτελεσματικούς αντικαρκινικούς στόχους.
••► Υπάρχουν ελάχιστες in vivo μελέτες (μελέτες σε ζωντανούς οργανισμούς και πειραματικά μοντέλα) για την δράση του φυτού Graviola. Ανάμεσα σε αυτές τις έρευνες υπάρχουν ορισμένες που αναφέρουν την ιδιότητα που έχουν εκχυλίσματα από τα φύλλα του φυτού να αναγεννούν τα κύτταρα του παγκρέατος σε πειραματικά μοντέλα διαβητικών ποντικών. Αυτές οι μελέτες προτείνουν ένα επιπρόσθετο όφελος αυτού του φυσικού προϊόντος ενάντια στον καρκίνο του παγκρέατος, καθώς ο διαβήτης έχει ενοχοποιηθεί ως ένας παράγοντας εμφάνισης καρκίνου στο πάγκρεας. ◄••
Ουσιαστικά, η έρευνα αυτή προτείνει ότι το φυτό Graviola έχει προστατευτική δράση για το πάγκρεας.
Η συγκεκριμένη ερευνητική ομάδα πραγματοποίησε τόσο in vivo πειράματα σε ποντικούς που έπασχαν από καρκίνο του παγκρέατος όσο και in vitro πειράματα σε καλλιέργειες καρκινικών κυττάρων.
Δεν θα επεκταθώ στην πειραματική μεθοδολογία που ακολουθήθηκε αλλά κυρίως στα αποτελέσματα και στα συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν καθώς και στην παράθεση διάφορων εικόνων που διευκρινίζουν και αποδεικνύουν την ωφέλεια που έχουν τα συστατικά της Graviola έναντι των καρκινικών κυττάρων.
Οι ερευνητές απέδειξαν ότι τα εκχυλίσματα που προέρχονται από το φυτό της Graviola μειώνουν την βιωσιμότητα των καρκινικών κυττάρων και των όγκων με το να προκαλούν νέκρωση και έξοδο από τον κυτταρικό κύκλο.
Επίσης, παρατήρησαν αναστολή της κινητικότητας των κυττάρων, της ικανότητας μετανάστευσης και φυσικά του μεταβολισμού τους.
Επιπρόσθετα, τα in vitro πειράματα έδειξαν ότι τα συστατικά που περιέχονται μέσα στο εκχύλισμα αναστέλλουν πολλά ενδοκυτταρικά σηματοδοτικά μονοπάτια που εμπλέκονται στην διαίρεση και τον μεταβολισμό των καρκινικών κυττάρων.
Η αναστολή αυτών των διαδικασιών έχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί η αύξηση των όγκων καθώς και η ικανότητα που έχουν να κάνουν μετάσταση.
Σε ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος, η αυξημένη μεταβολική δραστηριότητα καθώς και η αυξημένη συγκέντρωση της γλυκόζης έχει συνδεθεί με την επιθετικότητα της νόσου.
Επίσης, η ύπαρξη υποξίας στον καρκίνο του παγκρέατος έχει συνδεθεί με την αύξηση του όγκου και την μετάσταση. Αυτό το υποξικό περιβάλλον έχει συνδεθεί με την αυξημένη ανθεκτικότητα που έχουν τα κύτταρα στις συμβατικές θεραπείες.
Πολύ ειδικότερα φαίνεται ότι το υποξικό περιβάλλον δημιουργεί αυτή την χημειοανθεκτικότητα λόγω της ενεργοποίησης διάφορων ενδοκυτταρικών σηματοδοτικών μονοπατιών τα οποία συνδέονται άμεσα με την προαγωγή της επιβίωσης των καρκινικών κυττάρων.
Τα εκχυλίσματα του φυτού Graviola φαίνεται να εμπλέκονται σε αυτά τα ενδοκυτταρικά μονοπάτια και να επιδρούν έτσι ώστε να μειώνουν την βιωσιμότητα των παγκρεατικών κυττάρων.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το εκχύλισμα του φυτού αναστέλλει τον μεταβολισμό των καρκινικών κυττάρων και μειώνει την ικανότητα τους να προσλαμβάνουν γλυκόζη και να παράγουν ΑΤΡ.
Ειδικότερα, η ακετογενίνη φάνηκε ότι έχει έντονη αντικαρκινική δράση και αναστέλλει την ικανότητα των κυττάρων να παράγουν ΑΤΡ, με αποτέλεσμα ο όγκος να μειώνεται και εν τέλει να νεκρώνει.
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι η Graviola αποτελεί ένα θαυμάσιο φυσικό θεραπευτικό φυτό που έχει αντικαρκινική δράση και δρα ως «προσαρμογόνο» για τον οργανισμό καθώς τα συστατικά του έχουν επιλεκτική δράση ιδιαίτερα στην περίπτωση του καρκίνου αφήνοντας τον υγιή ιστό ανέπαφο.
Η σημασία αυτής της υπερτροφής είναι διττή, αφενός διότι ενισχύει τον οργανισμό με τα πολύτιμα συστατικά του και αφετέρου δρα προστατευτικά ενισχύοντας το ανοσοποιητικό και παρεμβαίνοντας επιλεκτικά σε παθολογικές για τον οργανισμό καταστάσεις.
Το ζήτημα του καρκίνου είναι πολυδιάστατο και επιστημονικά δημιουργεί ακόμα έριδες και ασάφειες. Η κεντρική άποψη αναφέρει ότι ο καρκίνος είναι μια πολυδιάστατη Εικόνα.
Απεικόνιση με την χρήση βιοφωτονίων in vivo (in vivo biophotonic imaging) κατά την διάρκεια θεραπείας των πειραματόζωων με τα εκχυλίσματα του φυτού Graviola.
Παρατηρούμε ότι στην ομάδα των control ζώων (αυτά που δεν δέχονται θεραπεία) υπάρχει αύξηση της καρκινογένεσης με το πέρασμα των ημερών σε αντίθεση με την ομάδα των ζώων που δέχονται θεραπεία με τα εκχυλίσματα του φυτού Graviola
… που δείχνουν μια μείωση της καρκινογένεσης με το πέρασμα των ημερών και ειδικότερα μια αξιοσημείωτη βελτίωση σε αυξημένη συγκέντρωση του εκχυλίσματος της Graviola.
Εικόνα από όγκους που προέρχονται από το πάγκρεας των πειραματόζωων από τις διαφορετικές θεραπευτικές ομάδες.
Τα κίτρινα βέλη δείχνουν τις νεκρωτικές περιοχές των όγκων στα ποντίκια που έχουν ακολουθήσει θεραπεία με εκχυλίσματα του φυτού της Graviola ,ασθένεια η οποία έχει γενετικό αλλά και περιβαλλοντικό υπόβαθρο.
Υπάρχουν γενετικοί και μη γενετικοί παράγοντες, η αλληλεπίδραση των οποίων οδηγούν στην καρκινογένεση. Η τυχαιότητα αποτελεί ένα αναπόσπαστό κομμάτι της θεωρίας για τον καρκίνο, ειδικά αν λάβουμε υπόψη μας την θεωρία για την μεταλλαξιγένεση.
Οι μεταλλάξεις δεν δημιουργούν πάντα καρκίνο, όμως αποτελούν την βάση εκείνη στην οποία η διαδοχική συσσώρευση βλαβών στο γονιδίωμα θα οδηγήσει σε απορρύθμιση του κυτταρικού κύκλου
… και ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό αυτού που θα έχει ως αποτέλεσμα μέσα από μια πολυδιάστατη πορεία να οδηγήσει σε δημιουργία όγκου και εν συνεχεία σε κακοήθεια και τέλος σε μετάσταση.
Όμως, υπάρχουν πολλά ερωτηματικά. Σήμερα, είναι δύσκολο να ορίσουμε καθαρά τον καρκίνο ως μια απόλυτη γενετική ασθένεια.
Η επιγενετική έχει δυσκολέψει αρκετά το έργο εκείνων που θα προσδιόριζαν την «καταγωγή» του καρκίνου καθαρά γενετική.
Το περιβάλλον διαδραματίζει έναν ουσιαστικό ρόλο και φαίνεται να «συνομιλεί» διαδραστικά με το γονιδίωμα μας. Το γονιδίωμα μας δεν είναι στατικό αλλά μια δυναμική οντότητα η οποία αλληλεπιδρά με το περιβάλλον και με τα μηνύματα που δέχεται από αυτό.
Μήπως λοιπόν η βάση του καρκίνου δεν είναι γενετική στο πραγματικό της υπόβαθρο; Μήπως η γενετική που βλέπουμε να είναι ίσως η προσπάθεια επαναφοράς της ομοιόστασης του οργανισμού μας; Μήπως οφείλουμε να κοιτάξουμε ένα επίπεδο πιο κάτω από το γενετικό μας υλικό;
Ή καλύτερα να αρχίζουμε να ενοποιούμε το σώμα, του νου και την ψυχή μας σε ένα σύνολο που αλληλεπιδρά δυναμικά; Η θεωρία του Χάμερ [ δες αυτό ~ Η Κόλαση του Fleury Merogis και ο Dr Ryke Hamer ] φαίνεται να δίνει μια νέα διάσταση στο θέμα του καρκίνου.
Μπορεί να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα που ακόμα ταλαιπωρούν την επιστημονική κοινότητα και να αίρει κάποιες θεωρίες που παρεξηγούν την φυσική μας υπόσταση.
Ίσως είναι καιρός η επιστημονική κοινότητα να δει και αυτή την πλευρά, τουλάχιστον ας πειραματιστεί για να την επιβεβαιώσει ή να την απορρίψει.
Μια ανοιχτή και καθαρή επιστήμη δεν έχει να φοβηθεί σε τίποτα τις καινούργιες ιδέες, οι οποίες ουσιαστικά προτείνουν κάτι πολύ απλό: ότι ο άνθρωπος καλείται να επαναπατριστεί στις αρχές της φύσης, να επιτρέψει στο σώμα του να αυτοϊαθεί και να γνωρίσει την ψυχή του και την σύνδεση της με το σώμα ως Ένα.
Να γνωρίσει την ολιστικότητα του εαυτού του και να αποτρέψει τον εαυτό του από το δυϊστικό πρότυπο που έχει υιοθετήσει. Ή τελικά η επιστήμη φοβάται να βγει από τις ίδιες τις αγκυλώσεις της και να γυρίσει στην βασική διακήρυξη της που είναι το Ανθρώπινο ον;
Ο καρκίνος είναι ένα σύμπτωμα πρώτα από όλα του πολιτισμού και της ψυχής μας και λιγότερο δυσλειτουργίας των μηχανισμών του σώματος μας.
Αυτό που οφείλουμε να κάνουμε είναι να σκύψουμε πάνω από τον Άνθρωπο και να τον ακούσουμε, να τον αφουγκραστούμε πραγματικά τη σχέση του με την Φύση και το Σύμπαν.
Το να σκεφτόμαστε δυϊστικά θα μας οδηγήσει σε ένα ατελέσφορο αδιέξοδο στο οποίο ο μόνος χαμένος θα είναι ο ίδιος ο Άνθρωπος… [ δες αυτό ~ Η γλώσσα της θεραπείας ]
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου