Θεματική Ενότητα: Εναλλακτική Ιατρική
Όλο και συχνότερα τα τελευταία χρόνια προβάλλεται σαν απαίτηση μέσα στους απίστευτους ρυθμούς που ζούμε η αναγκαιότητα της χαλάρωσης.Προτείνεται από ψυχολόγους και θεραπευτές η ανάγκη να συγκεντρώσουμε τις δυνάμεις μας και να αντιμετωπίσουμε τη ζωή χαλαρά, ενωτικά, απομακρύνοντας τα κάθε μορφής άγχη που μας καταστρέφουν, αλλοιώνουν την προσωπικότητά μας και μας ωθούν σε ανισόρροπες καταστάσεις.
Μας προτείνουν ακόμη και φαρμακευτικά σκευάσματα είτε χημικά, είτε φυσικής προέλευσης, όπου μας βοηθούν να χαλαρώσουμε, να αναζωογονηθούμε, να ενεργοποιηθούμε περισσότερο μέσω μιας ολοκληρωτικής ανανέωσης του σώματός μας.
Ποια είναι αυτή η δύναμη όμως που σπαταλιέται, πώς συγκεντρώνεται και τι σημαίνει χαλαρώνω;
Είναι εφικτό μέσω της χαλάρωσης να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε πιο δημιουργικά, πιο ισορροπημένα την ίδια τη ζωή;
Και τελικά μήπως μέσα από τη χαλάρωση ανακαλύψουμε ένα νέο τρόπο ίασης κάποιων ασθενειών του σώματος και της ψυχής;
Η δύναμη της ζωής
Στην ατμόσφαιρα που περιβάλλει και διαπερνά τη δομή των κυττάρων κάθε μικροοργανισμού, υπάρχει μια δύναμη, μια πνευματική δύναμη που βρίσκεται παντού από το πιο μικρό αντικείμενο ως το μεγαλύτερο νεφέλωμα, το μεγαλύτερο αστρικό σύμπλεγμα. Είναι η ίδια η ζωή.
Όλα πάλλονται χάρη σε αυτή τη δύναμη, τίποτα δεν είναι νεκρό πουθενά, η φαινομενική ακινησία είναι αέναη κραδασμική κίνηση μέσα στο μικρόκοσμο και το μακρόκοσμο.
Η ίδια ετούτη δύναμη, η άπειρη ενέργεια της ζωής διαποτίζει και τα ανθρώπινα κύτταρα, τα ενεργοποιεί, τα ενώνει σε έναν παλμό, κυλάει μέσα στο αίμα και ζωντανεύει τις λειτουργίες, τις φυσικές και τις νοητικές, συμβάλλοντας στην εξέλιξη της οντότητας που ονομάζουμε άνθρωπο.
Πόσοι όμως από μας συνειδητοποιούμε πραγματικά ετούτη την αέναη κίνηση;
Πόσο συνειδητοποιούμε τις λειτουργίες που γίνονται μέσα στο ίδιο μας το σώμα;
Πόσο αφουγκραζόμαστε τον αιώνιο ρυθμό, αυτόν που κυλάει μέσα μας και ταυτόχρονα διαποτίζει ολόκληρο το σύμπαν;
Πόσο αφηνόμαστε σε αυτή την ανεμπόδιστη ενεργειακή ροή δίχως σκέψεις και φράγματα που χτίζουμε με τον εξασκημένο μας νου;
Συνηθίζουμε με την αυταρέσκεια που μας διακρίνει, τη νοητική σύγχυση που φράζει τους ορίζοντές μας, την ηθική δειλία με την οποία ανατραφήκαμε να εμποδίζουμε την ομαλή ροή της δύναμης να κυλήσει μέσα μας, να μπλοκάρει τα ρεύματα, φέρνοντας δυσαρμονία, κόπωση και ασθένεια.
Τι σημασία έχει που αυτό το μπλοκάρισμα γίνεται ασυνείδητα; Το αποτέλεσμα παραμένει καταστροφικό. Περιβάλλουμε τον εαυτό μας με ένα αποκρυσταλλωμένο κέλυφος προκαταλήψεων και φαντασιώσεων, με μια πανοπλία που δεν αφήνει να διεισδύσει το φως της ζωής οδηγούμενοι έτσι στον πόνο και στην ανικανότητα να χειριστούμε την ίδια μας τη ζωή.
Ας ρίξουμε μια ματιά γύρω μας. Ένταση, γρήγοροι ρυθμοί ζωής, άνθρωποι που θαρρείς και βρίσκονται στην άκρη του γκρεμού με τεντωμένα νεύρα να κυνηγούν στόχους επαγγελματικούς που τους οδηγούν στην αυτοκαταστροφή. Ελάχιστες στιγμές ηρεμίας, συγκέντρωσης, ενατένισης.
Ακόμα και τις στιγμές που νομίζουμε πως ξεκουραζόμαστε σπάνια βρισκόμαστε σε μια ολοκληρωτική χαλάρωση, σπάνια νιώθουμε το σώμα μας, το ρεύμα που αέναα κινείται μέσα μας.
Όπως γράφει η Ανι Πέισον Καλ ( Annie Payson Call) στη μελέτη της Δύναμη μέσω Ανάπαυσης που θεωρείται από τις καλύτερες στο είδος τους, «λίγοι από αυτούς που υποτίθεται ότι ξεκουράζονται αφήνουν το σώμα τους απόλυτα χαλαρωμένο, σαν νεκρό, να το στηρίζει μόνο το κρεβάτι.
Αντίθετα, λες και προσπαθούν να κρατηθούν πάνω στο κρεβάτι. Λίγη ακόμη ένταση να υπάρξει σε αυτό το λαθεμένο τρόπο ύπνου και θα κουραζόταν κανείς σχεδόν όσο και όταν εργάζεται.»
Πόσοι όμως από μας δεν έχουν αληθινά ζηλέψει τη χαλάρωση ενός ζώου που ήρεμα απολαμβάνει τον ήλιο φορτίζοντας το σώμα του με ηλιακή ενέργεια! Και πως μπορούμε κι εμείς να οδηγηθούμε σε τέτοιας μορφής χαλάρωση που να λειτουργήσει αναζωογονητικά αλλά και θεραπευτικά για το σώμα μας;
Η τέχνη της χαλάρωσης
Αυτό που προέχει είναι μια συνειδητή αντίληψη της απέραντης πνευματικής δεξαμενής που ζούμε, κινούμαστε και υπάρχουμε.
Μέσω της πύρινης διεισδυτικής δύναμης του νου προς τα μέσα, προς τον εαυτό, και διεγείροντας το συγκινησιακό μηχανισμό ως ένα σημείο, μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τα ρεύματα δύναμης που ούτε καν υποπτευόμαστε την παρουσία τους, ρεύματα σχεδόν ηλεκτρικά στην εσωτερική τους αίσθηση, θεραπευτικά και εποικοδομητικά στο αποτέλεσμά τους.
Μπορούμε να αντιληφθούμε τις λειτουργίες του σώματός μας, τις συναισθηματικές εναλλαγές, τις σκέψεις που εναλλάσσονται με απίστευτα γρήγορο ρυθμό.
Μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε κάθε είδους ένταση στο σώμα, στο συναίσθημα και στο νου και σταδιακά, επιμελημένα προσεκτικά να την απομακρύνουμε.
Η τέχνη της χαλάρωσης του σώματος και του νου καλλιεργείται. Δίνουμε συνειδητά εντολή σε κάθε τεντωμένο μυώνα από το κεφάλι μέχρι τα πόδια να χαλαρώσει την έντασή του και να σταματήσει την ασυνείδητη σύσπασή του.
Φανταζόμαστε το αίμα να ανταποκρίνεται στην εντολή μας και να κυκλοφορεί άφθονα σε κάθε όργανο μεταφέροντας ζωή και τροφή παντού, δημιουργώντας μια κατάσταση λαμπρής ακτινοβολούσας υγείας.
Θα νιώσουμε τότε πως το περίβλημα που έχουμε χτίσει διαλύεται, διασπάται. Θα αισθανθούμε τη ζωή να κυλάει μέσα μας σε αφθονία, θα νιώσουμε να παλλόμαστε στον ένα, ενιαίο ρυθμό του σύμπαντος.
Μέσω μιας ρυθμικής αναπνοής (εισπνοή και εκπνοή στους ίδιους χρόνους με ενδιάμεσο κενό διάστημα ισόχρονο) θα νιώσουμε τα ρεύματα της ζωής μέσα μας να ενεργοποιούνται
…και με τη δύναμη της θέλησης θα μπορέσουμε να κατευθύνουμε αυτή την ενεργοποιημένη ενέργεια που μόλις συνειδητοποιήσαμε την ύπαρξή της σε κάθε τμήμα του σώματος που πάσχει, που βιώνει το αίσθημα του πόνου.
Η δημιουργική δύναμη της ζωής θα το αγκαλιάσει, θα το διαποτίσει και θα επαναφέρει τη χαμένη ισορροπία. Η χαλάρωση όλων μας των φορέων θα συμβάλλει σε μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση του εαυτού και του περιβάλλοντος.
Θα διαμορφώσει μια άλλη αντίληψη για όσα συμβαίνουν γύρω μας και ταυτόχρονα θα μας δώσει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε τις καταστάσεις από ένα διαφορετικό πρίσμα, καθώς βιώνουμε συνειδητά το ρυθμό που διέπει τα πάντα γύρω και μέσα μας.
Μέσω της διαδικασίας της χαλάρωσης είναι εφικτό το σπάσιμο κάθε πανοπλίας που έχουμε χτίσει γύρω μας και μας απομονώνει από τον εαυτό μας και τους άλλους.
Καθώς αφήνουμε ελεύθερο το ενεργειακό πνευματικό ρεύμα να κυλήσει μέσα μας, η ορμή του και η δύναμή του μπορούν να διαλύσουν τις κάθε είδους εντάσεις, σωματικές, νοητικές, συναισθηματικές και να οδηγήσουν την ύπαρξη σαν ένα υγιές σύνολο σε ένα άλλο επίπεδο,
…όπου η καθημερινή πραγματικότητα θα είναι ευκολότερο να αντιμετωπιστεί και η ύπαρξη αυτή καθαυτή να βασανίζεται λιγότερο από τις αρρώστιες της εποχής μας. Θα αναρωτηθεί κάποιος πως είναι κάτι τέτοιο εφικτό καθώς ακούγεται πολύ εύκολο και απλό για είναι αληθινό. Κι όμως.
Ας σκεφτούμε πότε λειτουργήσαμε πιο αποτελεσματικά στη ζωή μας;
Κάτω από καταστάσεις πίεσης και άγχους, ή κάτω από ήρεμες και γαλήνιες συνθήκες;
Πότε πήραμε τις σωστότερες αποφάσεις για τη ζωή μας;
Πόσες φορές χρειάστηκε να ηρεμήσουμε, να σκεφτούμε μόνοι μας, να αποστασιοποιηθούμε από αυτά τα ίδια τα γεγονότα για να αποφασίσουμε κάτι σημαντικό;
Και αληθινά πόσες φορές στραφήκαμε μέσα μας για να αντλήσουμε δύναμη;
Ασυνείδητα γνωρίζουμε το ενεργειακό δυναμικό που κυκλοφορεί σε όλο το μικρόκοσμο και το μακρόκοσμο, ασυνείδητα στρεφόμαστε σε αυτό αποδίδοντάς του διάφορα ονόματα αλλά γνωρίζουμε καλά πως κάθε φορά που πραγματικά εναρμονιζόμαστε μαζί του τα αποτελέσματα είναι εκπληκτικά σε όλους τους τομείς της ζωής μας.
Ας αφήσουμε λοιπόν τις όποιες προκαταλήψεις και ας καλλιεργήσουμε τη θεραπευτική τέχνη της χαλάρωσης.
Χαλαρώνω σημαίνει καθαρίζω τη σκέψη μου, αισθάνομαι το σώμα μου, βιώνω τις λειτουργίες του, συντονίζομαι με τον κοσμικό παλμό που υπάρχει γύρω μου.
Αφήνω το ενεργειακό δυναμικό, την ίδια τη δύναμη της ζωής να κυλήσει μέσα μου, στρέφοντας την πύρινη δύναμη του νου μου στο εσωτερικό της ύπαρξής μου, να διαποτίσει κάθε είδους ανισορροπία που με καταβάλλει.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία αναγνωρίζω την ίδια μου την ύπαρξη, συνειδητοποιώ τα φράγματα που έχω χτίσει και εμποδίζουν την επικοινωνία μου, τις κάθε είδους εντάσεις και σιγά-σιγά μέσα από επαναλαμβανόμενη προσπάθεια νιώθω να οδηγούμε σταδιακά στην απελευθέρωση.
Σε μια υγιή απελευθέρωση που έχει σαν αποτέλεσμα να βιώνω τη ζωή αβίαστα, δημιουργικά, σε πλήρη εναρμόνιση με τους συνανθρώπους μου.
Η χαλάρωση έχει παρόμοιους στόχους με την ψυχανάλυση, χωρίς τη δοκιμασία που απαιτεί η δεύτερη, τόσο σε χρόνο και χρήμα, όσο και σε συναισθηματική αναστάτωση. Ας δώσουμε μια ευκαιρία στον εαυτό μας να βιώσει αυτή την εμπειρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου