Η συκαλευριά είναι σαν την μουσταλευριά, που αντί για μούστο χρησιμοποιούμε τον ζωμό από τα σύκα.
Επειδή βέβαια εγώ δεν θέλω να “ξεζουμιάζω” τα φρούτα και έτσι να πετώ το μεγαλύτερο τους μέρος, θα χρησιμοποιήσω τα σύκα ολόκληρα, μαζί και με την υπέροχη και θρεπτική τους φλούδα. Το αποτέλεσμα ?? Τέλειο !!! Πάμε να φτιάξουμε την συκαλευριά μας !!!
Υλικά:   { Για 4 Μερίδες }
•► 850 γρ πραγματικά ώριμα σύκα (κρατάμε την φλούδα, αφαιρούμε μόνο το σκληρό πάνω κομματάκι από το κοτσάνι τους)
•► 1 μεγάλο μήλο
•► ψιλοτριμμένο ξύσμα από ¼ πορτοκαλιού περίπου
•► 1 κουταλιά μέλι
•► 80 ml κρύο νερό
•► 3,5 κουταλιές αλεύρι ολικής (χρησιμοποίησα Ζέας)
Εκτέλεση:
Καθαρίζουμε και ψιλοκόβουμε το μήλο. Το προσθέτουμε μαζί με τα σύκα στο μούλτι. Πολτοποιούμε επίμονα μέχρι να σχηματιστεί μία λεία κρέμα.
Μεταφέρουμε το μείγμα σε μία μικρή κατσαρόλα πάνω σε μέτρια φωτιά και μόλις αρχίζει να βράζει ανακατεύουμε σταθερά μη μας κολλήσει.
Παράλληλα σε ένα μπολάκι ανακατεύουμε το κρύο νερό, το αλεύρι και το μέλι. Ανακατεύουμε πολύ καλά μέχρι το αλεύρι να διαλυθεί πλήρως.
Ρίχνουμε το μείγμα μες στην κατσαρόλα με τον πολτό που βράζει και συνεχίζουμε σταθερά το ανακάτεμα για 2-3 λεπτά περίπου μέχρι η κρέμα να δέσει.
Λογικά επειδή δεν υπάρχον πολλά υγρά γρήγορα θα σχηματιστεί η υφή που θέλουμε. Μερικά δευτερόλεπτα πριν αποσύρουμε από την φωτιά, προσθέτουμε το ξύσμα πορτοκαλιού.
Ανακατεύουμε και πάλι για λίγο ώστε να απλωθεί παντού το άρωμα του πορτοκαλιού και αδειάζουμε την συκαλευριά μας σε μικρά μπολάκια.
Περιμένουμε να πέσει η θερμοκρασία και διατηρούμε στο ψυγείο. Πριν σερβίρουμε στολίζουμε με φρούτα εποχής και ξηρούς καρπούς της αρεσκείας μας.
Tips {Λίγες Παρατηρήσεις}:
Αν τα σύκα είναι πολύ γλυκά (κάποιες ποικιλίες είναι σαν λουκούμι) εννοείται πως δεν χρειάζεται η μία κουταλιά μέλι.
Στις κρέμες το αλεύρι πρέπει πάντα να διαλύεται σε κρύο νερό και μετά να ενσωματώνεται στο καυτό μείγμα που βράζει.
Μη παραλείψετε το ξύσμα πορτοκαλιού, είναι αυτό που δίνει ένταση και άρωμα στην γεύση. Διαφορετικά θα είναι απλά μία flat – λίγο βαρετή – γλυκά.
Αν θέλετε μπορείτε να βάλετε περισσότερο αλεύρι (όπως στην κλασσική μουσταλευριά) ώστε να προκύψει πιο “στέρεα κρέμα”, αλλά εγώ προτιμώ κάτι πιο απαλό.
Δεν έβαλα κάποιο μπαχάρι, γιατί το πορτοκάλι δίνει μία τόσο (μα τόσο!) ευχάριστη και δροσερή νότα που πιστεύω ταιριάζει υπέροχα στην εποχή μας. Αν ήταν χειμώνας μπορεί να τολμούσα μία πιο μπαχαριασμένη έκδοση που να θυμίζει λίγο και την αγαπημένη συκομαΐδα.
Ενημέρωση από τον admin – ο οποίος τυγχάνει να ασχολείται ερασιτεχνικά με την Ζαχαροπλαστική & την Μαγειρική: Αν θέλετε μπορείτε να προσθέσετε και 1 κλαδί αρμπαρόριζας & 1 κλαδί φρέσκου βασιλικού.
Σημείωση : Μετατροπές μον. Μαγειρ. & Συντομ/ίες κ.α. πατήστε... ΕΔΩ i , η’’ ΕΔΩ ii , Αναλογία στέβιας με ζάχαρη
neanikon.gr
•► 850 γρ πραγματικά ώριμα σύκα (κρατάμε την φλούδα, αφαιρούμε μόνο το σκληρό πάνω κομματάκι από το κοτσάνι τους)
•► 1 μεγάλο μήλο
•► ψιλοτριμμένο ξύσμα από ¼ πορτοκαλιού περίπου
•► 1 κουταλιά μέλι
•► 80 ml κρύο νερό
•► 3,5 κουταλιές αλεύρι ολικής (χρησιμοποίησα Ζέας)
Εκτέλεση:
Καθαρίζουμε και ψιλοκόβουμε το μήλο. Το προσθέτουμε μαζί με τα σύκα στο μούλτι. Πολτοποιούμε επίμονα μέχρι να σχηματιστεί μία λεία κρέμα.
Μεταφέρουμε το μείγμα σε μία μικρή κατσαρόλα πάνω σε μέτρια φωτιά και μόλις αρχίζει να βράζει ανακατεύουμε σταθερά μη μας κολλήσει.
Παράλληλα σε ένα μπολάκι ανακατεύουμε το κρύο νερό, το αλεύρι και το μέλι. Ανακατεύουμε πολύ καλά μέχρι το αλεύρι να διαλυθεί πλήρως.
Ρίχνουμε το μείγμα μες στην κατσαρόλα με τον πολτό που βράζει και συνεχίζουμε σταθερά το ανακάτεμα για 2-3 λεπτά περίπου μέχρι η κρέμα να δέσει.
Λογικά επειδή δεν υπάρχον πολλά υγρά γρήγορα θα σχηματιστεί η υφή που θέλουμε. Μερικά δευτερόλεπτα πριν αποσύρουμε από την φωτιά, προσθέτουμε το ξύσμα πορτοκαλιού.
Ανακατεύουμε και πάλι για λίγο ώστε να απλωθεί παντού το άρωμα του πορτοκαλιού και αδειάζουμε την συκαλευριά μας σε μικρά μπολάκια.
Περιμένουμε να πέσει η θερμοκρασία και διατηρούμε στο ψυγείο. Πριν σερβίρουμε στολίζουμε με φρούτα εποχής και ξηρούς καρπούς της αρεσκείας μας.
Tips {Λίγες Παρατηρήσεις}:
Αν τα σύκα είναι πολύ γλυκά (κάποιες ποικιλίες είναι σαν λουκούμι) εννοείται πως δεν χρειάζεται η μία κουταλιά μέλι.
Στις κρέμες το αλεύρι πρέπει πάντα να διαλύεται σε κρύο νερό και μετά να ενσωματώνεται στο καυτό μείγμα που βράζει.
Μη παραλείψετε το ξύσμα πορτοκαλιού, είναι αυτό που δίνει ένταση και άρωμα στην γεύση. Διαφορετικά θα είναι απλά μία flat – λίγο βαρετή – γλυκά.
Αν θέλετε μπορείτε να βάλετε περισσότερο αλεύρι (όπως στην κλασσική μουσταλευριά) ώστε να προκύψει πιο “στέρεα κρέμα”, αλλά εγώ προτιμώ κάτι πιο απαλό.
Δεν έβαλα κάποιο μπαχάρι, γιατί το πορτοκάλι δίνει μία τόσο (μα τόσο!) ευχάριστη και δροσερή νότα που πιστεύω ταιριάζει υπέροχα στην εποχή μας. Αν ήταν χειμώνας μπορεί να τολμούσα μία πιο μπαχαριασμένη έκδοση που να θυμίζει λίγο και την αγαπημένη συκομαΐδα.
Ενημέρωση από τον admin – ο οποίος τυγχάνει να ασχολείται ερασιτεχνικά με την Ζαχαροπλαστική & την Μαγειρική: Αν θέλετε μπορείτε να προσθέσετε και 1 κλαδί αρμπαρόριζας & 1 κλαδί φρέσκου βασιλικού.
Καλή επιτυχία ~ ΚαλοΦάγωτη να σας είναι !!!
Σημείωση : Μετατροπές μον. Μαγειρ. & Συντομ/ίες κ.α. πατήστε... ΕΔΩ i , η’’ ΕΔΩ ii , Αναλογία στέβιας με ζάχαρη
neanikon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου