Το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ του διάσημου φωτογράφου Λούι Ψυχογιού, που έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές σε ολόκληρο τον κόσμο, κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ το 2010,
καθώς και αμέτρητα άλλα βραβεία σε διάφορα φεστιβάλ (Βραβείο Κοινού στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Σάντανς, Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ από τις ενώσεις Directors Guild of America, National Board of Review και Writers Guild of America κ.ά.).
Τη δεκαετία του ‘60, ο Ρίτσαρντ Ο’Μπάρι ήταν παγκοσμίως γνωστός στην εκπαίδευση των δελφινιών, δουλεύοντας στο δημοφιλές τηλεοπτικό πρόγραμμα «Flipper». Καθημερινά ο Ο’Μπάρι ασχολείτο με τα δελφίνια και ευχαριστούσε έτσι το τηλεοπτικό του κοινό. Μια μέρα όμως, ένα τραγικό συμβάν τον οδήγησε να βάλει ο ίδιος τέλος σε αυτό που είχε δημιουργήσει.
Το «The Cove» διηγείται το πώς ο Ο’Μπάρι, ο σκηνοθέτης Λούι Ψυχογιός και μια ομάδα ακτιβιστών, κινηματογραφιστών και δυτών, ανέλαβαν την μυστική αποστολή να εισχωρήσουν σε έναν μικρό θαλάσσιο κόλπο στην Ιαπωνία, ρίχνοντας έτσι φως σε ένα σκοτεινό και θανάσιμο μυστικό. Η σοκαριστική ανακάλυψη που έκαναν ήταν μόνο “η κορυφή του παγόβουνου”. Το φιλμ αυτό ξεσκεπάζει όχι μόνο ένα ειδεχθές “έγκλημα”, αλλά αποκαλύπτει και μια επικίνδυνη αλήθεια σχετικά με την επίδραση του ανθρώπου στον πλανήτη μας.
Ο Σκηνοθέτης
Ο Λούι Ψυχογιός είναι ευρέως γνωστός ως ένας από τους κορυφαίους φωτογράφους στον κόσμο. Προσελήφθη αμέσως μετά το πανεπιστήμιο για να εργαστεί για το περιοδικό National Geographic όπου και εργάστηκε για 18 χρόνια. Η ικανότητά του να μεταφέρει την ανθρωπιά και την εξυπνάδα στις περίπλοκες επιστημονικές ιστορίες μεταφέρεται στην κινηματογραφική του δουλειά. Ένας ενθουσιώδης δύτης και φωτογράφος καταδύσεων, ο οποίος αισθάνεται υποχρεωμένος να δείξει στον κόσμο τη μείωση ενός από τους σημαντικότερους πόρους του πλανήτη μας, του νερού.
Έχει υπογράψει συμβόλαιο με το περιοδικό Fortune Magazine και έχει κάνει φωτογραφήσεις για εκατοντάδες εξώφυλλα άλλων περιοδικών, όπως τα Smithsonian, Discover, GEO, Time, Newsweek, The New York Times Magazine, New York Magazine, Sports Illustrated και Rock and Ice. Η δουλειά του έχει επίσης προβληθεί στα κανάλια Discovery Channel, National Geographic και History Channel. Επίσης, μουσεία και συλλέκτες ιδιώτες ανά τον κόσμο επεδίωξαν να έχουν φωτογραφίες του Ψυχογιού.
Το 2005 δημιούργησε μαζί με τον Τζιμ Κλαρκ τον Σύλλογο Προστασίας των Ωκεανών (The Oceanic Preservation Society). Αυτός ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός αποτελεί έναν «αποκλειστικό φακό» στο κοινό και στα μέσα ενημέρωσης έτσι ώστε να παρατηρήσουν την ομορφιά αλλά και την καταστροφή των ωκεανών, ενώ παράλληλα είναι και ένα κίνητρο για αλλαγή.
Με τα Λόγια του Σκηνοθέτη
Πότε ακούσατε πρώτη φορά για τον θαλάσσιο κόλπο των δελφινιών στην Ιαπωνία και τι σας έκανε να ασχοληθείτε με το θέμα;
Παρευρισκόμουν σε ένα συνέδριο με τους 2000 καλύτερους επιστήμονες θαλάσσιων θηλαστικών, όπου ο Ρίτσαρντ Ο’Μπάρι, ο οποίος αιχμαλώτισε και εκπαίδευσε τον Flipper για την ταινία και άλλες τηλεοπτικές σειρές, ήταν ένας τους βασικούς ομιλητές της βραδιάς. Την τελευταία στιγμή όμως, η εταιρεία-χορηγός της βραδιάς, η Sea World, απαγόρευσε στον Ρίτσαρντ να μιλήσει. Ήμουν περίεργος να μάθω γιατί δεν τον άφησαν να μιλήσει και μου είπε ότι όντως θα μιλούσε γι’ αυτόν τον μυστικό θαλάσσιο κόλπο που βρίσκεται στην Ιαπωνία και όπου οι διακινητές δελφινιών διαλέγουν τα περισσότερα δελφίνια και τα μεταφέρουν σε θαλάσσια πάρκα.
Πώς δημιουργήθηκε το project για την ταινία αυτή;
Μετά από μια βόλτα στην πόλη Taiji με τον Ρίτσαρντ, επικοινώνησα με το γραφείο του δημάρχου της Taiji και το σωματείο των κυνηγών δελφινιών. Ήθελα να μάθω και τη δική τους γνώμη και να ψάξω στοιχεία για την ιστορία με νόμιμες διαδικασίες, αλλά οι κάτοικοι της πόλης δεν ήταν πρόθυμοι να συνεργαστούν. Έβγαζαν τόσα πολλά λεφτά από τη βιομηχανία αυτή που δεν θα το διακινδύνευαν σε καμία περίπτωση να μιλήσουν σε κάποιον δημοσιογράφο. Ο Ρίτσαρντ με συμβούλευσε ότι για να εισχωρήσω στον μυστικό θαλάσσιο κόλπο θα χρειαζόμουν μια ναυτική ομάδα. Έκανα περίπου αυτό, απλά η δικιά μου ομάδα ήταν σαν την ομάδα του Ocean’s Eleven. Στρατολόγησα τους φίλους μου Mάντι Ρέι-Κρούκσανκ και Κερκ Κρακ να μας βοηθήσουν να στήσουμε τις υποθαλάσσιες κάμερες και τα υδρόφωνα. Η Μάντι είναι οκτώ φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια ελεύθερης κατάδυσης και ο Κερκ είναι επίσης δύτης. Ένας ειδικός στα ηλεκτρονικά με βοήθησε να δημιουργήσουμε ψεύτικους βράχους για να κρύψουμε τις κάμερες υψηλής ανάλυσης και τα μικρόφωνα, αλλά και να τοποθετήσουμε τους ειδικούς σκληρούς δίσκους στις κάμερες. Η περισσότερη δουλειά έγινε κατά τη διάρκεια της νύχτας έχοντας την αστυνομία συνέχεια από πίσω μας, το οποίο ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση για εμάς, αφού προσπαθούσαμε να αποφύγουμε τη σύλληψη.
Ανέκαθεν ήσασταν ευαισθητοποιημένος με θέματα που αφορούν τα δικαιώματα των ζώων; Αν όχι, γιατί διαλέξατε τα δελφίνια;
Η συμπεριφορά μου απέναντι στα ζώα άλλαξε σημαντικά από τότε που έκανα την ταινία αυτή. Η ευαισθησία μου προς τις ζωές όλων των ζώων έχει αυξηθεί, διότι με το που δεις τη δοκιμασία που περνάνε είναι δύσκολο να αδιαφορήσεις. Τα δελφίνια είναι γνωστά για τη συμπόνια τους από τότε που ο άνθρωπος είχε την ικανότητα να γράφει. Πάντα έρχονται να μας σώσουν και γι’ αυτό το λόγο σκέφτηκα ότι ήρθε πλέον η ώρα κάποιος να τα σώσει.
Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον που μάθατε ή αποκομίσατε από την ταινία σας και από τη διαμονή σας στην Taiji;
Λόγω του ότι οι Ιάπωνες εξακολουθούν να έχουν αυτήν την εξαφανισμένη αντίληψη περί αυτοκρατορίας, εμπιστεύονται πολύ την κυβέρνησή τους. Από την άλλη η κυβέρνηση δεν θέλει να ξέρει ο κόσμος βασικές πληροφορίες οι οποίες θα επηρεάσουν την υγεία του, όπως για παράδειγμα ότι το κρέας των δελφινιών είναι πιο τοξικό από ό,τι επιτρέπουν τα πρότυπα υγείας της Ιαπωνίας. Στην Ιαπωνία μονίμως καλύπτουν τα θέματα τα οποία σχετίζονται με το κυνήγι των δελφινιών, λόγω του ότι υπάρχει τρομερή διαφθορά και οι άνθρωποι που επωφελούνται οικονομικά από αυτή τη βιομηχανία είναι μέλη της κυβέρνησης.
Υπήρξαν εξελίξεις ή κάποιες αλλαγές από τότε που φύγατε από την Taiji;
Το κρέας των δελφινιών συνηθιζόταν να είναι μέρος των μεσημεριανών γευμάτων στα σχολεία. Αυτό έχει σταματήσει εδώ και ένα χρόνο. Τα παιδιά στα σχολεία δεν τρώνε πια κρέας από τα δελφίνια το οποίο ήταν τοξικό. Ο υπεύθυνος των ιχθυοτροφείων απολύθηκε αλλά δυστυχώς το κυνήγι των δελφινιών συνεχίζεται καθώς η ταινία βρίσκεται σε εξέλιξη. Ελπίζουμε η ενημέρωση να βοηθήσει στο να σταματήσει το θέμα των δελφινιών μέχρι του χρόνου.
Μπορείτε να μας πείτε περισσότερα για τον Σύλλογο Προστασίας των Ωκεανών (The Oceanic Preservation Society) και πώς δημιουργήθηκε;
Ο ιδρυτής του συλλόγου είναι ο εφευρέτης και καπιταλιστής Τζιμ Κλαρκ. Τα κατάφερε μέσα από την φτώχεια και στο πανεπιστήμιο βοήθησε στο να φτιαχτεί το ηλεκτρονικό σύστημα που έστειλε τον άνθρωπο στο φεγγάρι. Έχει υπάρξει δεινός δύτης και ναυτικός, ταξιδεύοντας ανά τον κόσμο και όντας μάρτυρας της κατάρρευσης των ωκεανών σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Ίδρυσε αυτόν το σύλλογο για να κάνει γνωστές στο ευρύ κοινό τις δοκιμασίες που πλήττουν τους ωκεανούς, γεγονός που φέρνει σε κίνδυνο την ανθρωπότητα.
Τι πιστεύετε πως θα αποκομίσει το κοινό από την ταινία και τα δύσκολα θέματα τα οποία παρουσιάζονται;
Πρώτον, ελπίζω ο κόσμος να σταματήσει να πηγαίνει τα παιδιά του στα πάρκα ψυχαγωγίας όπου κολυμπάνε δελφίνια.
Δεύτερον, ελπίζω οι Ιάπωνες να σταματήσουν να σκοτώνουν τα δελφίνια για να τρώνε γιατί παρά τα ηθικά θέματα που υπάρχουν, το κρέας όλων των δελφινιών είναι τοξικό και δεν είναι κατάλληλο για ανθρώπινη ή ζωική κατανάλωση.
Τρίτον, τα δελφίνια και οι φάλαινες είναι μολυσμένα κυρίως λόγω των απορριμμάτων στους ωκεανούς από τις δραστηριότητες των ανθρώπων.
Μερικά στοιχεία για τα δελφίνια
Τα δελφίνια είναι μέρος της κατηγορίας των κητοειδών, είναι θηλαστικά τα οποία ξεκίνησαν να εξελίσσονται πριν από 55 εκατομμύρια χρόνια. Υπάρχουν 32 είδη δελφινιών που ζουν στους ωκεανούς και 4 είδη που ζουν στα ποτάμια. Το αίμα των δελφινιών περιέχει περισσότερη αιμοσφαιρίνη που τους επιτρέπει να αποθηκεύουν δέκα φορές περισσότερο οξυγόνο από το μέσο αντίστοιχο θηλαστικό το οποίο ζει στην ξηρά. Τα δελφίνια είναι τα πιο κοινωνικά πλάσματα του πλανήτη, συχνά αρσενικά και θηλυκά μένουν στο ίδιο κοπάδι για όλη τους τη ζωή. Η όρκα, το μεγαλύτερο είδος δελφινιού, μένει με τη μητέρα της εφ’ όρου ζωής. Γενικά τα δελφίνια έχουν μεγαλύτερο εγκέφαλο από τους ανθρώπους, παρ’όλα αυτά δεν υπάρχει μεγάλη συσχέτιση μεταξύ του μεγέθους του εγκεφάλου και της ευφυΐας τους. Επίσης, τα δελφίνια είναι τα μόνα γνωστά άγρια ζώα τα οποία θα σώσουν έναν άνθρωπο.
Πολλοί επιστήμονες θεωρούν ότι το μεγαλύτερο μέρος του εγκεφάλου ενός θηλαστικού υπάρχει για να λειτουργεί σαν ένα είδος υποβρύχιου ραντάρ. Χρησιμοποιώντας την αίσθηση αυτή, τα δελφίνια μπορούν να ακούσουν την καρδιά ενός ανθρώπου να χτυπάει και να αντιληφθούν αν μια γυναίκα είναι έγκυος. Τα δελφίνια μολύνονται κυρίως από τοξικά στοιχεία, τα οποία απελευθερώνονται στο περιβάλλον και κατά συνέπεια στους ωκεανούς, όπως ο υδράργυρος και το κάδμιο. Σημαντικό επίσης να αναφέρουμε είναι ότι αρκετό κρέας από δελφίνια το οποίο υπάρχει στην Ιαπωνία πωλείται με ψεύτικη ονομασία, με αυτό τον τρόπο αποφέρει περισσότερα χρήματα. Εκατοντάδες δείγματα από κρέας δελφινιού από διάφορες περιοχές της Ιαπωνίας, τα οποία έχουν εξεταστεί, έχουν βρεθεί να περιέχουν τοξικές ουσίες. Τα δελφίνια και οι φάλαινες κυοφορούν για μεγάλη περίοδο, περίπου για έντεκα μήνες. Ένα δελφίνι ζει περίπου 45 με 50 χρόνια στη φύση, αλλά πάνω από τα μισά τα οποία γεννιούνται πεθαίνουν μέσα στα πρώτα δύο χρόνια λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και των ασθενειών.
Τέλος, ανεπτυγμένες χώρες όπως η Χιλή, απαγορεύουν το κυνήγι και την αιχμαλωσία των θηλαστικών. Μερικές χώρες, όπως η Ιταλία και η Βραζιλία, έχουν απαγορεύσει διαδραστικά προγράμματα, τα οποία περιλαμβάνουν σωματική επαφή και τάισμα ζώων δημοσίως. Όλο και περισσότερες άλλες χώρες συμφωνούν σε αυτό, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Αυστραλία και καταργούν σταδιακά τους ψυχαγωγικούς χώρους όπου κολυμπούν δελφίνια.
santosight
Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011
Ο «Όρμος» του Λούι Ψυχογιού
Ολόκληρα νησιά μπορεί να βυθιστούν στον αιώνα μας
Το λιώσιμο των πάγων, πριν από 125.000 χρόνια είχε ως αποτέλεσμα η επιφάνεια της θάλασσας να ανυψωθεί κατά 4 - 6 μέτρα. "Ένα τέτοιο φαινόμενο είναι πολύ πιθανό να συμβεί και στην εποχή μας." Ήταν ένα επεισόδιο που έλαβε μέρος στη μέση του καλοκαιριού στην Ανταρκτική, όπου για τελευταία φορά η θερμοκρασίες είχαν ξεπεράσει τις σημερινές". Αυτό υποστηρίζει η Μπέτε Ότο - Μπλάισνερ από το Εθνικό Κέντρο Ατμοσφαιρικής Έρευνας, στο Μπάλτερ των ΗΠΑ)."Το γεγονός ότι οι κλιματολογικές συνθήκες έχουν αλλάξει κατά πολύ θα πρέπει να μας ανησυχεί ιδιαίτερα", τονίζει η ερευνήτρια. Τα ερωτήματα που πρέπει να μας προβληματίζουν είναι:
- Ποια είναι κατάσταση στον αιώνα μας;
- Μπορεί να ζήσουμε σύντομα ένα τέτοιο εφιαλτικό σενάριο;
Σε κάθε περίπτωση, τονίζει ο Τζόναθαν Όβερπεκ, ερευνητής στο πανεπιστήμιο της Αριζόνα σε θέματα Φυσικής της Ατμόσφαιρας, "θα πρέπει να αναμένουμε ένα τέτοιο σενάριο, ακόμη κι αν φαντάζει εφιαλτικό. Οι έρευνες δείχνουν ότι πολλά τμήματα πάγου είναι έτοιμα να αποκοπούν νωρίτερα από ότι νομίζαμε". Ο Όβερπεκ μας θυμίζει πριν από τέσσερα χρόνια τη περίπτωση του παγόβουνου Λάρσεν - Β, όπου η επιφάνεια του ήταν μεγαλύτερη από το Σάαρλαντ δυτικά της Ανταρκτικής. Οι ερευνητές της Βρετανικής Ερευνητικής Ομάδας για την Ανταρκτική έχουν εστιάσει την προσοχή τους στη μισή Ανταρκτική και παρατηρούν ότι ανάλογες καταστάσεις μας είχαν οδηγήσει και τότε πριν από 125.000 στο λιώσιμο των πάγων. Σκοπός της έρευνάς τους είναι να μπορέσουν να υπολογίσουν χρονικά την αντοχή των παγόβουνων σύμφωνα με το καλύτερο κλιματικό μοντέλο που υπάρχει αυτή τη στιγμή στα χέρια τους και βρίσκεται στα εργαστήρια της Βρετανικής Ερευνητικής Ομάδας. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ελλειπτική τροχιά της Γης πριν από 130.000 χρόνια ήταν τέτοια που το νότιο τμήμα της Γης δεχόταν περισσότερη θερμότητα από το σύνηθες. Έτσι υπολογίζουν πως η μέση θερμοκρασία είχε ανέβει κατά 3 βαθμούς Κελσίου.
Ο Όβερπεκ τονίζει ότι "τότε το φαινόμενο έπληξε την Ανταρκτική. Τώρα θα πλήξει όλη την υφήλιο. Το 2100 είναι οριακό έτος αν δεν περιορίσουμε τις συνέπειες από το φαινόμενο του θερμοκηπίου". Ο ίδιος φοβάται πως κάτι τέτοιο θα συμβεί πριν το 2100. Τα μέχρι τώρα δεδομένα των Ηνωμένων Εθνών δείχνουν ότι στον αιώνα μας η επιφάνεια της θάλασσας μπορεί να ανυψωθεί μέχρι και 88 εκατοστά. Κάποιοι υποστηρίζουν πως τα νέα στοιχεία που θα έρθουν στο φως θα είναι δυσοίωνα. Στη Γερμανία για παράδειγμα 14.000 τετραγωνικά μέτρα στα βόρεια της χώρας, βρίσκονται στο όριο. "Αυτό σημαίνει 4% της συνολικής επιφάνειας της χώρας και 3 εκατομμύρια πολίτες", καταλήγει ο Όβερπεκ.
santosight
Η συνθετική βιολογία έχει το μυστικό για την πράσινη αρχιτεκτονική
Ερευνητές στην Ευρώπη, συνεργάζονται σε ένα έργο για την ανάπτυξη υλικών που θα μπορούσαν να καταστήσουν εφικτό για τα κτίρια σε περιοχές της ερήμου να παράγουν νερό ή να συλλέγουν ηλιακό φως για την παραγωγή βιοκαυσίμων.
Η Σχολή Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου του Γκρήνουιτς είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει τη συνθετική βιολογία για τη δημιουργία ζωντανών υλικών που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να επιστρώσουν κτίρια και να βοηθήσουν στην καταπολέμηση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Η ιδέα είναι η χρήση protocells (πρωτοκυττάρων) – φούσκες πετρελαίου σε ένα υδατικό υγρό ευαίσθητες στο φως ή διάφορες χημικές ουσίες – στη δημιουργία ενός προστατευτικού περιβλήματος γύρω από τα κτίρια. Ο καθηγητής Neil Spiller, ένας αρχιτέκτονας και επικεφαλής του Πανεπιστημίου του Γκρήνουιτς στη Σχολή Αρχιτεκτονικής δήλωσε ότι η ερευνητική ομάδα εξετάζει τις μεθόδους ώστε να επιτευχθεί η καλύτερη πράσινη και αειφόρος εφαρμογή.
Το Κέντρο για τη Θεμελιώδη Τεχνολογία στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Δανίας επιδίωξε να πάρει αυτά τα κύτταρα για να συλλέξει CO2 από διάλυμα και να το μετατρέψει σε υλικά που περιέχουν άνθρακα. Μια εγκατάσταση που παρουσιάστηκε στη Μπιενάλε της Βενετίας το 2010, “Hylozoic Ground”, δίνει ένα παράδειγμα του πώς τα μπορούν να έχουν εφαρμογή στην Αρχιτεκτονική.
Δημιουργήθηκε από τον Καναδό αρχιτέκτονα Philip Beesley και είναι εξοπλισμένη με protocells σχεδιασμένα από τον Dr Rachel Armstrong του Bartlett UCL της Σχολής Αρχιτεκτόνων. Η εγκατάσταση ανακυκλώνει CO2 που εκπνέεται από όσους διέρχονται από τις κατασκευές.
santosight
Μυστικό καταφύγιο των Monachus monachus στη χώρα μας
Μόλις 600 φώκιες Monachus monachus έχουν απομείνει πλέον, ενώ και οι ίδιες προσπαθούν να εξασφαλίσουν τη διαιώνιση του είδους τους με κάθε τρόπο, προσαρμόζοντας ακόμα και τον τρόπο ζωής και αναπαραγωγής τους.
Να επισημανθεί ότι η φυσιολογική συμπεριφορά της φώκιας αυτής, της ''υπαγορεύει'' να ζει και να αναπαράγεται στις παραλίες της Μεσογείου, όμως πλέον, οι ανθρώπινες δραστηριότητες δεν της το επιτρέπουν. Έτσι, ένα τηλεοπτικό συνεργείο του BBC, το οποίο ταξίδεψε σε ελληνικό νησί που δεν κατονομάζεται, ανακάλυψε πρόσφατα ένα ''μυστικό καταφύγιό'' των Monachus monachus.
''Η αναστάτωση που προκαλούν οι άνθρωποι ανάγκασαν το είδος να αποσυρθεί σε μη προσβάσιμα σπήλαια'' εξηγεί στο BBC ο ερευνητής Αλέξανδρος Καραμανλίδης, επιστημονικός συντονιστής της ΜOm, της οργάνωσης για την προστασία της Monachus monachus.
''Αυτή η τοποθεσία λοιπόν είναι εξαιρετικά σημαντική. Οι φώκιες αισθάνονται τόσο ασφαλείς που βγαίνουν σε ανοιχτές παραλίες. Ο εντοπισμός της «μυστικής αποικίας» εμπνέει αισιοδοξία ότι τα συμπαθή απειλούμενα θηλαστικά μπορεί να βρουν την απαραίτητη για την επιβίωσή τους ηρεμία.'' προσθέτει ο Δρ. Καραμανλίδης.
Η κρίσιμη καμπή στην ιστορία του είδους, σύμφωνα με τους βιολόγους, ήταν όταν η Monachus monachus αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τα κανονικά οικοσυστήματα της και να αποσυρθεί σε τοποθεσίες, όπου τα μικρά της είναι πιθανότερο να πεθάνουν από την κακοκαιρία.
Έτσι, τα ποσοστά επιτυχούς αναπαραγωγής της, μειώθηκαν σημαντικά.
Στο καταφύγιο που εντοπίστηκε όμως, ο αριθμός των γεννήσεων είναι από τους υψηλότερους στη Μεσόγειο.
Ωστόσο, ο κίνδυνος δεν εξαλείφθηκε τελείως για την επιβίωση του είδους, καθώς οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι και αυτή η τοποθεσία απειλείται από τους ίδιους παράγοντες που έδιωξαν τις φώκιες από το φυσικό τους περιβάλλον.
''Οι φώκιες επιβιώνουν μόνο στην Ελλάδα γιατί έχουμε αυτά τα απομονωμένα νησιά, στα οποία οι άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση, προσπαθούμε λοιπόν να προστατεύσουμε το μέρος αυτό ώστε να νιώθουν ασφαλή'' τονίζει ο Δρ. Καραμανλίδης.
Η οργάνωση MOm έχει απευθύνει έκκληση στην κυβέρνηση να χαρακτηρίσει ''θαλάσσια προστατευόμενη περιοχή'' το τμήμα αυτό του νησιού όπου ζουν οι φώκιες.
''Πρόκειται για ένα μικρό νησί στο Αιγαίο με όμορφες αμμώδεις παραλίες, εάν παραμείνει ανοιχτό στους ανθρώπους, ο κόσμος θα αρχίσει να συρρέει, διώχνοντας ξανά τις φώκιες'' καταλήγει ο Δρ. Καραμανλίδης.
santosight
Διαστημικός «Υδροχόος» θα μελετήσει τους ωκεανούς
(O δορυφόρος Aquarius θα μελετήσει τους ωκεανούς αναζητώντας απαντήσεις για τις κλιματικές αλλαγές)
Στις 9 Ιουνίου η NASA έχει προγραμματίσει την εκτόξευση του δορυφόρου «Aquarius» ο οποίος θα μελετήσει τους ωκεανούς ώστε οι επιστήμονες να έχουν στην διάθεση τους νέα δεδομένα για να εκτιμήσουν τις κλιματικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στον πλανήτη μας.
Ο δορυφόρος θα μετρήσει τα επίπεδα αλατότητας των ωκεανών η οποία συνδέεται με όλους τους καθοριστικούς παράγοντες δημιουργίας και ρύθμισης του κλίματος στην Γη. Η αλατότητα των ωκεανών συνδέεται άμεσα με την εξάτμιση αλλά και την πυκνότητα των υδάτων. Τα στοιχεία που θα συλλέξει ο δορυφόρος θα προσφέρουν επίσης πληροφορίες για την κυκλοφορία των ωκεάνιων ρευμάτων αλλά και την απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα από το νερό - παράγοντες που επίσης συμβάλλουν αποφασιστικά στις κλιματικές μεταβολές.
«Είναι ένα μεγάλο άλμα στην επιστήμη της ωκεανογραφίας. Ο δορυφόρος θα βοηθήσει τους επιστήμονες να ελέγξουν τις διάφορες θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια για τη διασύνδεση της μεταβολής της παγκόσμιας κυκλοφορίας των υδάτων με τις κλιματικές αλλαγές και ειδικότερα της αύξησης της θερμοκρασίας στον πλανήτη» δηλώνει ο Ερικ Λίντρομ, επικεφαλής της αποστολής του δορυφόρου.
Aquarius: 7 μέρες για να σκανάρει τους ωκεανούς
Ο δορυφόρος διαθέτει τρεις υψηλής ευαισθησίας ραδιοδέκτες οι οποίοι θα μπορούν να «συλλέγουν» την ασθενή μικροκυματική ακτινοβολία που εκπέμπεται φυσικά από τους ωκεανούς. Αυτές οι εκπομπές ακτινοβολίας διαφέρουν ανάλογα με την ηλεκτρική αγωγιμότητα του νερού η οποία συνδέεται άμεσα με την αλατότητά του.
Χάρη στους τρεις δέκτες του, ο δορυφόρος έχει τη δυνατότητα να εκτελεί ταυτόχρονα μετρήσεις σε ωκεάνιες περιοχές έκτασης 390 χιλιομέτρων, πράγμα που του επιτρέπει να ολοκληρώνει την παρατήρηση ολόκληρου του πλανήτη μέσα σε διάστημα μιας εβδομάδας. Έτσι οι επιστήμονες μετά από λίγους μήνες θα έχουν αρκετά στοιχεία για να κάνουν τις απαραίτητες συγκρίσεις και αναλύσεις ώστε να προχωρήσουν στις πρώτες εκτιμήσεις για τις κλιματικές μεταβολές που συντελούνται στον πλανήτη ή πρόκειται να συμβούν μελλοντικά.
santosight , tovima
Η σκοτεινή ενέργεια υπάρχει
Οσο και αν ορισμένοι δυσκολεύονται να το πιστέψουν, η σκοτεινή ενέργεια τελικά φαίνεται πως υπάρχει. Αυτό πιστοποιούν τα πρώτα αποτελέσματα της μεγαλύτερης αστρονομικής «χαρτογράφησης» που έχει γίνει μέχρι σήμερα, τα οποία επιπλέον δείχνουν ότι το Σύμπαν όχι απλώς επεκτείνεται διαρκώς, αλλά και ότι η επέκταση αυτή γίνεται με επιταχυνόμενο ρυθμό.
Ετσι αποδεικνύεται ότι τελικά ο Αϊνστάιν δεν έκανε λάθος. Αυτή η ασύλληπτη μορφή ενέργειας δρα ως κοσμολογική σταθερά η οποία υπερνικά τη βαρυτική επιρροή και «σπρώχνει» το Σύμπαν προς τα έξω, σε μια επέκταση που φαινομενικά αντιβαίνει στους νόμους της βαρύτητας.
Η ανακάλυψη χαιρετίζεται από τους αστροφυσικούς ως τεράστιας σημασίας, όχι μόνο επειδή επιβεβαιώνει τις ως τώρα θεωρίες τους αλλά και γιατί, όπως τονίζουν, αποτελεί ένα ουσιαστικό βήμα για τις μελλοντικές έρευνές τους.
Η διεθνής ομάδα ερευνητών μελέτησε επί πέντε χρόνια περισσότερους από 200.000 γαλαξίες φθάνοντας πίσω στον χρόνο ως και 8 δισ. έτη φωτός _ περισσότερο από το μισό της ηλικίας του Σύμπαντος. Στόχος τους ήταν να μετρήσουν την επίδραση της σκοτεινής ενέργειας μέσω της ανάπτυξης ενός τρισδιάστατου χάρτη της κατανομής των σμηνών των μακρινών γαλαξιών στο Σύμπαν.
Για να εξασφαλίσουν αντικειμενικό έλεγχο σε σχέση με μελέτες που έχουν γίνει στο παρελθόν υιοθέτησαν μια πρωτοποριακή προσέγγιση χρησιμοποιώντας δυο τεχνικές. Η πρώτη αφορούσε τη μέτρηση των βαρυονικών ακουστικών ταλαντώσεων, ενός προτύπου που παρατηρείται στην κατανομή των γαλαξιών στο Σύμπαν.
Η δεύτερη επικεντρωνόταν στη μέτρηση της ταχύτητας με την οποία σχηματίστηκαν τα σμήνη των γαλαξιών στο πέρασμα του χρόνου. Και οι δυο τεχνικές επιβεβαίωσαν την ύπαρξη της σκοτεινής ενέργειας και την επιτάχυνση της επέκτασης του Σύμπαντος.
«Η επιτάχυνση της επέκτασης του Σύμπαντος ήταν μια ανακάλυψη που μας εξέπληξε» τόνισε ο Κρις Μπλέικ του Πολυτεχνείου του Σουίνμπερν της Αυστραλίας, ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης, μιλώντας στον αυστραλιανό Τύπο. «Εδειξε ότι έχουμε ακόμη να μάθουμε πολλά γύρω από τη Φυσική».
Το γεγονός ότι το Σύμπαν επεκτείνεται προβληματίζει εδώ και καιρό τους επιστήμονες, Κάτι τέτοιο αντίκειται στις θεωρίες του Αϊνστάιν που υπαγορεύουν ότι η βαρύτητα είναι μια δύναμη έλξης που συγκρατεί το Σύμπαν. Η σκοτεινή ενέργεια, η οποία «συνελήφθη» ως έννοια στα τέλη της δεκαετίας του 1990 από τη μελέτη των μακρινών σουπερνόβα, αποτέλεσε τον από μηχανής Θεό που ήρθε να δώσει απάντηση σε αυτό το αδιέξοδο.
Οι θεωρητικοί την προτείνουν ως μια δύναμη που επενεργεί σε ολόκληρο το Σύμπαν _ μια κοσμολογική σταθερά _ και υπολογίζουν ότι αποτελεί το 74% του Σύμπαντος με την εξίσου «ασύλληπτη» σκοτεινή ύλη _ η οποία δεν εκπέμπει ούτε ανακλά καμία ανιχνεύσιμη ακτινοβολία _ να συνιστά το 22% και τη γνωστή μας ύλη _ άστρα, πλανήτες, γαλαξίες κ.ο.κ. _ μόλις το 4%.
Αντίθετα η αντίπαλη θεωρία απορρίπτει την ύπαρξή της σκοτεινής ενέργειας και αποδίδει την επέκταση του Σύμπαντος σε μια «μεταστροφή» της βαρύτητας. Προσάπτει το λάθος στον Αϊνστάιν υποστηρίζοντας ότι ο μεγάλος θεωρητικός δεν υπολόγισε ότι η βαρύτητα στις πολύ μεγάλες αποστάσεις μετατρέπεται από δύναμη έλξης σε δύναμη απώθησης.
«Η δράση της σκοτεινής ενέργειας είναι σαν να ρίχνεις μια μπάλα ψηλά στον αέρα και αυτή να τρέχει όλο και πιο γρήγορα προς τον ουρανό» εξήγησε ο κ. Μπλέικ. «Τα αποτελέσματα μας λένε ότι η σκοτεινή ύλη αποτελεί πράγματι μια κοσμολογική σταθερά, όπως είχε προτείνει ο Αϊνστάιν».
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος WiggleZ, το οποίο ξεκίνησε το 2006 και ολοκληρώθηκε εφέτος. Για τη διενέργειά της χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Galaxy Evolution Explorer (Galex) της NASA και το Αγγλο-Αυστραλιανό Τηλεσκόπιο (Anglo-Australian Telescope) στο όρος Σάιντινγκ Σπρινγκ της Αυστραλίας.
Τα πρώτα συμπεράσματα των ερευνητών περιγράφονται σε δυο μελέτες οι οποίες έχουν γίνει δεκτές προς δημοσίευση στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society».
santosight , tovima
ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΗΛΘΕ Ο ΑΕΡΑΣ ΠΟΥ ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ ?
Πρόσφατα, ερευνητές από την Αυστραλία αποπειράθηκαν να δώσουν μια εξήγηση, θεωρώντας ότι....
σημαντικό ρόλο διαδραμάτισαν οι υπερήπειροι και τα «υπερβουνά».
Όπως πιστεύεται, η οξυγονοποίηση της γήινης ατμόσφαιρας πραγματοποιήθηκε σε 6-7 βήματα, με τη διαδικασία να ξεκινά πριν από 2,65 δισεκατομμύρια χρόνια και να ολοκληρώνεται περίπου πριν από 40 εκατομμύρια χρόνια. Ο Ian Campbell και η Charlotte Allen από το Αυστραλιανό Εθνικό Πανεπιστήμιο της Καμπέρα, πιστεύουν ότι τα περισσότερα από αυτά τα βήματα συμπίπτουν με τον σχηματισμό των υπερηπείρων.
Επιχειρηματολογούν ότι οι τεκτονικές συγκρούσεις που δημιούργησαν τις υπερηπείρους Σουπέρια, Κολούμπια, Ροδινία, Γκοντβάνα και Παγγαία, προκάλεσαν επιπλέον τον σχηματισμό υπερβουνών τα οποία γρήγορα εξερράγησαν, απελευθερώνοντας τεράστιες ποσότητες θρεπτικών ουσιών στους ωκεανούς και κατ' επέκταση προκαλώντας τον πολλαπλασιασμό φυκιών και βακτηρίων που παράγουν οξυγόνο.
Για να αποδείξουν τη θεωρία τους, οι επιστήμονες χρονολόγησαν κρυστάλλους ζιρκονίου που βρέθηκαν στα ιζήματα αρχαίων ποταμών και οι οποίοι, όπως πιστεύουν, κρυσταλλοποιήθηκαν όταν ο φλοιός της Γης έλιωσε και στη συνέχεια ψύχθηκε εκ νέου κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων. Η μαζική ιζηματοποίηση εκείνων των περιόδων θα μπορούσε ακόμη να είχε οδηγήσει στην αποθήκευση οργανικού άνθρακα και πυριτίου τα οποία αντιδρούν εύκολα με το οξυγόνο, επιτρέποντας την ακόμη μεγαλύτερη απελευθέρωση οξυγόνου στην ατμόσφαιρα.
Ωστόσο, ο γεωχημικός Dick Holland από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ επισημαίνει ότι δεν πραγματοποιήθηκαν σημαντικές τεκτονικές ανακατατάξεις κατά την περίοδο που συνέβη μεγάλης κλίμακας οξυγονοποίηση, πριν από περίπου 2,3 δισεκατομμύρια χρόνια. «Αυτή η ανακολουθία καταστρέφει την προτεινόμενη σύνδεση ανάμεσα στις συγκρούσεις των ηπείρων και τα επίπεδα του οξυγόνου».
santosight
Ωδές στη φωτιά και προσευχές στον πόνο μας
Η προηγμένη Ιαπωνία, παρ' ότι χτυπημένη η ίδια απ' την πολεμική χρήση της πυρηνικής ενέργειας, επέτρεψε στον εαυτόν της να πιστέψει ότι η ειρηνική της χρήση θα ήταν ακίνδυνη κι απλώς κερδοφόρα.
Η Ιαπωνία; όχι ακριβώς. Η άρχουσα τάξη της.
Μα είναι αφελείς οι αστοί;
Πίστεψαν ότι θα μπορούσαν να υπογράψουν συμβόλαιο με τον Θεό ή την Τύχη ή τις πεταλούδες στον Αμαζόνιο, ότι ουδέποτε θα τους συνέβαινε, ατύχημα, δυστύχημα, στραβή; Ποσώς!
Απλώς τα κέρδη που θα μπορούσαν να βγάλουν, ώσπου να σκάσει μύτη ο Γκοντζίλας, τους ενδιέφεραν.
Και ιδού τώρα το κόστος του κέρδους!
Σημαίνει μήπως αυτό ότι ύστερα απ' την καταστροφή, μάλιστα ανεξαρτήτως του μεγέθους της, θα επικρατήσουν δεύτερες σκέψεις; ότι θα αναθεωρηθούν ίσως τα πυρηνικά προγράμματα στα δυτικού ή μιξοδυτικού τύπου κράτη απ' τη Γερμανία και τις ΗΠΑ έως την Τουρκία;
Οχι και βεβαίως όχι.
Σε μιαν εποχή που οι Επικυρίαρχοι επαναφέρουν τις οικονομικές, εργασιακές και κοινωνικές σχέσεις πίσω στην εποχή της φεουδαρχίας, σιγά μην κωλώσουν με ορισμένες παράπλευρες απώλειες. Μπορεί να εκφράζεται τώρα κάποιος σκεπτικισμός, αλλά σε εύλογο χρονικό διάστημα θα υπερκερασθεί.
Αλλωστε αυτή η οίηση του ανθρώπου εν σχέσει με τη φύση δεν είναι μόνον ταξική, είναι και αρμοδιότητος Γιουνγκ ή Λόβκραφτ. Επί σοσιαλισμού οι εργατικές (έστω στην παρεκβατική τους εκδοχή) εξουσίες πίστεψαν ότι εκτός από το ατσάλι θα μπορούσαν να δέσουν και την πυρηνική ενέργεια. Ωσπου έσκασε το Τσερνομπίλ.
Ομως, αυτός που μας έμαθε τη φωτιά, παρ' ότι δεμένος ακόμα στον Καύκασο, εξακολουθεί να επιμένει ότι η πρόοδος είναι αναπόδραστη. Οτι το διάστημα περιμένει τους κινητήρες των μεγάλων ταξιδιών.
Μεγάλο και το ερώτημα. Η επιστήμη δεν παράγει ηθική, ή την παράγει μόνον στο εργαστήριο, μετά αυτή η ηθική γίνεται φράγκα στην αγορά.
Αν δει κανείς την υπόθεση από ψηλά, ας πούμε από τα άστρα, ίσως να μπορεί να αποφασίσει ποιοι είχαν δίκιο: αυτοί που έχτισαν τον Παρθενώνα κι εκείνος ο κοντός που ήθελε ύστερα να κατακτήσει τον κόσμο ή οι ινδιάνοι που έμειναν ατάραχοι κι αρμονικοί με τα νερά και τα δέντρα τους, ώσπου τους συνάντησαν τα άλογα; Οι Κινέζοι και τα τρεις χιλιάδες ποιητικά τους ιδεογράμματα είχαν κι έχουν δίκιο ή εκείνοι που δεν χρειάζονταν ούτε τον τροχό;
Ομως ούτε η ζωή ούτε ο κόσμος (παρ' όσα υπαινίσσεται η λέξη) είναι θέμα δίκιου. Είναι θέμα συντελεσμένων.
Κι εμείς, τα παιδιά εκείνου του κοντού που ήθελε να κατακτήσει τον κόσμο, συνεχίζουμε να θέλουμε το ίδιο. Οι ποιητές το σύμπαν, οι αστοί τα φράγκα του.
Οι αστοί• οι πρώην άρχοντες δουλοκτήτες, οι πρώην φεουδάρχες, οι πρώην ευγενείς, πότε Μαικήνες και πότε τύραννοι• κι εμείς, οι πρώην σκλάβοι, οι πρώην δουλοπάροικοι, οι πρώην υπήκοοι, το νυν πολίτες και πάντα πελάτες, ζούμε διαρκώς το ίδιο παιγνίδι, την ίδια τραγωδία, τον ίδιο στίχο του Αισχύλου: «ποια 'ξαγορά να υπάρχει, μιας και το αίμα στο χώμα χυθεί;»...
Οι ειδοί του Μαρτίου, η τρίτη έκρηξη στο Φουκουσίμα Νταϊτσί, ένα μνημείο (ακόμα) για τη Χιροσίμα, οι μετοχές στο Χρηματιστήριο του Τόκιο - σαν τρομαγμένοι Λάρητες να σκιρτούν οι μονάδες και τα ποσοστά κι ένα χαϊκού για τις κερασιές που δεν άντεξαν στο καίσιο...
Ομως, είπαμε, ακόμα και στις πιο αναπτυγμένες χώρες ο καπιταλισμός τριτοκοσμικός είναι. Μπορεί οι Γερμανοί να δίνουν και να παίρνουν μίζες με καθώς πρέπει τρόπο, αλλά και στην Τανζανία το ίδιο κάνουν...
Θυμάμαι τους Ουκρανούς και τους Ρώσους (Σοβιετικούς τότε) στρατιώτες, εργάτες κι επιστήμονες που έμπαιναν στην καρδιά του θηρίου, για να το πάψουν, να το θάψουν, ξέροντας ότι θα πεθάνουν. Και πέθαναν, με τον Προμηθέα ακόμα δεμένον στον Καύκασο να μουρμουρίζεις τις ωδές του στη φωτιά και τις προσευχές του στον πόνο του, τον πόνο μας..
Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ
santosight
Οι φωτογραφίες, οι συνωμοσίες και η Σελήνη
1. Τα αστέρια
ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟΣ: Οι φωτογραφίες που τραβήχτηκαν από την επιφάνεια της Σελήνης δείχνουν έναν σκοτεινό ουρανό, αλλά το Διάστημα είναι γεμάτο αστέρια. Πού είναι τα αστέρια;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το σεληνιακό τοπίο φωτίζεται από τον Ήλιο και η κάμερα τραβάει φωτογραφίες ενός ανθρώπου με λευκή (διαστημική) στολή. Είναι λοιπόν προγραμματισμένη σε μεγάλο διάφραγμα και υψηλή ταχύτητα- και τα απομακρυσμένα αστέρια είναι υπερβολικά αχνά για να φανούν.
2. Η ραδιενέργεια
ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟΣ: Γιατί δεν σκότωσε τους αστροναύτες η ραδιενέργεια από τα μαγνητικά πεδία γύρω από τη Γη;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η ραδιενέργεια στις επονομαζόμενες ζώνες Van Αllen είναι αρκούντως ισχυρή για να σκοτώσειαλλά μόνο αν χρονοτριβήσει κανείς. Οι αστροναύτες μπήκαν και βγήκαν σε περίπου μία ώρα- περίπου το ίδιο επίπεδο ραδιενέργειας όσο και μία ακτινογραφία.
3. Οι μετεωρίτες
ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟΣ: Το Διάστημα είναι γεμάτο γρήγορους, μικροσκοπικούς μετεωρίτες που θα χτυπούσαν σαν γροθιά το διαστημικό όχημα και θα σκότωναν τους αστροναύτες.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Υπάρχουν εκατομμύρια μετεωρίτες, που ταξιδεύουν με ταχύτητα περίπου 190.000 χλμ./ ώρα. Όμως το Διάστημα είναι ένας τεράστιος χώρος, άρα η πυκνότητα χαμηλή και οι πιθανότητες να περάσεις ανενόχλητος πολύ μεγάλες.
4.Τα αποτυπώματα
ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟΣ: Για να μείνουν αποτυπώματα των ποδιών στη σεληνιακή σκόνη θα έπρεπε να υπάρχει υγρασία- για δοκιμάστε το στην άμμο!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καλύτερα θα ήταν να το δοκιμάσετε με ταλκ, που δεν χρειάζεται υγρασία για να κρατήσει το αποτύπωμα και μοιάζει πολύ περισσότερο στην υφή με τη σεληνιακή σκόνη.
5. Οι σκιές
ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟΣ: Οι σκιές δεν είναι παράλληλες- αυτό υποδεικνύει περισσότερες από μία πηγές φωτός.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μπορεί οι σκιές να μην πέφτουν όπως θα περιμέναμε, αλλά άλλο η Σελήνη, άλλο η Γη. Η ανώμαλη επιφάνεια της Σελήνης δημιουργεί παράξενα εφέ• το σημαντικό όμως είναι ότι υπάρχει πάντα μόνο μία σκιά, γεγονός που υποδηλώνει μόνο μία πηγή φωτός, τον Ήλιο.
6. Η θερμοκρασία
ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟΣ: Στην επιφάνεια της Σελήνης, η θερμοκρασία φτάνει ακόμα και τους 138 βαθμούς Κελσίου. Σε αυτήν τη θερμοκρασία, τίποτα δεν δουλεύει- το φιλμ που χρησιμοποιήθηκε, για παράδειγμα, δεν θα έπρεπε να είχε λειώσει;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το φιλμ- για παράδειγμα- ή ταν τοποθετημένο μέσα σε προστατευτικά μεταλλικά δοχεία, και όλος ο εξοπλισμός, όπως και οι αστροναύτες, ήταν επίσης κατάλληλα προστατευμένος. Επιπλέον, προσσεληνώθηκαν κατά τη σεληνιακή χαραυγή, οπότε η θερμοκρασία ήταν σημαντικά χαμηλότερη.
7. Η σημαία
ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟΣ:Πώς γίνεται να κυματίζει στον ιστό που στήθηκε η αμερικανική σημαία αφού οι αστροναύτες βρίσκονταν σε κενό;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η σημαία είχε ένα κοντάρι τοποθετημένο οριζόντια στο πάνω μέρος, ώστε να βγει καλά στις φωτογραφίες. Οι αστροναύτες δεν το άνοιξαν τελείως και η σημαία έμεινε με μια πτυχή.
8. Ο κρατήρας
ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟΣ: Όταν προσσεληνώθηκε η σεληνάκατος «Αετός», θα έπρεπε να δημιουργηθεί κρατήρας.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι περισσότεροι άνθρωποι επιβραδύνουν για να παρκάρουν- το ίδιο έκανε και η σεληνάκατος. Προσσεληνώθηκε αρκετά μαλακά και στη Σελήνη η ώση από τους πυραύλους διασκορπίζεται στο κενό, δεν σπρώχνει τον αέρα προς τα κάτω όπως στη Γη.
9. Η αποχώρηση
ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟΣ: Πώς γίνεται να έχουμε εικόνα των αστροναυτών καθώς εγκαταλείπουν τη Σελήνη; Ποιος την τράβηξε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μια κάμερα που είχαν αφήσει στην επιφάνεια της Σελήνης και η οποία ελεγχόταν από τη Γη.
10. Οι φλόγες
ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟΣ: Τη στιγμή που η σεληνάκατος αφήνει την επιφάνεια της Σελήνης δεν βγαίνουν φλόγες από τον πύραυλο.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το καύσιμο που χρησιμοποίησαν για να φύγουν από τη Σελήνη δεν βγάζει φλόγα. Η σεληνάκατος χρησιμοποιούσε ένα μείγμα υδραζίνης και τετροξειδίου του διαζώτου: οι δύο αυτές χημικές ουσίες αναφλέγονται με την επαφή και δημιουργούν ένα προϊόν που είναι διάφανο. Για την εκτόξευση του «Απόλλων» από τη Γη είχαν χρησιμοποιήσει άλλα καύσιμα.
santosight
Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011
Πέρασε το Μεσοπρόθεσμο - 155 κρεμάλες για τους προδότες
Με μεγάλη χαρά και τιμή!!! όπως είπε ο Πετσάλνικος (πρόεδρος της βουλής) ανακοίνωσε πως η κατοχή (μεσοπρόθεσμο) ψηφίστηκε από 155!...και αμέσως μετά είπε πως ο Παπανδρέου αποφάσισε πως ο Κουρουπλής δεν ανήκει πλέον στο ΠΑΣΟΚ!
Παλιά έδιωχναν οι Έλληνες τους προδότες...τώρα διώχνουν οι προδότες τους Έλληνες!
Με 155 ψήφους ψηφίστηκε από την Ολομέλεια της Βουλής το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. «Όχι» ψήφισε από το κυβερνητικό στρατόπεδο ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Παναγιώτης Κουρουμπλής, «ναι» ψήφισε η ανεξάρτητη πλέον Έλσα Παπαδημητρίου χειροκροτούμενη από την κυβερνητική πτέρυγα, όπως και ο Αλέκος Αθανασιάδης, όταν είπε το «ναι». Καταψήφισαν ΝΔ, ΚΚΕ, ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ. «Παρών» ψήφισαν οι βουλευτές της Δημοκρατικής Συμμαχίας. Απόντες Λιάνης (ΠΑΣΟΚ) Καραγκούνης (ΝΔ)
Την ώρα της ψηφοφορίας «καιγόταν» η πλατεία Συντάγματος από τα σοβαρά επεισόδια μεταξύ «αγανακτισμένων» και αστυνομίας.
«Όλοι γνωρίζετε τις αντιρρήσεις μου για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Αντέδρασα σε δύο θέματα που αφορούσαν την ενέργεια και τους υδάτινους πόρους. Μετά την ομιλία του Πρωθυπουργού και τις δεσμεύσεις του υπουργού και επειδή αντιλαμβάνομαι το κρίσιμο της απόφασης ψηφίζω ναι», δήλωσε ο κ. Αθανασιάδης.
«Πατριωτισμός, κατά την αντίληψη μου, είναι η σύγκρουση με την κοινωνική αδικία που δημιουργείται από την άνιση κατανομή των βαρών της κρίσης», τονίζει ο κ. Κουρουμπλής σε γραπτή δήλωσή.
Σημειώνει ακόμη ότι «η απαξίωση των βουλευτών στην συνείδηση του λαού είναι αποτέλεσμα μιας στυγνής λογικής της περίφημης κομματικής πειθαρχίας που στραγγαλίζει την ουσία της πολιτικής» και καταλήγει: «Το πατριωτικό και κοινωνικό καθήκον απέναντι στο τόπο και την κοινωνία είναι η στάση μου αυτή».
Γιά μαύρη λίστα των 155 εκαναν λόγο οι αγανακτισμένοι
Η κ.Ελσα Παπαδημητρίου αυτοδιαγράφηκε, ήταν το πρώτο σχόλιο από πλευράς ΝΔ.,σχετικά με την επιλογή της να ψηφίσει ΝΑΙ
«Όχι», όπως αναμενόταν, ψήφισε ο ανεξάρτητος βουλευτής Γιάννης Δημαράς.
logioshermes , greekalert , antinews
Πυρηνική περικύκλωση
Με αφορμή την καταστροφή στην Ιαπωνία κι επειδή εδώ και δυο - τρία χρόνια έχει αρχίσει μια μεγάλη συζήτηση για το πόσο φιλική προς το περιβάλλον είναι η αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας (για ειρηνικούς σκοπούς), καλό είναι να έχουμε υπόψη κάποια πράγματα που γίνονται στη γειτονιά μας: Αν όλα πάνε σύμφωνα με τα σχέδια, γύρω από την Ελλάδα τα επόμενα 10-15 χρόνια θα λειτουργούν περισσότερα από 6 πυρηνικά εργοστάσια. Τρία στην Τουρκία, τρία στη Βουλγαρία, ένα στην Αλβανία και πιθανώς ένα ακόμη στην ΠΓΔΜ!
Κατ' αρχήν να σημειωθεί ότι η παγκόσμια συζήτηση υπέρ της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας για «ειρηνικούς σκοπούς» οικοδομείται με δύο κυρίως επιχειρήματα:
1) ότι οι τιμές του πετρελαίου παγιώνονται σε αστρονομικά ύψη.
2) ότι τα ορυκτά καύσιμα, όπως τοπετρέλαιο, ευθύνονται για την ανατροπή της οικολογικής ισορροπίας του πλανήτη και τη δημιουργία του φαινόμενου του θερμοκηπίου.
Εύκολα θα μπορούσε κάποιος να αποδομήσει αυτά τα επιχειρήματα. Σε ό,τι αφορά τις τιμές του μαύρου χρυσού, αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στον γεωμετρικό πολλαπλασιασμό των κερδών των πετρελαϊκών εταιρειών. Γίνεται σαφές πως οι αυξήσεις των τιμών του πετρελαίου δεν αφορούν ούτε την υπερβολική αύξηση της ζήτησης ούτε την αύξηση των εξόδων εξόρυξης. Πρόκειται, πολύ απλά, για αφαίμαξη των οικονομιών ολόκληρων χωρών, μέσω των κερδοσκοπικών χρηματιστηριακών παιχνιδιών. Σε ό,τι αφορά το πόσο «καθαρή» και φιλική προς το περιβάλλον είναι η πυρηνική ενέργεια, πολλά θα είχαν να πουν αυτοί που έζησαν από κοντά τον εφιάλτη στο Three Mile Island στις ΗΠΑ, στο Τσέρνομπιλ, στην Ιαπωνία σήμερα...
Τα όνειρα της Τουρκίας
Τα Βαλκάνια και η Τουρκία αποτελούν έναν από τους βασικούς δρόμους μεταφοράς ορυκτών καυσίμων (πετρελαίου και φυσικού αερίου) προς τη μεγάλη ευρωπαϊκή αγορά. Δεν είναι ίσως τυχαίο πως σε αυτόν ακριβώς τον διάδρομο, ο οποίος περιλαμβάνει χώρες με χαμηλότατες επιστημονικές - τεχνολογικές - οικονομικές υποδομές, έχει αρχίσει με ένταση μια προσπάθεια για την κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων (πάντα για ειρηνική χρήση). Ας δούμε πώς εξηγούνται αυτές οι «πυρηνικές φιλοδοξίες», αξιοποιώντας το πιο ολοκληρωμένο, μέχρι στιγμής, παράδειγμα της Τουρκίας.
Η Τουρκία εδώ και δεκαετίες έχει πυρηνικές ονειρώξεις, ανάλογες με αυτές του Ιράν. Όμως, τώρα που το πετρέλαιο ακριβαίνει, τα τουρκικά όνειρα για συμμετοχή στο club των χωρών που «διαχειρίζονται την πυρηνική ενέργεια για ειρηνικούς σκοπούς» αρχίζουν να αποκτούν σάρκα και οστά. Κι αν κανείς απορεί γιατί η Ουάσιγκτον στην περίπτωση της Τουρκίας χειροκροτεί και υποστηρίζει τις πυρηνικές της φιλοδοξίες, η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή:
- Mπίζνες για αμερικανικές εταιρείες (General Electric) που θα συμμετέχουν στην υλοποίηση του τουρκικού πυρηνικού προγράμματος.
- Aπεξάρτηση της Τουρκίας από το ρωσικό φυσικό αέριο, που σήμερα καλύπτει περισσότερο από το 50% των ενεργειακών αναγκών της χώρας.
- Aνάχωμα στη ρωσική ενεργειακή επέκταση προς την Ευρώπη μέσω της Τουρκίας.
Στο τέλος του περασμένου χρόνου η τουρκική κυβέρνηση προχώρησε σε κινήσεις που δείχνουν ότι έχει δρομολογηθεί η πυρηνική πορεία της χώρας. Βασικό βήμα ήταν η ψήφιση από το Κοινοβούλιο νόμου που θέτει το πλαίσιο της εκκολαπτόμενης βιομηχανίας πυρηνικής ενέργειας και επιταχύνει την κατασκευή του πρώτου τουρκικού πυρηνικού σταθμού.
Αρχικά η τουρκική κυβέρνηση σχεδιάζει να κατασκευάσει σταθμό ηλεκτροπαραγωγής 1.800 μεγαβάτ στη Σινώπη, λιμάνι της Μαύρης Θάλασσας. Καθώς η Τουρκία στερείται εγχώριων πηγών και η αυξανόμενη οικονομία της έχει μεταβάλει τη χώρα σε μεγάλο καταναλωτή ενέργειας, σήμερα εξαρτάται κατά κύριο λόγο από το Ρωσικό και το Ιρανικό φυσικό αέριο. Να σημειωθεί ότι το 2006 η Τουρκία σύναψε συμβάσεις εισαγωγής περίπου 850 δισ. κυβικών φυσικού αερίου από τη Ρωσία - το 67% των συνολικών εισαγωγών φυσικού αερίου της Τουρκίας.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη γνώση των ενεργειακών παιγνίων για κατανοήσει κανείς τον εκνευρισμό που προκαλεί στην Ουάσιγκτον η ενεργειακή εξάρτηση της Άγκυρας από τη Μόσχα. Προκειμένου να αποτραπεί η απόλυτη εξάρτηση της Τουρκίας από τη Ρωσία, οι ΗΠΑ άναψαν το πράσινο φως για να βαδίσει η Άγκυρα στο πυρηνικό μονοπάτι.
Το τουρκικό υπουργείο Ενέργειας, αρμόδιο να διεξαγάγει τους διαγωνισμούς για την κατασκευή των σταθμών, αναμένεται να θέσει τις προδιαγραφές και να προβεί σε διαγωνισμό τους προσεχείς μήνες. Ήδη η αμερικανική General Electric έχει εκφράσει ενδιαφέρον να συμμετάσχει στο πρόγραμμα.
Να σημειωθεί ότι η Ουάσιγκτον έχει ήδη καλέσει την Τουρκία να συμμετάσχει στην Παγκόσμια Συνεργασία για την Ατομική Ενέργεια, ένα διεθνές πλαίσιο για τη διευκόλυνση της παγκόσμιας εξάπλωσης της ατομικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς και ασφαλή χρήση, που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ. Αυτό το πλαίσιο αποτελεί τον μηχανισμό με τον οποίο η Ουάσιγκτον ελέγχει το δίκτυο των πυρηνικών χωρών και κυρίως τους πειρασμούς που μπορεί να δημιουργηθούν για αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας για στρατιωτικούς σκοπούς.
Η τουρκική κυβέρνηση, όμως, δεν περιορίζει την οπτική της στα όρια στα οποία τοποθετεί τη χώρα η Ουάσιγκτον. Αφού φρόντισε να εξασφαλίσει τη σύμφωνη γνώμη των ΗΠΑ για να εισέλθει στο club των χωρών που διαθέτουν πυρηνική ενέργεια, άρχισε τη δουλειά της κατασκευής του πρώτου πυρηνικού της σταθμού με τη Ρωσία!
Βαλκανικές φιλοδοξίες
Και αν τα πυρηνικά όνειρα της Τουρκίας «δικαιολογούνται», καθώς έχουν ξεκινήσει εδώ και 30 χρόνια, ακούγονται ακατανόητες ανάλογες φιλοδοξίες χωρών όπως η Αλβανία ή η ΠΓΔΜ. Οι χώρες αυτές ήδη συζητούν με αμερικανικές και καναδικές εταιρείες που μπορούν να «προσφέρουν» την απαιτούμενη τεχνογνωσία για την κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Τα πυρηνικά όνειρα των «Βαλκανίων» προφανώς καλλιεργούνται από τους Αμερικανούς για τους ίδιους λόγους που επιτράπηκαν και στην Τουρκία.
Ο μύθος της ασφάλειας
Λίγες μόλις μέρες πριν το τσουνάμι στην Ιαπωνία παρασύρει τη μυθολογία περί των δυνατοτήτων ασφαλούς χρήσης της πυρηνικής ενέργειας, η τουρκική κυβέρνηση (στις 20.2.2011) υπογράμμιζε τη βούλησή της να επιταχύνει το πρόγραμμα για την κατασκευή πυρηνικών σταθμών για την παραγωγή ηλεκτρισμού, ώστε να καλύψει μέρος των εγχώριων αναγκών της.
Το πρόγραμμα ξεκινά με την κολοσσιαία (20 δισ.) ρωσοτουρκική συμφωνία, η οποία, αξίζει να σημειωθεί, υπογράφτηκε στις 12.5.2010, δύο μόλις μέρες πριν από την επίσκεψη του Ερντογάν και της κουστωδίας του στην Αθήνα, όπου μεταξύ πολλών άλλων υπογράφτηκε και ελληνοτουρκικό μνημόνιο συνεργασίας στον τομέα της ενέργειας. Εκτός από τη συμφωνία της με τη Ρωσία, η οποία θα αρχίσει να υλοποιείται από το 2013, η Άγκυρα έχει προχωρήσει σε συζητήσεις με εταιρείες από την Ιαπωνία (Toshiba) και τη Γαλλία (EDF).
Η ελληνική κυβέρνηση παρακολουθεί «άφωνη» την εξέλιξη του πυρηνικού προγράμματος της Τουρκίας, το οποίο, όπως φαίνεται, υιοθετείται ως ενεργειακή επιλογή και από άλλες γειτονικές χώρες, όπως η Βουλγαρία, η Αλβανία, η Ρουμανία, η Σλοβενία, η Κροατία, ακόμη και η ΠΓΔΜ.
Η σιωπή της ελληνικής κυβέρνησης διευκολύνει την προώθηση της επιλογής της ατομικής ενέργειας, η οποία προβάλλεται - από την ανθούσα τα τελευταία χρόνια βιομηχανία κατασκευής πυρηνικών αντιδραστήρων - ως αποτελεσματική, εναλλακτική και καθαρή πηγή ενέργειας!
Το τουρκικό πλάνο
Το σχετικό τουρκικό πλάνο, σύμφωνα με δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Ενέργειας και Φυσικών Πόρων Τανέρ Γιλντίζ, προβλέπει τη δημιουργία δύο - τριών μονάδων παραγωγής πυρηνικής ενέργειας. Μάλιστα, κάποιες από τις τοποθεσίες που έχουν προεπιλεγεί για την κατασκευή των πυρηνικών σταθμών (Ανατολική Θράκη, Σμύρνη και Ακούγιου) «εφάπτονται» της Ελλάδας...
Οι πυρηνικές φιλοδοξίες της Τουρκίας καλύπτονται και δικαιολογούνται από τον στόχο που έχει θέσει η κυβέρνηση για ενεργειακή απεξάρτηση. Παρενθετικά αξίζει να σημειωθεί ότι η επιχειρηματολογία της ενεργειακής απεξάρτησης, ακόμη και της παραγωγής καθαρής και φιλικής προς το περιβάλλον ενέργειας, έχει υιοθετηθεί τα τελευταία χρόνια διεθνώς από το λόμπι της βιομηχανίας της ατομικής ενέργειας, η οποία επανακάμπτει εξαιτίας της αύξησης των τιμών του πετρελαίου.
Τέτοιου είδους επιχειρηματολογία άρχισε να αναπτύσσεται προ διετίας και στην Ελλάδα, σε μια προσπάθεια του πυρηνικού λόμπι να προωθήσει την ιδέα της ενεργειακής απεξάρτησης της χώρας με την κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων στη χώρα. Αξιομνημόνευτο - στο πλαίσιο αυτό - είναι το πόρισμα μελέτης της Ακαδημίας Αθηνών για τις θετικές εφαρμογές της πυρηνικής ενέργειας...
Η Ρωσία στο παιχνίδι
Στην Τουρκία η επιχειρηματολογία αυτή παρουσιάστηκε ως εξής:
«Η ενεργειακή εξάρτηση της Τουρκίας είναι περίπου 70%-72%» σημείωσε ο αρμόδιος για την ενέργεια Τούρκος Γιλντίζ, σε συνάντηση στην Άγκυρα, στα μέσα του προηγούμενου μήνα, αναφερόμενος στη σχεδιαζόμενη κατασκευή πυρηνικού σταθμού στην περιοχή του Ακούγιου. Σημείωσε ακόμη ότι η Τουρκία, με ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας της που κυμαίνεται μεταξύ του 7%-8% επί του ΑΕΠ, υπολογίζεται ότι, για να καλύψει τις ανάγκες της, χρειάζεται έναν σταθμό παραγωγής ενέργειας δυναμικότητας 4.000 - 5.000 MW. Γι' αυτό, όπως είπε, δεν είναι αρκετός ένας μόνο πυρηνικός σταθμός και πρόσθεσε πως στόχος της Άγκυρας είναι να κατασκευάσει δύο ή τρεις σταθμούς έως το 2023.
Στην Ελλάδα, βυθισμένοι στην περιδίνηση της οικονομικής κρίσης, μας διέφυγε ίσως ότι οι τουρκικές πυρηνικές φιλοδοξίες έπαψαν από το περασμένο καλοκαίρι να αποτελούν απλά σχέδια επί χάρτου, αλλά άρχισαν να υλοποιούνται.
Η τουρκική κυβέρνηση, ήδη από το καλοκαίρι του 2010, έχει φροντίσει να δημιουργήσει το νομικό πλαίσιο για την υλοποίηση του πυρηνικού προγράμματός της. Το Κοινοβούλιο ενέκρινε το σχέδιο νόμου για τη συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας σχετικά με την κατασκευή εργοστασίου στο Ακούγιου.
Η συμφωνία υπεγράφη τον Μάιο του 2010, στην επίσκεψη του προέδρου της Ρωσίας στην Άγκυρα, και προβλέπει ότι το πυρηνικό εργοστάσιο του Ακούγιου, κοντά στην επαρχία της Μερσίνας, θα λειτουργήσει για 60 χρόνια. Το εργοστάσιο θα αρχίσει την παραγωγή το 2018. Η παραγόμενη ισχύς υπολογίζεται στα 4.800 MW και αναμένεται να καλύψει το 14% των ενεργειακών αναγκών της Τουρκίας. Οι δυο χώρες θα συναποφασίζουν για την κατασκευή, τις υποδομές του πυρηνικού εργοστασίου, την πώληση της παραγόμενης ενέργειας, τα μέτρα ασφαλείας, την εκπαίδευση του προσωπικού και τη διοίκηση των εγκαταστάσεων παραγωγής καυσίμων.
Η απόφαση της τουρκικής Βουλής ήρθε, όπως είπαμε, να κυρώσει τη συμφωνία που υπέγραψε η χώρα με τη Ρωσία τον Μάιο του 2010. Τότε Ρωσία και Τουρκία υπέγραψαν συμφωνία - μαμούθ για την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου με τέσσερις αντιδραστήρες στο Ακούγιου, στη νοτιοανατολική ακτή της Τουρκίας, με κόστος 20 δισ. δολάρια.
Η συμφωνία ήταν το επιστέγασμα μιας εντυπωσιακής «ομοβροντίας» διακρατικών συμφωνιών τις οποίες υπέγραψαν ο Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ και ο Τούρκος ομόλογός του Αμπντουλάχ Γκιουλ. «Θα είναι η πρώτη φορά που η Ρωσία όχι μόνο θα κατασκευάσει ένα πυρηνικό εργοστάσιο, όπως κάνουμε στο Ιράν και την Ινδία, αλλά και θα είναι ιδιοκτήτης και διαχειριστής του» δήλωσε περιχαρής μετά την υπογραφή της συμφωνίας ο επικεφαλής της Rosatom Σεργκέι Κιριγένκο.
Όπως εξήγησε, ρωσική κοινοπραξία υπό την κρατική εταιρεία ΖΑΟ Αtomstroyexport θα βάλει όλα τα χρήματα που απαιτούνται και θα αποσβέσει την επένδυσή της από την πώληση ηλεκτρικού ρεύματος στην Τουρκία (σε «φιξ» τιμές).
Ερώτηση στη Βουλή για το τουρκικό πυρηνικό εργοστάσιο στο Ακούγιου
Με αφορμή το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία, ο εισηγητής του ΚΤΕ Εξωτερικών του ΠΑΣΟΚ και βουλευτής ΠΑΣΟΚ Μιχάλης Κατρίνης και ο πρόεδρος της Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κώστας Καρτάλης κατέθεσαν κοινή ερώτηση προς τους υπουργούς Εξωτερικών καθώς και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Οι Μιχάλης Κατρίνης και Κώστας Καρτάλης (που έχει συντονίσει και μελέτη για την επικινδυνότητα του Ακούγιου) ερωτούν αν η ελληνική κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο να ζητήσει:
1) Την αυστηροποίηση του κοινοτικού κεκτημένου στην κατεύθυνση της ασφάλειας της χρήσης των πυρηνικών εγκαταστάσεων και της μεταφοράς των πυρηνικών αποβλήτων.
2) Την επιθεώρηση - λ.χ. από τη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας - των αντιδραστήρων που λειτουργούν στις γείτονες χώρες.
3) Την ανάληψη πρωτοβουλίας προτείνοντας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έναν νέο οδικό χάρτη (roadmap) που θα προτάσσει τις πολιτικές για την εξοικονόμηση ενέργειας αλλά και την ενίσχυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, πολιτικές προς τις οποίες και θα πρέπει
να κατευθυνθούν οι αντίστοιχοι πόροι για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, κατά το πρότυπο του «οδικού χάρτη για τη μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλού άνθρακα 2050 (roadmap for moving to a low carbon economy 2050)».
Η Greenpeace
Η Greenpeace συνοψίζει ως εξής τους κινδύνους:
Συνιστά πράξη που αντιβαίνει τους στοιχειώδεις διεθνείς κανόνες και πρακτικές ασφαλείας που αφορούν την κατασκευή σταθμών πυρηνικής ενέργειας, αφού ο σταθμός βρίσκεται πλησίον του ενεργού σεισμογενούς ρήγματος του Ecemit.
Θα μετατρέψει την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου σε συστηματική οδό μεταφοράς πυρηνικών καυσίμων και αποβλήτων, υ Παραβαίνει μία σειρά από Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), στην οποία η Τουρκία αποτελεί ένα υπό ένταξη κράτος.
Οι διεθνείς περιβαλλοντικές οργανώσεις επισημαίνουν ότι η στρατηγική συμφωνία Τουρκίας - Ρωσίας κινείται προς την κατεύθυνση ενός πιο βρόμικου, επικίνδυνου, ακριβού και αναποτελεσματικού ενεργειακού μοντέλου, το οποίο έρχεται σε αντίφαση με την ενεργειακή πολιτική της Ε.Ε.
santosight
«Παιδιά indigo» και «Παιδιά του 83»
Οι απανταχού λάτρεις της συνωμοσιολογίας, του εξωπραγματικού και τού παράδοξου θα τρίβουν σίγουρα τα χέρια τους με τη στροφή της θεματολογίας του «συμπαθούς» τηλεπαρουσιαστή κ. Κώστα Χαρδαβέλλα, που πριν λίγα χρόνια ξεκίνησε με τις «Πύλες του ανεξήγητου» και σήμερα συνεχίζει με τον «Αθέατο κόσμο». Βέβαια, εκείνοι που χαίρονται ιδιαιτέρως είναι οι απανταχού αποκρυφιστές και νεοεποχίτες, που μέσα από την «τηλεθέαση Χαρδαβέλλα» και χωρίς να προσπαθούν ιδιαίτερα, μπορούν να περνούν άνετα τα καταστροφικά μηνύματά τους, διαβρώνοντας τον άτυχο τηλεθεατή όλο και περισσότερο.
Το θέμα των «παιδιών indigo» κι η ελληνική εκδοχή του, των «παιδιών του '83» δεν είναι σημερινό. Έχουν και τα δύο απασχολήσει ερευνητές σοβαρούς και μη καθώς και τους περίεργους του είδους από πολύ παλαιότερα. Ο κ. Χαρδαβέλλας όμως τους έκανε τη χάρη να τα βγάλει άπ' την αφάνεια, αφού αυτό το φαγητό ακόμη και ξαναζεσταμένο, τρώγεται εύκολα από πολλούς...
Αλλά, ας ξεκινήσουμε με «τα παιδιά του '83». Δύο προσεγγίσεις προβάλλονται σχετικά με το θέμα.
Η πρώτη κατά τον Γιάννη Φουράκη, που λανσάρισε τη «θεωρία» αυτή πριν 4 χρόνια προβάλλει τον ισχυρισμό, ότι 98 ελληνόπουλα, που γεννήθηκαν τον Απρίλιο του 1983 είναι «θυγατέρες και υιοί αρχαίων Ελλήνων ημίθεων και ηρώων». Ο ισχυρισμός αυτός εντάσσεται στο χώρο των «ελιτίστικων θεωριών» ή αν προτιμάτε, των «μεσιανικών», όμως παραπέμπει και στο άλλο αμφιλεγόμενο ζήτημα: στην έρευνα του θέματος περί «indigo kids» («παιδιών indigo»).
Η δεύτερη προσέγγιση αναφέρεται στην αμφισβήτηση από αποκρυφιστικούς κύκλους κι από τους λάτρεις του «μεταφυσικού» και της συνωμοσιολογίας του ρόλου των ερωτηματολογίων, που μοιράστηκαν σε κάποια παιδιά, στην αμφισβήτηση της προστασίας της ανωνυμίας τους και στην αμφισβήτηση της δήλωσης της Ακαδημίας Αθηνών προς τους γονείς και μαθητές ότι η έρευνα «Διευρωπαϊκό πρόγραμμα: Βιολογικά, κλινικά και γενετικά χαρακτηριστικά, που προάγουν τη σωματική υγεία» διεξαγόταν ταυτόχρονα και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, κι όχι μόνο στην Ελλάδα.
Είναι αλήθεια ότι αμέσως μετά την εκπομπή του Κώστα Χαρδαβέλλα, «Οι πύλες του Ανεξήγητου», το Σάββατο, 3 Δεκεμβρίου 2005, με θέμα «τα παιδιά του '83», «κύμα προβληματισμού» ξέσπασε σε κάποιους από τους τηλεθεατές που την παρακολούθησαν.
Τα υποτιθέμενα στοιχεία, που προέκυψαν από την εκπομπή εκείνου του Σαββάτου λέγεται ότι προκάλεσαν ενδιαφέρον σε γονείς και παιδιά.
Σε κάποια από τα παιδιά αυτά εκδηλώθηκε φόβος ή ενθουσιασμός μετά την δημοσιοποίηση της υπόθεσης. Η λογική θα ήταν να κρατήσουν μια μάλλον ουδέτερη στάση, διότι αν θελήσουν να δουν το όλο θέμα «μεταφυσικά» όπως το παρουσιάζει ο Γιάννης Φουράκης ίσως αντιμετωπίσουν προβλήματα προσωπικότητας και ψυχικές διαταραχές. Έτσι κι αλλιώς κανείς λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος δεν μπορεί να δεχτεί μια θεωρία περί «Ελλήνων ημίθεων»! Όσοι αποφασίσουν να διερευνήσουν το ζήτημα περαιτέρω θα πρέπει να προσανατολίσουν την έρευνά τους προς την εκδοχή του καλοστημένου συνωμοσιολογικού πάζλ.
Αλλά, ας δούμε περισσότερες λεπτομέρειες:
Είναι, λοιπόν, μία από τις γνωστότερες υποθέσεις συνωμοσιολογίας στον ελλαδικό χώρο και αυτή με την κωδική ονομασία «τα παιδιά του '83». Το συγκεκριμένο θέμα παρουσίασε, όπως ήδη είπαμε, ο «ερευνητής» και «συγγραφέας» Γιάννης Φουράκης την περίοδο 2001-2002, προβάλλοντάς το στο βιβλίο του: «Πυραιθέριον Ελλήνων Όραμα» και στη μακροσκελή συνέντευξη, που έδωσε στο περιοδικό «Strange» τον Μάιο 2002.
Η έρευνά μας αυτή δεν έχει σκοπό να αναλύσει σε βάθος τις πεποιθήσεις του κ. Φουράκη. Είναι όμως αναγκαίο να αναφερθούμε με συντομία στην παράξενη αυτή θεωρία του, η οποία δικαιολογείται απόλυτα από την «πίστη»(;) του στην ύπαρξη της «Ομάδας Ε», μιας φανταστικής παρέας Ελλήνων «υπερηρώων», που συνάδει απόλυτα με σενάρια επιστημονικής φαντασίας.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τη «θεωρία Φουράκη», 98 ελληνόπουλα, που γεννήθηκαν τον Απρίλιο του 1983, είναι «θυγατέρες και υιοί αρχαίων Ελλήνων ημίθεων και ηρώων». Όπως «εξηγεί» ο κ. Φουράκης στη συνέντευξή του στο «Strange»: «εγεννήθησαν με ιδιαίτερα γονίδια και κατά συνέπεια χαρίσματα και προτερήματα. Ταύτα δε και πολλά άλλα έφεραν και φέρουν και λόγω των κατά την γέννησίν των (σύλληψίν των) επικρατούντων τότε το 1982 συγχρόνως γαλαξιακών, αστρικών και πλανητικών συνόδων, συζυγιών και συντεταγμένων». Ο κ. Φουράκης «αποσαφηνίζει» πως εκείνη την εποχή παρατηρήθηκε ένα γεγονός που σχετίζεται με τον ερχομό κοσμικής ακτινοβολίας «που πραγματοποιείται κάθε 343 έτη με αποκλειστικό επίκεντρο των επιρροών και επιδράσεών της τον ευρύτερο αιγαιακόν χώρο». Όλα τα παραπάνω φαντάζουν σίγουρα «δυσνόητα» για να μη τα χαρακτηρίσουμε εξωφρενικά.
Η «θεωρία Φουράκη» περιλαμβάνει και άλλες παραμέτρους, που δεν είναι του παρόντος. Θα παραθέσουμε όμως την κατηγορία, που εξαπέλυσε• μια κατηγορία, που έστρεψε εναντίον «διαφόρων ανθελληνικών κύκλων, που όλα αυτά τα χρόνια πασχίζουν για τον εντοπισμό και την "εξολόθρευση" αυτών των παιδιών με τις ανεπτυγμένες ικανότητες». Ο κ. Φουράκης υποστηρίζει ότι τα συγκεκριμένα παιδιά δέχονται από τις μικρές τάξεις του δημοτικού έως και σήμερα διάφορα ερωτηματολόγια τα οποία περιέχουν ερωτήματα, που κρίνονται κατά την άποψή του ιδιαιτέρως «ύποπτα» καθώς και προσκλήσεις για εξετάσεις αίματος σε ανύποπτες, δήθεν, στιγμές και χωρίς προφανή αιτία από διάφορους φορείς.
Ως βασικό επιχείρημα του ανωτέρω ισχυρισμού αναφέρεται ερωτηματολόγιο, που απεστάλη από την Ακαδημία και το Πανεπιστήμιο Αθηνών πριν μερικά χρόνια σε παιδιά που γεννήθηκαν κατά την εν λόγω περίοδο. Το ερωτηματολόγιο είχε τίτλο «Διευρωπαϊκό πρόγραμμα: Βιολογικά, κλινικά και γενετικά χαρακτηριστικά που προάγουν τη σωματική υγεία». Το ερωτηματολόγιο αυτό φέρει τις υπογραφές του Ακαδημαϊκού κ. Νικολάου Ματσανιώτη και της Αναπληρώτριας Καθηγήτριας της Παιδιατρικής κ. Χρύσας Μπακούλου. Ενώ δεν κατηγορεί ο κ. Φουράκης τους δύο καθηγητές ως ένοχους τους θεωρεί απλά ως όργανα, που χρησιμοποίησαν «εξωεπιστημονικοί, ανθελληνικοί κύκλοι», υποστηρίζει πως τα συγκεκριμένα ερωτηματολόγια κυκλοφόρησαν χωρίς τις υπογραφές των δύο επιστημόνων από παραθρησκευτικές σέκτες, όπως των Σαηεντολόγων, Λάϊονς, Ροδοσταύρων, Κριναετών, Μαρτινιστών κ.α., κάτι το οποίο δεν μπορεί άφ' ενός να επιβεβαιωθεί, αλλά και αποτελεί αφ' ετέρου απαράδεκτη γενίκευση και άγνοια της υπόστασης, λειτουργικής δομής και τρόπου δράσης των εν λόγω παραθρησκευτικών / αποκρυφιστικών οργανώσεων.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η απάντηση, που δόθηκε από τον Ακαδημαϊκό κ. Νικόλαο Ματσανιώτη, λίγους μήνες αργότερα στο περιοδικό «Τρίτο Μάτι», τον Νοέμβριο 2002, όπου του ζητήθηκε να σχολιάσει τις απόψεις Φουράκη.
Λέει, μεταξύ άλλων ο κ. Ματσανιώτης: «Το σχόλιό μου στους ισχυρισμούς του κ. Φουράκη είναι ότι διαθέτει ικανή ευφυΐα, αφού έντεχνα αποφεύγει την άμεση δυσφήμηση μου, απονέμοντάς μου όμως έμμεσα τον τίτλο του αφελούς» ... «Στο διευρωπαϊκό πρόγραμμα που αναφέρεστε, μετέχει πλην της Ελλάδας, η Αγγλία, η Δανία και η Φινλανδία» ... «Ο μήνας Απρίλιος επελέγη τυχαία και οι πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν αφορούσαν στο 8,5% του συνόλου των γεννήσεων του έτους. Ο τύπος αυτός της μελέτης επιδημιολογικά χαρακτηρίζεται ως "cross sectional" ("αντιπροσωπευτικού δείγματος") και είναι πανομοιότυπος με τις περιγενετικές μελέτες που έχουν διεξαχθεί στις προηγούμενες ευρωπαϊκές χώρες». Και ολοκληρώνει: «Θεωρώ σκόπιμο να σάς θυμίσω ότι αυτού του μεγέθους επιδημιολογικές έρευνες δεν ασχολούνται με μεμονωμένα άτομα αλλά με το σύνολο των πληροφοριών, προκειμένου να απαντηθούν επιστημονικά ερωτήματα που στην προκειμένη περίπτωση είναι η υπόθεση ότι η ποιότητα και η διάρκεια ζωής επηρεάζονται από παράγοντες που αρχίζουν να δρουν από την ενδομήτρια περίοδο».
Αυτά ήταν τα σημαντικότερα από όσα ανέφερε ο κ. Ματσανιώτης.
Μετά την προβολή των «Παιδιών του '83», φυσικό ήταν να έλθει στην επικαιρότητα και το θέμα «των παιδιών indigo». Στις 13 Ιανουαρίου 2007, από την τηλεοπτική εκπομπή του κ. Χαρδαβέλλα: «Πύλες του Ανεξήγητου», προβλήθηκε η θεωρία περί «παιδιών indigo», μια κλασική νεοεποχίτικη θεωρία.
Η εκπομπή παρουσίασε το θέμα θετικά χωρίς επιστημονική «κάλυψη» και χωρίς να ακουστεί η αντίθετη άποψη και με μόνο κριτήριο την οπτική κάποιων γονιών, που γεμάτοι ενθουσιασμό βλέπουν στα μονάκριβα παιδιά τους, τους αυριανούς σωτήρες του πλανήτη, τους μελλοντικούς ηγέτες, φιλοσόφους, ποιητές... και μαζί με τους συνηθισμένους «ειδικούς», που κατά κανόνα προσκαλούνται στα «παράθυρα» για να μπερδέψουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Η αλήθεια δεν είναι όμως τόσο απλή όσο παρουσιάστηκε.
Η «θεωρία» περί «παιδιών indigo», κατά μία άποψη, ξεκίνησε, όταν το 1982, η Αμερικανίδα αποκρυφίστρια Nancy Ann Tappe δημοσίευσε στο βιβλίο της «Understanding your Life Through Colour» («Κατανοώντας τη ζωή σου μέσω του χρώματος»), την θεωρία, πως το υποτιθέμενο «ανθρώπινο ενεργειακό πεδίο», η «αύρα», δηλαδή, πολλών παιδιών τουλάχιστον από την δεκαετία του 1970 και μετά παρουσίαζε μια συγκεκριμένη απόχρωση του μπλε, γνωστή στη χρωματολογία σαν «indigo». Η συγγραφέας θεώρησε πως το χρώμα αυτό θα κυριαρχήσει σταδιακά στις αύρες των ανθρώπων, δηλώνοντας έτσι την ουσιαστική μεταμόρφωση του είδους μας και την γενικότερη «στροφή μας προς την πνευματικότητα».
Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1999, το ζεύγος Lee Carroll και Jan Tober, θα συγγράψουν το «The indigo Children: The New Kids Have Arrived» («Τα παιδιά indigo: Τα Νέα Παιδιά έχουν αφιχθεί»), επισημαίνοντας, πως μια νέα γενιά ανθρώπων ενσαρκώνονται στον κόσμο μας. Δηλαδή, παιδιά με μπλε αύρα, ιδιαίτερης ευφυΐας με ανεπτυγμένες παραψυχικές δυνάμεις διαίσθηση, τηλεπάθεια, πρόγνωση κ.λπ. παραθέτοντας και ένα κατάλογο με «τα χαρακτηριστικά» που έχουν δήθεν τα παιδιά αυτά, «ώστε να μπορέσει κανείς να τα αναγνωρίσει».
Το γεγονός αυτό των παιδιών indigo, αποκαλύφτηκε στους Carroll και Tober, κατά δηλώσεις τους, «κατά τις "συνομιλίες" τους με το πνεύμα Κryon»!
Κατά άλλη άποψη, το θέμα ξεκίνησε στο τέλος της προηγούμενης δεκαετίας με την έκδοση του βιβλίου «Children of light» (« Παιδιά του Φωτός»), που αποτελεί έκτοτε τη «Βίβλο» των απανταχού Indigos. Το βιβλίο, λίγο πολύ ισχυρίζεται ότι τα παιδιά, που γεννήθηκαν και συνεχίζουν να γεννιούνται μετά το '90, αποτελούν μέρος μιας νέας γενιάς, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που θα σώσει τον πλανήτη.
Ίσως για πολλούς ανθρώπους, όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί να ακούγονται αναξιόπιστοι ή και δαιμονικοί, στην ουσία όμως η θεωρία «των παιδιών με την μπλε αύρα, που θα σώσουν τον κόσμο» βρήκε σημαντικό αντίκτυπο, κερδίζοντας όλους σχεδόν τους οπαδούς της New Age (Νέας Εποχής).
Σύντομα, κυκλοφόρησαν τα πρώτα βιβλία «μελέτες» για το όλο θέμα: «The Crystal Children» («Τα Κρυσταλλένια Παιδιά») της Doreen Virtue, το 2003, σχετικά ντοκιμαντέρ, όπως το «The indigo Evolution» («Η Εξέλιξη indigo»), του James Twyman και σχετικές κινηματογραφικές ταινίες, όπως το «indigo», το 2003. Ακόμη, είδαν το φως σχετικές αναφορές σε τηλεοπτικές εκπομπές, όπως στην CSI Files («Crime Scene Investigation, «Έρευνα της Σκηνής του Εγκλήματος») στο επεισόδιο «The Unusual Suspect» («Ο Ασυνήθης "Ύποπτος») και κυκλοφόρησαν video games, όπως το παιχνίδι Fahrenheit (Φαρενάιτ) της Atari, το 2005.
Πολύ γρήγορα, το όλο θέμα θα αναμειχθεί με ακόμη περισσότερα μυστήρια, όπως την πολυσυζητημένη θεωρία των «Otherkins» (των «ανθρώπων», που δεν είναι άνθρωποι), που αφορά την «ανεξήγητη ενσάρκωση μαγικών πλασμάτων από τον αστρικό κόσμο» (περιοδικό Mystery, τ. 25), αλλά και την πολυδιαφημισμένη περίπτωση των «παιδιών, που γεννήθηκαν τον Απρίλιο του 1983» και φέρουν δήθεν στο κορμί τους «ένα ιδιαίτερο σημάδι, μαζί και μια κληρονομημένη ανώτερη φύση». Τα παιδιά αυτά, σύμφωνα με τις new age αντιλήψεις, όπως ήδη αναφέραμε, έχουν αύρα χρώματος «λουλακί» και αποτελούν τη νέα γενιά παιδιών, που «κατέβηκαν στη γη με έναν ειδικό σκοπό». Κατά τους νεοεποχίτες, οι indigo «επικοινωνούν με παράλληλες πραγματικότητες» και με «οντότητες», που υπάρχουν σε «άλλες συχνότητες», κάτι που δεν μπορούμε εμείς να το προσεγγίσουμε.
Οι πιστοί των «θεωριών» αυτών δέχονται ότι οι «indigo», αρχίζουν πλέον να ενηλικιώνονται και περιμένουν να αφήσουν το αποτύπωμα τους στην ανθρωπότητα.
Βέβαια η θεωρία παραλείπει να αναφέρει πως εξηγούνται αυτά τα φαινόμενα, δηλαδή, το πως θα μπορούσαν να προκύπτουν μαζικά «αφυπνισμένα παιδιά» και αρκείται στο να αναφέρει ότι χάσαμε την επαφή μας με «το θείο» σημειώστε, «το θείο», όχι τον Θεό και τα παιδιά αυτά ήρθαν να την επαναφέρουν. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Μια ματιά στην γενικότερη προοπτική με την οποία βλέπουν αυτά τα παιδιά τον κόσμο είναι διαφωτιστική.
Βασικό μέρος της κοσμοθεωρίας τους είναι ότι αποτελούν την νέα άρια φυλή, ουσιαστικά και ότι η υπόλοιπη ανθρωπότητα θα πρέπει να τους σέβεται για τις εξαιρετικές τους ικανότητες και τις δυνατότητες που κρύβουν. Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα;
Σχετικά με όλα τα ανωτέρω, αξίζει να υπογραμμιστεί, ότι δεν στηρίζονται σε επιστημονικά δεδομένα, αλλά αποτελούν «δόγματα» της «Νέας Εποχής του Υδροχόου»!
Μεμονωμένα περιστατικά χαρισματικών παιδιών ασφαλώς και υπάρχουν, αυτό δε σημαίνει όμως πως πρόκειται για μαζικό φαινόμενο. Αυτό που χρειάζεται πάντως να τονιστεί είναι η ευαίσθητη ψυχολογία των γονιών. Το τεστ με τις 21 ερωτήσεις, που παρουσιάστηκε στην ελληνική τηλεόραση παραπλανά τελείως τους ανήσυχους γονείς καθώς από την σύνταξή του, το ερωτηματολόγιο αυτό προσδιορίζει σαν «παιδιά indigo», άτομα με γνωστές στους ψυχιατρικούς κύκλους διαταραχές όπως μαθησιακής δυσχέρειας, συμπεριφοράς και μάθησης η ελαττωματικής προσοχής και υπερκινητικότητας.
Κι ενώ υπάρχουν γονείς, που με κάθε ευκαιρία βλέπουν στα παιδιά τους έναν ενσαρκωμένο άγγελο και ένα μελλοντικό «θεό» και με τις υψηλές προσδοκίες τους υπερφορτώνουν το παιδί, πνίγοντας συχνά την προσωπικότητά του, υπάρχουν άλλοι, που αναζητούν απαντήσεις και πρακτικές λύσεις, προβληματισμένοι από την εξαντλητική, μη προσαρμοστική, αρνητική συμπεριφορά του παιδιού τους. Οι γονείς αυτοί αντί να ζητήσουν επιστημονική βοήθεια στις ακραίες περιπτώσεις αποδέχονται τις θεωρίες περί «παιδιών indigo», μεταφράζοντας την αδιαφορία για το σχολείο σαν ένδειξη πνευματικής ανωτερότητας, επιτείνοντας το πρόβλημα του παιδιού!
Αξίζει να τονιστεί και πάλι ότι οι γονείς των παιδιών αυτών, πεπεισμένοι για την ιδιαιτερότητα των παιδιών τους μερικοί φτάνουν σε σημείο να ισχυριστούν ότι τα παιδιά έχουν τηλεκινητικές, τηλεπαθητικές ή κάποιου άλλου είδους ψιονικές (psionic «παραψυχικές») δυνάμεις δεν αποβλέπουν στο συνετισμό ή στην φυσιολογική διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Όταν για παράδειγμα ένα τέτοιο παιδί δείχνει αντικοινωνική συμπεριφορά ή μειωμένη προσοχή στο σχολείο, οι γονείς, αντί να λάβουν μέτρα που θα βοηθήσουν την κατάσταση, αρκούνται στη διαβεβαίωση κάποιων «ειδικών», ότι τα παιδιά τους «είναι indigo και δεν πρέπει να τα συνετίσουν γιατί αυτά ξέρουν από μόνα τους τι κάνουν». Επιπλέον σε ορισμένες περιπτώσεις το γνωστό σύνδρομο A.D.H.D. (Attention Deficit Hyperactivity Disorders), δηλαδή το «Σύνδρομο Μειωμένης Προσοχής και Υπερκινητικότητας», μπορεί κάλλιστα να παρερμηνευθεί ως παρουσία ιδιοτήτων των παιδιών indigo, σύμφωνα με το ερωτηματολόγιο, που παρουσίασαν οι συγγραφείς του «Children of light».
Τελικά, μόνο ελάχιστοι φαίνεται, κατά το σχετικό τεστ, να μην ανήκουν στην «κατηγορία» αυτή! Έτσι και αλλιώς δεν δίνεται όπως τουλάχιστον ισχυρίζονται οι αποκρυφιστικοί κύκλοι σημασία στο βασικό στοιχείο, το «χρώμα της αύρας», για την δήθεν αναγνώριση ενός παιδιού indigo.
Αλλά, ας μελετήσουμε και το ερωτηματολόγιο, από το οποίο, κατά τους συντάκτες του, αναγνωρίζονται τα «παιδιά indigo».
2. Αρνείται να υπακούσει σε τυπικότητες εκδηλώνοντας θυμό όταν π.χ. πρέπει να επισκέπτεται κάποιους συγγενείς;
3. Έχει πλήρη συναίσθηση του εαυτού του από μικρή ηλικία;
4. Έχει μεγάλη δυσκολία να αποδεχτεί την πειθαρχία και την άσκηση εξουσίας;
5. Αρνείται κατηγορηματικά να κάνει ακόμη και απλά πράγματα που του ζητάνε;
6. Δείχνει να βασανίζεται έντονα όταν πρέπει να περιμένει τη σειρά του σε κάποια ουρά;
7. Μοιάζει να ενοχλείται όταν ζει σε συνθήκες ρουτίνας που δεν περιέχουν καμιά δημιουργική δραστηριότητα;
8. Βρίσκει πάντα δικούς του τρόπους να κάνει πράγματα στο σχολείο ή στο σπίτι πέρα από τους συνηθισμένους;
9. Εκδηλώνει από πολύ νωρίς σημάδια ανεξαρτησίας;
10. Παραμένει αδιάφορο σε ενοχική συμπεριφορά, π.χ. «θα το πω στον πατέρα σου και θα δεις»!
11. Βαριέται γρηγορότερα από τα άλλα παιδιά όταν είναι υποχρεωμένο να κάνει
12. Έχει δείξει ποτέ συμπτώματα δυσκολίας συγκέντρωσης ή υπερκινητικότητα;
13. Είναι εντυπωσιακά δημιουργικό;
14. Έχει ανεπτυγμένη διαίσθηση;
15. Σάς δείχνει συχνά την εντύπωση μέσα στην ημέρα ότι είναι ιδιαίτερα αφηρημένο;
16. Έχει δείξει σημάδια ιδιαίτερης ευφυΐας;
17. Είναι προικισμένο με κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο;
18. Θα το χαρακτηρίζατε ονειροπόλο;
19. Έχει το παιδί σας βαθύ ώριμο και σοφό βλέμμα από πολλή μικρή ηλικία;
20. Έχει ανεπτυγμένη την συναισθηματική ευφυΐα, π.χ. επικοινωνεί από μωρό με τη φύση και ζώα;
21. Σάς δίνει την εντύπωση ότι διαβάζει τις σκέψεις τις δικές σας ή των άλλων που είναι κοντά του;
Το παραπάνω ερωτηματολόγιο δημιουργήθηκε από τη Wendy Η. Chapmen, στηριζόμενη στην «προσωπική της εμπειρία με παιδιά indigo» και στα στοιχεία που παρουσιάζονται στο βιβλίο «The indigo Children: The New Kids Have Arrived» των Jan Tober και Lee Carroll και παρουσιάστηκε στην εκπομπή «Πύλες του Ανεξήγητου» στον τηλεοπτικό σταθμό Alter.
Γενικά, το θέμα των εν λόγω παιδιών εντάσσεται στην εκτός Εκκλησίας «εσχατολογική» θεματολογία που αναμένει «Σωτήρες θεούς», «σωτήρες εξωγήινους», «παιδιά του '83», «παιδιά indigo» κ.λπ. και που αντικατοπτρίζει την ανάγκη του μακράν της Εκκλησίας ανθρώπου για αλλαγή, επαναπροσδιορισμό της ζωής και για πίστη σε «έξωθεν βοήθεια». Δεν υπάρχει τίποτα το παράδοξο σε όλα αυτά, λαμβάνοντας ύπ' όψη το ιδεολογικό μπέρδεμα που επικρατεί στις μέρες μας.
Γράφει ο κ. Ιωάννης Μηλιώνης
santosight
Τα πραγματικά αίτια του Σχίσματος
Η γέννησις του Φραγκικού Πολιτισμού περιγράφεται εις επιστολήν του Αγίου Βονιφατίου προς τον Πάπα της Ρώμης Ζαχαρίαν (natione Graecus) το 1741. Οι Φράγκοι είχον διώξει όλους τους Ρωμαίους επισκόπους από την Εκκλησίαν της Φραγκίας και είχαν διορίσει τον εαυτόν τους ως τους επισκόπους και ηγουμένους της Γαλλίας. Ήρπασαν την περιουσίαν της Εκκλησίας και την εχώρισαν εις τιμάρια, των οποίων την επικαρπίαν διένειμαν ως Φέουδα, συμφώνως προς τον βαθμόν που κετείχε έκαστος εις την πυραμίδα της στρατιωτικής ιεραρχίας. Αυτοί οι Φράγκοι επίσκοποι δεν είχον Αρχιεπίσκοπον και δεν είχον συνέλθει εις σύνοδον στα 80 χρόνια από τότε που κατέλαβαν την ιεραρχίαν. Συνήρχοντο δια τα εθνικοεκκλησιαστικά θέματα μαζί με τους βασιλείς και λοιπούς οπλαρχηγούς συναδέλφους τους. Κατά τον Άγιον Βονιφάτιον, ήσαν «αδηφάγοι λαϊκοί, μοιχοί καί μέθυσοι κληρικοί, οι οποίοι μάχονται εις τον στρατόν με πλήρη πολεμικήν εξάρτησιν και με τας χείρας των σφάζουν χριστιανούς και ειδωλολάτρας».
Οι Φράγκοι καταδίκασαν τους Ανατολικούς Ρωμαίους ως «αιρετικούς» και «Γραικούς» ήδη το 794 και το 809, δηλαδή 260 χρόνια ενωρίτερα από το λεγόμενο σχίσμα το 1054. Οι Φράγκοι είχαν αρχίσει από το 794 να αποκαλούν τους ελευθέρους Ρωμαίους με τα ονόματα «Γραικοί» και «αιρετικοί» με σκοπό οι υπόδουλοι Δυτικοί Ρωμαίοι να ξεχάσουν βαδμηδόν τους συναδέλφους τους εις την Ανατολήν.
Οι Φράγκοι διήρεσαν συγχρόνως τους Ρωμαίους Πατέρες σε λεγομένους Λατίνους και Γραικούς και εταύτισαν τον εαυτόν τους με τους λεγομένους Λατίνους Πατέρες. Έτσι εδημιούργησαν την ψευδαίσδησιν ότι η Φραγκο-Λατινική τους παράδοσις είναι ένα συνεχόμενον μέρος της παραδόσεως των Λατινοφώνων Ρωμαίων Πατέρων. Γενόμενοι οι Δυτικοί Ρωμαίοι δουλοπάροικοι του Φραγκο-Λατινικού Φεουδαλισμού έπαυσαν να παράγουν επισκόπους και ηγουμένους και ολίγους γνωστούς αγίους.
Κατά την διάρκειαν των ετών 1009 με 1046 οι Φραγκο-Λατίνοι αυτοκράτορες της Φραγκίας ίδρυσαν τον σημερινό Παπισμό σε δύο στάδια. πρώτα εγκατέστησαν δια πρώτη φορά αιρετικούς Ρωμαίους πάπες της Ρώμης. Δηλαδή οι εν λόγω πάπες απέκτησαν τους θρόνους τους υπό τον όρον ότι αποδέχονται την προσθήκην του Filioque στο Σύμβολον της Πίστεως. Το δεύτερον στάδιον άρχισε το 1046 όταν ο Φράγκος Αυτοκράτωρ Ερρίκος Γ' (1049-1056) αντικατέστησε τον Ρωμαίον πάπα Γρηγόριον ΣΤ' (1045-1046) με τον Φραγκο-Λατίνον πάπα Κλήμεντα Β' (1046-1047). Από τότε μέχρι σήμερον οι πάπες είναι σχεδόν όλοι Τεύτονες ανήκοντες στην τάξιν των Φραγκο-Λατίνων ευγενών κατακτητών της Δυτικής Ρωμαιοσύνης.
Επομένως το λεγόμενο σχίσμα μεταξύ Εκκλησιών Δύσεως και Ανατολής δεν έγινε μεταξύ Δυτικών και Ανατολικών Ρωμαίων, αλλά μεταξύ των Φράγκων κατακτητών των Δυτικών Ρωμαίων και των ελευθέρων Ρωμαίων της Δύσεως και της Ανατολής. Μάλιστα το 1054 οι Κέλτες και οι Σάξωνες της Αγγλίας και οι Ρωμαίοι της Αραβοκρατουμένης Ισπανίας και Πορτογαλίας ήταν Ορθόδοξοι.
Ήδη από τον 8ον αιώνα άρχισαν οι Φράγκοι να κατηγορούν τους ελευθέρους Ρωμαίους της Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ρώμης ως «αιρετικούς» και «Γραικούς» στα θέματα των εικόνων και του Filioque. Οι Φράγκοι ήταν τότε τελείως βάρβαροι και αγράμματοι, όπως είδαμεν. Οι τότε Ρωμαίοι πάπες απλώς διεμαρτυρήθησαν, αλλά ακόμη δεν κατεδίκασαν τους Φράγκους από φόβον αντιποίνων με σφαγές μάλιστα, όπως μας πληροφορεί ο άγιος Βονιφάτιος το 741. Ίσως ήλπιζαν οι Ρωμαίοι ότι θα ημπορούσαν εν καιρώ να επιβληθούν στους Φράγκους όπως κάμνει κανείς επάνω σε πείσμονα παιδιά. Αλλά οι Ρωμαίοι της Πρεσβυτέρας Ρώμης, αλλά ούτε και οι Ρωμαίοι τής Νέας Ρώμης, ούτε καν υποπτεύθηκαν ότι οι Φράγκοι από σκοπού προκαλούσαν μόνιμον σχίσμα ως μέρος της αμυντικής τους στρατηγικής κατά της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και των σχεδίων τους δια παγκόσμιον κυριαρχίαν.
Οι Ρωμαίοι πάπες δεν είχαν άλλην εκλογήν από το να ανεχθούν την Φραγκικήν κυριαρχίαν με σκοπόν να βοηθήσουν με την σύνεσίν τους τους υποδούλους αδελφούς τους και να εξασφαλίσουν την σχετικήν ελευθερίαν του Πατριαρχείου τους και αυτήν των Ρωμαίων πολιτών της Παπικής Ρωμανίας, δηλαδή του Παπικού Κράτους.
Με την εμφάνισιν των Ψευδο-Ισιδωρείων Διατάξεων περί το 850 οι Ρωμαίοι Πάπες άρχισαν να αισθάνωνται αρκετά ισχυροί. Απαίτησαν δυναμικά πλέον από την Φραγκικήν ηγεσίαν να δεχθούν 1) πιο πολιτισμένους κανόνες καλής συμπεριφοράς έναντι της υποδούλου Ρωμαιοσύνης και 2) την απαλλαγήν της Φραγκικής ιεραρχίας από τους Φράγκους ηγεμόνες και την υποταγήν της εις τον Ρωμαίον Πάπα της Ρώμης.
Μέσα στα πλαίσια αυτά ο Ρωμαίος Πάπας Ιωάννης Η' έλαβε μέρος στην Η' ΟΙκουμενικήν Σύνοδον του Μεγάλου Φωτίου το 879 στην Κων/πολιν Νέαν Ρώμην, η οποία κατεδίκασε τας Φραγκικάς αιρέσεις περί εικόνων και του Filioque, χωρίς να κατονομάση τους εν λόγω αιρετικούς από φόβον να μη κινδυνεύη το έργον που άρχισε το 850.
Αλλά αι προσπάθειαι βάσει των εν λόγω Διατάξεων έφεραν τελικά το αντίθετον αποτέλεσμα. Οι Φραγκο-Λατίνοι αντέδρασαν δυναμικά στην δημοφιλίαν των Διατάξεων αυτών. Άρχισαν να σχεδιάζουν και να εφαρμόζουν τα σχέδια τους δια την εκδίωξιν των Ρωμαίων από την εκκλησιαστικήν και την πολιτικήν εξουσίαν της Παπικής Ρωμανίας και την αντικατάστασιν των Ρωμαίων Παπών από Φραγκο-Λατίνους Πάπες.
Οι Φραγκο-Λατίνοι άρχισαν την τελικήν τους επίθεσιν κατά της ελευθερίας, της Ορθοδοξίας και της Ρωμαϊκότητος του Πατριαρχείου της Πρεσβυτέρας Ρώμης κατά το 973 μέχρι το 1003. Ολοκλήρωσαν την εκδίωξιν του Ορθοδόξου δόγματος το 1009-1012 μέχρι το 1046. Τελικά αφάνισαν πλήρως την Ρωμαϊκότητα του Πατριαρχείου της Ρώμης το 1046 αφού την κατέλαβαν οι Φραγκο-Λατίνοι πάπες.
Δια τούτο από την εποχήν αυτήν οι Ορθόδοξοι Ρωμαίοι ονομάζουν τον πάπα αιρετικόν, Φράγκον καί Λατίνον καί την εκκλησίαν του Φραγκικήν καί Λατινικήν. Παραταύτα οι καθηγηταί των Θεολογικών Σχολών της Χάλκης, Αθηνών και της Θεσσαλονίκης βάπτισαν τον Φραγκο-Λατίνον πάπα με το όνομα «Ρωμαίον» και την εκκλησίαν του «Ρωμαϊκήν». Τούτο διότι οι Φραγκο-Λατίνοι Πάπες συνέχισαν να χρησιμοποιούν τα Ρωμαϊκά ονόματα των Ρωμαίων παπών γενόμενοι πάπες, ως και ονόματα Ρωμαίος πάπας και Ρωμαϊκή Εκκλησία, δια να συνεχίζουν οι υπόδουλοι Δυτικοί Ρωμαίοι να νομίζουν ότι έχουν ακόμη τον εθνάρχην τους στην Ρώμην. Γενόμενοι οι Νεο-Έλληνες και αυτοί υπόδουλοι στην Φραγκο-Λατινικήν παράδοσιν ονομάζουν και αυτοί τον πάπα με Ρωμαϊκά ονόματα.
Από όλα τα ανωτέρω σημειωθέντα φαίνεται σαφώς ότι ο καθορισμός του σχίσματος το 1054, εντός της πλαστογραφημένης διακρίσεως μεταξύ «Ανατολικών Γραικών» και «Δυτικών Λατίνων», δεν είναι σωστός. Το σχίσμα άρχισε το 794 ως καλά σχεδιασμένο αμυντικό και επιθετικό κατασκεύασμα των βαρβάρων και αγραμμάτων Φράγκων. Το 1054 ήτο μόνον μία από τας μετέπειτα εκδηλώσεις ενός σχίσματος, το οποίον ήδη υπήρχε από την εποχή που οι Φράγκοι απεφάσισαν το 794 να προκαλέσουν σχίσμα με τους ελευθέρους Ρωμαίους που δια πρώτην φοράν ονόμασαν «Γραικούς» και «αιρετικούς» δια λόγους πολιτικούς και στρατιωτικούς. Η Εκκλησία της Πρεσβυτέρας Ρώμης ηγωνίσθηκε ηρωικά να παραμείνη ηνωμένη με την Νέαν Ρώμην μέχρι το 1009.
Από το 794 μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνος οι Φράγκοι, οι Φραγκο-Λατίνοι και το Βατικανό, ουδέποτε παρεξέκλιναν από την γραμμήν τους ότι οι Ανατολικοί Ρωμαίοι είναι «Γραικοί» και «αιρετικοί». Τούτο ήτο τόσον έκδηλον στην νεανική ηλικία του γράφοντος όταν εσπούδαζε στο γυμνάσιον της Νέας Υόρκης. Στα παπικά βιβλία Απολογητικής οι Ορθόδοξοι περιεγράφοντο ως αιρετικοί και χωρίς αγίους και θαύματα. Έτσι ισχυρίζοντο ότι οι τελευταίοι Πατέρες της Εκκλησίας των Ορδοδόξων ήταν οι Άγιοι Ιωάννης Δαμασκηνός (περίπου 675-749) και Θεόδωρος Στουδίτης (759-826).
Επίσης οι Φραγκο-Λατίνοι και ο Παπισμός τους συνέχισαν τας κατακτήσεις τους που πάντοτε συνοδεύοντο από την εξόντωσιν ή εκδίωξιν των Ορθοδόξων επισκόπων και την υποδούλωσιν των πιστών δια της μεταβολής τους στην κατάστασιν δουλοπαροίκων με την πλήρη αφαίρεσιν της γεωκτησίας τους. Αυτό δεν το έκαναν ποτέ ούτε οι Άραβες και ούτε οι Τούρκοι Μουσουλμάνοι.
Αλλά ακόμη μέχρι αρχάς του 20ου αιώνος το Βατικανό ενεργούσε κατά τον ίδιον τρόπον. Το 1923 η Ιταλία απέκτησε από την Τουρκίαν τα Δωδεκάνησα με την Συνθήκην της Λωζάνης. Το Βατικανό έδιωξε όλους τους Ορθοδόξους επισκόπους και τους αντικατέστησε με Φραγκο-Τοσκάνους και Λογγοβάρδους που από το 1870 είχαν υποδυθεί την ταυτότητα του μέχρι τότε ανυπάρκτου Ιταλικού έθνους. Ήλπιζε το Βατικανό ότι οι Ορθόδοξοι πιστοί θα αποδεχθούν τελικά κληρικούς χειροτονημένους απ' αυτούς τους επισκόπους του δια να μη μείνουν χωρίς κληρικούς και μυστήρια. Η κατάστασις άλλαξε όταν τα Δωδεκάνησα ενώθηκαν με την Ελλάδα το 1947 και επανήλθαν εις τας θέσεις τους οι επίσκοποι του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Νέας Ρώμης Κων/πόλεως.
Αλλά κατά τα μέσα του 20ου αιώνος τούτου το Βατικανό εγκαινίασε μίαν πρωτότυπον τακτικήν. Περιέργως ανεγνώρισε τα μυστήρια της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Όταν έγινε η Βατικάνειος πράξις αυτή μέσω της Συνόδου του Βατικανού Β' (1962-1965) ορισμένοι Ορθόδοξοι κατάλαβαν ότι πρόκειται δια παγίδα. Άλλοι εχάρηκαν. Μερικοί μάλιστα «Ορθόδοξοι» στο εξωτερικό ενόμισαν ότι η χειρονομία αυτή έδωσε κύρος όχι μόνον στα μυστήρια, αλλά και στην ταυτότητά τους ως θρησκευτική ηγεσία. Εν συνεχεία το Φανάρι και το Βατικανό προέβησαν την 7η Δεκεμβρίου 1965 σε κοινήν άρσιν των αναθεμάτων του 1054. Δια το Βατικανό τούτο απετέλεσε πράξιν μυστηριακής κοινωνίας βάσει της υπ' αυτού αναγνωρίσεως των Ορθοδόξων μυστηρίων. Εξ' επόψεως Ορθοδόξου ήταν μία πράξις του Φαναρίου δια την οποίαν κινδυνεύει να χάση το εντός της Ορθοδοξίας προεδρείον του αν αποδειχθή ότι με την πράξιν αυτήν αναγνώρισε ή ανέχεται ή συμφωνεί με τας αιρέσεις των 13 Φραγκο-Λατινικών «Οικουμενικών Συνόδων». Αν ήτο μία απλή πράξις καλής θελήσεως δια να διευκολυνθή ο διάλογος που επρόκειτο τότε να αρχίση, έχει καλώς.
Πάντως όσον άφορα στο Βατικανό το θέμα έχει ως εξής. η μεταβολή της τακτικής του Βατικανού από «πόλεμο» και «διάλογο» σε τακτική «αναγνωρίσεως των Ορθοδόξων μυστηρίων» είναι μία πραγματικότης. Αλλά το ότι το Φανάρι αμέσως ανταπέδωσε με την από κοινού μετά του Βατικανού σύγχρονον άρσιν των αναθεμάτων του 1054 την 7.12.65 σημαίνει ότι η κοινή πράξις αυτή ήτο αποτέλεσμα μυστικών συνεννοήσεων μεταξύ των δύο. Δηλαδή η πράξις ήτο μονόπλευρος μόνον με την έννοιαν ότι δεν συμμετείχε ολόκληρος η Ορθοδοξία, αλλά μόνον το Φανάρι. Το ότι σχεδόν σύσσωμα χαιρέτησαν την πράξιν οι υπόλοιποι Ορθόδοξοι ως πράξιν καλής θελήσεως, δεν έχει καμμίαν δογματικήν σημασίαν. Αι αιρέσεις του Βατικανού παραμένουν.
Τι επιδιώκει το Βατικανό θα εξαρτηθή από τι θα κάνη με τας (13) Φραγκο-Λατινικάς Οικουμενικάς του Συνόδους που προσέθεσε στας 7 Ρωμαϊκάς Οικουμενικάς Συνόδους μαζί με την Σύνοδον του 869 που καθήρεσε τον Μέγαν Φώτιον. Μάλιστα θεωρεί την Σύνοδον του 869 κατά του Μεγάλου Φωτίου ως την Η' Οικουμενικήν της Σύνοδον.
santosight
Τρίτη 28 Ιουνίου 2011
Ρωσία: εγκέφαλοι στην κατάψυξη για αιώνια ζωή!
Εντυπωσιακότερο πάντως είναι ότι έχει ήδη πελάτες, οι οποίοι πληρώνουν αδρά για να διατηρηθεί το μυαλό τους ή και το σώμα τους. Ενας από τους πελάτες της, ο Ινοκέντι Οσαντσί, 35 ετών, τραπεζικός, δηλώνει ότι δεν θέλει να πεθάνει ποτέ και...
είναι έτοιμος να πληρώσει μια μικρή περιουσία για να διατηρηθεί ο εγκέφαλός του. Η εταιρεία λέγεται KrioRus και ειδικεύεται στην κρυογονική. Ο Οσαντσί θεωρεί ότι η εταιρεία μπορεί να διατηρήσει τον εγκέφαλό του ζωντανό μετά το...
θάνατό του και να τον μεταμοσχεύσει σε άλλο σώμα. Ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν έχει αναφερθεί περίπτωση μεταμόσχευσης εγκεφάλου. Ο Οσαντσί και άλλοι πελάτες της εταιρείας θεωρούν ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος λειτουργεί σαν σκληρός δίσκος ηλεκτρονικού υπολογιστή και το περιεχόμενό του μπορεί να καταψυχθεί και να διατηρηθεί για μελλοντική χρήση. Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι στιγμής δεν έχει επιτευχθεί διατήρηση οργάνων με ψύξη, αλλά μόνο κυττάρων, με τη γνωστή μέθοδο της κρυοσυντήρησης. Παρ' όλα αυτά, στις εγκαταστάσεις της εταιρείας οι επισκέπτες μπορούν να δουν μέσα σε τεράστιες αποθήκες μεγάλα μεταλλικά κιβώτια γεμάτα υγρό άζωτο, στα οποία διατηρούνται εγκέφαλοι ή και ολόκληρα σώματα. Οι συγγενείς των πελατών μπορούν, αν θέλουν, να πάρουν στο σπίτι τους τα κιβώτια. «Λέμε στους πελάτες μας ότι είναι πιο φτηνό, πιο σίγουρο και μάλλον πιο καλά να παγώσουν μόνο τον εγκέφαλο», δηλώνει ο Ντανίλα Μεντβέντεφ, μάνατζερ της KrioRus. Το πάγωμα του εγκεφάλου κοστίζει 10.000 δολάρια, ενώ του σώματος φτάνει τα 30.000 δολάρια. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 2005 και έχει φτιάξει ειδικές εγκαταστάσεις για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των 30 πελατών της, οι οποίοι έχουν ήδη υπογράψει συμβόλαιο μαζί της, όπως ο Οσαντσί. Οι επιστήμονες είναι πολύ επιφυλακτικοί και κάνουν λόγο για απάτη, μεταδίδει το Γαλλικό Πρακτορείο. «Δεν δίνουμε εγγυήσεις. Απλώς λέμε στους πελάτες ότι είναι βλακεία να μη δοκιμάσουν», απαντά ο Μεντβέντεφ.
santosight