Η Ελίζα Κονοφάγου είναι καθηγήτρια Βιοϊατρικής Μηχανικής και Ραδιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης και Διευθύντρια του Εργαστηρίου Υπερήχων και Ελαστικής Απεικόνισης. Στόχος της η ανάπτυξη νέων τεχνικών υπερήχων τόσο για την απεικόνιση όσο και για θεραπευτικές εφαρμογές σε ασθένειες όπως το Αλτσχάιμερ και το Πάρκινσον.
Σπούδασε Χημική Φυσική στο Πανεπιστήμιο Paris 6, Βιοϊατρική Μηχανική στο Imperial College και Ελαστική Απεικόνιση στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον και στο Πανεπιστήμιο του Τέξας των ΗΠΑ.
Το 1991 εργάστηκε ως βοηθός έρευνας στο Ινστιτούτο Pierre et Marie Curie στο Παρίσι και την επόμενη χρονιά στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Charles στην Πράγα.
Το 1993 εργάστηκε για έναν χρόνο ως Βιοϊατρικός Μηχανικός στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο στην Αθήνα, αλλά και ως βοηθός έρευνας στον Δημόκριτο.
Από το 1994 έως το 1999 διετέλεσε βοηθός έρευνας στο Πανεπιστήμιο του Τέξας. Από το 1999 έως το 2002 έγινε ερευνήτρια στο Brigham and Women’s Hospital του Harvard.
Από το 2003 έως σήμερα είναι καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης και επίσης επισκέπτης επιστήμονας στο Brigham and Women’s Hospital του Harvard.
Κύριος στόχος του εργαστηρίου της είναι η ενεργοποίηση στοχευμένης δόσης φαρμάκου στον εγκέφαλο, ανοίγοντας το φράγμα αίματος-εγκεφάλου με εστιασμένο υπέρηχο. Το φράγμα αίματος- εγκεφάλου είναι ένας μηχανισμός προστασίας.
Προστατεύει τον εγκέφαλο από βλαβερές ουσίες αλλά επίσης καθιστά δύσκολη την πρόσβαση των φαρμάκων. Η μέθοδος που αναπτύσσει η καθηγήτρια έχει ως στόχο να μπορέσουμε στο μέλλον να θεραπεύουμε αποτελεσματικότερα εκδηλώσεις των νόσων του Αλσχάϊμερ και του Πάρκισον.
«Ο υπέρηχος αποτελείται από ακουστικά κύματα. Αν αυξήσεις την ένταση και την πίεση των κυμάτων μπορείς να έχεις βιολογικές επιδράσεις στους ιστούς» δηλώνει.
Επίσης το εργαστήριο της ασχολείται με τη χαρτογράφηση των μηχανικών και ηλεκτρομηχανικών ιδιοτήτων της καρδιάς χρησιμοποιώντας ελαστογραφία μυοκαρδίου και απεικόνιση ηλεκτρομηχανολογικών κυμάτων,
...την παρακολούθηση της θεραπείας κατάλυσης υψηλής έντασης εστιασμένων υπέρηχων με αρμονική απεικόνιση κίνησης και τη χρήση απεικόνισης κύματος παλμού για να ποσοτικοποιηθεί η ακαμψία του αρτηριακού τοιχώματος και να αξιολογηθεί η πιθανότητα μιας ρήξης ανευρύσματος.
